Don Pedrosso

Zauważ, że Rosjanie i Niemcy nieraz zachodzili nam za skóre.

Totentanz- Poza wszystkim

Proamerykanizm, lubimy tych co są bardzo silni i to nie od dziś: Napoleon, potem Francja i Wielka Brytania. Druga kwestia to to, że Ci wielcy zwykli nas porzucać, w chwili gdy najbardziej potrzebowaliśmy pomocy od nich. Rusofobia- to jest rana, która nieprędko się zabliźni, cały czas mamy w pamięci Katyń, rozbiory.

W moim mieście jest ulica 20 straconych, ku pamięci tych, których rozstrzelano za bodajże zabójstwo Niemca.

Są po prostu szczerzy, bez zbędnego bohaterstwa.

Kazimierz "Olesza" Ostrowski o nastrojach w Śródmieściu do por. Aleksandra "Borodzicza" Gieysztora oraz płk. dypl. Jana Rzepeckiego; meldunek z dnia 5 września: 5 wrześnień, godzine 18:30. Dalszy zatrważający spadek nastrojów. Po ciężkim dniu 3 września, nastąpiła pewna stabilizacja nastrojów na bardzo zresztą niskim poziomie. Pod wieczór dnia wczorajszego szeroko kolportowano wiadomość: a) o ultimatum wystosowanym przez Wielką Brytanię i Stany Zjedonoczone do Rosji w sprawie pomocy dla Warszawy; B) o przyjęciu przez Sowiety propozycji zawartych w memorandum Mikołajczyka; c) o udostępnieniu baz rosyjskich dla samolotów alianckich w celu niesienia pomocy dla Warszawy. Stwierdzenie przez społeczeństwo nieprawdziwości tych pogłosek załamało nastroje całkowicie. Po krótkiej fali optymizmu jeszcze silniej wystąpił pesymizm i poczucie beznadziejności położenia. Odezwały się głosy, że Warszawa powinna się sama ratować, skoro Rząd nasz nie może dla niej takiej pomocy uzyskać. Nawet w kołach dotychczas bezwzględnie lojalnych wobec Rządu wysuwa się projekt wyłonienia Komitetu Obywatelskiego, który bezpośrednio, z pominięciem czynników urzędowych zwróciłby się o pomoc do Rosji. (...) Występują rozdźwięki między ludnością cywilną a wojskiem. Wyraźnie na skutek agitacji komuny mówi się wśród ludności o zdradzie, jakiej wojsko dopuścioło się wobec społeczeństwa na Starym Mieście. "Porzucili nas na Starówce- to samo może być u nas". Jedno jest tylko wyjście dla nas, zmienić kierowników akcji i wywiesić czerwony sztandar na Prudentialu. (...) Edit: Przepraszam, cały czas o tym zapominam. Za "Dni walczącej Warszawy" Władysław Bartoszewski

Było o stosunku walczących w powstaniu do religii, o mszach, jednak nie było o tych, którzy je celebrowali. Opowiada nam o nich w swych wspomnieniach Tadeusz "Bór" Komorowski: Pewniej niedzieli słuchałem mszy świętej w hallu naszej kwatery w PKO. Żołnierze klęczeli dookoła w modlitwie, kiedy nagle pojawiły się nad nami bombowce niemieckie. Ściany trzęsły się do fundamentów i miałem wrażenie, że lada chwila cały strop ugodzony następną bombą runie nam na głwy. Za każdym nowym poszumem lecącej bomby ludzie mimo woli kurczyli się w sobie, pochylając głowy jeszcze niżej. Spojrzałem na księdza stojącego u ołtarza. Odprawiał nabożeństwo jakby to było w najzaciszniejszym kościółku. Za jego przykłądem obecni na mszy przestali zwracać uwagę na niebezpieczeństwo i modlili się spokojnie dalej, mimo coraz bliższych i coraz gwałtowniejszych wybuchów. Wspominam ten epizod jako przykład zachowania księży, którzy nie tylko do ostatka pełnili swe obowiązki, ale zawsze świecili przykładem w spełnianiu swych zadań.

Heliogabal, za jego szaleństwa i za to, że kompletnie nie przejmował się sprawami imperium.

To będzie czas na zwiedzenie ciekawych zakątków Warszawy

A ja mam nadzieje, że uda mi się wybrać i w dniach 1-2 sierpnia będe w Warszawie

Nie byłoby Radia Maryja

Na początku wojny do bitwy o Anglię karty rozdawała Luftwaffe. Dalej wiemy jak się wszystko potoczyło. Rozwój technologiczny Niemców był zdumiewający, gdyby tylko wprowadzili go w życie Alianci mieliby ogromne problemy w powietrzu- dlatego oddaję swój głos na lotnictwo III Rzeszy.

Prawdziwą mistrzynią w tych sprawach była Mesalina, żona Klaudiusza. Miała całe rzesze kochanków, jednak jej głód seksualny wciąż nie był zaspokojony, więc nocami... wymykała się do domu uciech doczesnych i pracowała pod imieniem Likiski. Podobno kiedyś zrobiła zawody na "wytrzymałość" z najlepszą w tym fachu koleżanką i wygrała.

Dodałbym jeszcze to, że to właśnie za jego panowania oddano do użytku Koloseum. Kto stanął przed nim, mógł być pewien, że prośba jego zostanie rozpatrzona najżyczliwiej, zgodnie z myślą Tytusa: "Po rozmowie z władcą nikt nie powinien odchodzić zawiedziony". Oceniam go pozytywnie, jednak do najlepszych mu brakuje.

