Narya

Jakie archiwum państwowe obejmuje twoją wieś, bo nie znam podziału administracyjnego archiwów państwowych... A ja jutro bądź pojutrze zajrzę do kodeksu dyplomatycznego z Mazowsza..

Kiedy Napoleon przybywał na ziemie polskie, Polacy wyszli mu na spotkanie bodajże w Międzyrzeczu i zaprosili jako gospodarze na "przyjęcie", które uprzednio przywitali. Ów powstanie miało właśnie przygotować Wlkp. na przyjęcie Bonapartego. W Poznaniu miał zobaczyć, że Polacy są "gotowi" do posiadania własnego państwa. To właśnie w Poznaniu miało się rozstrzygnąć być albo nie być dla państwowości polskiej.

Mi się wydaje, że temat pasuje do działu III RP. Jeśli o mnie chodzi, to obecne siły zbrojne lansują się pomiędzy poziomem Czech, ale nierówno, bo Polska jest większym krajem, a Rumunią czy Bułgarią [wielkość krajów, choć armie bałkańskie są na niższym poziomie].

Tak, pytanie jest twoje.

Przeglądałem ją wiele razy w Empiku i muszę stwierdzić, że faktycznie N. Davies (ale w swoim stylu) rzetelnie przedstawił na różnych płaszczyznach Europę w czasie II wojny światowej, z różnych punktów widzenia. Nie jest ani proamerykański, ani prorosyjski, ani żaden inny pro czy anty. Głównie przygląda się historii społecznej. To takie moje spostrzeżenie z ogólnego przeglądu tej książki.

Czy istnieje coś takiego? Czy przeżywacie (bądź przeżywaliście) coś takiego? Co to jest w ogóle?

Po pierwsze z tego nie da się odczytać, po drugie mogłeś okazać chociaż odrobinę pracowitości i przepisać tutaj, a nie skanować (choć to też wymaga pracy)... Zadania, które z łatwością można rozwiązać przy pomocy podręcznika. Podręcznik jest twoim przyjacielem, nie wrogiem. Podpowiem: otwórz podręcznik na pierwszej stronie. Udało się? Gratulacje! Zrobiłeś pierwszy krok w stronę zaprzyjaźnienia się z podręcznikiem!

Jesteśmy wyspą ekologiczną na tle elektrowni atomowych, to daje promocję naszemu krajowi i politycy chcą to zepsuć. Są inne metody pozyskiwania energii. Nie tylko atomowa. Poza tym za elektrownią atomową idzie problem składowania odpadów i lokalizacja (zobaczycie, że gdziekolwiek się pojawi propozycja lokalizacji ludzie będą się buntować). Jestem zdecydowanie przeciwny. Lepiej pozyskiwać energię z siły wody, powietrza (nasze wybrzeże słynie z uderzeń sztormów, etc).

Z dwóch baletów, które widziałem, to właśnie Dziadek do orzechów i Jezioro łabędzie. Nie lubię baletów, zwykle ich unikam, ale te dwa zrobiły na mnie ogromne wrażenie.

A ci heca! Zawsze jak jest mowa o Churchillu, to widzę jak trzyma w jednym ręku szklankę pełną whisky. (jakie dać pytanie.. :| ) Kto w średniowieczu propagował, "wymyślił", krytykę źródeł? [ Dodano: 2008-12-08, 22:01 ] Chodziło mi o Ibn Chalduna. Ok, kolejne pytanie, łatwiutkie: Św. Wojciech był misjonarzem Prus, a kto był misjonarzem Pomorza (dzisiejsze woj. zachodnio-pomorskie)?

A mnie się na odwrót wydaje, że kino jest łatwiejsze i przyjemniejsze. W teatrze wystawiają sztuki z kultury tak wysokiej, że niezrozumiałej dla przeciętnego obywatela, który woli prostą, łatwą, przyjemną, komercyjną komedię amerykańską.

