Kadrinazi

Dokładnie tak, atak Irgunu z 22 lipca 1946 roku. Prosimy o pytanie.

Tyle tylko, że, jak pokazywała historia, sojusze duńsko-szwedzkie były z reguły krotkotrwałe i kończyły się jakąś wojną

Proszę podać najbardziej znany przykład ataku terrorystow żydowskich na obiekt brytyjski w Palestynie (i co, nie było nic z historii Szwecji...)

5 kwietnia 1632 r.

A to się cieszę

Poniżej zestawienie walczących stron, może kogoś zainteresuje I. Armia Cesarska - generał lejtnant Karol Bonawentura de Longueval, hrabie de Bucquoy, baron von Veau 1. Piechota (nazwa regimentu, potem stan rzeczywisty): - reg. Tiefenbacha - 900, - reg. Breunera - 800, - reg. Bucquoya - 1500, - II reg. Bucquoya - 800, - reg. Verdugo - 1200, - brygada neapolitańska Spanelli - 2500, - reg. Fuggera -1200, - kompania Carattiego - 200, - reg. Saski - 1200, - reg. Nassau - 1000 2. Jazda: - reg. rajtarów Marradasa - 400 - d-ca Filip de Areyzaga, - reg. rajtarów Dampierre'a - 300 (bez jednej kompanii), - reg. kirasjerów Wallensteina - 400 - d-ca ppłk. de La Motte, - reg. arkebuzerów Gauchiera - 500, - reg. arkebuzerów Meggau - 200, - reg. arkebuzerów La Croix - 300, - reg. arkebuzerów Montecuccoliego - 300, - reg. arkebuzerów Histerle'go - 300, - reg. arkebuzerów Lobel'a - 300, - Lisowczycy - 800 - 4 działa (?) II. Armia Ligii Katolickiej - Johann Tserklaes de Tilly 1. Piechota: - reg. Florenville - 1500, - reg. Bauera - 1250, - reg. Schmidt'a - 500, - reg. Rouville - 1500, - reg. Herliberg - 1250, - reg. Hasslanga -1200, - reg. Sulz'a - 800 2. Jazda: - reg. kirasjerów Eynattena - 400, - reg. kirasjerów Marcosay'a - 300, - reg. rajtarów Cratz'a - 300, - reg. rajtarów Herzelles'a - 350, - reg. Bonninhausena - 400 (pięć kompanii kirasjerów i kompania arkebuzerów), - reg. rajtarów Herbesdorfa - 150 - d-ca ppłk. Pappenheim - 8 dział (?) III. Armia Protestancka - ks. Chrystian Anhaldzki 1. Piechota: - reg. królewski - 300, - reg. Thurna - 2200, - reg. Hohenloche - 2000, - reg. Kaplira - 2400, - reg. Schlick - 2000, - reg. Pechmanna - 600, - reg. ks. Anhalta młodszego - 1000, - reg. J.E. Sasko-Weimarski - 600, - oddziały muszkieterów wydzielone z regimentów - 500 2. Jazda: - reg. kirasjerów królewskich - 250, - czeski reg. rajtarów - 250 (wydzielony z reg. królewskiego), - reg. arkebuzerów Bubny - 300, - reg. arkebuzerów Solmsa - 250, - reg. kirasjerów ks. Anhalta mł. - 700, - śląski reg. arkebuzerów - 300, - reg. arkebuzerów Hoffkircha - 350, - reg. arkebuzerów Stubevolla - 700, - reg. arkebuzerów Borseda -300, - reg. kirasjerów Kiena - 300, - reg. arkebuzerów Hohenloche - 500, - reg. rajtarów Styruma - 400, - straż przednia - 500 (po kompanii z regimentów Anhalta, śląskiego, Borseda, Kiena), - siedmiogrodzka husaria Kornissa - 6300 3. Artyleria: - 6 dział ciężkich (12 i 24 funtowych), - 4 działa lekkie [Witold Biernacki, Biała Góra 1620, str. 357-365]

