Albinos

Niedawno generał obchodził 94 urodziny: http://www.dgw.wp.mil.pl/pl/1_87.html http://www.um.warszawa.pl/aktualnosci/200-lat-dla-generala-scibora-rylskiego A że jest kimś wyjątkowym, wiadomo nie od dziś...

Niestety nie mam zielonego pojęcia. Ale ma to jakieś znaczenie?

Miały być tydzień temu, ale mam nadzieję, że ten poślizg zostanie mi wybaczony: Baon policji niemieckiej, Hotel Sejmowy, Wiejska Biura SS i Gestapo, Aleje Ujazdowskie 23 Pasta (centrala), Zielna 37/39 Drapacz (niemiecka centrala OPL), pl. Napoleona Koszary poczty niemieckiej, Zielna 25 (Polskie Radio) Pasta (filia), Piusa 19 Landwirtschaftstele, Towarowa 23 Landwirtschaftstele, Kacza 15 Garaże SS i Gestapo, Oboźna 3 Szpital Wojskowy, Wiejska 5 Wojskowe magazyny mundurowe, Rybaki 23 Stadthauptmannamt, Pałac Blanka Wojskowy szpital niemiecki, Królewska 17 Wojskowy szpital niemiecki, Dobra 68 Rustungskommando, Aleje Ujazdowskie 36 NSDAP, Aleje Ujazdowskie 31 Wojskowy szpital niemiecki św. Łazarza, Książęca 2 YMCA (Hotel Wojskowy), Konopnickiej 64 Wojskowy szpital niemiecki, 6 Sierpnia Wojskowy szpital niemiecki, Noakowskiego 6 Frontleistelle, Hoża 82 Kartenstelle, Wawelska 54 Biura budowlane SS, Koszykowa 5/8 Wojskowy szpital niemiecki – Sądy grodzkie, Ogrodowa Oddział wojska, Piusa 24 Żandarmeria drogowa, Aleje Jerozolimskie 8 Blitzmadel, Aleje Jerozolimskie 21 Policja niemiecka, Konwiktorska 5 Wojskowi lekarze, Kredytowa 7 Wojskowe magazyny kwaterunkowe, Górskiego 2 Kompania uzdrowieńców, Wspólna 81 Bekleidungsamt, Królewska 23 Wojskowy szpital niemiecki, Królewska 25 Oddział Wojskowy, Hoża 13 Gospoda SS, Służewiecka 3 Wojskowa jednostka sanitarna, Aleje Ujazdowskia 19 Wojskowa szkoła łączności, Chopina 2a Biura budowlane SS, Aleja Róż 2 Magazyn kwaterunkowy lotnictwa, róg 8 Sierpnia/Aleje Niepodległości Wojskowy szpital niemiecki, Śniadeckich 12 Kompania uzdrowieńców, Pankiewicza Dom turystyczny (hotel wojskowy), plac Starynkiewicza Quartieramt, Aleje Jerozolimskie 20 Pasta (filia), Tłomackie/Przejazd Szpital wojskowy, Spokojna 13 Heeresbakerei, Prądzyńskiego 5/7 Luftnachrichtenlager, Prądzyńskiego 9 Policewache, Sowińskiego 4 Kraftfahrparkkompanie, Ożarowskiego 85 Posterunek żandarmerii, Obozowa – pętla Szpital wojskowy, (gimnazjum Szachtmajerowej), Radomska 29 Szpital wojskowy, Pasteura Magazyn wojskowy (szkoła Powszechna), Oraczewska Magazyn wojskowy, Raszyńska 102 Dom kwaterunkowy, Narbutta 32 Dom kwaterunkowy, Narbutta 30 Dom oficerski, Narbutta 26 Dom oficerski, Narbutta 11 Policja niemiecka Stutzpunkt, Willowa 12 Baustab (lotnictwa) Służew, Dom Dominikanów Vers. Bezirk Mitte, Bończa 4 i 4a Vers. Bezirk Mitte, Bończa 6 Vers. Bezirk Mitte, Bończa 6a Vers. Bezirk Mitte, Podchorążych 81 Hochstelle, Myśliwiecka 3/5 Bruhnwerke, Stępińska 1 Bruhnwerke, Belwederska 16/18 Niemiecki Czerwony Krzyż, Goszczyńskiego 1 Rzeźnia SS, Targowa 27 Wszystko wyciągnięte z dokumentu z wykazem obiektów do zdobycia i ochrony w czasie Powstania Warszawskiego, spis pochodzi z 25 lipca '44 [K. Komorowski, Bitwa o Warszawę '44: Militarne aspekty Powstania Warszawskiego, Warszawa 2004, s. 348-361]. Nie jestem tylko pewien, czy wszystko pasuje do koncepcji secesjonisty.

