Albinos

No niestety, Grecy to bardzo niewdzięczny rywal, radzę nastawić się na mało emocjonujący mecz i niewielką liczbę bramek EDIT: 9.06.2012 r.

Jakiś czas temu wrzucałem na forum zapowiedź tej książki. Obecnie jest już dostępna w sprzedaży. Tutaj recenzja prof. Marcina Kuli (pod którą z założenia podpisuję się wszystkimi czterema kończynami): http://kazwoy.wordpress.com/2012/05/29/wielka-trwoga-ksiazka-o-polsce-ktora-niezbednie-nalezy-czytac/ Tutaj kilka wypowiedzi samego Autora: http://www.znak.com.pl/kartoteka,ksiazka,3365,tytul,Wielka%20Trwoga.%20Polska%201944%20%E2%80%93%201947.%20Ludowa%20reakcja%20na%20kryzys Czytał już ktoś? Jak wrażenia?

No to zdecydowanie warto sięgnąć po coś z tego: Komorowski K., Bitwa o Warszawę '44. Militarne aspekty Powstania Warszawskiego, Warszawa 2004 [zdecydowanie warto od tego zacząć, autor nie rozpisuje się przesadnie szczegółowo, ale nakreśla raczej ogólny obraz, który potem można sobie uzupełniać wedle zainteresowań]. Borkiewicz A., Powstanie Warszawskie 1944. Zarys działań natury wojskowej, Warszawa 1964 [kilka wydań: powiem tak, mimo upływu lat nikt lepszej syntezy działań militarnych nie napisał, jak dla mnie pozycja z serii "trzeba znać"]. Kirchmayer J., Powstanie Warszawskie, Warszawa 1959 [pozycja dość podobna pod względem zawartości do tej Borkiewicza i chyba lepiej znana, ale jak dla mnie ciut słabsza - tak czy inaczej warto przeczytać]. Bartelski L.M., Powstanie Warszawskie, Warszawa 1981 [z tego wszystkiego najkrótsza i najbardziej ogólna]. Od tego na pewno bym zaczął... Osobiście polecam Komorowskiego i Borkiewicza (w takiej kolejności, bo jednak czytając od razu Borkiewicza można się lekko pogubić w szczegółach). Jakbyś był zainteresowany czymś bardziej szczegółowym, to sprawdź chociażby to: http://www.dws.org.pl/viewtopic.php?f=96&t=121502#p1530581 W kwestii tematów dt. Powstania jako takiego zawsze chętnie służę pomocą i informacją

To może spis treści wrzucę: Prolog Nim Stolica chwyciła za broń. Ostatnie chwile przed burzą [1946]... 13 Część I Kronika Powstania Kronika najważniejszych wydarzeń Powstania Warszawskiego [1974]... 21 Część II Świadectwa uczestnika Nasilenie bombardowania maleje... 153 Dzieci Warszawy [1944]... 154 "Wiadomości z Miasta i Wiadomości Radiowe". Ze wspomnień redaktora powstańczego biuletynu [1972]... 155 Zburzona barykada [1965]... 177 Część III Oczami historyka Pluton dywersji bojowej "Rygla" w walce powstańczej Śródmieścia [1956]... 185 "Anna" w służbie powstania [1958]... 192 Szpital powstańczy - Poznańska 11 [1956]... 202 Zwycięski bój o gmach PASTY. Flaga biało czerwona na baszcie Cedergrena [1956]... Kryzys kapitulacyjny 8-11 września w świetle nieznanych dokumentów [1956]... 213 Prasa Powstania Warszawskiego. Zarys historyczno-bibliograficzny [1972]... 221 Zapomniany poeta walczącej Warszawy. Mieczysław Ubysz - liryk wolności [1956]... 317 Część IV Niemcy o Powstaniu Tajny dokument Wehrmachtu o Powstaniu Warszawskim. Powstańcy znakomicie wyszkoleni - Niemcy zaskoczeni i bezradni [1946]... 323 Powstanie Warszawskie oczami Niemców [1961]... 328 Część V Zbrodniarze Zbrodniarze nie ujdą kary! [1944]... 343 O sprawiedliwą karę dla podpalaczy Warszawy.Gdzie jest gen. von Bach, gen. Fiedler i towarzysze? [1945]... 345 Część VI Pamięć o ofiarach Rozpoczęto przesiewanie popiołu ludzkiego ofiar z sierpnia 1944 r. w GISZ-u [1946]... 351 Pogrzeb jakiego nie zna świat. Sto trumien prochów ludzkich z GISZ-u i Woli [1946]... 353 Święto serca i żałoby. Jak Warszawa uczciła pamięć swoich bohaterów [1946]... 355 Sto trumien z prochami męczenników. Wstrząsające sceny na cmentarzu wolskim [1946]... 360 Część VII Recenzje Dokumentacja fotograficzna Powstania Warszawskiego (Uwagi kronikarza) [1957] [recenzja albumów Jerzego Piórkowskiego "Miasto Nieujarzmione" oraz Jana Grużewskiego i Stanisława Kopfa "Dni Powstania"]... 365 Życie w powstańczej Warszawie. Sierpień-wrzesień 1944. Relacje - dokumenty [1969] [recenzja zbioru źródeł Edwarda Serwańskiego i Ireny Trawińskiej]... 373 Samotny bój Warszawy 1944 [1986] [recenzja książki Tadeusza Żenczykowskiego]... 378 Część VIII O powstaniu po latach Powstanie Warszawskie [1964]... 387 Powstanie Warszawskie 19444 [1979]... 394 1944. Powstanie Warszawskie [1981]... 399 Rozważania o Powstaniu Warszawskim [1982]... 402 Przedmowa. Kilka uwag o Powstaniu Warszawskim [1994] [do kalendarium Andrzeja Krzysztofa Kunerta]... 417 Postąpiłbym tak samo [2003] (rozmowa Andrzeja Kaczyńskiego i Macieja Rosalaka z Władysławem Bartoszewskim)... 432 Przemówienie podczas uroczystego otwarcia Muzeum Powstania Warszawskiego [2004]... 438 Przemówienie podczas państwowych obchodów 60. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego [2004]... 442 Głos w dyskusji panelowej o Powstaniu Warszawskim podczas buntów społecznych i działalności opozycji politycznej w PRL [2005]... 446 Dalej są cztery aneksy (odpowiednio wybór dokumentów, OdB AK na 1 sierpnia 1944, noty biograficzne kadry dowódczej Powstania plus lista kawalerów VM z Powstania). Jakbyś dokładniej powiedział, czego szukasz, to może łatwiej byłoby wskazać Ci ewentualnie jakąś pozycję... Chodzi Ci o same walki w mieście, sytuację w okolicach Warszawy, sprawy polityczne?

