Don Pedrosso

"Praktycznie" Czy ja wiem, czy tak dobrze Co będzie jak strzelisz źle? Będzie to pewnie liczone jako błąd merytoryczny.

Witam na forum Jasienica to chyba nie jest dobry wybór (poczytaj opinię na forum). Nie przygotowuję się co prawda jeszcze jakoś ostro do matury, gdyż czeka mnie ona dopiero za 1,5 roku, ale jeśli chodzi o Piastów to korzystam i polecam pozycję Jerzego Wyrozumskiego Historia Polski, Warszawa 1987. Co do Daviesa akurat te dwie książki, które wymieniłeś są dobre (osobiście nie czytałem, ale najczęściej spotykałem się z taką oceną). Nigdy o czymś takim nie słyszałem. Jeśli chcesz poznać tezę jakiegoś historyka to musisz po prostu przeczytać jego książkę, by się o tym dowiedzieć

Ostatnie 8 postów niezwiązanych z tym tematem zostały przeniesione do poniższego wątku: https://forum.historia.org.pl/index.php?sho...=8465&st=15 i właśnie tam proszę kontynuować dysksuję.

Zdecydowanie za krótko. Pominąłeś kupę rzeczy i to tak oczywistych jak chociażby pokój w Augsburgu (1555), czy akt konfederacji warszawskiej (w ogóle nie napisałeś o Polsce) (1573), unia brzeska (1596), sobór w Trydencie (1545-1563). Nie wspomniałeś kompletnie o reformacji w Szwajcarii (patrz Ulrich Zwingel), czy też w Niderlandach. Wspomniałbym o tym, że w średniowieczu sam kościół widział swoją niedoskonałość i sam szukał rozwiązania tego problemu - patrz chociażby synod w Cluny (911) i takie pojęcie jak Treuga Dei. Zmieniłbym, że reformacja ogarnęła całą Europę w XVI wieku. Wcześniej także mieliśmy reformatorów i tych którzy wystąpili przeciwko kościołowi, chociażby: Jan Hus, albigensi, manichejczycy, arianie, waldensi. Użyłbym tutaj także pojęcia nikolaizm. W każdej z 95 tez skrytykował sprzedaż odpustów? Tak wynika z tego zdania W ogóle dodałbym troszkę więcej informacji nt. Lutra, tj., że był augustianinem, że bardzo duży wpływ na to co później zrobił miał jego pobyt w Rzymie w 1510 r., gdzie zobaczył zepsucie kościoła. Fajnie byłoby znać nazwę tej bulli - Exsurge Domine Bulla ekskomunikująca Lutra nosiła nazwę Decet Romanum pontificem. Kompletnie pominąłeś edykt Karola V wydany na sejmie w Wormacji w 1521 r., w którym uznano Lutra za heretyka oraz skazano go na banicję. Poczytaj także o takich wydarzeniach jak protest w Spirze przeciw Karolowi V (1529), pokój między katolikami i protestantami w obliczu zagrożenia tureckiego (1532). Zauważ, że w tym czasie Niemcy były podzielone na małe ksiąstewka, sprawdź co to był Związek Szmalkaldzki. Dałbym w nawiasie, że sam Luter się ożenił. Zdecydowanie za mało. Przede wszystkim gdzie działał Kalwin, jak religia rozprzestrzeniała się w Europie, wydarzenia we Francji - masakry Hugenotów (1545, 1572), edykt romorantyński (1560), i poczytaj o wydarzeniu związanym ze słowami "Paryż wart jest mszy". Ponadto wyznawców kalwinizmu w Anglii nazywano purytanami. Należałoby wspomnieć o postaci związanej z tymi powstaniami, mianowicie Tomasz Muncer oraz o tym co głosił, tj. omnia sunt communia (idea wspólnoty dóbr). Jego zwolenników nazywano anabaptystami (od gr. anabaptiso - powtórnie chrzczę). Co ciekawe Luter potępił jego działalność. To tak pokrótce, zerknij do książek i podręczników, od siebie polecam: Zbigniew Wójcik, Historia powszechna. Wiek XVI-XVII., Warszawa 2008. Ocenę wystaw sobie sam patrząc na to co napisałem na górze