Gardzioł jak najbardziej był zdarty, sił troche zostało, jednak chciałem żeby były jakieś zdjęcia z koncertu

Ostatnio byłem na koncercie Comy. Bawiłem się jednak przy zespołach, które grały przed nimi, mianowicie: Kobalt i Ptaky. Poskakałem, poobijałem się. Natomiast przy Roguckim i spółce, stałem przy barierce, przed sobą mając dziewczyne z moim aparatem, którym robiła zdjęcia. Robiłem za tarcze ponad 1,5h, plecy mnie 2 dni bolały Ponadto udało mi się zrobić zdjęcie z Roguckim!

Również jak Wy oceniam go pozytywnie, dodam jeszcze to, iż spowrotem zapełnił skarbiec cesarstwa poprzez podniesienie podatków w Egipcie i sprzedaż dóbr skarbowych. Nie zaślepiła go władza, pozostał sobą. Nie szczędził pieniędzy na kulture: rozpoczął odbudowę Rzymu po zniszczeniach okresu bezrządu i walk, zaczął wznosić sławny na cały świat Amfiteatr Flawijski- Koloseum, wynosząc gruz w koszu na własnych plecach rozpoczął rekonstrukcje świątyni Jowisza na Kapitolu. Ponadto wzniósł świątynie Pokoju i świątynie Boskiego Klaudiusza. Założył uniwersytet w Rzymie. Zatroszczył się również o szkoły niższe i lecznictwo wprowadzając edykt, który zwalniał nauczycieli i lekarzy od podatków i świadczeń.

Najbardziej podziwiam go za świat, który stworzył. Przepiękne opisy krajobrazów z którymi możemy się spotkać w jego książkach wręcz przenoszą nas tam. Władce Pierścieni co prawda przeczytałem 2 razy, ale za to film mam obkuty Gdy zaczynałem przygode z tą książką to zbierałem wszystko to co z nią było związane, jakieś figurki co w gazetach się ukazywały, wizerunki postaci z chipsów, dosłownie wszystko

Pryncypat, co prawda senat w tym czasie był fikcją, jak to kolega wyżej napisał, jednak zachowano pozory starego ustroju republikańskiego. Ponadto w tym właśnie okresie Imperium osiągnęło szczyt.

Napisał tak Władysław Bartoszewski w książce pt. "Dni Walczącej Stolicy". Udało Ci się dotrzeć do jeszcze jakiś informacji Albinosie odnośnie oddziałów które przebiły się do Warszawy?

Bardzo przypadł mi do gustu wiersz nieznanego autora, który ukazał się w powstańczym dzienniku "Barykada" pt. "Tu mówi Warszawa": Uwaga! Tu mówi Warszawa. Notujcie w trybunach i Times'ach Trzymamy się jeszcze, słyszycie? Uwaga! Robotnik, lud, dzieci na szańcach. Tu z ruin pożarów i zgliszczy Przemawia wolności stolica Niełatwo tak damy się zniszczyć Możecie się nami zachwycać. Jak długo? To o tym nie wiecie? Dopóki krew płynie nam w żyłach Bo ducha narodu nie zgniecie Ni przemoc brutalna, ni siła. Tu bracia żołnierzy z Tobruku Synowie walczących w Cassino Meldują w ogniowym walk huhu Za wolność gotowiśmy zginąć! Bój za nas i za was się toczy Lecz walka nierówna. Uwaga! W krwi za nas i za was tu broczy Walcząca, zwycięska Warszawa.

Zdecydowanie Oktawian August, najbardziej cenie go za to, że żył skromnie.

19 sierpnia do Sadyby dotarła odsiecz z Lasów Kabackich, były to: kompania "Krawiec", oddział por. "Gustawa" Chyczewskiego, którzy wcześniej bronili Ochoty, a także oddziały batalionu kpt. Lucjana Dobaczewskiego ps. "Korwin", ok. 370 dobrze uzbrojonych żołnierzy. Odnośnie Węgrów możemy przeczytać ciekawą informacje z tego samego dnia w dzienniku bojowym 9 armii: Korpus węgierski został skierowany na północne skrzydło IV korpusu pancernego SS. Jednakże generał komenderujący korpusem węgierskim zakomunikował otwarcie dowódcy 9 armii, że użycie jego dywizji dla zapobieżenia dopływu posiłków polskich do Warszawy nie da żadnego skutku. Ludność polska zawsze odnosiła się życzliwie do Węgrów dzięki trwającej od kilkuset lat tradycyjnej przyjaźni. Wojska generała skłonne są raczej do bratania z ludnością.

Chciał skoncentrować na sobie jak najwięcej sił aliantów, przez co odciążał front zachodni.

W prasie konspiracyjnej bardzo często można było znaleźć informacje na temat odprawianych eucharystii: Msze święte w Śródmieściu. Na terenie parafii Świętego Krzyża, chwilowo odciętej od kościoła, otwarta została kaplica przy ulicy Wareckiej 11 m. 2(I piętro). Ponieważ nie wszyscy mogą dotrzeć do kaplicy, przeto w następujących punktach odprawiają msze święte: Nowy Świat 37, Czackiego 19, Chmielna 14, Królewska 35- codziennie o godzinie 8.00 rano.