Ogólnie chyba wszystkie reprezentacje, które zakwaterowały się u nas, są zachwycone (to chyba szczególnie Irlandczycy), albo co najmniej zadowolone. Tak ze względu na warunki w hotelach i ośrodkach treningowych, jak i z powodu przyjęcia przez ludność lokalną. Jak oceniam... trudne pytanie. Na pewno pierwsza jedenastka może dawać nadzieje na to, że źle nie będzie. Wojtek Szczęsny, trio z Borussi, Maciek Rybus czy Marcin Wasilewski i Damien Perquis wydają się być w niezłej formie. Nasz największy problem na chwilę obecną to mało kreatywny środek pola. Co prawda Murawski i Polanski w destrukcji może i są nieźli, to jednak żeby coś więcej zdziałać, rozegrać coś, wykorzystać przestrzeń, jaką robi Obraniak schodząc do boku... to już dość średnio. A dzisiaj bez silnego środka pola ciężko coś zdziałać. Pozostaje nam bazować na skrzydłach, liczyć na koncentrację bloku obronnego i może jakiś moment magii Obraniaka czy Lewandowskiego. Na ławce poza Wolskim czy Grosickim też trudno znaleźć kogoś, kto mógłby zrobić różnicę w grze (jest kilku solidnych graczy, ale to raczej jako forma zabezpieczenia). Z Grecją będzie nam bardzo ciężko. Chłopaki Fernando Santosa mają kilku naprawdę doświadczonych graczy (żeby wspomnieć mistrzów z 2004, czyli Karagounisa i Katsouranisa, tego pierwszego sam uwielbiam, osiem lat temu na otwarcie z Portugalią strzelił pierwszą bramkę turnieju... i nie zdziwię się, jak w piątek sprawi nam masę problemów), dobrze wykonują stałe fragmenty gry, są szalenie cierpliwi i konsekwentni, popełniają mało błędów, i środek pola mają mocniejszy niż nasz. Jeśli będziemy w stanie zneutralizować ich poczynania w środkowej strefie boiska i nie zagapimy się przy wolnych/rożnych, to szansa będzie. Jeśli wygramy mecz otwarcia, to szansa na awans będzie spora. Z Rosją będzie już można zagrać to co lubimy, czyli kontra. To samo Czesi. Mamy najłatwiejszą grupę z możliwych, gramy u siebie, dysponujemy kilkoma zawodnikami, którzy potrafią zrobić różnicę. Jak nie teraz, to kiedy? Na razie jestem optymistą. Ale takim umiarkowanym

Dzisiaj w Warszawie na Powązkach Wojskowych w Alei Zasłużonych pochowany został Kazimierz Deyna: http://legia.com/news,30120-deyna_spoczal_na_powazkach.html Wieczorem odsłonięcie pomnika Deyny przed stadionem Legii.

Jeśli dobrze pamiętam, to 13 lipca. Czyli "Leon" w Warszawie znalazł się najprawdopodobniej w pierwszej połowie lipca. Wiadomo kiedy powstała? Bo można by poszukać chociażby w książce adresowej z 1942 (tzn. poszukałbym, ale coś mi przeglądarka strajkuje, jakby ktoś miał chęć i czas, to jest dostępna tutaj: http://bc.mbpradom.pl/dlibra/doccontent?id=1230&from=FBC). Jeśli miałbym strzelać, to wybrałbym tą pierwszą - jako pewniejszą. Ogólnie gratuluję zdobycia tych informacji - od razu znać speca od tematu PS A tak swoją drogą, witam ponownie na forum

Ani mnie on ziębi, ani grzeje Śmieszny kawałek, o który rozpętała się burza, jakby to nowy hymn Polski miał być. Niby wybrany w głosowaniu, a jednak mało komu się podoba. Za miesiąc z okładem większość o nim zapomni, choć w przeróbkach będzie pewnie istnieć jeszcze długo:

Fasady budynków można odmalować. Jak przywrócisz oryginalne balkony, które jakiś geniusz skuł? Jak przywrócisz wyburzane zabytki starej Warszawy? Obecni administratorzy to jedno, pospieszna odbudowa miasta to drugie. Jedno i drugie ma wpływ na to, jak Warszawa wygląda

W sam raz na Euro

Warszawa ma o wiele poważniejsze problemy niż to, czy komuś podoba się PKiN (mi osobiście tak). O chociażby to: http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,34862,11708272,Barbarzynstwo__Skuli_balkony_z_zabytkow_przy_Alejach.html Wszechobecne reklamy w postaci wielkich szmat też nie dodają uroku temu miastu... Ale tym mało kto się interesuje.

Pamiętam jak kiedyś rozmawiałem o tym z Panią Haliną Jędrzejewską "Sławką" z "Miotły". Opowiadała, jak to nie raz - i to nawet kilka lat po wojnie, kiedy pamięć była jeszcze sporo świeższa, niż w latach 60. czy później - wspominali między sobą różne wydarzenia z Powstania, i łapali się na tym, że mimo że brali udział w tych samych akcjach itp., to zapamiętywali zupełnie inne rzeczy. Ktoś zgubił rachubę czasu i przesunął jakieś wydarzenie o dzień-dwa (jak nie lepiej). Ktoś widział czołg, ktoś inny goliata, ktoś pamięta jeszcze coś innego. Czas, problemy z pamięcią, opowieści innych osób, które przywołują pewne nieznane szczegóły, wpływają na własne strzępy wspomnień. To jest stały problem wszystkich zawodowych historyków i amatorów. Ale tutaj wystarczy zrobić mały eksperyment. Na jakimś spotkaniu, na którym jest tak 5-10 osób w pewnym momencie każemy (zupełnie bez zapowiadania tego wcześniej) wszystkim na kartkach zapisać wszystko to, co wydarzyło się od początku spotkania (dajmy na to pół godziny). Gwarantuję, że opowieści będą się różnić A co dopiero mówić o wspomnieniach z dwóch miesięcy koszmaru, kiedy człowiek walczył o przeżycie, i zapiskach prowadzonych x lat po wydarzeniu.