Poza tym co napisał ciekawy (swoją drogą jak mogliśmy podpisać akt kapitulacyjny z Sowietami skoro nie byliśmy z nimi w stanie wojny?) musimy pamiętać o dekrecie prezydenta RP na uchodźstwie Władysława Raczkiewicza z dnia 30 listopada 1939 r. unieważniający decyzje okupantów.

Także mam sporo pozycji w bibliografii, których nie miałem okazji przejrzeć, ale się tym tak bardzo nie martwię. Ważne by po prostu dobrze orientować się w swoim temacie

Temat zostaje zamknięty aż do odwołania. Prosiłem, ostrzegałem, perswadowałem, ale jak widać nie poskutkowało. Mam nadzieję, że kilka dni wystarczy, by wszyscy biorący udział w tej dyskusji mogli ochłonąć. Ostatni post madhouse został usunięty.

Teraz to Rosja musi patrzeć dalej na wschód, bo w mojej opinii tam rysuje się większe zagrożenie dla niej niż Europa, do której paradoksalnie, patrząc na teraźniejsze wydarzenia, będzie się zbliżać lub nawet będzie zmuszona się zbliżyć.

Po raz kolejny zwracam uwagę na docinki ad personam i OT wszystkim biorącym udział w tej dyskusji. Szkoda byłoby zamknąć ten temat. Jeśli jest pan ciekaw przyczyn to proszę tego dociekać na PW. Kolejne wypowiedzi w tym stylu będą sukcesywnie usuwane. Ponadto co do kwestii legalności Rządu RP na uchodźstwie jak i legalności konstytucji kwietniowej zapraszam do tematów: https://forum.historia.org.pl/index.php?showtopic=9427 https://forum.historia.org.pl/index.php?showtopic=5429 https://forum.historia.org.pl/index.php?showtopic=7933 https://forum.historia.org.pl/index.php?showtopic=3877

Tak jeszcze mimochodem wspomnę, że z mojej szkoły do kolejnego etapu przeszli wszyscy którzy wzięli udział w konkursie, tj. 10 lub 11 osób.

Doskonała znajomość pracy to podstawa i na II etapie podobnież tylko to sprawdzają. Choć i tutaj zapewne znajdą się aspekty, w których komisja może zagiąć.

W takim razie gratulacje i powodzenia dalej

FSO, nie chcę być złośliwy, ale może nie mówmy o tym, że coś zrobili, (bo tego, że PRL stało w miejscu nie da się zarzucić) tylko czy dobrze zrobili i czy mogli zrobić więcej, i lepiej

