Kadrinazi

Co ciekawe, o ile Polacy i Litwini do walki ze Szwedami zwiększali ilość piechoty niejako 'kosztem' jazdy, o tyle Szwedzi (tak podczas wojny 1626-29 jak i 1655-1660) w toku walk zaciągali o wiele więcej jazdy i dragonii niż piechoty. Ot, kwestia przystosowania się do wschodniego teatru działań

Trochę dokładniejszych zdjęć, można podziwiać detale : http://www.jcastle.info/ (trzeba klikać nazwy pod słowem Castles)

A czy nie jest tu błąd logiczny? Jak mierny hetman polny, ma się stać hetmanem wielkim, to chyba nie jest najlepsze wyjście? W dalszej części posta napisałem, że hetman polny miał okazję się wykazać (z reguły...) więc był czas obserwować go jak sobie radzi na czele wojsk Trochę inne były zadania hetmana polnego a inne wielkiego - nieraz hetman polny mogł się zapowiadać całkiem nieźle (Potocki i bitwa pod Kumejkami), niestety jako wielki już sobie nie radził. Droga od hetmana polnego do wielkiego wydaje mi się o tyle logiczna, że (przynajmniej w teorii) hetman wielki miał już długie doświadczenie bojowe, w końcu to naturalna drabina awansu. Niestety gdy ZIII powołał Lwa Sapiehę na hetman wielkiego litewskiego wyłamał się z tego systemu.

Jakoś trudno mi znaleźć pozytywne strony dożywotności tak ważnego urzędu. Po przekroczeniu pewnego wieku hetman powinien ustępować, ewentualnie okres hetmaństwa powinien być z gory określany - np. 5 czy 10-letnia kadencja.

Wydaje się logiczne, że ktoś kto był hetmanem polnym stawałby się koronnym - miał chyba w końcu szansę dowieść swej skuteczności na stanowisku (Chodkiewicz, Żołkiewski, Koniecpolski czy Janusz Radziwiłł) i nabrać 'obycia' w dowodzeniu i organizacji armii. Niestety życie polityczne toczyło się swoimi prawidłami i awansowano takiego 'tuza' jak Lew Sapieha, czego efekt odczuła Litwa w okresie ataku Gustawa II Adolfa na Inflanty.

Dokładnie tak - husarii zdarzało się nawet chodzić w podjazdach, jak żadnej innej jazdy nie było (Inflanty w 1602-1604 czy 1621). Jednak głowne zadania obydwu formacji były określone i w idealnych warunkach (czyli takich ktore na polu bitwy praktycznie nigdy się nie zdarzały) każda miała do wykonania swoje.

Wogole go nie dostawała, zwłaszcza w drugiej połowie XVII wieku Michał Korybut miał powiedzieć deputacji żołnierzy, że powinni zadowolić się hiberną i nie pytać o żołd :? Wojsko ktore nie otrzymywało żołdu nawet przez kilka lat probowano uspokajać - typową metodą było przekupienie wysłannikow buntujących się żołnierzy.

Tak samo jak rajtaria czy jazda lekka ale nie w tym rzecz Oczywiście że jazda typu kozackiego/pancerna mogła szarżować na przeciwnika, w końcu praktycznie każda kawaleria była do tego zdolna. Husaria jednak, z racji wyposażenia i wyszkolenia, była głowną siłą przełamującą.

Porownanie w sumie nie ma sensu, bo były to zupełnie odmienne formacje (rozumiem, że pod pojęciem Pancernych traktujemy też jazdę typu kozackiego). Husaria była najczęściej używana jako siła przełamująca, miała za zadanie złamać linię przeciwnika - czy to formacji pieszych czy jazdy. Stąd w sumie nietypowa jak na Europę ewolucja tej jazdy (od lekkiej do 'ciężkiej') Oczywiście mowa tu o husarii XVII wiecznej :wink: bo ta z połowy XVI wieku nadawała się właściwie do wszystkiego :wink: Jazda typu kozackiego/pancerni to przede wszystkim wsparcie ogniowe (bron palna i łuki), wykorzystywanie powodzenia szarż husarii, rozpoznanie.