Warto się zainteresować, nie mamy za dużo podobnych materiałów (wydanych, bo może podobne gdzieś w archiwach/szufladach leżą): http://historyton.pl/catalog/product_info.php?products_id=15274 I jeszcze: http://historyton.pl/catalog/product_info.php?products_id=15247

Odkopując temat - warto przejrzeć (już sama osoba autora powinna stanowić zachętę do tego): http://historyton.pl/catalog/product_info.php?products_id=15312

Ciekawe, ile książek w podobny sposób udało się uratować przed zniszczeniem (pytanie raczej bez odpowiedzi - niestety): Palił się kościół świętego Krzyża. Stojąc twarzą do kościoła, to po prawej stronie przylegał [do niego] budynek księgarni. Mnie się zdawało, że to księgarnia Gebethnera i Wolfa, ale czy na pewno, nie wiem. Była obawa, że się będą palić zbiory książek. My (dziewczyny z "Koszty") poleciałyśmy to ratować. Wynosiłyśmy to gdzieś na plac Napoleona, ale w które miejsce, to nie pamiętam. Pamiętam, jak przez okno parterowe przechodzili chłopcy na Krakowskie Przedmieście, przez okno i przez księgarnię. [...] Wynosiłyśmy wtedy książki z księgarni. Wzięłam wtedy... większy mszał. To mi później bardzo ratowało życie, bo w Krakowie sprzedałam to w antykwariacie. [Antykwariusz] musiał widzieć, że ja z Powstania, bo [byłam] w kurtce tramwajarskiej i wiem, że mi bardzo dobrze za tę książkę zapłacił. Musiałam sprzedać, bo nie było co jeść. Za: http://ahm.1944.pl/Bozena_Pawlowska/2/?q=Tuleja [dostęp na: 4 czerwca 2012 r.]