Oto co pisze Piotr Kołakowski NKWD i GRU na ziemiach polskich 1939-1945, Warszawa 2002, s. 203-204 na temat tej akcji: "Latem 1943 r. w trakcie działań przeciwko kierownictwu "Miecza i Pługa" Hrynkiewicz nawiązał kontakt z Wacławem Kupeckim "Krukiem", który z ramienia Polski Podziemnej dążył do podporządkowania tej organizacji Armii Krajowej. Kupecki prowadził w ramach Wydziału Bezpieczeństwa Delegatury Rządu archiwum zawierające m.in. informacje dotyczące działalności PPR i GL wraz z kartoteką działaczy komunistycznych (682 karty ewidencyjne). Znajdowały się tam także materiały dotyczące likwidowania funkcjonariuszy niemieckiego aparatu okupacyjnego, kartoteka osób współpracujących z Niemcami oraz dokumenty organizacyjne Delegatury Rządu. Hrynkiewicz został bliskim współpracownikiem Kupeckiego i pomagał mu w pracy kancelaryjnej, która polegała na przepisywaniu kartoteki działaczy lewicowych i niektórych raportów. Zdobyte tą drogą informacje były przez niego przekazywane szefowi wywiadu GL-AL Marianowi Spychalskiemu. 17 lutego 1944 r. za jego zgodą Hrynkiewicz przeprowadził wspólnie z niemieckim aparatem bezpieczeństwa akcję na ulicy Poznańskiej 37, gdzie znajdowało się archiwum. W jej wyniku wywiad GL przejął materiały antykomunistyczne, natomiast Niemcy otrzymali antyniemiecką część archiwum. Najważniejsze dokumenty Delegatury Rządu Gomułka polecił zabrać Spychalskiemu udającemu się wiosną 1944 r. do Moskwy "w celu odpowiedniego wykorzystania". Według R. Nazarewicza akcja na Poznańskiej 37 została przeprowadzona przez Hrynkiewicza i dwóch żołnierzy AL (Bogusława Buczyńskiego i Wincentego Romanowskiego) "w celu przechwycenia kartoteki Wydziału Bezpieczeństwa Delegatury, zawierającej setki nazwisk ludzi podejrzanych o działalność komunistyczną i cel ten został osiągnięty". Natomiast gestapo urządziło zasadzkę w mieszkaniu Kupeckiego dopiero po ich wyjściu*." * Ryszard Nazarewicz, Armia Ludowa. Dylematy i dramaty, Warszawa 1998, s. 109.

A nie ma żadnych danych nt. niedożywienia, czy też otyłości Polaków w okresie PRL? Zresztą Bruno, kogo bym u mnie w rodzinie nie zapytał to każdy odpowie mi, że brakowało mięsa, a jak szynka była na stole to święto, także czegoś tu nie rozumiem...

Może jakieś przykłady takiej współpracy ? W traktacie o granicy i przyjaźni między ZSRR i Rzeszą 28 września 1939 r. możemy przeczytać: "(...) obie strony nie będą tolerowały na swych terytoriach żadnej agitacji polskiej, która mogłaby przeniknąć na terytorium drugiej strony. Ukrócą one na swych terenach wszelkie zalążki takiej agitacji i będą informowały się wzajemnie o celowych przedsięwzięciach podejmowanych w tym kierunku". Od tego czasu oficer sowieckiego aparatu bezpieczeństwa był przydzielony do dowództwa SS w Generalnym Gubernatorstwie. Dodatkowo gen. NKWD Nabrasznikow wizytował u Hansa Franka w Krakowie. W październiku 1939 r. we Lwowie miało miejsce pierwsze spotkanie NKWD i Gestapo. Kolejne konferencje to grudzień 1939 r. w Zakopanem, marzec 1940 r. w Krakowie oraz Zakopanem (w willach "Pan Tadeusz" i "Telimena"). Wspomnienia płk Tadeusza Komorowskiego, wówczas będącego komendantem krakowsko-śląskiego obszaru ZWZ: "W marcu 1940 r. sztab mój otrzymał wiadomość, że do Krakowa przybyła specjalna komisja NKWD, aby uzgodnić z gestapo wspólnie działania przeciwko polskiemu ruchowi podziemnemu. NKWD już sobie z tego zdawało sprawę, że polski opór zbrojny jest scentralizowany i że działa w całej Polsce pod dowództwem jednego sztabu głównego. Narady w Krakowie trwały kilka tygodni. Dostarczano mi nawet czasem sprawozdań z tych zebrań, nazwisk uczestników i ich adresów. Metody zwalczania naszego ruchu podziemnego stosowane przez NKWD stanowiły przedmiot podziwu ze strony gestapo, które chciało je sobie przyswoić także dla okupacji niemieckiej". Za: Tadeusz Bór-Komorowski, Armia Podziemna, Londyn 1979, s. 50. Na przyszłość proponuję panie marat odpowiadać na zadane pytania.

