riv

w takiej sytuacji- czyli podwazania prawa do szlachectwa- uruchamiano całą instytucję nagany. Ta instytucja była znana jeszcze przed statutem wiślickim, Najstarszy wywód pochodzi z czasów Łokietka a dotyczy rycerza z rodu Starychkoni.

Nie zupełnie. Była tez możliwość,że dziecko miało herb bękarta. Była to pusta tarcza dzielona w skos. Ale takie małżeństwo było nie możliwe. Najpierw owa kobieta musiała by być adoptowana do herbu wraz z dzieckiem i wtedy ma pełne szlachectwo.

A dlaczego dopiero jak będziesz dyplomowanym? Mianowanym zostaje sie po 6 latach pracy a dyplomowanego jeszcze ci zostanie trochę czasu..... to jak będziesz uczył w tym czasie?

Nie nie piszesz. we wszystkich zaborach część szlachty utraciła swoje szlachectwo.

Ale to wynika z faktu ,że Rosja nie uznawała polskiego szlachectwa , stąd szlachta polska była zobowiązana do poddania sie legitymacji. Legitymacje przeprowadzały heroldie rosyjska i Królestwa Polskiego( te poprzez gubernialne deputacje szlacheckie). Legitymacje były prowadzone aż do roku 1917. W zaborze austriackim legitymacja zajęły się sady grodzkie i ziemskie ( od 1782) a od 1788 Wydział Stanów. W tym zaborze też każdy szlachcic musiał mieć tytuł: potomkowie senatorów,wojewodów,hetmanów- hrabiego potomkowie urzędników ziemskich- barona. Nadanie tytułu wymagało wniesienia do kasy cesarza opłaty. Nasza arystokracja pochodzi właśnie z tego okresu i tego zaboru. Najszybciej i najprościej przebiegało to w zaborze Pruskim. Ale wszystko co sie dzieje po III rozbiorze, to jest dostosowanie szlachectwa do prawa Rosyjskiego,Austriackiego i Pruskiego. Czy to jest szlachta polska czy pochodzenia polskiego?

Dzisiaj tytuły szlacheckie nie są chronione prawnie, czyli możesz sobie używać jaki tylko chcesz....tyle, że będzie to trochę śmieszne. Przed II RP czyli w okresie do rozbiorów? Istniały tylko trzy sposoby nabycia szlachectwa(oprócz urodzenia): adopcja,nobilitacja i indygenat.

Szlachta była sobie równa, zarówno w herbie jak i w tytule( tzn nie było w Polsce Hrabiów czy baronów). Zaś w Austrii czy Rosji owszem byli, stad w roku 1800 mamy hrabiów ale nie w Polsce a na Ziemiach Polskich. Tytuły są nadawane przez władze rosyjskie czy austriackie. Sama korona herbowa pojawia sie w Polsce w XV w. korony rangowe: szlachecka- 3 lisice winne i dwie perły Korona hrabiowska - 9 pałek zakończonych pałkami Korona barona - 7 pałek z perłami

Różnił się. Taki herb nazywał sie Gmerek..

Każde miasto musiało mieć herb. Wynikało to z faktu,że miasto musiało posiadać kancelarię, a ta musiała posługiwać się pieczęcią. Zwykle było kilka instytucji które posługiwały się pieczęcią. Zwykle było tak,że ostatecznie herbem miasta stawało się wyobrażenie z sekretnych pieczęci radzieckich. W heraldyce miejskiej herb występuje początkowo tylko na pieczęciach. Ale pełni tez funkcję znaku własnościowego. Chyba się nie zgodzę. Np. w XIV w w Małopolsce jest ok 200 miast,i nie ma tam żadnego odwołania do zajęć ludności. Elementy architektoniczne wcale nie dominują w heraldyce miejskiej. Za symbol władzy miejskiej był uważany klucz i on pojawia sie w niektórych herbach. Jeżeli miasto było własnością prywatną, to herb właściciela zwykle stawał sie herbem miasta(NP. Tarnowscy herbu leliwa- i Tarnów którego herbem jest leliwa).

Dokładnie. To jedyne ziemie, ktore nie ulegały rozdrobmieniu. Rozdrobnienie najwcześniej przeżyła Francja. Trwało ono od 987 r. do zwołania Stanów Generalnych przez Filipa IV Pięknego w 1302 r.Na Rusi rozbicie dzielnicowe trwało od roku 1054 do 1480.