Była już wyżej lista poległych żołnierzy kompanii, a tutaj coś większego - skład osobowy kompanii (wiek podany na dzień 1 sierpnia 1944 r.): Dowódca kompanii - kpt. Kazimierz Szelest „Korab”, nr leg. 29 Szef kompanii - plut. pchor. Stanisław Arczyński „Adam”, nr leg. 30 ranny 3.08 („Esplenada”), s. Franciszka i Natalii, lat 20, Stalag VIII-B Lamsdorf, nr jeniecki 102755 Drużyna dowódcy kompanii: Dowódca - kpr. pchor. Antoni Tuleja „Niedźwiedź”, nr leg. 31 kpr. Andrzej Główczewski „Marek”, nr leg. 35, s. Kazimierza i Józefy Bernhard, lat 19, w niewoli, nr jeniecki 103721 kpr. Stanisław Grocholski „Stanisław”, nr leg. 37 Dowódca sekcji - st. strz. pchor. Dionizy Balasiewicz „Chmurny”, nr leg. 32, s. Bronisława i Antoniny, lat 20 st. strz. pchor. Jan Gontarczyk „Jarek”, nr leg. 33, s. Wiktora i Adeli, lat 23 st. strz. Zbigniew Czajkowski „Nowy”, nr leg. 208 st. strz. Olgierd Sawicki „Konrad”, nr leg. 36, s. Lecha i Haliny, lat 18, w niewoli, nr jeniecki 105342 st. strz. Wacław Krupiński „Belina”, nr leg. 39 s. Stefana i Marii, lat 17, w niewoli, nr jeniecki 105341 strz. Henryk Piwarski „Zryw”, nr leg. 34 ranny 3.08 („Esplenada”) i 24.08 (Sienkiewicza), lat 18, w niewoli, nr jeniecki 299353 I pluton: Dowódca – plut. pchor. Włodzimierz Radajewski „Rataj”, nr leg. 183 poległ 7.09 (Nowy Świat/ Świętokrzyska), s. Stefana i Cecylii Płócieniak, lat 19 Drużyna 1: Dowódca – plut. pchor. Jerzy Tyczyński „Jur”, nr leg. 40, poległ 3.09 (Moniuszki 12), s. Adama i Marii Suszczyńskiej, lat 19 Zastępca dowódcy – kpr. pchor. Janusz Hamankiewicz „Kulik”, nr leg. 41, ranny 7.09 (Świętokrzyska), lat 22 kpr. Zbigniew Olszewski „Sęp”, nr leg. 43, s. Władysława i Natalii, lat 17, w niewoli, nr jeniecki 103813 kpr. Jan Maciej Robakiewicz „Dorman”, nr leg. 51, ranny 7.09 (Nowy Świat), s. Zygmunta i Marii, lat 17, w niewoli, nr jeniecki 299351 kpr. Jerzy Badowski „Doliwa”, nr leg. 52, ranny 1 sierpnia (plac Bankowy), zmarł z ran 25.08 kpr. Maksymilian Bartniczek „Orski”, nr leg. 53, s. Włodzimierza i Leokadii, lat 21, w niewoli, nr jeniecki 103810 st. strz. pchor. Julian Jasik „Bronko”, nr leg. 59, s. Michała (nazwisko rodowe matki Ziemska), lat 20, w niewoli, nr jeniecki 103456 st. strz. Władysław Gabowicz „Ciapek”, nr leg. 44, ranny 7.09 (Nowy Świat), lat 18, w niewoli, nr jeniecki 103809 st. strz. Tadeusz Panczewski „Pączek”, nr leg. 46, ranny 1.08 (plac Bankowy), zmarł z ran 7.08, s. Władysława i Zofii, lat 18 st. strz. Stefan Grabowski „Leon”, nr leg. 47, ranny 1.08 (plac Bankowy), s. Józefa i Feliksy Sadowskiej, lat 23, w niewoli, nr jeniecki 305290 st. strz. Tadeusz Krzewnicki „Tokarski”, nr leg. 48, s. Feliksa i Zofii, lat 18, w niewoli, nr jeniecki 103807 st. strz. Tadeusz Ostrowski „Teoś”, nr leg. 49, lat 19, w niewoli, nr jeniecki 103808 st. strz. Józef Kuczyk „Długi”, nr leg. 50, s. Jana i Jadwigi Nowickiej, lat 19, w niewoli, nr jeniecki 103812 st. strz. Wacław Zajączkowski „Wrona”, nr leg. 56, ranny 24.08 (Komenda Policji), s. Wacława i Stanisłąwy Dobek, lat 19 st. strz. Jan Szczęśniak „Jurko”, nr leg. 57, poległ 20.08 (PAST-a) st. strz. Włodzimierz Sierakowski „Mario”, nr leg. 58, poległ 7.09 (Nowy Świat/Świętokrzyska) st. strz. Tadeusz Rupniewski „Sęk”, nr leg. 187, s. Stanisława i Bronisławy Piekarskiej, lat 18, w niewoli, nr jeniecki 103816 st. strz. „Dan” (NN), nr leg. 225 st. strz. Andrzej Arens „Pała”, nr leg. 42, poległ 1.08 (plac Bankowy), s. Tadeusza i Florentyny, lat 19 strz. „Dragon” (NN), nr leg. 233 strz. Wojciech Strzelecki „Wojtek”, nr leg. 341 strz. Zdzisław Kobusiewicz „Arlekin”, nr leg. 45, lat 22, w niewoli, nr jeniecki 103811 strz. Władysław Gier „Roja”, nr leg. 55, ranny 10 sierpnia (Aleje Jerozolimskie), s. Romana i Jadwigi, lat 18, w niewoli, nr jeniecki 305046 Drużyna 2: Dowódca – kpr. pchor. Bohdan Francki „Zbigniew”, nr leg. 60, ranny 20.08 (PAST-a), s. Janusza i Aleksandry, lat 22, uniknął niewoli Zastępca dowódcy – kpr. pchor. Witold Walewski „Wincent”, nr leg. 61, s. Ludwika i Heleny Gayny, lat 22, w niewoli, nr jeniecki 102811 Dowódca sekcji – kpr. pchor. Jan Gozdawa-Gołębiowski „Dziryt”, nr leg. 62, lat 19, w niewoli (Stalag 318 (344) Lamsdorf, później Dolna Bawaria), nr jeniecki 102754 Dowódca sekcji – kpr. pchor. Wojciech Grochowski „Socha”, nr leg. 370, ranny 1.08 (plac Bankowy), s. Tadeusza i Jadwigi, lat 19, w niewoli, nr jeniecki 305256 kpr. Andrzej Ferencowicz „Siuhaj”, nr leg. 66, s. Władysława i Stanisławy, lat 22, w niewoli, nr jeniecki 103723 kpr. Janusz Kędzierski „Nałęcz”, poległ 3.09 (Moniuszki 12), nr