Zdaje się, że jest błąd w nazwie operacji desantu na Krecie. To była operacja "Mercury" a nie "Mercur".

Dane zgłaszanej książki: Tytuł: Zimna wojna Autorzy: praca zbiorowa pod redakcją Roberta Cowleya. Wydawnictwo: Świat Książki. Data wydania w Polsce: 2009 (na język polski przełożył Marek Urbański). Opis książki: pozycja składa się z artykułów opisujących zarówno te znane, jak i te mniej znane wydarzenia mające miejsce w okresie zimnej wojny, których autorami są między innymi takie autorytety jak: David McCullough (autor książki Truman, która otrzymała National Book Award i nagrodę Pulitzera w kategorii biografii), Lawrence Malkin (weteran wojny koreańskiej, wyróżniony wieloma nagrodami korespondent prasowy Associated Press, Time i International Herald Tribune) oraz Stephen E. Ambrose (autor biografii Dwighta D. Eisenhowera i Richarda M. Nixona). Uzasadnienie: Na okładce książki spotykamy napis "Świat na krawędzi zagłady", co mogłoby wzbudzić przekonanie, że całość będzie się skupiać na okolicznościach, gdy wybuch wojny nuklearnej był bardzo bliski. Nic bardziej mylnego. Paradoksalnie wielkim plusem tej pozycji jest to, iż zostały w niej poruszone kwestie mniej znane, takie jak sprawa jeńców wojennych w czasie wojny koreańskiej ("Mordercy z Koje-do", Lawrence Malkin), czy też kwestia symulacji bitew w grach wojennych (Strefa cienia w Pentagonie, Thomas B. Allen). Nie oznacza to oczywiście, że pominięto kryzys kubański, czy konflikt w Wietnamie. Znajdziemy tutaj dywagacje historyków jak i wspomnienia tych, którzy byli w centrum wydarzeń (na szczególną uwagę zasługuje wywiad z Williamem C. Westmorelandem głównodowodzącym sił zbrojnych USA w Wietnamie w latach 1964-1968 przeprowadzone przez Laurę Palmer), często wchodzące ze sobą w polemikę, pozostawiając końcową ocenę czytelnikowi. Inne informacje o książce: praca zaopatrzona jest w mapy.

Ostatnie zakupy: Waldemar Grabowski, Policja w planach Delegatury Rządu RP na Kraj, Kraków 1995. Michał Skoczylas, Wybory do sejmu ustawodawczego z 19 stycznia 1947 r. w świetle skarg ludności, Warszawa 2003. Jan Lewandowski, Estonia, Warszawa 2001. Andrzej M. Brzeziński, Grecja, Warszawa 2002. Karta nr 32/2004 ; 12/1994. Mistrz Wincenty Kadłubek, Kronika polska, Wrocław 1996. A to wszystko za jedyne 42 zł. Ponadto: Komitet redakcyjny: Wiktor Komogorow, Antoni Podolski, Bernadetta Gronek, Grzegorz Jakubowski, Aleksandr Kurczjew, Władimir Makarow, Natalia Pieriemyszlennikowa, Jakow Pogonij, Małgorzata Słoń-Nowaczek, Jędrzej Tucholski, Władimir Winogradow, "Polskie podziemie na terenach Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi w latach 1939-1941 t. 1, t. 2 , Warszawa 2001. Antoni Woszczyk, Baszta K-3 walczy, Łódź 1973. Studia z dziejów harcerstwa 1944-1989, praca zbiorowa, Warszawa 2009. Powstanie Warszawskie 1944 w dokumentach z archiwów służb specjalnych, Warszawa-Moskwa 2007. Mieczysław Żywczyński, Historia powszechna 1789-1870, wyd. XIII uzupełnione Warszawa 2008. Tutaj niestety nie pamiętam cen

A propos Litwinów. W wakacje z czystej ciekawości kupiłem Nasz dziennik, w którym jeden z dziennikarzy podniósł raban, bo Litwini chcą nam zabrać zwycięstwo spod Grunwaldu. Może uda mi się dotrzeć do tej gazety to wrzucę cały tekst.