Widać zatem, że ceny są urozmaicone w zależności od lokacji. U mnie ceny biletów do filharmonii to minimum 25 złotych (i to ulgowy), normalny to minimum 30 złotych. Opery i operetki nie ma. Kino - minimum 15 złotych, a kino niezależne, studenckie - 11 złotych. Teatr - normalny, minimum to 20 złotych. Normalnie normalny kosztuje z 30 złotych.. Ceny na kiesę studencką są koszmarne.. zwłaszcza dla studenta który czeka aż mu dadzą forsę z stypendiów... Chociaż wyobrażałem sobie nieraz jak wchodzę do opery paryskiej i słucham koncertu któregoś z wielkich kompozytorów. Jeśli chodzi o moją wyobraźnię, to w operze jestem bardzo często.

Przychodzi mi na myśl tylko jeden polityk. ;P Churchill W.

Bez przesady, w moim mieście ceny biletów do teatrów dobijają do 20 złotych, a ulgowe na 15 złotych (czyli ta sama cena ulgowa co do kin). Gorzej z cenami jest w filharmonii czy operze (nie na moją kieszeń). Myślę, że ludzie wybierają kino, bo jest "łatwiejsze", może "tańsze" i częścią kultury masowej, a teatr jest częścią kultury wysokiej. Oczywiście kina niezależne, studenckie i "sztuki" też świecą pustkami. Ludzie wybierają kino, komercja, łatwość w zrozumieniu i łatwość w ogóle.

Nie miałem okazji być w operze, ponieważ ceny biletów wstępu są dla mnie niestrawne. Do samej filharmonii jest dla mnie drogo i wolę rozkoszować się "tanim" teatrem niż "drogą" operą. Poza tym musiałbym pojechać Ślązakiem do Wrocławia...

Mam wrażenie, że po prostu zlekceważył nas. Na spotkanie z studentami na UJ, to czas znalazł spokojnie (w TVPInfo była transmisja).

A właściwie, to dzisiaj mija 141 rocznica urodzin Józefa Piłsudskiego. Chciałem się zapytać czy jakoś wspomnieliście ten dzień, czy było to zwykłe, szare, nie wyróżniające się święto? Dziwię się jednak, że Piłsudczycy nie świętowali tego dnia, to chyba dla nich jest jakieś święto. Obchodzimy jeszcze dzisiaj kilka rocznic, rocznicę urodzin Wł. Szpilmana i St. Barei. a 83 lata temu odszedł od nas Wł. Reymont i 217 lata temu W. A. Mozart. To nie koniec! 516 lat temu K. Kolumb dotarł na Haiti, a 75 lat temu zniesiono w USA prohibicję. Najmłodszą rocznicę ma Polsat, który obchodzi swoje 16 urodziny. Niezwykły ten dzień, który minął, przeżyliśmy w tym roku, prawda? :wink:

Komunistyczna partia rosyjska zwołała Międzynarodówkę w Rosji, następuję jakieś ruchy w łonie rosyjskiego ruchu komunistycznego. Czy dojdzie w Rosji do rewolucji i przejęcia (ponownie) przez komunistów rosyjskich władzy? Czy to jest możliwe przy dyktaturze Putina i Miedwiediewa?

Też nie jest to logiczny ciąg, bo nie da się odbudować ziem tworzących kraj, a jedynie gospodarkę i infrastrukturę tychże ziem odbudować i skonsolidować w jeden organizm. O ile ziemie zaboru rosyjskiego i austriackiego scalano w miarę porządnie o tyle z Pomorzem i Wielkopolską nie było tak dobrze. Wystarczy porównać sobie mapę Polski z 1939 z siecią infrastruktury.

Chyba budowa kraju, a nie odbudowa. Celem II RP było skonsolidowanie ziem zaborów w jeden organizm, a także skonsolidowanie społeczeństwa. Stworzenie poza tym nowych struktur administracji państwowej i nowego prawa, tym razem polskiego.