leg. 71, s. Wandy Strumiłło, lat 19 kpr. Kazimierz Kotowski „Władysław”, nr leg. 72, s. Kazimierza i Zofii Sokolnickiej, lat 21, w niewoli, nr jeniecki 104318 kpr. Wojciech Kędzierski „Włodzimierz”, nr leg. 73, lat 19, w niewoli, nr jeniecki 104319 kpr. Zdzisław Piwowski „Zbór”, poległ 1.08 (plac Bankowy), nr leg. 74 Dowódca sekcji – st. strz. Pchor. Tadeusz Dziurzyński „Orlicz”, nr leg. 67, ranny 1.08 (plac Bankowy), poległ 7.09 (Nowy Świat/Świętokrzyska), lat 20 st. strz. pchor. Edmund Lebiedziński „Bobek”, nr leg. 68, poległ 3.09 (Moniuszki 12), lat 22 st. strz. pchor. Stanisław Eustachiewicz „Jankowski”, nr leg. 70, s. Stanisława i Jadwigi Landy, lat 21, w niewoli, nr jeniecki 105002 st. strz. „Kalina” (NN), nr leg. 75 st. strz. „Jurek” (NN), nr leg. 226, poległ 3.08 („Esplenada”) st. strz. Bogusław Jankowski „King”, nr leg. 229, poległ 3.09 (Moniuszki 12) strz. z cenz. Andrzej Osmólski „Leszek”, nr leg. 69, s. Romana i Zofii Stróżyńskiej, lat 20, w niewoli, nr jeniecki 105346 strz. Henryk Jagieła „Kwiatek”, nr leg. 63, s. Michała i Pauliny Pietruszkiewicz, lat 19, w niewoli, nr jeniecki 104320 strz. Wiktor Boryczka „Dzierżak”, nr leg. 65, lat 20, w niewoli, nr jeniecki 103722 strz. Ludwik Berkowski „Zawisza”, nr leg. 64, s. Juliana i Teodozji, lat 20, w niewoli, nr jeniecki 105344 strz. Wojciech Reszczyński „Rolnik”, nr leg. 189, s. Józefa i Kazimiery, lat 21, w niewoli, nr jeniecki 47589 strz. Stanisław Kupczyński „Krupa”, nr leg. 190, ranny 20.08 (PAST-a) i 6.09 (Moniuszki 7), lat 18 strz. Józef Malowaniec „Sokół”, nr leg. 191, poległ 20.08 (PAST-a), s. Jóżefa i Eleonory, lat 21 Drużyna 3: Dowódca – kpr. pchor. „Kmita” (NN), nr leg. 76 kpr. Tadeusz Gaweł „Paweł”, nr leg. 81, poległ 1.08 (plac Bankowy), lat 19 kpr. Sławomir Wołkowicz „Stefan”, nr leg. 82 ranny 7.09 (Nowy Świat), s. Henryka i Heleny Jaworskiej, lat 18 kpr. Stefan Matusiak „Wasyl”, nr leg. 83, ranny 7.09. (Nowy Świat), zmarł z ran 8.09, lat 19 Dowódca sekcji – kpr. Janusz Chyliński „Janusz”, nr leg. 84, poległ 1.08 (plac Bankowy) st. strz. Jerzy Chyliński „Karol”, nr leg. 85, poległ 7.09 (Nowy Świat/Świętokrzyska), lat 19 st. strz. Tadeusz Szmigiera „Wład”, nr leg. 87, ranny 5.09 (Zgoda 15), lat 19 st. strz. „Bartek” (NN), nr leg. 88 st. strz. Stanisław Różycki „Sławek”, nr leg. 228, s. Antoniego i Apolonii, lat 23, w niewoli, nr jeniecki 105164 Dowódca sekcji – st. strz. Janusz Ślifirski „Jacek”, nr leg. 77, ranny 1.08 (plac Bankowy), s. Jóżefa i Walerii Tatarskiej, lat 19, w niewoli, nr jeniecki 103802 st. strz. Stanisław Kowalewski „Komar”, nr leg. 78, s. Arkadiusza i Stanisłąwy, lat 20, w niewoli, nr jeniecki 105003 st. strz. Tadeusz Suliński „Radwan”, nr leg. 79, s. Jana i Elżbiety, lat 18 pchor. Ryszard Ryng „Dick”, nr leg. 80, s. Ignacego i Ireny Sokołowskiej, lat 20 strz. Władysław Ciechomski „Kremowy”, nr leg. 86, ranny 7.09 (Nowy Świat), s. Stanisława i Kazimiery Jankowskiej, lat 17, w niewoli (Stalag 318 (344) Lamsdorf), nr jeniecki 104971 II pluton: Dowódca – por. Roman Rozmiłowski „Zawada”, nr leg. 124, ranny 30.08 (Graniczna/PAST-a), zmarł z ran 2.09 (PKO), s. Mariana i Janiny Łabuńskiej, lat 29 Zastępca dowódcy – plut. pchor. Stanisław Kuśpit „Kruk”, nr leg. 109, poległ 30.09 (Sienkiewicza), s. Władysława i Katarzyny, lat 25 „Pestka” (NN), nr leg. 220 Podoficer broni – plut. Stanisław Przybysz „Paweł”, nr leg. 319, ranny 7.09 (Nowy Świat), s. Stanisława i Marianny Zawadki, lat 34, w niewoli (Stalag 318 Lamsdorf i Stalag VII A Moosburg), nr jeniecki 103801 Drużyna 4: Dowódca – plut. Antoni Tolek „Wolski”, nr leg. 317, poległ 24.08 (Komenda Policji) plut. Edmund Klimaszewski „Jerzy”, nr leg. 103, lat 37, w niewoli, nr jeniecki 102411 kpr. pchor. Edward Janocha „Miriam”, nr leg. 104, poległ 7.09 (Nowy Świat/Świętokrzyska), s. Piotra i Marianny Załęskiej, lat 19 kpr. Aleksander Mazurek „Lew”, nr leg. nr leg. 101, ranny 20.08 (PAST-a), s. Stanisława i Ewy, lat 22, w niewoli, nr jeniecki 47088 kpr. Aleksander Baranowski „Wrzos”, nr leg. 96, poległ 7.09 (Nowy Świat/Świętokrzyska), lat 36 st. strz. Zdzisław Kozicki „Biegły”, nr leg. 90, s. Juliana i Marii Karolewicz, lat 24, w niewoli (Stalag VII B Memmingen), nr jeniecki 104312 strz. Stanisław Szwejkowski „Szwed”, nr leg. 91 poległ 7.09 (Nowy Świat), lat 19 strz. Henryk Baran „Maciek”, nr leg. 92, ranny 3.09 (Moniuszki 12), s. Władysłąwa i Bronisławy Gutowskiej, lat 24, w niewoli, nr jeniecki 104315 strz. „Bąk” (NN), nr leg. 94, poległ 7.09 (Warecka) strz. Stanisław Zieliński „Zielony”, nr leg. 