Narya

To już rozumiem dlaczego niewiele wiem na ten temat. To jest późne średniowiecze. Gdzie ja z swoim wczesnym (ewentualnie środkowym) średniowieczem? ;P

Nie martw się, to było łatwo przeoczyć.

(pif-paf). Zastrzelono mnie. Okey, niech ktoś inny się wykaże swoją wiedzą.

Nie, nie (i nie). Po prostu pytając się innych i dzieląc się tą refleksją rozwiewam swoje wątpliwości. Choć z drugiej strony, czy sam kult śmierci musi być zły? Ale to już pytanie na dyskusję na inny temat. Dzięki za pomoc Albinosie i dzionga.

Napisałem, że zignorował, w sensie publicznym, że nie dał się poznać po sobie, że to go boli, czy targają nim emocje.

To ci przypomnę scenę już na samym początku, kiedy przedstawiali się nowi właściciele opery. Wywiązała się rozmowa wśród tancerek i Daae, która wspomniała, że wciąż pamięta wicehrabiego i go kocha, ale boi się, że on ją zapomniał i jej nie kocha (później on ma podobne obawy i podobne myślenie). Zresztą piosenka na dachu opery wszystko rozsądza.

Może inaczej. Bo z tym kultem śmierci mnie trochę zamieszało. Wiadomo, że w III Rzeszy Hitler stworzył kult śmierci (jak na 20. i 30. lata to nowość), więc (przepraszam jak urażę i jeśli coś źle) ale jaka jest różnica między oddawaniem hołdu, czcią i wspominaniem niemieckich żołnierzy poległych w I wojnie światowej, a powstańców warszawskich podczas II wojny światowej (poza cyferką przed "wojną światową)? Przykład pewnie zły, ale mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi?

Znając mądrość profesora Bartoszewskiego, to zignorował to.

Skąd'ś to wiedział? :| Nie mam talentu do zabicia quizu. ;D Dawaj zagadkę. Proszę?

Zastanawiam się dlaczego Bonapartyści (do nich zaliczam Polaków, którzy pokochali Napoleona) zwykle kojarzą swojego wodza jako jeźdźca na pięknym rumaku. (Czapkę to akurat zrozumiem, bo nosił.)

Ale od samego początku filmu było, że Christie kocha wicehrabiego z wzajemnością. A Upiór chciał zmusić do uczucia Christie, która okazywała mu współczucie i była dla niego dobra. Upiór ją kochał, ale bez wzajemności. Przynajmniej taka jest sztuka (abstrahując od filmu).

Nie, niezależnie od sytuacji i niezależnie z kim ma się do czynienia, to savoir vivre zobowiązuje.

Tak, tak, ale chodzi mi o te studia politologiczne. W jakiej formie one były na uniwersytetach. Bo pierwszy raz z czymś takim zetknąłem się. "Polityka" Arystotelesa była znana, ale polityka jako nauka w średniowieczu?

To był przykład, ale mniejsza o to. Niezależnie od tego czy ktoś jest zły czy dobry, to savoir vivre zobowiązuje. Dawno temu w "Warto rozmawiać" wynikła rozmowa (żeby tylko rozmowa) między oficerem SB a redaktorem "Wprost". Ów redaktorek zachował się po chamsku w stosunku do Esbeka. Nieważne, że miał rację, ważne, że nie zachował się kulturalnie. I w stosunku Bartoszewskiego, i Jaruzelskiego, i tego oficera SB, pomimo różnic w poglądach i poszczególnych działaniach, należy się zachowywać kulturalnie, tak jak do każdego innego człowieka.

Mnie akurat zakończenie się spodobało. Bardziej bałem się gdyby źle to się skończyło, że Upiór wygra i Christie zostanie z nim. Na szczęście tak nie było.

Acha, ale Powstańcy też ginęli, a dziś czci się poległych, więc coś z kultu śmierci nie ma tu? (Raz jeszcze podkreślam, że ja tylko pytam odnośnie obchodów rocznicy PW, więc się nie gniewać.)

Powtarzam moje rozmyślanie: Kiedy oglądałem film na TVP-Kultura "Dojście Adolfa Hitlera do władzy" (dość dawno temu), pojawiła się myśl. Nie burzcie się, nie gniewajcie, ale chciałbym wiedzieć co o niej sądzicie, czy coś w niej jest czy raczej nie, słowem: co o niej sądzicie. Czy nie wydaje wam się, że te obchody wybuchu PW to jest kult śmierci, dość charakterystyczny dla systemów totalitarnych? Jestem po prostu ciekaw waszego zdania, bo wiecie więcej ode mnie nt. PW. :D

Nortonie, mi się wydaje, że nie o to im chodzi. Myślę, że nie podoba im się takie zachowanie jak nam, ale też zwracają uwagę na pewną niekonsekwencję. Zwróć uwagę, na przykład: gdyby Jaruzelskiego wybuczano, nie byłoby większej afery, w przypadku Bartoszewskiego - jest. Polityka. Ale to co napisałem jest zupełnie czymś innym do tego chamskiego zachowania w ogóle w stosunku do Bartoszewskiego.

Nie wiem, liczyłem że ktoś pomoże mi ją rozwiązać. Kiedyś na wykładach z powszechnej XIX wieku profesor zwrócił na to uwagi (coś w tłumie za Napoleonem tyle zapamiętałem). Myślałem, że ktoś będzie wiedzieć. (Proszę lepiej nie pytać co robiłem w tym czasie kiedy profesor o tym mówił. Ścisłe tajne przez poufne, hr hr)

Chodzi ci o życie w sferze sacrum czy w sferze biologicznej? Bo teraz to ja się zgubiłem. Dinozaury na pewno dzisiaj sobie nie spacerują po świecie, tylko są martwe (Jurassic Park to fantastyka ).

W średniowieczu obowiązywała etykieta walki. Na przykład nie można było walczyć nie-honorowo (u licha, podobnie było w Japonii).

Wiem Estero, że jesteś obiektywna, to był taki żarcik. Z tym Rzeckim to nie był żart.

Tak, był chory psychicznie, ale dziwisz się? Jak od dzieciństwa wyzywano go od dziecka diabła i matka go porzuciła. I to wszystko z powodu twarzy?

Po takim podaniu sobie łapek, człowiek na pewno byłby stratny.

To wpisz w google "koronacja Napoleona". Bo ja widzę i jest tu wszystko ok.