Mamy połowę marca, coraz większe szanse na ładną pogodę (co prawda to co obecnie mam za oknem ciężko nazwać ładną pogodą, ale początek tygodnia był obiecujący), umożliwiającą dłuższe spacery. W związku z tym postanowiłem - w końcu - zabrać się za przygotowanie mini-przewodnika po Warszawie śladami - rzecz jasna - Tadeusza Wiwatowskiego. Wiąże się to z koniecznością obfotografowania odpowiednich miejsc. Na razie ustaliłem coś takiego: Wronia 59 - tutaj mieszkał przed wrześniem '39; Wronia 82 - miejsce, gdzie prowadził najprawdopodobniej zajęcia z polonistyki; rejon Kercelaka - czyli okolice, gdzie wychowywał się; Kacza 4-11 - tutaj być może fabrykę miał ojciec T. Wiwatowskiego; Wspólna 23 - pod tym adresem Józef Wiwatowski mieszkał jeszcze w 1909 r.; szkoła Sowińskiego - tutaj uczył się, tutaj pracował przed wojną i w jej trakcie; miejsca gdzie było Korbutianum - przez pewien czas był związany z Korbutianum, prowadził również w nim zajęcia z polonistyki, a także wykorzystywał jako melinę dla swoich ludzi; Białobrzeska 39 - miejsce gdzie mieszkał w okresie okupacji; Ratuszowa - tutaj 30 sierpnia '43 odbyła się akcja palenia składów niemieckich, jedna z niewielu akcji, w których "Olszyna" na pewno brał udział; Wydział Polonistyki UW - czyli miejsca studiów "Olszyny"; Stawki - tutaj zaczął Powstanie, tutaj stracił życie; Filtry - pracował w nich na pewno na początku okupacji; plac Wilsona (dokładne miejsce do ustalenia) – tutaj podczas wojny mieszkał prof. Tadeusz Mikulski, przyjaciel T. Wiwatowskiego, u którego ten często bywał; Brzozowa 12 - tutaj bywał na spotkaniach Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, tutaj przewoził archiwum Orzeszkowej; Złota (dokładny adres muszę ustalić) - stąd siłą zabierał z mieszkania Leona B. Świderskiego archiwum Orzeszkowej; Żabia - tutaj archiwum Orzeszkowej trafiło z Brzozowej. Wszystko stopniowo, za jakiś czas powinienem zebrać to co trzeba. Część to będą jedynie miejsca, gdzie stał a taki a taki budynek, nie wszystko bowiem ocalało do dnia dzisiejszego, ot choćby to co na Wroniej. Oczywiście jak zawsze wszelkie pytania, uwagi i sugestie mile widziane Wracając do Wroniej. Wrzucałem już linki do zdjęć domu pod numerem 59, w którym "Olszyna" mieszkał jeszcze przed wojną. Tutaj natomiast wrzucam linki do zdjęć domu przy Wroniej 82, gdzie mieszkała Danuta Ambroziewicz, studentka podziemnej polonistyki, w której mieszkaniu odbywały się tajne komplety: http://archiwumwoli.waw.pl/images/888/888_0906_p_o.jpg - zdjęcie z 1939 r. http://archiwumwoli.waw.pl/images/1823/1823_02016_p_o.jpg - a tutaj z 1977 r. A skoro już jesteśmy przy zajęciach na tajnym UW. Tadeusz Wiwatowski zajęcia na polonistyce prowadził przez trzy lata: 1941/42, 1942/43 i 1943/44. Przez wszystkie trzy lata miał po dwie grupy słuchaczy rocznie, i po dwie godziny zajęć tygodniowo. Nie jestem tylko pewien, czy oznacza to, że zajęcia prowadził dwa razy w tygodniu, czy raz, ale przez te dwie godziny. Na pewno miał zajęcia w piątki o 14:30 [J. Krzyżanowski, Na polach Elizejskich literatury polskiej, Warszawa 1997, s. 358]. Ale tutaj znowu nie mam pewności, czy obowiązywało to przez wszystkie trzy lata. Teoretycznie zasady konspiracji wymagałyby, żeby co jakiś czas to zmieniać, ale to też tylko przypuszczenia. Ciekawą sprawą jest natomiast to, kto uczęszczał na te zajęcia. Na pewno byli to Wanda Leopold, Władysław Bartoszewski i Danuta Ambroziewicz. Być może również Stanisław Marczak-Oborski i jedna z tych osób: Halszka Bodalska, Anna Cierniakówna, Alina Karpowiczówna, Maria Rundo-Borowska, Zofia Świdwińska-Krzyżanowska i Maria Szmydt-Gniewkowska. Parę osób wspominała Danuta Ambroziewicz: Wspominała pani, że na tajnych kompletach uczyła się pani ze znanymi dzisiaj ludźmi, z Tadeuszem Gajcym, z Bartoszewskim. Tak. Zapisałam się na polonistykę. Jeszcze mam spisy koleżanek od Konopnickiej, które z nami pracowały, ale to nie przy tej okazji. Zapisałam się na polonistykę i byłam przez trzy lata w komplecie, w którym był Tadeusz Gajcy, Zdzisław Stroiński, Władysław Bartoszewski, Zofia Hajdo, Barbara Barszczewska, Danuta Hanusz, czyli ja, bo takie nosiłam nazwisko i dwie siostry niepokalanki – siostra Bernarda i siostra Lojola. Przychodził również na niektóre wykłady Andrzej Trzebiński, Władysław Bojarski. Za: http://ahm.1944.pl/Danuta_Ambroziewicz/1/slowa-kluczowe/ [dostęp na: 18.03.2011 r.] Można by uznać, że wszyscy których Danuta Ambroziewicz wymieniła, uczęszczali do T. Wiwatowskiego. W końcu miał dwie grupy. Pytanie tylko, czy ten komplet, to cały rok. Wanda Leopold w swoich wspomnieniach pisała, że na roku miała 13 osób. Tutaj mamy 8, a z A. Trzebińskim i W. Bojarskim 10 osób. A zajęcia z bibliografii na pierwszym roku mieli jeszcze - przez wszystkie trzy lata - dr Mikulski i dr Szmydtowa, w takim samym wymiarze co T. Wiwatowski. Trochę dużo się tego zbiera, a studentów jakoś mało.