95, lat 22 strz. Longin Lewandowski „Dzwon”, nr leg. 97, ranny 3.09 (Moniuszki 12), s. Józefa i Władysławy, lat 19 strz. Jerzy Baran vel Baranowski „Wróbel”, nr leg. 98, s. Włądysława i Bronisławy Gnatowskiej, lat 20, w niewoli, nr jeniecki 104314 strz. Janusz Ornatowski „Roland”, nr leg. 100, s. Stanisława i Ładysławy Rudolf, lat 20, w niewoli, nr jeniecki 104317 strz. Tadeusz Jankowski „Owa”, nr leg. 102, ranny 3.09 (Moniuszki 12), s. Eugeniusza i Kazimiery, lat 17, w niewoli, nr jeniecki 104316 strz. Władysław Gembal „Dryblas”, nr leg. 105 ranny 10.09 (Nowy Świat), s. Aleksandry, lat 19 strz. Jerzy Bojanowski „Broda”, nr leg. 106, poległ 7.09 (Nowy Świat/Świętokrzyska) strz. „Gryf” (NN), nr leg. 107, poległ 7.09 (Warecka) strz. Jerzy Gurzęda „Jeleń”, nr leg. 108, poległ 7.09 (Poczta Główna), lat 22 strz. Jan Gietko „Kupiec”, nr leg. 339, lat 24 strz. Zygmunt Sałkowski „Felczer”, nr leg. 349, w niewoli, nr jeniecki 104955 strz. Paweł Kowalczyk „Andrzej”, nr leg. 369, ranny 24.08 (Komenda Policji), s. Antoniego i Heleny Wośkowskiej, lat 24, w niewoli, nr jeniecki 104953 Drużyna 5: Dowódca – plut. Wacław Śpiewak „Stanisław”, nr leg. 318, poległ 7.09 (Nowy Świat) plut. „Cyta” (NN), nr leg. 122 kpr. Władysław Melodyna „Łagodny”, nr leg. 110, ranny 6.09 (Moniuszki 7), lat 42 kpr. „Boja” (NN), nr leg. 238 st. strz. Henryk Gędziorowski „Henryk”, nr leg. 111, s. Zdzisława i Stanisławy, lat 27, w niewoli, nr jeniecki 104231 st. strz. Zdzisław Kamiński „Czarny”, nr leg. 112, s. Edwarda i Heleny Różyckiej, lat 21, w niewoli, nr jeniecki 104954 st. strz. „Matejko” (NN), nr leg. 120 st. strz. „Grot” (NN), nr leg. 121 strz. Euzebiusz Młodziński „Waldek”, nr leg. 114, lat 17, w niewoli, nr jeniecki 105001 strz. Henryk Gołaszewski „Chudy”, nr leg. 115, s. Eugeniusza i Natalii Wasiak, lat 23, uniknał niewoli strz. Witold Komosa „Hańcza”, nr leg. 116, poległ 9.09 (Poczta Główna), s. Władysłąwa i Władysławy Pieczyńskiej, lat 19 strz. Kazimierz Ryttel „Szef”, nr leg. 117, s. Romana i Rozalii Kurpiewskiej, lat 19, uniknął niewoli strz. „Kulas” (NN),, nr leg. 118, ranny 6.09 (Moniuszki 7) strz. Stanisław Reszka „Reszka”, nr leg. 119, ranny 9.09 (Nowy Świat), lat 22, w niewoli, nr jeniecki 299375 strz. Eugeniusz Świerkowski „Grześ”, nr leg. 315, s. Mariana i Marii, lat 20 strz. Roman Wojciechowski „Pilot II”, nr leg. 320, s. Bronisława i Anny, lat 16 III pluton: Dowódca – ppor. Jan Polak „Polański”, nr leg. 280, ranny 20.08 (PAST-a), zamordowany 5-6.09 (Foksal) Zastępca dowódcy – ppor. Andrzej Kossowski „Pilot”, nr leg. 285, poległ 6.09 (Moniuszki 7) Dowódca sekcji – plut. Stanisław Lichmira „Zryw”, nr leg. 286, poległ 6.09 (Moniuszki 7), lat 31 Dowódca sekcji – kpr. pchor. Jan Kluczewski „Krawczyk”, nr leg. 287, poległ 6.09 (Moniuszki 7), s. Stanisłąwa i Ireny Breymajer, lat 24 st. strz. Witold Gosławski „Garbaty”, nr leg. 288, poległ 6.09 (Moniuszki 7), s. Józefa i Marianny Kwiatkowskiej, lat 24 st. strz. Edmund Langier „Wernin”, nr leg. 289, poległ 6.09 (Moniuszki 7)/lat 24, w niewoli, nr jeniecki 305060 strz. Zygmunt Biernacki „Sęk”, nr leg. 290, lat 25 strz. Jacek Gosławski „Kostek”, nr leg. 291, poległ 6.09 (Moniuszki 7), s. Józefa i Marianny Kwiatkowskiej, lat 26 strz. „Antał” (NN), nr leg. 292 strz. Jerzy Śledziewski „Zawada”, nr leg. 293, s. Wiktora i Stefanii, lat 23, w niewoli (Stalag 344 Lamsdorf i Oflag VII A Murnau) strz. „Strzelba (NN), nr leg. 295 strz. „Herb” (NN), nr leg. 296 strz. „Łoś” (NN), nr leg. 297 strz. Zygmunt Misiak „Zawisza Zygmunt”, nr leg. 298, poległ 6.09 (Moniuszki 7), lat 20 strz. Jan Golda „Pocisk”, nr leg. 299, ranny 6.09 (Moniuszki 7), lat 43 strz. „Poraj Jerzy” (NN), nr leg. 346 Sztab Obszaru Warszawskiego/inne jednostki: Szef O.III Obszaru Warszawskiego – mjr. dypl. cc. Stefan Mich „Kmita” (faktyczny dowódca kompanii), nr leg. 6, s. Wojciecha i Heleny Kozdruń, lat 30, w niewoli (Stalag 344 Lamsdorf i X B Sandbostel), nr jeniecki 101703 Dowódca kompanii – rtm. Zygmunt Konopka „Nowina”, nr leg. 335, s. Karola i Izydory Tyszyńskiej, lat 37, w niewoli, nr jeniecki 299530 Magazynier – kpr. Teodor Bugajew „Rydz”, nr leg. 224, ranny 5.09 (Zgoda 15), s. Prokopa i Marii Szwarc, lat 48, uniknął niewoli Dowóca plutonu – ppor. Eugeniusz Lokajski „Brok”, nr leg. 125, poległ 25.09 (Marszałkowska 127), s. Antoniego i Antoniny Marianny Górakiewicz, lat 35 Zastępca dowócy kompanii – ppor. Janusz Zawodny „Miś”, nr leg. 305, lat 22, w niewoli (Oflag VII A Murnau), nr jeniecki 102408 Magazynier – ppor. „Stakor” (NN), nr leg. 372 