Krzysztof M.

Uwielbiam Hanne Hukkelberg, (płyta Little Things) a propos śpiewających pań - czy ktoś lubi Nancy Elizabeth? http://www.youtube.com/watch?v=e7QnS76ot5E

Terence Zuber, Ardennes 1914 - książka dla hardkorowców - miodzio mimo tego, że pisana pod tezę.

Kaiserschalcht był sukcesem jedynie w wymiarze taktycznym. Udane przelamanie (acz wciąz kosztowne - pierwszego dnia Niemcy stracili 40 000 ludzi, Brytyjczycy tyle samo ) rozwiązało tylko jeden problem - daleko stąd było jeszcze do zwycięstwa. Tannenberg owszem, ale Rosjanie "trochę" w tym Niemcom pomogli. Poza tym warunki były specyficzne. Ta sama para pruskich geniuszy na froncie zachodnim już takich "cudów" nie była w stanie czynić.

Cena była ogromna, temu nikt nie zaprzeczy, ale jeśli mówimy że np. bitwa pod Passchendaele, nad Sommą czy pod Verdun była "źle przeprowadzona" lub nawet "najgorzej przeprowadzona" to pytanie - dlaczego? Jakie błędy popełniono? co zrobiono źle? czy można było tego uniknąć? przewidzieć? Przecież równie dobrze moglibyśmy powiedzieć, że koszt był ogromny ponieważ: 1) siły biorące udział w bitwach były ogromne (w bitwach wojen napoleońskich czy secesyjnej siły biorące udział w jednej bitwie to zazwyczaj 100 - 300 tys., pod Passchendaele np. walczyło 130 dywizji czyli co najmniej 2 mln ludzi) 2) bitwy trwały całymi tygodniami a nawet miesiącami (bitwy wojen napoleońskich czy wojny secesyjnej trwały dzień, góra trzy, w PWS od kilku tygodni nawet do pół roku) 3) broń zabijała szybciej i skuteczniej niż kiedykolwiek wcześniej (pod Lipskiem artyleria napoleońska wystrzeliła powiedzmy 100 tys. pocisków, pod Verdun obie strony wystrzeliły 50 mln) itd itp

Potrzebne doświadczenie. Na tym etapie wojny niczego więcej od broni pancernej oczekiwać nie było można. ________ Jeśli ofensywa pod Passchendaele była najgorzej przeprowadzoną operacją I wojny światowej to należy odpowiedzić na pytanie - dlaczego? Bo same ogólniki w stylu "wielkie straty o skrawek błotnistej ziemi" to trochę mało. Właściwie wszystkie bitwy na froncie zachodnim od listopada 1914 do końca 1917 r. to były bitwy o skrawki mniej lub bardziej błotnistego terenu.

Najnowszą pracą poświęconą problemowi zbrodni niemieckich w Belgii jest obszerna (800-s.) książka J. Jukesa Rehearsals: the German Army in Belgium: August 1914. Autor tej publikacji szczegółowo analizuje wszystkie przypadki masakr cywilów w 1914 r. w Belgii, przedstawia sposoby zaprzeczania lub usprawiedliwiania zajść przez niemiecka propagandę i sugeruje, iż wyjaśnienie postępowania armii niemieckiej w Belgii samą tylko „paranoją franc-tireurs”, jest niewystarczające a przyczyn polityki terroru szukać należy głębiej - w niemieckim Kultur. Są liczne i niepodważalne dowody zbrodni niemieckich, ale nie było i nie ma żadnych dowodów na istnienie belgijskich "wolnych strzelców".

Nabyłem "białą dwójkę" projektu Lunatic Soul Mariusza Dudy, lidera Riverside. Fajna płyta, ale nie porwała mnie tak jak "czarna jedynka". Mimo to polecam.

Na pewno o to chodziło. Jeśli nie był w stanie pisać o wszystkim - to wybrał lata najbardziej chwalebne. Trudny okres 1915-1917 pominął. Tak się tworzy legendy... ...zresztą nie on pierwszy i nie ostatni. W odwracaniu kota ogonem French, Haig, Foch, Joffre, Falkenhayn i Ludendorff mogliby startować w konkursie.

Foch wyjaśnia to w przedmowie do swoich wspomnień. Ponieważ obawiał się, że nie starczy mu życia, żeby spisać całą wojnę - podzielił swoje memuary na dwa tomy - pierwszy poświęcił na rok 1914 drugi na rok 1918, stąd lata 1915-1917 zostały praktycznie pominięte. Zresztą były to dla Focha lata cokolwiek kłopotliwe...

"Odkryłem" ostatnio Vangelis - płyta Earth z 1973 r., właściwie pierwszy jego regularny album solowy. Moim zdaniem znakomity : folkowo-progresywny bez elektronicznych banałów i podniosłych chórów

Należy jednak zauważyć, że koncepcja szalonej minuty została wprowadzona głównie dlatego że pułkownikowi McMahonowi nie udało się przepchnąć pomysłu wprowadzenia większej liczby karabinów maszynowych. Ze względów oszczędnościowych skupiono się zatem na treningu strzeleckim. Poza tym niewielkie stosunkowo rozmiary brytyjskiej armii regularnej pozwalały na taką "ekstrawagancję". Gdy jednak większość "regularnych" poległa i zastąpili ich "niedzielni żołnierze" z Territorial Force i ochotnicy Kitchenera - "mad minute" nie była już taka "mad". Zresztą z biegiem wojny siła ognia karabinowego traciła na znaczeniu - prym wiodły broń maszynowa, artyleria, moździerze okopowe i granaty. Podsumowując zatem SMLE był doskonałą bronią, ale głównie dlatego, że pasował do taktyki i koncepcji użycia brytyjskiej piechoty na początku wojny. Tak samo jak Gewehr 98 pasował do taktyki niemieckiej a nawet Lebel, który wyraźnie ustępował pod względem właściwości technicznych, pasował do taktyki armii francuskiej.