Wizerunek z całą pewnością ma ryt wschodni. Jest to Jezus Pantokrator. Ale nie jest to płaskorzeźba a medalik, nie są to apostołowie a Matka boża( po prawej stronie Jezusa i Piotr po lewej). wizerunek jest wzorowany na którychś z przykładów które znajdują się w kościele Apostołów w Konstantynopolu i w kościele Bożej Mądrości w Kijowie. nie jestem wybitnym znawca,ale na mój gust to jest nie średniowiecze a I poł XX wieku z terenów Ukrainy. Powinny tam tez być napisy w języku starocerkiewnym. Ale musiałby to zobaczyć na własne oczy jakiś znawca.

Tutaj się nie zgodzę. Jego spór z papieżem Aleksandrem III sięga czasów kiedy Aleksander nie był jeszcze papieżem a po prostu Rolandem Bandinellim. Bandinelli stał na czele kardynałów sprzeciwiających się cesarzowi Fryderykowi I. Kiedy 7 września 1159 został papieżem, automatycznie Fryderyk był w sporze z papieżem. Tego samego dnia papieżem wybrano także Ottaviano di Monticelli który przyjął imię Wiktora IV. Oczywiście Barbarossa uznał Ottaviano di Monticelli za papieża.Ten w 1160 roku na polecenie Fryderyka I Barbarossy zwołał synod do Pawii, na którym ekskomunikował Rolanda Bandinelliego i jego stronników. I tak mamy początek schizmy, która potrwa do 1180 roku. Tak,że pierwszy jego okres rządów to zdecydowana przewaga nad Aleksandrem III. Też sie nie zgodzę. Uznał Aleksandra dopiero w 1176, a miało to związek z tym, że Fryderyk poniósł klęskę w bitwie pod Legnano z Liga Lombardzka. A i tak podczas umowy w Konstancji,włoskie miasta zgodziły się pozostać lojalnymi wobec cesarza, ale zatrzymały jurysdykcję ponad ich terenami. Fryderyk I jako pierwszy użył terminu "Święte Cesarstwo" na określenie Rzeszy Niemieckiej. A na czele III krucjaty stanął jako....głowa świata chrześcijańskiego!(znów wziął górę nad Aleksandrem) A konkretnie legenda mówi,że Fryderyk nie utonął i że znajduje się skamieniały wraz ze swoimi rycerzami w niejakiej jaskini. Broda już przerosła stół, ale pojawi się, kiedy owinie go trzy razy, albo gdy Niemcy będą potrzebować Fryderyka.( coś jak nasz śpiący rycerz-Giewont). Według późniejszych baśni ludowych (niemieckich) śpi on zaklęty w skale Kyffhäuser. Władza Fryderyka nigdy nie uległa osłabieniu. Najlepszym dowodem jest skazanie na banicję nie byle kogo, bo samego Henryka Lwa już po klęsce z Ligą bo w 1180.

Ta bitwa jest jednym z elementów sporu Henryka z GrzegorzemVII, i opozycja saską. Antykrólem był Rudolf Szwabski(7 marca 1080 Grzegorz VII uznał go za jedynego prawowitego króla Niemiec), który zginął po bitwie pod Hohenmölsen(nad rzeką Białą Elsterą) 15 października 1080 r. O ironio, zwycięskiej dla Rudolfa(ale zmarł wskutek ran). Po śmierci Rudolfa Henryk zajął i i spalił zamki w Teuchern, Hohenmölsen, Gruanau i Pegau. Henryk za pomoc udzieloną mu przez Wratysława, w 1085 roku podarował księciu czeskiemu koronę królewską. A po śmierci Rudolfa antykrólem zostal Herman z Salm. Później walkę kontynuował margrabia Miśni, Egbert II. Leopold II większej roli chyba nie odegrał.....

Mi średniowiecze kojarzy się z pierwszymi uniwersytetami, z filozofią, z nauką.

I Żydzi. Dokładnie. Jest to święte miasto trzech wielkich(jedynych) religii monoteistycznych.