Zwiększone pobory rekruta szwedzkiego w roku 1627 i 1628 wywołały falę niepokojow w kraju (z Finami było nieco spokojniej, gdyż gros ich regimentow stacjonowało w Inflantach i w tym okresie nie ponosiły już tak wielkich strat) - dezercje rekrutow, odmowa służby w piechocie. Ogromne straty jakie wojska szwedzkie ponosiły z powodu fatalnych warunkow bytowania (zima 1621/22 w Inflantach, przełom 1625/26 w Inflantach, okres 1627-29 w Prusach) też nie wpływały dobrze na polityczne nastroje w kraju. O ile pozytywne nastawienie było do planowanej interwencji w Niemczech (dla ratowania protestanckiej sprawy), ktora de facto zaczęła sie już w 1628 roku przez wysłanie wojsk do Straslundu, o tyle zaangażowanie 20 000 z gorą armii w Prusach, gdzie kampanie 1628 i 1629 roku właściwie nic wielkiego dla Szwedow nie przyniosły, nie rokowały wielkiego sukcesu. Sytuacja bytowa wojska szwedzkich była tak słaba, że trzeba było importować zboże do Prus, by wykarmić garnizony. Rozejmy w Starej Wsi przyszedł dla Szwedow niczym zbawienie - ugrali o wiele więcej niż mogliby marzyć, biorąc pod uwagę sytuację wojskową w 1629 roku. // Pancerny - ale już wróćcie z tej Szwecji...

Oj Tofiku, zdziwiłbyś się jakie problemy ludzkie miał Gucio z rekrutem w Szwecji w tym okresie

Szwedzi mieli fatalną, dlatego musieli szukać zakończenia wojny w 1629 roku

Początkowa faza Gniewu - tu Szwedzi mają odmienne zdanie na temat tego starcia Tofiku, chyba muszę coś o tym napisać na forum. Hammerstein - tu zgoda, szwedzccy najemnicy, dowodzeni przez doświadczonych pułkownikow, zupełnie wyautowani przez Koniecpolskiego Trzciana - sukces polsko-austriacki, to fakt, ale trochę ten mit już na forum probowałem prześwietlić :mrgreen: Tczew - gdyby nie dosyć przypadkowa rana Gustawa II Adolfa to raczej ta bitwa nie byłaby 'remisem' Mitawa - więcej polityki niż walk w tych starciach, ale i tak zdecydowany plus dla Radziwiłla. Szkoda jednak, że dla zrownoważenia tych starć mamy Walmozję, Wenden, Selbork, Gniew (jako całą bitwę), Dzierzgoń, Gorzno...

Friska Vijlor - pozytywne wibracje ze Szwecji http://www.fabchannel.com/friska_viljor_concert/2008-06-28

Litwa nie miała stałego wojska w tym czasie, gdyż nie widziano takiego zagrożenia jak tatarskiego dla Korony

Obawiam się że Gucio jest na tym polu nieco przereklamowany wiele z jego tzw. 'nowości' był już w uzyciu w innych armiach przed nim. Jarpenie - co do 'Błyskawicy' Torstenssona- faktycznie wspaniały wodz, zwycięzca spod Lipska (jak Szwedzi nazywają II Breitenfeld) i Jankowa (Jankau), dodaj do tego jeszcze pokonanie Danii (znane jako 'wojna Torstenssona'). Był znakomitym artylerzystą (a nie inżynierem!), mimo ciężkiego stanu zdrowia (efekt niewoli po Alte Veste) dowodził wojskiem z kołyski zawieszonej między dwoma końmi.

Akurat co do XVII wieku to nie powinniśmy identyfikować regimentu i pułku - np. w armiach RON były one czymś innym Prof. Nagielski też nie podał liczb, to dane orientacyjne z prawdopodobnym rozbiciem na poszczegolne regimenty,

To akurat nie jest pierwsze zwycięskie starcie husarii ze Szwedami - w październiku 1600 roku pod Karksi zmieciona została grupa Gyllenhjelma.

Gdyż nie dowodził w polu był politykiem, ale nie żołnierzem.

Takich bohaterow jak Dąbrowa było więcej, tylko z reguły mamy o nich mniej informacji, gdyż światła padają na hetmana dowodzącego w bitwie Kilka przykładow: Wincenty Wojna - porucznik chorągwi husarskiej w armii litewskiej. Dowodzony przez niego oddział (300 husarzy) 'wiązał', przy wsparciu kurlandzkiej rajtarii, centrum armii szwedzkiej pod Kircholmem. W tej bitwie Wojna pokazał mistrzostwo w dowodzeniu i używaniu husarii. Gabriel Wojniłłowicz - zasłużony w czasie 'Potopu', porucznik chorągwi husarii JKM, potem chorągwi kozackiej (pancernej) JKM, d-ca pułku królewskiego w dywizji Czarnieckiego w Danii i podczas walk z Moską (Połonka, Basia). Bardzo dobry, energiczny oficer, czego dowody dał chociażby pod Połonką.