Tak jak wiarygodne jest pańskie powyższe stwierdzenie. Najprościej jest po prostu podważyć czyjąś wypowiedź nie przytaczając żadnych merytorycznych kontrargumentów.

Ostatnio zafundowałem sobie sporą ilość doznań estetycznych. "Wszystko co kocham" w reżyserii Jacka Borcucha pokazuje to kim moglibyśmy być, mając 18-20 lat w roku 1981. Oczywiście punk'owcami. Słuchać SS-20 (później Dezerter), Sex Pistols, Włochatego, Sedesu i oczywiście samemu zakładać kapelę, co jak się okazuje było bardzo łatwe Wystarczyły gitary, garnki i stary wagon jako miejsce do prób. Festiwal rock'owy, wino, fajki, plaże, dziewczyny, a wszystko to na tle wydarzeń, które zaczęły się 13 grudnia 1989 r. Świetną rolę zagrał tutaj Mateusz Kościukiewicz (filmowy Janek), o którym bardzo ciepło wypowiadają się jego koledzy z planu. Koncert w liceum, rozwalenie samochodu oficera marynarki wojennej na jego oczach, seks z jego żoną. W trzech słowach - młodość, bunt i punk! "Dom", dla mnie bezapelacyjnie jeden z najlepszych seriali, jeśli nie najlepszy. Opisuje codzienne troski lokatorów mieszkających w Warszawie przy ulicy Złotej 25, w latach 1945-1965. Odbudowa stolicy, poszukiwanie zaginionych, powroty, zaprowadzanie nowego porządku, budowa PKiN, mostu Śląsko-Dąbrowskiego, fabryki FSO, śmierć Stalina, Bieruta, nierozliczone rachunki z wojny, strajk w Poznaniu, syndrom KZ i wiele innych aspektów pojawia się w tej dwunastoodcinkowej produkcji. Osobiście pozwoliło mi to spojrzeć na wydarzenia powojenne z kompletnie innej strony. Ze strony prostych ludzi, którzy chcieli odżyć na nowo, lecz niektórzy z nich nie mogli mając w pamięci to co miało miejsce w latach 1939-1945. Polecam każdemu.

Ano właśnie, widząc tą informacje w mediach od razu przypomniałem sobie barierki przy grobach zmarłych powstańców 1 sierpnia na Powązkach. Swoją drogą, jeśli prezydent chce obchodów 15 lipca niech napisze zwolnienia z pracy dla rekonstruktorów i po sprawie

Prawda, rozwijano przemysł ciężki, ale kosztem rolnictwa, które dostawało ochłapy na swój rozwój. Popatrzmy chociażby na "sześciolatkę" - 45% nakładów inwestycyjnych miało zostać skierowane do przemysłu, zaś rolnictwo otrzymało jedynie 12%. Wyniki były następujące: produkcja przemysłowa wzrosła o 172% (w planie 158%), rolnictwo - przyrost 13% (w planie 50%). A tutaj chyba czegoś nie rozumiem Zlikwidować to chcieli, ale chyba analfabetyzację

2 listopada 1939 Rada Najwyższa ZSRR włączyła okupowane tereny Polski w skład Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (BSRR) oraz Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej(USRR). 29 listopada zostało nadane obywatelstwo radzieckie wszystkim osobom zamieszkującym te tereny. Skutek był oczywisty - każdy mógł być sądzony wedle prawa sowieckiego. Moje pytania są następujące: 1. Kto pracował nad tymi kodeksami? 2. Czy były jakieś różnice w kodeksie karnym BSRR i USRR? 3. Czy były jakieś różnice między kodeksami karnymi BSRR, USRR a ZSRR? 4. Jaki kodeks karny obowiązywał na terenie Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej?