Narya

Podróżnik, wojownik, a może nawet rycerz, książę, wygnaniec, aż w końcu król. Zwiedził prawie cały znany mu świat. Zaciągał się na służbę do wielkich władców, odbył niezliczone podróże, walczył z wieloma wrogami pod obcymi sztandarami, miał ukochaną kobietę. Z niczego niemalże zdobył władzę w ojczyźnie. Jakim jednak był naprawdę? Czy był również okrutnikiem i zwykłym bandytą? Zapraszam do dywagacji nad tą, ciekawą osobistością! (Do założenia tego tematu zainspirował mnie post Regulusa. :mrgreen: )

No dobrze, ale czy palono tam jak w innych obozach koncentracyjnych, ludzi? Czy były tam krematoria?

Klęska w wojnie z Japonią pokazała, że Rosja jest słaba, ale mimo to zawiązała ścisły sojusz z Francją. Poza tym miała sojusz z Serbią, w której również swoje interesy chroniła. Ale klęska Rosji to nie wina jej armii (chociaż z niemiecką nie mieli szans wszak Niemcy szybko zajęli Królestwo Kongresowe), tylko wybuchu rewolucji. Car chyba nie przewidział, że głodny i umęczony lud podniesie głowy by dostać kromkę chleba i szklankę wody. Krwawa niedziela chyba otworzyła mu oczy.

Co do siedmiu dni w Biblii, to już Kościół rzymsko-katolicki stwierdził, że biblijne stworzenie świata to symbol i nie można doszukiwać się w nim faktów. Przesłaniem tej historii w Biblii miało być to, że świat i wszystko co się w nim znajduje, jak również człowiek, stworzył Bóg, który jako jego Stwórca jest również Panem. Tyle Kościół.

A więc również praca najemnicza wychodzi na to że była również zaszczytna i sporym awansem społecznym, jak również elementem umowy między władcami, o czym wspomniał Regulus przy przypomnieniu początków Gwardii Wareskiej. :wink:

Vissegerd rozsądzi o którą odpowiedź mu chodziło, w końcu to jego pytanie. :wink: A o ogniu greckim to może być ciekawa dyskusja.

Zapomniałeś o Rumunii, Bułgarii, Ukrainie (tak, tak :wink: ) oraz innych krajach byłego ZSRR. Parę innych państw też się znajdzie. De facto nie jesteśmy jedyni, których historia była zakłamywana.

Można zestawiać oczywiście różne dowody, ale każdy z nich osobno niekoniecznie musi udowadniać winę. A ja po lekturze tej książki właśnie to odczułem. Nie znam sprawy z Kwaśniewskim więc się tu nie wypowiadam. Jeżeli sama fotografia nie wskazała winy Kwaśniewskiego to sama w sobie nie jest dowodem. Zresztą ja nie mam żadnych zarzutów do dokumentacji w kwerendzie książki. Chodzi mi o sam fakt nadintepretacji, ale więcej na ten temat rozpisywać nie będę bo ująłem to w poprzednich postach. Autorzy tej książki nie specjalnie mnie przekonali do swoich tez, pomimo bogatej kwerendy źródłowej.

Polacy nie mają zimnej krwi do własnej historii i doświadczeń swojego narodu. To wg mnie jest ich wadą. Ach, dzionga, a komunizmu na świecie nigdzie nie było. :wink:

Może tym się różni że po zajęciu tronu przez Ludwika XVIII naszły czasy kontrrewolucji i rządy ultrarojalistów, chciano za wszelką cenę powrócić do stanu sprzed 1789, ale idee rewolucji tkwiły już w narodzie francuskim.

Basileusowie bizantyjscy korzystali często z usług najemników. Mieli nawet coś w rodzaju gwardii cesarskiej złożonej z najemników, hm, hm, coś w tym rodzaju. Harald Haraldson był członkiem drużyny najemników u cesarza. Miał z tego niezłe profity, a walczył i służył cesarzowi. Jak również jego historia pokazuje, że z dalekich krain ludzie najmowali sie jako płatni wojownicy, a władcy z nich korzystali.

Poszlaką fotografia jest, ale nie dowodem, ale dla tych autorów te fotografie są dowodem na to że Wałęsa był TW.

A ja jestem za a nawet przeciw. Za - bo to jest dobre do nauki języka angielskiego, ale też przeciw, bo są ludzie którzy chcą oglądać z lektorem, albo mają problem ze wzrokiem. TVP jest telewizją publiczną, a więc dla wszystkich abonentów, a nie dla wybranych. Taka osiemdziesięcioparoletnia staruszka nie będzie szybko czytać napisów (będzie się męczyć), jeśli oczywiście dojrzy literki. Są też ludzie z poważnymi wadami wzroku. TVP musiałoby dać wybór lektor lub napisy do indywidualnego wyboru klienta. A tego już nie zrobi.

To określenie które użyłem, użyłem w tym kontekście, że niektóre źródła w tej książce nie stanowią argumentu dla tezy autorów. Stąd śmieszne, czy wręcz bezużyteczne. No bo jak na fotografii, gdzie w tle na drugim planie za Gierkiem Lech Wałęsa, można stwierdzić że to jest powód do tego by Wałęsa był TW? To znaczy że jak ja np. znajdę się na jakimś zdjęciu w tłumie za Donaldem Tuskiem, to oznacza, że jestem współpracownikiem rządowym? Jest też tam dokument, w którym autorzy podkreślili związek TW Bolka z człowiekiem pod inicjałami L.W (w dokumencie podane, że L.W. nie współpracował z SB). Śmieszne dla mnie było stwierdzenie, że ci autorzy jednogłośnie orzekli tylko na podstawie tego dokumentu, że to nie może być Lech Wałęsa. Do samych dokumentów, źródeł, które autorzy odkopali nic nie mam. Mam awersje do interpretacji tychże dokumentów przez autorów, które mnie rozbawiły do łez. Mogłem w poprzednim poście niejasno się wyrazić. Mam nadzieję, że teraz jaśniej napisałem.

Kluczem do zrozumienia historii Kościoła wg mnie jest spojrzenie na całość jego początków. To właśnie w starożytności i średniowieczu ukształtował się. W późnym Antyku dążono do centralizacji władzy zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie. Oczywiście najpełniej udało się to na Zachodzie, ale nie w tym rzecz. Większość historyków polskich postrzegało historię Kościoła w kontekście walki z PRL. Kościoła należało bronić, jako ostatniej deski opozycji, więc źle o nim lepiej nie pisać. PRL upadł. Kościół się umocnił. A historiografia historyków pozostała z okresu PRL. Tak mniej więcej opowiadała w przedmowie do "Kościoła w późnym Antyku" Profesor Wipszycka-Bravo. Chociaż mogłem coś sknocić. : /

Dopiero w średniowieczu wyemancypowała się władza biskupa Rzymu (papieża) nad synodami. Jeszcze w późnym Antyku władzę najwyższą miały synody, a Kościół podzielony był na gminy, ale to się już chyba zmieniało na początku średniowiecza.

Brakuje mi rzetelnie przedstawionej historii polskiego ruchu komunistycznego. Większość dostępnych prac (jeśli nie wszystkie) pochodzą z czasów rządów komunistów, mniejsza ich część z okresu po 1989, które są negatywnie nastawione do polskiego ruchu komunistycznego. Nie ma rzetelnego, obiektywnego spojrzenia na tę sprawę. A przecież w czasie II wojny światowej dokonała się ogromna zmiana w polskim ruchu komunistycznym. Zwłaszcza - 1938.

Napisałem, że jej nie powiem. Koniec OT. Cytując pewną panią z tego forum: zejdźcie ze mnie. ;P

Nie mam pojęcia, jaki ona ma stosunek do mnie. : ) Swoją drogą w temacie o singlach temat o mnie i moich sprawach sercowych to niezły offtopic. ;P

To sprawa delikatna i złożona. Bardzo złożona. (westchnienie) Nie, nie powiedziałem jej o tym i nie powiem. Taki był mój wybór. Nie wiem czy zrozumiesz ale ok, napiszę ci: otóż uznałem że w hipotetycznym związku z nią ona byłaby nieszczęśliwa z mną, a ja szczęśliwy, więc wybrałem drugą opcję - ona będzie szczęśliwa mając własne życie i nie wiedząc o moim uczuciu, a ja nie będę z nią. Choć uczucie we mnie jest silne, to jednak daje się zdusić w środku. Kontrola. Wyjaśniłem najprościej jak umiałem, ale ostrzegłem że to jest sprawa zagmatwana, złożona.

Ja jestem zakochany od czterech lat, a mimo to wybrałem życie singla i tkwię w swoim wyborze.

Ach, a ja chciałem tak bardziej przystępnie, a ty od razu z grubej rury. ;P Wiadomo, że się nie liczył z nimi, choć ich tolerował, ale ładniej brzmiało "liczył się z nimi".

Ja w zasadzie też wybrałem życie singla. Nie potrafiłbym "pożegnać się" z tą "wolnością" i "swobodą" w życiu osobistym.

Może chciał doprowadzić do tej rywalizacji. Pamiętaj że wciąż pamiętał o losach dyktatorów i innych dożywotnich władców. Sullę, Mariusza, Cezara. Oktawian w przeciwieństwie do nich liczył się z senatem i politykami rzymskimi. Rozgrywał wszystko dla własnej korzyści, ale jakby z ukrycia. Nie pamiętam dokładne kiedy, ale w pewnym momencie zrezygnował z władzy. To był chwyt polityczny oczywiście. Mimo że oficjalnie władzy całej nie miał to stworzył sobie multum urzędów, że faktycznie był despotą.

Zależy chyba z jakiego punktu patrzy się na jego działalność. Na pewno nie można Oktawianowi odmówić mistrzowskiej gry w polityce i dyplomacji. Wiadomo, że stosował różne fortele i nieuczciwe zagrywki, ale geniuszu politycznego mu nie było brak.