A o wojnie stuletniej czy walkach szkocko-angielskich w XIV wieku to kolega słyszał? Już wtedy widać było, że byle cham, tyle że z piką lub łukiem, w nosie ma szlachcica zakutego w blachy. Nie były też wojny husyckie zmierzchem kawalerii, bo ta miała się dobrze jeszcze z 200 z gorą lat - tyle tylko że przejść musiał poważne reformy.

Paradoksalnie Karol IX (i wcześniej Jan III) sprawili że upadły w szwedzkiej armii reformy Eryka XIV zwanego 'Szalonym' - armia szwedzka wrociła do typowo strzelczej piechoty i jazdy stosującej karakol. Karol IX probował zbroić swoich chłopskich piechurow w piki, nieodzowne do walki z litewską jazda, ale Szwedzi byli temu bardzo niechętni. Karol w obliczu wojny z RON probował rozpocząć nową falę reform, ciekawe pomysły miał jego syn Carl Carllsson Gyllenhjelm, niemniej jednak modernizacja armii szła bardzo opornie i ze słabym skutkiem - vide Kircholm. Co by się mogło stać gdyby pochwycono go pod Kircholmem - historia alternatywna się kłania, ale na pewno polepszyłoby to naszą sytuację w Inflantach i mogłoby pomoc w ustaleniu jakieś zdrowej relacji ze Szwedami (może...) Co do zdobycia Inflant - zależy o jakim okresie mowimy.

Holandia miałą to szczęście, że urodziło się tam wielku doskonałych marynarzy - żeby wymienić tylko Michiela Adriaenszoona de Ruyter, Maartena Harpertszoona Trompa czy trzech Cornelisow Evertsenow (Starszy, Młodszy i Najmłodszy). Van Almonde na pewno jest tu w dobrym towarzystwie, ale czy jest nawybitniejszym?

Oj nie tędy droga Jarpenie - początek reformy armii szwedzkiej to okres 1600-1602, armia pod Kircholmem była już w częsci 'zreformowana' Kolejna faza reform wojskowych to dopiero okres rządow Gustawa II Adolfa.