Niestety nie. Co do flagi: miało to miejsce podczas bitwy dokładnie 15 VI 1219. Po zwycięstwie założono miasto Tallin. Jutro udzielę kolejnej podpowiedzi, ale wtedy to już każdy zgadnie. [ Dodano: 2008-10-29, 18:37 ] No dobra.... tytuł dzieła można sobie odpuścić. A jest to Livlandische Reicmchronik. wystarczy podać nazwę flagi

To jest dość stara sprawa. Wazę z Bronic doryto w 1976 r. podczas badań wykopaliskowych prowadzonych przez profesorów Janusza Kruka (Instytut Archeologii i Etnologii PAN) i Sarunasa Milisauskasa (Uniwersytet w Buffalo, USA). Dla materiałów z obiektu, w którym znaleziono wazę, uzyskano datę radiowęglową wskazującą na wykonanie naczynia około 3635-3370 r. p.n.e. Aczkolwiek interpretacja ornamentu na wazie wcale nie jest tak jednoznaczna. Sporo na ten temat można znaleźć w Janusz Kruk, Sarunas Milisauskas, Rozkwit i upadek społeczeństw rolniczych neolitu, Kraków 1999

W roku 1198 ruszyła kolejna krucjata na Łotwę. Później mamy kolejne wyprawy na Łotwę i Estonię. Jaki tytuł nosi dzieło które opisuje te krucjaty, pochodzi ono z roku 1295, (autor jest nieznany)? I Jak nazywa się flaga , która powstała w okresie tych wypraw( legenda mówi,że została ona zesłana z niebios- a było to w 1219 r.)? Proszę o odpowiedź na oba pytania.

Pewnie masz rację. Wyprawy przeciw Albigensom miały przede wszystkim podłoże polityczne a nie religijne. I tak zamordowanie legata papieskiego Pierre de Castelnau , który miał zwalczać herezje Katarów , tak naprawdę ma związek z tym że wmieszał się w spór pomiędzy hrabią Baux a Rajmundem, hrabią Tuluzy. Zaś Szymon z Montfort, który stał na czele krucjaty przeciw Albigensom, faktycznie dokonywał podboju całej Langwedocji. Dlatego też król Aragonii, Piotr II udzielił pomocy Rajmundowi( Piotr II bynajmniej nie popierał katarów a Rajmunda- swojego szwagra). Szymon w dwa lata po bitwie pod Muret otrzymał tytuł hrabiego Tuluzy, wicehrabiego Béziers i Carcassonne oraz diuka Narbonny, i ziemie Rajmunda VI. Ale już w 1216 Rajmund VI i jego syn Rajmund VII rozpoczeli walkę o swoje ziemie. Rajmund zdobyl Beaucaire w regionie Langwedocja-Roussillon. Później w bitwi w Lourdes w grudniu 1216, znowu pokonali Szymona,Rajmund VI i VII we wrześniu przejęli kontrolę nad Tuluzą. Montfort natychmiast pośpieszył z odsieczą, lecz jego siły były niewystarczające - spora część wojsk była zaangażowana na innym terenie. Ponowił próbę oblężenia miasta wiosną 1218 r. Podczas walki z obrońcami miasta 25 czerwca został uderzony w głowę kamieniem z maszyny miotającej i zmarł. Później walkę z Rajmundami prowadzil Amaury de Montfort , ale bezskutecznie i przekazał swoje prawa do Langwedocji królom francuskimw 1225, bo Rajmund VII wkońcu odzyskał tytuł hrabiego Tuluzy w 1222 i dalsza walka z nim była bez większych szans...

Czyżby chodziło o Guy de Chauliac( znany także jako Guido de Cauliaco) i dzieło Chirurgia magna z roku 1363? A pełny tytuł to: Inventorium sive Collectorium partis chirurgicalis medicinae.

Obrońcą katarów był Rajmund VI hrabia Tuluzy a w decydującej bitwie pod Muret po stronie katarów ( a właściwie w obronie Rajmunda) walczył król Aragonii Piotr II Katolicki.

Rozbicie dzielnicowe to jest polskie określenie rozdrobnienia feudalnego.

To po za tym jednym księciem i dosłownie dwoma bądź trzema rycerzami, to chyba nikt se nie kwapił do wypraw krzyżowych- blizej i wygodniej bylo organizowac krucjaty do Prus...

Albigensi to nazwa ogólna ruchów skupionych wokół miasta Albi. Do tej grupy należeli katarzy także petrobruzjanie, henrycjanie, waldensi, arnoldyści. Były tam spore różnice( np. waldensi uznawali Jezusa, ale odrzucali kult świętych, uznawali tylko dwa sakramenty:chrzest- ale tylko dorosłych i eucharystię i zakladali że dusza jest śmiertelna, nieśmiertelność możemy uzyskać jedynie dzięki Chrystusowi przy sądzie ostatecznym. Arnoldyści nawiązywali do nauczania Donata, Henrycjanie odrzucali wszystkie sakramenty, Katarzy wywodzili się najprawdopodobniej od bogomiłów i od paulicjan to co napisał Wołodia dotyczy właśnie Katarów).

Czy tobie chodzi o wyprawy krzyżowe czy o krucjaty?