amon

Serial wybitnie nie udany. Typowa amerykańska produkcja o niczym. Wytrzymałem część pierwszą, w której nuda wywoływała przeciągle ziewanie. Co do drugiej częsci, oglądałem tylko dwa odcinki i to nie w całości, bo za nerwowy jestem Nie potrafię wytłumaczyć fenomentu takich seriali, które niby traktują o historii, ale zawsze jest to "na niby". Za to seksu było sporo, wszak wszyscy wiedzą że Rzymianie rozpustni byli. Zatem klucz do tej powiastki jest prosty, jak jest dużo nagości, to reżyser nie miał nic istotnego do powiedzenia. I tu się zgadzam, sam ze sobą.

A mnie głupiemu Bitwa Narodów dotąd kojarzyła się z bitwą pod Lipskiem Oj, jak głupi i niedouczony.

Wrażenie masakry było uzasadnione małym obszarem na którym doszło do bitwy. Obszar ten spotęgował wrażenie ilości ofiar. Dodać śnieg i efekt jest dwójnasób zwielokrotniony.

...wyszło za dużo

Myśl jest taka. Jeżeli nie powalczysz to nie dostaniesz. Traktaty ustalane poza granicami Polski okroiły by ją w.g wyobrażeń pomysłodawców. Przykładowo, premier W. Brytanii Loyd George, bardzo się zdziwił że Polacy roszczą sobie pretensje do Galicji. Zastanawiał się po jakiego grzyba Polacy chcą część Hiszpanii Nie miał pojęcia o tym że pewną część naszego państwa Habsburgowie nazwali identycznie jak hiszpański region. Dlaczego? Widac sentyment wielkości pozostał. Czy wobec powyższego należało siedzieć na "czterech literach" czy też należało walczyć? Odpowiedź jest prosta.Biliśmy się z Bolszewikami o wolność, z Niemcami o Śląsk i Wielkopolskę, z Czechami, bo ci zawsze za dużo chcieli, z Litwinami o Wilno i Litwę Środkową. Czy teraz działania zbrojne nie są czymś oczywistym ? Dla mnie jest to sprawa bezdyskusyjna. A dll Ciebie ?

Identyczny tekst znajduje się w komentarzach na Onecie: http://wiadomosci.onet.pl/forum/ewakuacja-nastepcy-norweskiego-tronu-z-samolotu,2,594274,-79059697,czytaj-najnowsze.htm Użytkownik EE jest jego autorem. Typowe spamowanie po forach.

Znany z innych forów "wklejacz" dziwnych treści suomeksi Jak nie o Finlandii i dzielnych chłopakach z SS "Lettland" to pierdoły w stylu biała rasa w Afryce.

Na szczęscie kupiłem owo zacne dzieło za całe 45 złotych w lokalnym antykwariacie. Jak dla mnie kompendium niewyczerpalnej wiedzy. Świetna i niepowtarzalna książka. Będąc z sklepie związanym z branżą RTV/AGD ze zdziwieniem znalazłem dział książek A tam świetną pracę ulubionego autora Mitsuo Kure pt. "Samuraje, uzbrojenie, ekwipunek, ubiór" za całe 24,90 :thumbup: Podczas gdy na portalu alle...zło, trzeba wywalić z 50 złotych plus przesyłka. Miły zakup w miejscu gdzie trudno o takie niespodzianki :thumbup:

Każdy HB-ek pod tym tytułem rozlatywał się w rękach. Wyjątkowy bubel. Obecnie przerabiam całkiem ciekawą książkę, pt " Kariery oficerów w II Rzecztpospolitej" którą napisał Bartosz Kruszyński w wydał Rebis w 2011. Świetna pozycja.

Nie dokońca tak jest, bowiem identyczne wpisy zauważyłem na innych forach historycznych. Identyczne. A co do szabli, to cały czas nad tym pracuję, tylko.....wolno Coś nie mogę wystartować w tym roku :thumbup:

Odnoszę wrażenie że Twoje posty mają zwrócić uwagę na podlinkowany blog i same w sobie niczego nie noszą

No to mamy problem bowiem 7 tysiąclecie p.n.e nie jest okresem historycznym którym jest w ramach starożytności. Z drugiej strony czy warto brać się za pisanie książki której teamtyka jest autorowi obca ? Mało to podobnych pozycji leży tonami w lokalnych marketach ?

Określenie orientacji seksualnej nie jest rzeczą tak prostą jak się dziś wydaje. Bo źródła, czyli hisotrycy z epoki, nie przywiązywali do tego takiej wagi jak obecnie. Amica dosyć jasno przedstawiła istotę tego problemu.

Oj, a może to jednak jest król Anglii Jerzy V który na 100 % jeździl na wózku po złamaniu miednicy po upadku z konia w roku 1915 ??? Obstawiam Anglika, bo po durze brzusznym wózek dla cesarza Rosji jest mało prawdopodobny. Jak trudne jest odróżnienie obu panów ilustruje poniższa fotka.

Z różnicą między postrzeganiem zbrodii Hitlera a Mao jest tak jak z garderobą: "Bliższa ciału koszula." Inaczej Hitlera postrzega Europejczyk, a inaczej Azjata.