Na forum Strategii Witek Janik opracował kiedyś armię szwedzko-pruską z przypuszczalnym rozbiciem na liczebność oddziałow, opierając się na pracy prof. Nagielskiego. Nie mam tego wersji polskiej, ale wrzucam angielską + dodatkowe uwagi znajomego ze Szwecji, może się przyda. Podkreślam to do czego odnoszą się szwedzkie poprawki. Edit: wersja polska dostępna pod adresem: http://www.strategie.net.pl/viewtopic.php?t=4261 A. Swedish Army – King Karl X Gustav (left wing). Aprox. 7500 cavalry in 35-37 squadrons and aprox. 2000 infantry in 6 regiments. Name of regiment – number of soldiers (aprox.) 1. Dragoons: - reg. Berends (Finnish) 400 - reg. Radziwill 200 - reg. von Sulzbach 200 2. Reitars: - reg. Smaland 400 - reg. Upland 200 - reg. Ostgothen 200 - reg. Westgothen 400 - reg. Nyland- Tavastehus (Finnish) 200 - reg. of King’s Guard 200 - reg. of Queen’s Guard 200 - reg. prince Adolf Johan 200 - reg. K. G. Wrangel 200 - reg. Sinclair 200 - reg. Taube 200 - reg. Sadowski 600 - reg. Yxkull 200 - reg. von Boddeker 200 - reg. Konigsmarck 600 - reg. von Baden-Durlach 200 - reg. J. Waldeck 400 - reg. Wittenberg 200 - reg. Hammerskiold 200 - reg. von Aschberg 200 - reg. von Bretlach 200 - reg. von Rosen 400 - reg. Ridderhjelma 200 - reg. von Meklenburg 400 - reg. von Anhalt-Dessau 400 3. Infantry: - reg. King’s Guard 330 - reg. Smaland 330 - reg. Upland 330 - reg. Sudermanland 330 - reg. Halsinge 330 - reg. Ostgothen - 330 B. Army of Brandenburg (right wing). Aprox. 5000 cavalry and aprox. 3500 infantry in 5 regiments. Name of regiment/squadron– number of soldiers (aprox.) 1. Dragoons: - skw. J.F. von Waldeck 400 - skw. von Kanitz 400 - skw. Kalkstein 400 2. Reiters: - reg. Elector’s Guard 200 - reg. J.F. von Waldeck 1800 (or 1500-1600) - reg. von Kannenberg 600 - reg. von Sachsen-Weimar 600 - reg. von Eller 400 - skw. von Schonaich 200 - skw. von Lesgewang 200 - skw. Brunell 200 3. Infantry: - reg. Elector’s Guard 700 - reg. Goltz 700 - reg. W. von Waldeck 700 - reg. Sparr 700 - reg. von Sieberg 700 Allied forces had also 47 cannons. Corrected by Daniel Staberg: Fabian Berndes dragoons did not take part in the battle. Berndes had been promoted to command a regiment of finish cavalry (Abo läns ryttare, previously command by Gustav Kurck) which he led in the battle. The "Kungl Majt's Livgarde till fots" who formed the infantry of the Royal Guard did not take part in the battle, they formed the garrison of Thorn/Torun. The Guards present at Warsaw were the Garde du Corps (Native Swedes) and the Royal Llifecompany (Germans) who together formed a cavalry squadron of 200 men. These units do not apperar in most order of battles as they did not have fixed position in the armys deployment but instead followed the King around on the battle field. Sometimes confused with Sulzbach's regiment of cavalry which at times was called "the King's liferegiment of horse" or even "guards" but which in fact wasn't a part of the Royal Guard. Both the Uppland and Östgöta regiments of cavalry were twice as strong as listed, both fielded 2 squadrons, that is 400 men. Sadowski's regiment only fielded one squadron (200) men at the battle, the additional 400 is a double counting of the Mecklenburg reiters who were combined with Sadowski's after the battle and there fore listed as part the regiment in some order of battles. The Anhalt-Dessau reiters are the same unit as the Queen's Guard already listed. It was led by Duke Johan Georg of Anhalt-Dessau, it only fielded one squadron/200 men in the battle Swedish sources general atribute more artillery to the allied army: Brandenburg: 30 3-pound regimental cannon Sweden: 7 12-pounders 6 6-pounders 18 3-pound regimental cannon [ Dodano: 2008-11-16, 16:26 ] Co do Polakow, Litwinow i Tatarow, poniżej angielskie tłumaczenie sił opisanych przez prof. Nagielskiego - nie mam siły teraz tego przetłumaczyć na polski (w końcu już raz to tłumaczyłem, tyle tylko że na angielski), jeżeli coś jest niejasne prosze pytać, chętnie odpowiem: 1. Lithuanian Army – between 5 and 6 000 soldiers: Known ‘pulks’ of: - Grand Lithuanian Hetman Pawel Sapieha (he was ill, so didn’t lead in field), including Hetman’s ‘banners’ of Husaria and Pancerni – both those ‘banners’ were former units of Janusz Radziwill, - Royal Lithuanian ‘pulk’ [or His Royal Highness ‘pulk’, led by Lith. Field Writer Aleksander Hilary Polubinski, lieutenant of Lith. Royal Husaria ‘banner’. ‘Pulk’ include two ‘banners’ of Husaria – Lith. Royal and ‘banner’ of Lith. Grand Hetman Pawel Sapieha, - prince Michal Kazimierz Radziwill, Lith. Cupbearer. ‘Pulk’ include his Husaria ‘banner’, - Krzystof Sapieha, - Filip Krzysztof Obuchowicz, voivoda of Smolensk (he died before battle, new commander unknown) Other ‘pulks’ unknown, army was also supported by few companies of dragoons and Hungarian infantry (haiduks). 2. Allied Tatars – about 2000 cavalry – led by Subkhan Ghazi Aga 3. Crown (Polish) Army – king John II Casimir (Jan II Kazimierz) A) Enlisted troops (main army): I. National Cavalry [Husaria, Pancerni/cossack style cavalry, Regular Tatar and Wallachian] – 137 ‘banners’ in 16 (some sources claim 17) ‘pulks’- all together about 14-15 000 cavalry. 16 known ‘pulks’ [of:]: - His Royal Highness – Stefan Czarniecki, castellan of Kijow, - Crown Grand Hetman Stanislaw Rewera Potocki, - Crown Field Hetman Stanislaw Lanckoronski, - Aleksander Koniecpolski, voivoda of Sandomierz, - Stanislaw Witowski, castellan of Sandomierz, - Jan Sapieha, Crown Field Writer - Jan Zamoyski, Crown Field Writer, - Aleksander Zamoyski, Crown Guardian, - Jan Sobieski, Crown Standard Bearer, - Andrzej Potocki, Crown Camp Leader, - Mariusz Jaskolski, Army’s Guardian – that ‘pulk’ could be also led by Michal Zbrozek, - prince Dymitr Wisniowiecki, - Jacek Szemberk, starosta of Bohusław, - Seweryn Mikolaj Kalinski, starosta of Braclaw, - Stefan Piaseczynski, - Jerzy Balaban Known names of Husaria ‘banners’ [of:]: - Crown Grand Hetman Stanislaw Rewera Potocki – lt. Sebastian Machowski, - Crown Field Hetman Stanislaw Lanckoronski, - Wladyslaw Myszkowski, voivoda of Cracow – lt. Wladyslaw Wilczykowski, - Jan Zamoyski, Cup-bearer of Sandomierz II. ‘Foreign’ cavalry: - Royal Dragoon Regiment – Jan Henryk von Alten-Bockum: 967 horses (dragoons) + squadron of raitars – Capt. Franciszek Bielinski – 96 horses, - few dragoons companies (about 500-700 horses) – known companies of Stanislaw Potocki, Aleksander Koniecpolski and Jan Zamoyski III. ‘Foreing’ infantry – together 3862 portions =a bout 3500 soldiers: - Royal Foot Guard – Gen. Maj. Wilhelm Butler – 963 portions, - Regiment of Crown Artillery General Krzysztof Grodzicki – 743 portions, - Regiment of colonel Ernst Magnus Grotthauz (Grothus, Grothausen)- 997 portions, - Regiment of Jan Zamoyski, voivoda of Sandomierz – 1168 portions IV. Hungarian infantry - small units of different officials, together about 500 soldiers, V. Levy of Nobility (cavalry) from voivodship of: - Wielkopolska, - Sieradz, - Leczyca, - Mazowsze, - Sandomierz (part), - Lublin, - Podlasie, - Ruskie (Bielorus), - Wolyn, - Belz Although ‘paper strength’ of Levy was between 30 and 40 000, battle ready were about 10-13 000. Together: Lithuanians – 5-6 000, Tatars – 2000, Crown Levy – 10-13 000, Crown Enlisted Troops – about 20 000 battle ready [Miroslaw Nagielski, Bitwa pod Warszawa 1656]