Mamy na forum dziesiątki tematów o postaciach znanych niemalże każdemu, o ludziach którzy zmieniali bieg historii. Brakuje mi natomiast tematu o osobach, które są związane z jednym miejscem w sposób szczególny, tematu o bohaterach lokalnych. Czy macie w swojej okolicy postaci, które jednoznacznie kojarzą się właśnie z danym miejscem? A może nawet te wielkie osobistości, znane każdemu, są szczególnie związane z Waszą okolicą, ulicą, dzielnicą czy choćby i miastem?

Ale to przepraszam, jeśli ktoś był więziony przed '47 to znaczy co, można uznać to za rzecz w porządku? To że jedni pracowali przy odbudowie, a inni, choć też chcieli pracować, musieli się ukrywać, to jest w porządku? Jeśli to w jakiś sposób odpowiedź skierowana do mnie to wybacz, ale nie jestem w stanie pojąć tego fragmentu...

Można zaakceptować to, że byli żołnierze AK mieli inne poglądy na przyszłość? Pytam, bo chce być pewien, że dobrze zrozumiałem. A przed to co to było? A przepraszam bardzo co to ma wspólnego z tymi, którzy z podziemia wyszli już w '45?

Prosiłbym jednak osoby udzielające się w tym temacie o coś więcej, niż tylko podawanie krótkich haseł. Krótkie uzasadnienie jest zawsze mile widziane, choćby to były i najbardziej oczywiste propozycje. Przypominam również o wielkich literach na początku zdania, znakach przystankowych itp. Minimum poprawności w pisowni nikomu nie zaszkodzi.

Samuelu, Ty chyba nie czytasz tego co ja piszę. Ja nie jestem przeciwko temu, żebyś piętnował te zbrodnie (oczywiście wszystko powinno być odpowiednio udokumentowane), ale żebyś przestał wszystkich wrzucać do jednego worka, co robisz nieustannie. Kilku ma coś na sumieniu, a Ty rozciągasz to na wszystkich. A przepraszam bardzo, co to ma do pytań, które zadałem? Z jakiegoś powodu niektórzy bali się ujawnić. I nie dlatego, że mieli takie widzi-mi-się. Pod koniec ubiegłego roku rozmawiałem z jednym z żołnierzy warszawskiego KeDywu. W pewnym momencie zeszło na działania "Radosława" po '45, komisję likwidacyjną itp. Mój rozmówca wyraźnie powiedział, że od swojego przyjaciela dostał radę, żeby się nie ujawniał. I nie zrobił tego. Do dzisiaj jest przekonany, że dzięki temu mógł jako tako normalnie żyć, nie był prześladowany. A po zakończeniu wojny w konspiracji już nie działał. Ale bał się - i miał podstawy do tego - że za to, iż w czasie wojny był w AK, będzie miał kłopoty. Coś nie tak jest chyba z władzą, której ludzie boją się, choć nie mają nic na sumieniu. Jeden będzie starał się żyć normalnie, drugi pójdzie do lasu. Kiedy drugi raz aresztowano "Radosława" wyciągano mu między innymi to, że organizował pomoc dla swoich żołnierzy z Powstania. Uważasz, że to jest normalne? Uważasz za normalne, że obecny generał Ścibor-Rylski po wojnie musiał żyć pod zmienionym nazwiskiem?

No ja już czekam od paru lat... ale nic innego mi nie zostało.

Czyżby coś się miało ruszyć?: http://www.1944.pl/o_muzeum/news/casting_do_filmu_miasto

Jesteś FSO pewien, że trzeba było występować z bronią w ręku, aby zostać aresztowanym i skazanym? Czemu Twoim zdaniem byli żołnierze AK nie zawsze chcieli się ujawniać, choć nie należeli już do żadnego podziemia?