Do ankiety można by jeszcze dodać miny podziemne - żadna inna broń nie wywoływała takiego strachu wśród żołnierzy w okopach, nawet gaz.

W latach 70-tych XIX wieku wprowadzono jeden z najważniejszych wynalazków w historii wojen - oporopowrotnik. Dzięki temu mechanizmowi wzrosła znacznie szybkostrzelność dział. W 1914 r. karabinów maszynowych było jeszcze stosunkowo niewiele - to szybkostrzelna artyleria polowa zmusiła piechurów do zakopania się w ziemi, co dało początek wojnie pozycyjnej. Artyleria była bronią kluczową przez całą wojnę, ona też powodowała największe fizyczne (ale także i psychologiczne) straty.

Stereotypy, uproszczenia, pominięcia. Momentami wręcz kupa totalnych bzdur. Eeee - szkoda gadać. Ale jak ktoś czerpie wiedzę o PWS z powieści pacyfistycznej to czego się spodziewać...

Film Herzoga to film przez duże F - prawdziwy reżyser, prawdziwy krajobraz, prawdziwi aktorzy. Apocalypto to nie film - to videoklip zrobiony na laptopie. Pięknie opakowany, szokujący brutalnością i ...pusty treścią. Dlatego Aguirre to klasyka, a Apocalypto to tylko przebój sezonu, o którym mało już kto pamięta, mimo że minęło lewie kilka lat.

Film Herzoga to jeden z najwybitniejszych obrazów europejskiego kina, ale jeśli ktoś oczekuje mordobicia i survival-horroru to rzeczywiście lepszy Apocalypto... Aguirre nie jest filmem historycznym tylko dramatem osadzonym w historycznym tle, Herzog nie jest Gibsonem i nie kręci dla Hollywood, Apocalypto powstał niedawno, a Aguirre w latach 70-tych, bez komputerów, efektów specjalnych i innych hollywoodzkich sztuczek itd itp. Tych filmów się nie da porównać. To tak jak porównać Da Vinci z Warholem

52UM - płyta "Superego" - jeden z najlepszych polskich albumów tego roku.

Co ciekawe, opinie na temat rosyjskich batalionów kobiecych (w tym "batalionów śmierci") były podzielone i to zarówno wśród kobiet jak i mężczyzn. Jednostki te nie cieszyły się wielką estymą, były często nisko oceniane przez zwierzchników, a i wśród aktywistek feministycznych i np. działaczek Czerwonego Krzyża odczucia były mieszane. Flora Sanders np. wyraziła opinię, że chciałaby te jednostki zobaczyć, ale nie chciała by w nich służyć. Wiele członkiń tych formacji było rozczarowanych "amazońskim eksperymentem" i wolałoby walczyć w męskich jednostkach. Pomijam już tu fakt niedozbrojenia oraz braku odpowiedniej żeńskiej kadry oficerskiej i podoficerskiej. Choć faktem jest, że batalion Boczkariewej odznaczył się w jednej z akcji bojowych podczas ofensywy na Bukowinie w 1917 r.

Jak to ktoś kiedyś napisał - "chamówa poniżej poziomu disco polo". Najgorsze że kiedyś Titus z Acid Drinkers występował u nich gościnnie.

Neuve Chapelle 1914 Zapomniany epizod Wielkiej Wojny Spis treści: Wstęp 1. "Wyścig do morza" (15 IX - 20 X 1914) 2. Hindusi w Europie 3. Nad kanałem La Bassée: topografia pola bitwy i siły stron 4. Ofensywa generalna armii Rupprechta (20 - 24 X 1914) 5. Neuve Chapelle - początek zmagań (25 - 26 X 1914) 6. Neuve Chapelle - chemiczny epizod 7. Neuve chapelle w rękach Niemców (27 X 1914) 8. Nieudany kontratak i ostatnie walki (28 X - pocz. XI 1914) Epilog Ordre de Bataille stron walczących pod Neuve Chapelle (25 – 29 X 1914) Bibliografia Neuve_Chapelle_1914.pdf

mapy coś nie chcą wejść odsyłam tu http://www.historycy.org/index.php?act=ST&...t=0#entry736037

zgadza się

Sepoy (sipaj) to popularna nazwa żołnierza hinduskiego. Jak określano żołnierza Armii Indii służącego w kawalerii?

Gary Cooper jako Alvin C. York

Wszystkie niemal elementy zastosowane pod Rygą pojawiły się już wcześniej - gaz, gwałtowny i krótki ostrzał (np. pod Tarnopolem), taktyka szturmowa (rozwijana juz praktycznie od 1914 r.) itd itp. Natomiast pod Rygą pierwszy raz "ubrano to" i zsynchronizowano w jedną złożoną operację. Metodę tą powtórzono pod Caporetto miesiąc później i pod Cambrai w końcu listopada. Za każdym razem metoda dawała sukces taktyczny. W Kaiserschlacht zebrano wszystkie doświadczenia i zastosowano taktykę w skali makro. Co ciekawe armiami niemieckimi w Kaiserschlacht dowodzili generałowie, którzy wypróbowali taktykę infiltracji wcześniej: Hutier (spod Rygi), Below (spod Caporetto) i Marwitz (spod Cambrai). PS. Musimy też zauważyć, że ofensywa pod Rygą wiązała się z pokonaniem poważnej przeszkody wodnej - rzeki Dźwiny, była zatem dość trudnym przedsięwzięciem pod względem inżynieryjnym. W PWS nie było wiele tego typu operacji.