Jedyna bitwą z 27 lipca 1627 z wojny trzydziestoletniej jaką znalazłem było starcie pod Rossing - siły bawarskie (Jacob Furstenberg) kontra Duńczycy pod grafem reńskim. Nie bardzo to jednak pasuje do opisanego przez Ciebie miejsca (niemniej jednak ODB jest w miarę dokładny).

Mogłby Krol został ciężko ranny w walce z kirasjerami cesarskimi pomiędzy 12.30 a 13.00. Gustaw II Adolf stanął na czele szwedkiego regimentu rajtarow Smaland i w toku walki odłączył się od żołnierzy. Trafiony kulą z pistoletu, ktora złamała jego lewą rękę, probował się wycofać z walki. Von der Schulenberg, jeden z jego przybocznych, prowadził ulubionego rumaka krola, Streiffa, sam władca ledwo trzymał się w siodle. Nagle jeden z cesarskich kirasjerow zbliżył się do krola i strzelił mu z pistoletu w plecy. Von der Schulenberg zastrzelił Austriaka, ale do walki włączało się coraz więcej kirasjerow. Zginęli: paź krolewski Augustus Leubelfing i ochroniarz władcy Anders Jonsson, reszta przybocznych uciekła przed kirasjerami. Ciężko ranny krola został otoczony przez Austriakow, ktorzy mieli się od niego dowiedzieć kim jest. Gdy nieopodal pojawiła się grupa szwedzkich kawalerzystow, jeden z kirasjerow przyłożył krolowi pistolet do skroni i dobił go. Kiedy fińscy rajtarzi płk. Stalhansdke odnaleźli ciało krola (ok. 15.00) jego zwłoki były już pozbawione większości stroju i biżuterii. Major artylerii Jernlod przysłał po zwłoki woz taborowy. Ciało władcy zostało w tajemnicy przed żołnierzami (w toku bitwy wmawiano im że Gustaw II Adolf jest tylko ranny) do kościoła w Meuchen (Chursitz) gdzie zajął się nim miejscowy pastor.

Biorąc pod uwagę to jak się działo protestantom do przybycia Szwedow trzeba przyznać, że propaganda ta padała na podatny grunt. Klęski kolejnych armii protestanckich w okresie 1620-1623, załamanie ofensywy duńskiej w 1626 roku, armie Tilly i Wallensteina kontrolujące tereny dotychczasowych przeciwnikow - sytuacja obozu protestanckiego była faktycznie tragiczna. Bretienfeld w 1630 roku zmieniło sytuację polityczną o 180 stopni.