Przepraszam bardzo Samuelu, ale teraz odwracasz kota ogonem. Zacząłeś pisać o zbrodniach, wydłubywaniu oczu, mordowaniu na weselach. Co to ma do tego, czy podziemie antykomunistyczne było bohaterskie? Czyli co, jeżeli nie dostaniesz dowodu na to, że było bohaterskie, to będziesz mógł spokojnie uznać, że na pewno wszyscy mordowali i w lesie siedzieli po to, żeby przybijać innych do drzwi stodoły? Bo inaczej tego nie jestem w stanie zrozumieć. Przestań patrzeć na to z perspektywy kilkudziesięciu lat, kiedy wiesz że ich działania nie doprowadziły do zmiany sytuacji Polski w sposób znaczący. Nie przeczę, że i w tym podziemiu antykomunistycznym byli ludzie, którzy pozostawali z nim, bo tak może było im wygodnie, bo czuli że mogą więcej a posuwali się do stosowania przemocy, ale tam niejeden wierzył w to, że to co robi jest słuszne, że tak trzeba. Dla Ciebie uwolnienie 107 więźniów z PUBP w Puławach, którego dokonał "Orlik", to czyn bandycki? A może czyn człowieka, który nie godził się na to, w jakiej sytuacji znalazł się kraj, o który walczył całą wojnę? A powody miał. Uciekł z transportu polskich jeńców, którzy zostali później zamordowani w Katyniu. Widząc, że ci sami, którzy już raz mogli być jego katami teraz pomagają zaprowadzić "porządek" w Polsce, miał prawo zrobić to co zrobił. Po tym jak zginął jego ciało trafiło na Cmentarz Bródnowski do kwatery, gdzie chowano żołnierzy wyklętych. Później w tym miejscu stanął szalet. Tak dbali o pamięć i godność "Orlika" i jemu podobnych ci, którzy dzisiaj są w Twojej ocenie prześladowani. Bierut ma grób w reprezentacyjnym miejscu Powązek Wojskowych. A gdzie byli chowani ci, którym nie raz nie udzielił prawa łaski, nie wiemy często do dzisiaj. Zacznij Samuelu myśleć o tych ludziach, o tym co ich popchnęło do takich a nie innych czynów, a nie tylko patrzeć na nich z perspektywy danych, które wyciągasz z wątpliwej jakości gazet. Bo na razie z perspektywy kilkudziesięciu lat robisz za ich sędziego. Stosujesz przy tym bardzo wygodnie metodę odpowiedzialności zbiorowej. A to chyba nie ma nic wspólnego z rzetelnością.

Wiesz Samuelu, to jest naprawdę dziwne. Na forum wyśmiewasz się z historyków IPNu, że piszą głupoty, że nie mają pojęcia o warsztacie historyka... Jak to wszystko ma się do tego, co Ty robisz? Cały czas sprowadzasz podziemie antykomunistyczne do bandy zbirów, którzy mordowali niewinnych ludzi z dziećmi na czele. Nawet nie starasz się rozdzielić tych, którzy faktycznie mają coś na sumieniu od tych, którym ciężko cokolwiek zarzucić. Ot pokazujesz zbrodnie kilku, po czym dorzucasz, że dzień ustanowienia dnia pamięci podziemia zbrojnego to dzień hańby narodowej. Pięknie i zgrabnie pakujesz wszystkich do jednego worka. I tak już od dłuższego czasu. Ale już problemów z rozdzielaniem UB od PPR nie masz. Jestem bardzo ciekaw, skąd się to bierze u Ciebie...

Wybacz Samuelu, ale czego dowodzić mają takie wpisy?

Nie do końca tak jak w tytule, ale nie chciałem wydłużać tegoż. Pierwszy link dotyczy zdjęć wykonanych tuż przed wybuchem Powstania, najprawdopodobniej około czerwca/lipca '44: http://www.herder-institut.de/warschau/stadtplanpl.html I drugi, ten dotyczący już bezpośrednio okresu Powstania: http://www.zemat.com/1944/ Polecam przejrzeć, robi naprawdę niesamowite wrażenie.

No nie wiem czy tak bez problemu. Obawiam się, że jakbym paru osobom z mojego otoczenia podsunął niektóre takie zdjęcia, to nie wiedzieliby na co patrzą.

Nie mógłbym zapomnieć i o Andrzeju Kurylewiczu: http://www.youtube.com/watch?v=xsGWHhynh60 Co do wspominanego tutaj już Kazaneckiego:

Lancasterze, sam na początku pisałeś: każdy z nas może mieć własnego ulubieńca w danej kwestii Ja tam wykształcenia muzycznego nie mam, ucho rozdeptane przez słonia mam nie od dziś, a że Matuszkiewicz mi się podoba... dla mnie motyw z "Kolumbów" jest jednym z najmocniej chwytających za serce spośród tych, jakie miałem okazję słyszeć w jakiejkolwiek produkcji filmowej, i już za to uwielbiam Matuszkiewicza. I tyle.

