Narya

A więc tradycji w moich odpowiedziach stało się zadość. ;D

Kabaret Dudek: Sęk: http://www.youtube.com/watch?v=y9U_y5rcKmQ Najlepsze są teksty Kuby. Dwanaście butelek: http://www.youtube.com/watch?v=VoPG2NO2v2Y...feature=related Mistrzostwo - i to na trzeźwo! ;D A jaki posłuszny swojej żonie! Kolejka: http://www.youtube.com/watch?v=Az1WtEDvT5Q...feature=related Bez komentarza.. Genialny inkasent: http://www.youtube.com/watch?v=UVKMSM5cApo...feature=related Nie ma to jak wrobić szefa. ;D

Otrzymałem już tekst dziongi. Podstawowe błędy jakie wychwyciłem to: niezgodność z tematem oraz kilka błędów rzeczowych. To może skutkować nie zaliczeniem wypracowania, jak się trafi na egzaminatora gorszego charakteru niż ja.

Arseniusz A. Zakrewski albo gen. Fryderyk Wilhelm von Buxhoevden, przypuszczam, że błędnie.

No tak, zapomniałem o twojej naturze, Lu Tzy (taki żart ). Dobra, tak naprawdę wracając do twojego pytania to nie jestem znawcą i/lub ekspertem od sztuki wojennej i historii wojen i bitew, stąd m.in. pytanie w tytule tematu. Miałem nadzieję dowiedzieć się tego od innych. Bardziej mnie pociąga raczej historia społeczna..

Nie znam jego prac z II WŚ. Profesor Geremek był mediewistą, choć swoje zainteresowania miał szerokie, gł. wokół Europy. :cry: Znam (ale nie przestudiowałem gruntownie) jego pracę doktorską dot. rynku pracy w średniowiecznym rzemiośle paryskim. ;P

Z koniem związane.. jest taki rzemień do popędzania konia. O to chodzi? ;P

To nie jest unik. Odpowiedziałem ci. Nie wspomnę już, że ten post nie wnosi za wiele do tego tematu.

Konkurentem dla Francji w tym czasie w cale nie były państwa niemieckie i Prusy, ale państwo Habsburgów. Toczyła się ciągła wojna na linii Burbonowie-Habsburgowie, która zakończyła się pokojem i małżeństwem Ludwika XVI i Marii Antoniny.

Nie trzeba szukać daleko, wystarczy spojrzeć na historię ojczyzny. Przykładem klasycznej bitwy myślę, jest bitwa pod Grunwaldem.

:oops: Dojrzałem swoją pomyłkę. Nie doczytałem pytania. Nie mam pojęcia jaka jest odpowiedź. Skąd wytrzasnąłeś tego gościa? Jest tylko wspominany jako jeden z przywódców powstania, ale nic ponadto. Więcej uwagi poświęca się innym. Strzelam: krucyfiksem? Pewnie nie. ;P Pasuję.

Co ciekawe zawsze przedstawia się Cida z koniem. W legendzie spełniał w pełni etos rycerski. Jego koń był towarzyszem (podobnie jak na Rusi).

Więc zostaje termin "polskie obozy". Co do tego "internowania" to był tylko przykład. W całym moim poście rozwiodłem się, że nie był to KL, ani łagr.

Włosienica (taka zbroja czymkolwiek jest), strzelba, a przede wszystkim szpada. Powiadano, że czym walczył. Nie wiem, ale wiem, że w legendzie tej osoby, jest z nim szpada, więc pewnie, tak myślę, chodzi o szpadę. TUTAJ jego portret.

Faktycznie coś w tym musi być. Jak dla laika, którym jestem, w tym dziale, to rzuca trochę światła, dlaczego Car nie sprzymierzył z Napoleonem. Adamie, skoro wyraziłeś taką gotowość do przyjęcia kary, to.. [szuka w swojej zagraconej skrytce bicza pokutnego: wyrzuca luźne, pożółkłe kartki, zeszyty, noże, opony, stalówki, guziki, fragmenty ubrań... i inne drobnostki, aż w końcu znajduje i podchodzi do adama]. To jak? Chcesz być pokutnikiem? (Dobra przeniosę się z tym na PW)

Ja wcale nie łapię za słówka. :oops: Odnosząc się do drugiego postu, tak Napoleon kochał starożytność, że nie miał skrupułów ukraść zabytki Egiptu faraonów i wywieźć do Francji. Myślę, że był w stosunku do historii i politykiem, i wodzem, ale historykiem z prawdziwego zdarzenia nie był.

Chyba 4 Rzymem? Bo drugim był Konstantynopol, a trzecim - Moskwa.

Kilka jednostek, dowództwo... to nie wszyscy powstańcy. Powstańcy walczyli z hitlerowcami, to był ich priorytet. Wyzwolić miasto z rąk okupanta. Nie przypisujmy ich do obozu politycznego, które wydało rozkaz dla powstania. Oni walczyli o wolną Polskę, a [sami powstańcy] liczyli na pomoc AC i WP Berlinga. Stąd wierzyli w zwycięstwo. Nie dojdziemy do consensusu. Pasuję, żeby nie robić offtopic. Swoje zdanie wyraziłem.

Nie chodzi mi o Dowództwo i rząd polski... chodzi mi o zwykłych szeregowych powstańców. Oni walczyli z okupantem o wolną Polską i gdzieś mieli konflikt na linii rząd polski-Stalin.