Szanuję kolegę Bavarskiego jednak nie przypomina sobie abym wyciął coś z jego postów. Prostszą odpowiedzią będzie stwierdzenie że historycy, bądź ludzie namiętnie zajmujący się historią, mają to do siebie że często myślą w.g jednego klucza. Jak on wygląda, widać powyżej. Pozdrowienia dla Bavarskiego :thumbup:

Przecież to jest istotą historii, dociekanie, drążenie tematu aż do osiągnięcia zadowalającego wyniku. Z tym że często zadowolenie to jest tylko zwykłym uciekającym króliczkiem :thumbup:

Wybacz, ale bajka Wańkowicza, jakkolwiek miła dla oka i serca, nie znalazła jak dotąd potwierdzenia. Prozaiczny los zwłok w trakcie działań wojennych, pozwala tylko przypuścić że zakopano go w jakimś ustronnym miejscu o którym szybko zapomnieli nawet ci co musieli tego pochówku dokonać.

Nie przesadzajmy z tym faktem, jakoby dowódca armii miał wiedzę na temat pochówku jakiegoś polskiego majora.

Tym razem z dużą przyjemnością oddałem się lekturze książki "Samuraje. Dzieje japońskich wojowników" Stephena Turnbulla. Bardzo ładnie wydana, niezłe "rozkładówki" tyczące ubioru samurajów na przestrzeni wieków, oraz oszczędny ale treściwy tekst. To kolejna praca po pozycji Mitsuo Kure, którą czytam na przestrzeni ostatniego kwartału. Nadal czuję niedosyt ale kolejne tytuły z tej dziedziny już czekają :thumbup:

Wybitny władca. To co w nim najbardziej imponuje to fakt przywiązania do tradycji i walka o utrzymanie kultu bogów, którzy częścią jej byli. Być może widział jakie zagrożenie niesie ze sobą chrześcijaństwo. Represje niestety nie powstrzymały tej destrukcyjnej dla Rzymu siły, jednak Dioklecjan zadał sobie sporo trudu aby okiełznać tą nietolerancyjną religię. Za to go cenię i żałuję że jego działania nie odniosły skutku. :thumbup:

Oglądałem o nim dokumentalny film który powstał kilka lat temu. Teraz to jest już zdecydowanie dokument historyczny o prowadzącym bardzo popularny program dla młodzieży o nazwie "Zwierzyniec" na przełomie lat 70/80 tych. Miałem przyjemność poznać Go osobiście. Niebywała postać.

Szabla pruska 1896. Na prawej piersi odznaki strzelecka i Państwowa Odznaka Sportowa ( ta ze stylizowanym orzełkiem)nadawana od roku 1931. Sugerowana jednostka; kawaleria. Warto rozczytać odznakę pułkową tą w formie krzyża.

To najbardziej niecodzienne ale miłe życzenia jakie dotąd widziałem. Świetnie że tworzycie tak zgraną i konstruktywną grupę, cieszę się że jestem tej grupy częscią. Dlatego z czystym sumieniem mogę złożyć Wam, wszystkim "alles zusammen do kupy" najserdeczniejsze życzenia Wesołych Świąt. A co do za szable... tylko czemu tak mało i rzadko :thumbup: To na pewno jeszcze błysnę ostrzem klingi, być może nadszedł czas na ciekawe artefakty z Japonii okresu I i II wojny.

Jeżeli chcemy analizować ducha wojsk Cezara pod Farsalos, to nie możemy unikać tego co wydarzyło się pod Dyrrachionem. Wówczas to własnie Pompejusz pokazał na co go stać i dlaczego jest wodzem wybitnym którego zamiarów nie należy lekceważyć. Klęska jaką poniósł atakujący obóz Pompejusza Cezar, była bezprzykładna. Obraz jego armii był przygnębiający, cytując Cezara; pierwszych zdeptano, następni po ich ciałach zdobywali sobie drogę do ocalenia Te wydarzenia zaważyły na psyche obu wodzów jak i żołnierzy wrogich stron. To właśnie Dyrrachion zmobilizowała jednych, a uśpiła czujność drugich. Sytuacja jaką zastajemy w tygodniach poprzedzających starcie pod Frasalos wyraźnie dowodzi że Cezar wyciągnął z porażki wnioski, i niczym dobry szachista przewidział działania Pompejusza. Gregski, podobnie jak starożytni historycy podaje jedną z przyczyn która sprowokowała wojska Pompejusza do podjęcia rękawicy: Właśnie. A tu wielkimi krokami zbliżał się czas zbiorów i brzuchy tychże żołnierzy napełnią się i ich sytuacja ulegnie radykalnej poprawie. Wówczas na pewno impasu nie da się przełamać. Nie od rzeczy będzie wspomnieć że duch bojowy i iluzoryczne poczucie wyższości po odniesionej pod Dyrrachium wiktorii, zaczęło wśród wojsk pompejańskich przygasać. To są przyczyny, chociaż nie wszystkie, które sprawiły że Pompejusz podjął ryzyko bitwy, której nie mógł wygrać.