Z polskich przede wszystkim Matuszkiewicz, mam do niego słabość głównie za motyw do "Kolumbów": http://czarus73.wrzuta.pl/audio/556U1zMKxBt/various_-_j._matuszkiewicz_-_kolumbowie http://w696.wrzuta.pl/audio/5kSO2x6KdHq/jerzy_matuszkiewicz_-_nie_lubie_poniedzialku http://dano2005.wrzuta.pl/audio/37ynW1bvOne/jerzy_matuszkiewicz_-_stawka_wieksza_niz_zycie_1967 http://w309.wrzuta.pl/audio/1Jlo52n09e9/jerzy_matuszkiewicz_-_janosik_1974 http://nogger21.wrzuta.pl/audio/81PD0QSvn1n/jak_rozpetalem_ii_wojne_swiatowa_-_roza_czerwona_v1_2 http://czarus73.wrzuta.pl/audio/aIuSofrv7W7/various_artists_-_alternatywy_4

Styczność miałem z zaledwie kilkoma ich tytułami, ale za każdym razem byłem więcej niż zadowolony z lektury. Jak dla mnie jedno z najporządniejszych wydawnictw na naszym rynku.

Nie nie, czytać nie czytałem, już jakiś czas temu znajomy podrzucił mi namiary na to, i teraz sobie przypomniałem, więc zwracanie uwagi na różne rzeczy jest jak najbardziej na miejscu Jutro będę musiał zajrzeć do tego w końcu. Z tego co znajomy mi mówił, sprawa tyczy się przede wszystkim historii aresztowania Kazimierza Jakubowskiego (w tym samym numerze jest również ponoć zamieszczony list syna "Kazika", Jakuba Jakubowskiego) i pewnego dokumentu, który trafił do tomu dokumentów OD "A". Jest to rzekomo fragment raportu wywiadu, wedle którego "Kazik" wydał po torturach swojego przyjaciela z oddziału, Antka Wojciechowskiego. Niemcy mieli nawet - wedle tego dokumentu - dokonać rewizji w mieszkaniu "Antka". Sprawa jest o tyle dziwna, że Antoni Wojciechowski nie został przez Niemców aresztowany (dysponujemy wykazem - sporządzonym przez "Olszynę" w dniu 12 maja '44 - m.in. aresztowanych żołnierzy oddziału). Dopiero w Powstaniu Warszawskim zamordowali go rannego na Woli. Już na stronie SPPW w krótkim opisie książki pojawiła się uwaga odnośnie tej kwestii. Raport jest na tyle dokładny, że zawiera numer, jaki sprawie "Kazika" nadali Niemcy, plus nazwiska prowadzących dochodzenie. Zdecydowanie muszę zajrzeć do tego tekstu Pana Likiernika...

No to faktycznie sprawa dość dziwna. Co ciekawe, w '94 za pomoc i udostępnianie materiałów Pani Rybickiej dziękował w swoim artykule do PHW Marek Wierzbicki. A tutaj coś takiego... Czy przypadkiem nie chodziło o to?: Stanisław Likiernik, Uwagi na temat książki: Oddział Dyspozycyjny "A" Warszawskiego Kedywu, opracowanie Hanna Rybicka, Instytut Historii PAN, Warszawa 2007, "Dzieje Najnowsze" 2008, nr 3, s. 233-237.

Dorzuciłbym tutaj jeszcze Johna Williamsa (co ciekawe, dostał aż 45 nominacji do Oscara, przy czym pięć razy wygrywał): http://www.youtube.com/watch?v=Ev359hW6LAM http://www.youtube.com/watch?v=yMx2SKIRkw4&feature=related

W takim razie czekam