Nie zgadzam się z tym. Powstańcy walczyli z okupantem i mieli gdzieś polityczne walki na linii Londyn (rząd polski) - Moskwa. I rząd polski, i Kreml mieli gdzieś los powstańca warszawskiego. Dla nich liczyły się polityczne priorytety. Rząd polski wykorzystał do cna powstanie, a Stalinowi nie było na rękę to powstanie, więc wstrzymał się z pomocą. Tylko Berling podesłał potajemnie i niezależnie niewielką pomoc (+samoloty alianckie). Myślę, że powstanie było stracone gdy było wiadomo, że pomoc nie nadejdzie, jak również gdy poniesiono pierwsze klęski.

Niemieccy jeńcy nie pracowali (co nie znaczy że w ogóle nie pracowali, bo pracowali) tak jak więźniowie Gułagu (nie otrzymywali wynagrodzenia choćby minimalnego). Przydział żywności jeśli był to był minimalny jak na jeńców przypadło. Również nie palono i nie zabijano masowo jeńców w Polsce. Dopiero później jeńców niemieckich oddelegowano na wschód do łagrów. Tam dopiero dostali "w kość". Reasumując moje wszystkie wypowiedzi w tym temacie, i jednocześnie zgadzając się z przedmówcą: Określenie "polskie obozy koncentracyjne" jest nadużyciem, nie tyle krzywdzącym, ile błędnym. Wszystko rozbija się o jedno słowo "koncentracyjne". "Polskie obozy" albo "polskie obozy internowania" myślę, że są dopuszczalne i taką nazwę powinny mieć. Nie można bowiem tych obozów nazwać ani łagrami (bo nie były), ani KL (bo też nie były). Istniały wprawdzie obozy podobne do tych łagrów w ZSRR, ale o mniejszej skali represji, jeśli można się tak wyrazić. Na przykład (chyba, nie pamiętam dokładnie) w Jaworznie. Jednakże te obozy "represjonowania", że się tak wyrażę, były przeznaczone dla opozycji politycznej, społecznej, ideologicznej, czyli dla szeroko rozumianego pojęcia "wrogów ludu".

Na wsi podmiejskiej. Cisza, bliżej natury. Lubię to i nie zamieniłbym na nic innego.

puella, sprawdziłem NPH Szymańskiego. Bardziej skupił się na piśmie i historii pisma niż warsztatu pisarskiego. Nie mniej "odświeżyłem" swoją pamięć co do pewnych elementów. Teraz tylko dostać tę bibliografię Szymańskiego (co nie jest łatwym zadaniem). Istniały dwie wersje kroniki. Północna (bielona z dwóch stron) i południowa (z jednej strony), przez co północna była grubsza (chyba, że coś przekręciłem). Okładkami były skóry zwierząt i w nie kładziono karty, po czym związywano sznurem. Stosowano w celach pisarskich: tabliczki woskowe (niewiele się zachowało), papier (z Chin przez Arabów), papirus (gł. basen M. Śródziemnego) oraz pergamin (cała Europa). Pisano rylcem (tabliczki woskowe), piórem (i tu mamy dwa rodzaje piór - próba i faktyczne pióro) oraz ołówek ołowiany (do rysowania linii na karcie, żeby literki były równe). Próbnym piórem pisano zwykle na okładce. Trzeba było wypróbować pióro, zanim zacznie się pisać. Pisano zwykle coś obyczajowego, komicznego etc. Później gdy skryba zaakceptował pióro ostrzył nowe i pisał nim kronikę pewnym rodzajem duktu (czyli styl trzymania pióra w ręce i pod jakim kątem). Po piśmie w kronikach można łatwo odczytać jaki dukt miał skryba. Lecz czy można odczytać którą ręką? Nie wiem jeszcze w jakiej pozycji pisano ani czy był i jeśli był to jaki rytuał do pisania kroniki. Atrament tworzono z mieszaniny krwi zwierzęcej, wody, kwasu siarkowego i z czegoś tam jeszcze. Zdarzało się że pisano na papierze, ale to rzadki ewenement był. CIEKAWYM wątkiem są filigrany. Słyszał ktoś o nich? W Europie niewiele mamy przypadków zachowanych. W Polsce można policzyć na jednej ręce. O filigranach kliknij TUTAJ. Dalej Szymański rozwodzi się już nad pismem.. a i z bibliografii się nieco rozczarowałem. Jak coś się pomyliłem, albo kopsnąłem się to poprawcie mnie.

Coś ciekawostki średniowieczne utknęły w martwym punkcie, więc ruszę nieco: Wiecie, dlaczego dziś mamy atrament? Bo kiedy tworzono w średniowieczu atrament (z mieszaniny różnych cieczy), to osiągano ciemny kolor, a zazwyczaj czarny, a ater w łacinie to właśnie czarny.

Dlaczego zaraz masz by ć heretykiem? (Tylko cię spalimy na stosie, nic szczególnego. ;P ) Masz rację, bitwa pod Konstantynopolem w 1453 ma znaczenie symboliczne i jako symbol jest ostatnim epizodem średniowiecza. Nie mniej czy jest również ostatnią bitwą średniowieczną jeśli chodzi o strategię, logistykę i technologię?