ppor. „Wiki” (NN), nr leg. 373 (Kazimierz Wiprzycki?) Szef kompanii – ppor. „Andrzej” (NN), nr leg. 230 plut. Władysław Będkowski „Cezary”, nr leg. 338, s. Tomasza i Wiktorii, lat 36, w niewoli, nr jeniecki 103814 Pomocnik magazyniera – „Jasny” (NN), nr leg. 371 Wojskowa Służba Kobiet: Służba sanitarna: Patrol I: Kierowniczka patrolu – Melania Staniewicz-Wolska „Ewa-Samarytanka”, nr leg. 136, c. Stanisława i Anastazji Dynarowskiej, lat 34 Lekarz – Anna Frączek „Beata”, nr leg. 135, c. Szymona i Heleny Jodko-Narkiewicz, lat 42, w niewoli, nr jeniecki 106198 san. Zofia Rewo-Kewandowska „Hanka”, nr leg. 137, c. Aleksandra i Eugenii, lat 33, uniknęła niewoli san. Bogumiła Bednarek-Zakrzewska „Miłka”, nr leg. 138, c. Mariana i Józefy Kęsikowskiej, lat 22, uniknęła niewoli san. Jadwiga Łypaczewska-Jardal „Jaga”, nr leg. 139, c. Ireneusza i Anny Hanke, lat 37, uniknęła niewoli san. Irena Kehl-Bilińska „Irena”, nr leg. 140, c. Bolesława i Anieli Jenke, lat 20 san. Maria Szlagier „Marynka-Henryka”, nr leg. 325, c. Leonarda i Marii Waydel, lat 28 Patrol II: Szef sanitarny Obszaru Warszawskiego – dr Zofia Lejmbach „Róża”, nr leg. 195, ranna 17.09 (szpital na Chmielnej), c. Ludwika i Walerii Korzeniewskiej, lat 42, uniknęła niewoli Lekarz – dr Danuta Staszewska „Marta”, nr leg. 193, poległa 7.09 (Nowy Świat), c. Władysława i Mieczysławy Chrapkowskiej, lat 28 san. Halina Wojtczuk-Fijałkowska „Halszka”, nr leg. 194, ranna 24.08 (Komenda Policji), c. Tadeusza i Alicji Rutkowskiej, lat 20 san. Gabriela Karska „Joasia”, nr leg. 203, ranna 7.09 (Nowy Świat), c. Gabriela i Ireny Gorlickiej, lat 22 san. Wanda Grochowska-Święcińska „Alicja”, nr leg. 201 san. „Dorota” (NN), nr leg. 204 san. „Małgorzata” (NN), nr leg. 202 san. (przydział do konkretnego patrolu nie ustalony) Krystyna Dąbrowska „Krystyna”, zmarła z ran 1.09, c. Stefana i Jadwigi Dąmbskiej, lat 37 Łączniczki: łączn. „Halszka” (NN), nr leg. 218 (Halina Wojtczuk?) łączn. Stanisława Wiechowska „Mamusia”, nr leg. 219, lat 20 łączn. Irena Jacyna „Mańka”, nr leg. 302, c. Czesława i Franciszki, lat 17, w niewoli, nr jeniecki 298436 łączn. „Bańska” (NN), nr leg. 303 łączn. Halina Mayerowa „Wanda”, nr leg. 304 łączn. Irena Joachimowicz „Ela”, nr leg. 162, ranna 3.08 („Esplenada”) łączn. Wiesława Kurowska „Wisia”, nr leg. 161, ranna 5.09 (Zgoda 15) łączn. Barbara Górecka „Aśka”, nr leg. 259, ranna 17.09 (Mokotowska 51/53), c. Stefana i Zofii, lat 19 łączn. Maria Kozub (Kozubek) „Małgosia”, poległa Sekretarka gen. Albina Skroczyńskiego „Łaszcza”, łączn. - Wanda Siarkowska „Lela”, poległa (Marszałkowska/Ks. Skurupki 6), lat 35 Służba gospodarcza: Kierowniczka służby gosp. i kuchni – Hanna Baran „Maria”, nr leg. 134, ranna 6.09 (Moniuszki 7) Kierowniczka słuzby gosp. i kuchni – Zofia Domańska „Zocha”, nr leg. 12035, c. Antoniego i Antoniny Marianny Górakiewicz, lat 33 Pomoc żołnierzowi (peżetki): Kierowniczka (w sierpniu) – Ewa Potemkowska „Anka” Kierowniczka (od 7.08) – Janina Bobrowska-Puczyńska „Isia” Zofia Worobiew „Maja” Anna Żylicz „Katrina”, c. Ignacego i Barbary Cichowskiej, lat 18 Wanda Iwanko-Prażmowska (Ivanka?) „Teresa”, poległa („Adria”), lat 42 Mara Frankowska „Orka” Irena Drozdowicz-Jurgielewicz „Jurga” strz. „Andrzej” (NN), poległ 7.09 (Warecka) mjr Andrzej Tadeusz Grochowski „Fidelis”, c. ranny, zm. 16.09 (Koszykowa, szpital) – miał należeć do sztabu Okręgu Warszawa AK Lista na podstawie: J. Gozdawa-Gołębiowski, Kompania sztabowa Obszaru Warszawskiego AK "Koszta", "Rocznik Warszawski" t. XX, Warszawa 1988, s. 147-156. R. Bielecki, W zasięgu PAST-y, Warszawa 1994, s. 474-475. Zbiory Muzeum Powstania Warszawskiego. W kilku przypadkach w nawiasach podałem prawdopodobne nazwiska, co do których nie jestem pewien. Mam też wątpliwość odnośnie ostatnich dwóch Powstańców. Nie bardzo wiem co zrobić z "Andrzejem" (NN). Wymienił go u siebie R. Bielecki, ale już "Dziryt" nie wspomina o nim, a i w zbiorach MPW ciężko dogrzebać się do czegoś konkretnego (udało mi się kilka NN z opracowań R. Bieleckiego i J. Gozdawy-Gołębiowskiego odszyfrować, ale Powstańców o pseudonimie "Andrzej" była cała masa, więc tutaj tak łatwo nie ma... może za jakiś czas coś trafię). I "Fidelis". Wśród poległych żołnierzy "Koszty" wymienia go R. Bielecki, ale poza nim nie znalazłem żadnego potwierdzenia, iż należał do kompanii. Wiadomo coś komuś na ten temat? PS Oczywiście jak zawsze wszelkie uzupełnienia powyższej listy mile widziane PPS Galeria zdjęć "Koszty": http://www.1944.pl/galerie/fototeka/szukaj?value=Koszta&submit=szukaj