Niektore polis miały kawalerię, a jakże, słynna była 'ciężka' jazda tebańska chociażby. To jednak na połnocy możemy znaleźć kraje bardziej nastawione na kawalerię - Tesalię (chyba najsłynniejsi kawalerzyści owych czasow), Macedonię i Trację. Jazda grecka była najczęściej lekką formacją - jeźdzcy bez żadnej zbroi, z oszczepami - nie miała więc siły przełamującej. W polis początkowo to hoplici byli głowną siłą uderzeniowa, a jazda i lekka piechota (jeżeli występowały) to tylko na zasadzie siły posiłkowych.

Tylko nie pytanie medyczne! Quiz Wolnej Elekcji dogorywa po tego typu pytaniu a teraz jeszcze Średniowiecze.

Niemniej jednak opisane przypadki obejmowania w ten sposob urzędow były tylko wyjątkami potwierdzającymi regułę - w sumie każdy narod trzymał się własnego kraju. Widać to chociażby w 1627 roku :wink:

Solidny dowodca, biorąc pod uwagę jakie miał słabe środki w 1621-22 radził sobie całkiem nieźle (wspomniana Mitawa). W 1626 roku już mu tak dobrze nie szło, niechęć do Lwa Sapiehy zrobiła swoje i podzielone siły litewskie były bite niemiłosiernie. Widział potrzebę zmian w armii litewskiej, stąd wprowadzenie dragonii (podobno już w 1617 r.) czy umiejętna wojna 'fortyfikacyjna' ze Szwedami pod Mitawą.

A kogo tak naprawdę obchodziło, jakiego wyznania jest Chmiel? Dopoki jasyr płynął na Krym, a stamtąd na rynki tureckie, Tatarzy mieli w nosie jego religię. Pamiętajmy że z lennikow Turcji trzy kraje - hospodarstwa mołdawskie i wołoskie oraz Siedmiogrod - też nie były krajami z islamem jako głowną religią, tylko Tatarzy byli muzułmanami. Nawet jeżeli Chmielnicki flirtował z islamem, to nikt przy zdrowych zmysłach nie myślałby o narzuceniu Kozakom islamu - więc jaki to naprawdę miało mieć wpływ na sojusz kozacko-tatarski? Co Tatarzy myśleli o 'sojuszniku' najlepiej pokazało Beresteczko

Skanderbeg (i chyba Vlad Tepes) też z konieczności przeszedł na islam, po czym wrocił do swej poprzedniej wiary gdy zmieniła się sytuacja - gdzie tu problem?

To akurat słaby argument Pancerny - oddziały Kara Mustafy ciągnące na Wiedeń czyściły rowno Austrię z alkoholu Kozacy byli prawosławni, nie było wśrod nich muzułmanow, bo i z jakiej racji? Toż to nie Lipkowie.

A z jakiej racji miałby być muzułmaninem :shock: ?

Ja podrzuciłem trochę na priwa, żeby forum nie zaśmiecać

I dobrze kojarzysz :wink: Inna wersja nazwy to 'czarne szeregi', a nazwa miała nie tylko pochodzić od przyciemnonych zbroi ale i 'mrocznego' nastawienia tych panow

Nie mylmy okresow - rozmawiamy tu o czasach Bohdana Chmielnickiego, zwierzchnictwo tureckie to 1672 rok, Juraszko Chmielnicki i Doroszenko to jednak inna para kaloszy To już zupełnie inna Kozaczyzna niż ta z lat 40-tych czy 50-tych. Sojusz z Tatarami był czysto na zasadzie 'wrog mojego wroga jest moim przyjacielem', wiemy dobrze jak wysoką cenę przyszło Kozakom zapłacić 'przyjaciołom' z Krymu.

Pewna średniowieczna armia znana była pod 'kolorową' nazwą O jaką armię chodzi i skąd pochodzenie nazwy?

Czyżby arbalet?

Jeżeli nie z RON, to z kim jak nie z Moskwą mogli się Kozacy układać? Turcja nie wchodziła w rachubę (przynajmniej na dłuższą metę), więc kierunek promoskiewski musiał w końcu wypłynąć na powierzchnię.

To trzeba było nie dawać opcji 'inny' w ankiecie to bym się nie wypowiadał 8) Już siedzę cicho

Tylko nikt nie jest wstanie powiedzieć jak w scenariuszu gdzie skupiamy się na Inflantach w 1608-1610 Rosja wygląda w 1621, tak samo jak może wyglądać Szwecja? Nie wydaje mi się, żebyśmy odbiegali od tematu - dyskutujemy nad inną opcją ataku i jak mogłoby to wpłynąć na sytuację.