Często wiele instytucji i mediów przypisuje sobie lub innym rolę kształtowania świadomości historycznej (sporo się o tej świadomości mówi), że jest dzisiaj to mała, to duża, że rocznice i inscenizacje ją zwiększają, etc, etc. W kontekście odzyskania przez Polskę niepodległości i problematyce Powstania Warszawskiego odnoszę czasami wrażenie, że media, zwłaszcza publiczne, ale nie tylko, bo również komercyjne, narzucają swoje postrzeganie historii swoim odbiorcom. Przykładowo seriale historyczne dot. okresu II wojny światowej heroizują żołnierzy AK i demonizują hitlerowców, a bardziej jeszcze demonizują bolszewików i polskich żołnierzy przy Armii Czerwonej. Czy tworzą mit Piłsudskiego, że odzyskanie niepodległości niepodzielnie kojarzy się z tą postacią. Słowem, narzucają swój system wartości innym ludziom. Widać to przy tworzeniu kultów bohaterów narodowych, Lecha Wałęsy, Jana Pawła II. Pomniki, ulice, aleje, parki, szkoły, etc. To jest takie wydaje mi się "ukryte" narzucanie kultu "wodza". I różni się tym od kultu wodza z l. 50. XX wieku Bieruta, że kult Bieruta był jawnie narzucony bez pluralizmu i pod groźbą sankcji kar. Tego dzisiaj nie ma, ale kulty różnorakich jednostek pozostały. Nie jest złe w moim przekonaniu jeśli społeczeństwo samo tworzy sobie kult jakichś bohaterów swoich, nie czyiś, ale złe jest, że media tworzą atmosferę, że ten a nie inny jest bohaterem, a tamten a nie inny jest potępiony. To zakrawa na ideologię historyczną moim zdaniem. A co wy sądzicie o tym zjawisku? Czy ono jest powszechne i gdzie jeszcze się objawia w waszej okolicy czy w innych przypadkach? Zapraszam do dyskusji!

Pytanie skierowane głównie do uczniów, ale mile widziane opinie innych użytkowników. :wink: Chciałbym wiedzieć, jak dzisiaj postrzega się nauczyciela historii. Kim on dla Was jest? Czy w ogóle jest taki ktoś potrzebny? A jeśli tak to po co? Jest internet, biblioteka.. Narzeka się często, że lekcje historii są nudne, a historia to taki zbędny do niczego nie przydatny temat. Więc po co nauczyciele historii? Kim oni są i jakie mają zadania dzisiaj w dobie informatyzacji i globalizacji społeczeństwa?

Tak. Prosiłbym (Apeluję) o raczej bez emocji i merytoryczną dyskusję na ten temat a swoje antypatie i sympatie odłożyć na bok i obiektywnie ocenić rzeczywistość. Bądź co bądź w Rosji jest niezwykle napięta sytuacja, którą kamuflują dotychczasowe władze. Wierzę, że nawet na kontrowersyjne politycznie pytania odnoszące się do historii najnowszej możemy dyskutować merytorycznie bez wzajemnego opluwania się (jeżeli jednak się przeliczyłem i okaże się, że temat zszedł na kłótnie, proszę o jego zamknięcie).

Dziś zmarł Aleksy II - patriarcha Moskwy, dla jednych autorytet i bohater, dla innych bardzo kontrowersyjna postać. Wypomniano mu, że podpisał współpracę z KGB, ale za to kupił spokój dla Cerkwi. Czy można wpisać go do kanonu bohaterów? Zapraszam do dyskusji. Ale świeczkę [internetową] mu dzisiaj zapalę. Niech spoczywa w pokoju. [*]

Niedaleko mojej wsi (za jeszcze inną wsią) znajduje się wieś z zameczkiem (o którym już się tutaj rozpisałem na forum), pałacykiem domu Perigord-Talleyrand, w którym na balu był raz Fryderyk (któryś tam) - cesarz niemiecki, car rosyjski, dygnitarze habsburscy, feldmarszałkowie. ; ) Poza tym w mieście, pod którym znajduje się moja wieś, G. Beuchelt produkował osprzętowanie dla kolei niemieckiej w II poł. XIX wieku, ale także produkował wagony kolejowe, jego firma przetrwała do lat 90. XX wieku! Poza tym ufundował kościół ewangelicki (dziś katolicki) za 50 tys. marek, był radnym miejskim i członkiem Landtagu.