Tego raczej już się nie dowiemy... A i tak kwestia tego, czy którakolwiek z wersji jest prawdziwa, pozostanie bez odpowiedzi

A jak to przedstawiają relacje uczestników tego uderzenia?

Proponowałbym, abyś na początek podał swoje odpowiedzi. Nie robimy za nikogo gotowców, co najwyżej możemy sprawdzić, czy odpowiedzi są ok.

Powiem tak. Nie wiem jak dokładnie wyglądała sprawa przeszczepu (tak na marginesie, w prasie brytyjskiej nawet pokazało się w tamtym czasie kilka artykułów nt. tego, czy alkoholikom powinno się dawać szansę w postaci przeszczepu), jak do tego poszedł sam Best (fakt faktem starał się z tym walczyć, w swoich wspomnieniach pisał, że zdaje sobie mimo wszystko sprawę z tego, że to jest beznadziejna walka, bo w każdej chwili może złamać się, tak więc nie wiem, czy on nie uszanował tego, że dostał szansę czyimś kosztem). Dlatego też nie chcę bawić się w ocenianie jego postawy (ogólnie nie lubię robić takich rzeczy, nigdy sam nie znalazłem się w takiej sytuacji, więc nie widzę podstaw do bawienia się w sędziego). Ja te wszystkie formy upamiętnienia traktuję bardziej jako podkreślenie tego, że Best dla wielu był nie tylko genialnym piłkarzem, ale także człowiekiem, który dawał im trochę radości, czy też nawet dumy. Dla jego rodaków na pewno był i jest kimś, o kim będą pamiętać. To już nawet jego pogrzeb nie był pogrzebem kogoś, kto był tylko piłkarzem. Ale oczywiście mogę się mylić, i wyjaśnienie jest o wiele bardziej banalne, vide "bo piłkę umiał kopać"

Akcja "Góral", zwana także "akcją na 100 milionów", przeprowadzona 12 sierpnia '43 roku, w biały dzień, w samym środku Warszawy, uchodzi dzisiaj za jedną z najlepiej przeprowadzonych akcji podziemia, nie tylko w Warszawie, ale także w Polsce. Profesor Strzembosz nazywa ją nawet jedną z najlepiej przeprowadzonych akcji w Europie. Sama idea zorganizowania takiej akcji, narodziła się podczas jeden z rozmów kpt. Emila Kumora "Krzysia", z gen. "Grotem", już na wiosnę 1942. Wykonanie akcji miało spocząć na barkach powstałej wówczas "Osy". Jednak dopiero po ponad roku, udało się doprowadzić plan do końca. Jakie problemy stały na drodze organizatorów? Czy akcja istotnie może uchodzić za jedną z najlepszych tego typu? Jakie były jej konsekwencje?

W dniu 18 maja w Warszawie w wieku 89 lat zmarł Marek Gadomski "Roman", kurier Komendy Głównej AK, utrzymywał łączność między 27. DP AK a KG AK, w Powstaniu Warszawskim żołnierz batalionu "Czata 49". Walczył na Woli i Starym Mieście, brał udział w desancie kanałowym w nocy z 30/31 sierpnia. Ranny trafił do szpitala Maltańskiego. Po Powstaniu udało mu się uniknąć niewoli. Cześć Jego Pamięci!

O Cantonie też myślałem, ale wybrałem postać ciut wcześniejszą : https://forum.historia.org.pl/topic/13824-george-best-czlowiek-ktory-zmienil-futbol/page__pid__214302#entry214302

Dzisiaj (no, powiedzmy że wczoraj) minęła 13 rocznica jednego z najbardziej dramatycznych spotkań w historii: http://www.youtube.com/watch?v=J2rdG98keU0 W finale Ligi Mistrzów 1999 roku Bayern Monachium od szóstej minuty meczu prowadził z Manchesterem United 1:0 po bramce Mario Baslera. Kiedy wydawało się, że nic już Niemcom nie zabierze zwycięstwa dwaj rezerwowi dali drużynie angielskiej zwycięstwo już w doliczonym czasie gry. Najpierw pierwsza minuta doliczonego czasu i gol Teddy'ego Sheringhama, a następnie trzecia minuta i Ole Gunnar Solskjaer (znany jako "Baby face killer" ze względu na chłopięcą twarz i nadzwyczajną umiejętność strzelania bramek w końcówkach spotkań). Do dzisiaj pamiętam tamten mecz. Tyle emocji nagromadzonych na przestrzeni trzech minut, o których Stefan Szczepłek pisał, że wstrząsnęły stadionem, Niemcami, Anglią i całym światem. Jednak jaki to ma związek z Bestem? Irlandczyk był wówczas na Camp Nou, jednak opuścił stadion kilka minut przed końcem, kiedy monachijczycy prowadzili jeszcze 1:0. Tak sam wspominał później to wydarzenie: There was no way I was going to miss that Final, against Bayern Munich in Barcelona's Nou Camp Stadium. What a great setting fo a final of that stature. The Nou Camp is one of the most atmospheric stadiums in the world and there was a record crowd of 90,000 on the evening of 26 May 1999. I got goosebumps just sitting in the stands with Phil annd imagined running out on a night like that. The other great nights in my career flashed through my mind as the teams came out to thunderous applause. But Manchester United looked tired after their long season and went behind in the sixth minute to a goal scored by Basler. I expected United to buck their ideas up after that but the Germans cintinued to diminate te game and hit the woodwork twice towards the end. There seemed no way back for United so with a minute or so to go, I nudged Phil and said, 'Come on, let's go out and beat the rush.' We had a car outside waiting to take us back to our villa-hotel, which was only a few hundred yards up the road. The driver was listening to the radio commentary and just as we leaped into our seats, Teddy Sheringham hit the equaliser for United. And even before we had reached the hotel, Ole Gunnar Solskjaer had scored United's winner. It was unbelievable stuff and we jumped out of the car and ran in to the hotel to watch the re-runs of the goals. It was a choker to miss such a drmatic finish but Phil and I took a m agnum of champagne to our villa and watched the entire game on the box again. And we must have seen the goals about a thousand times. Za: G. Best, R. Collins, Blessed. The Autobiography, Pan Books 2002, s. 388-389. W dalszej części tekstu Bestie odniósł się do stwierdzenia, że ten sukces odbierał jemu i jego kolegom z 1968 r. miano jedynych, którzy zdobyli Puchar Mistrzów Europy dla Manchesteru United (sukces w 1999 był pierwszym w tych rozgrywkach od czasu 4:1 z Benficą na Wembley, na kolejny drużyna czekała krócej, bo do 2008 r.). Dla niego to jednak nie miało znaczenia. Byli pierwszymi, którzy zdobyli ten puchar dla klubu, i to mu wystarczyło. Poza tym, jako fan United chciał, aby drużyna wygrywała wszystko co jest do wygrania. A zespół z roku 1999 w jego ocenie zasługiwał na to w sposób szczególny. I trudno się dziwić takiej ocenie. Sezon 1998/1999 przyniósł ekipie z Old Trafford pierwsze w historii "The Treble" (Mistrzostwo Anglii, Puchar Anglii i Liga Mistrzów).

Kontynuując temat książek dostępnych w sieci (na stronie są książki nie tylko o Powstaniu Warszawskim): http://www.fundacja-ppp.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=208&Itemid=29 Warto zwrócić uwagę szczególnie na opracowanie Benedykta Ziółkowskiego o baonie "Łukasiński"