Albinos

Żeby nie robić już tutaj bajzlu część postów wydzieliłem w osobne miejsce: https://forum.historia.org.pl/topic/14646-turnieje-husarskie-czyli-dziwne-zabawy-a-korrida/page__pid__216993#entry216993

No to już jest jakiś początek, dzięki serdeczne

Kontynuując wątek klubu z Old Trafford trzy książki, które mogłyby być wzorem dla ludzi przygotowujących podobne ogólne opracowania poświęcone innym drużynom klubowym: White J., Manchester United. The Biography. From Newton Heath to Moscow, the Complete Story of the World's Greatest Football Club, Sphere 2009. Murphy A., Endlar A., The Official Illustrated History of Manchester United. The Full Story and Complete Record 1878-2010, Simon&Schuster 2010. White J.D.T., The Official Manchester United Almanac, Orion Books 2008. Pierwsza z tych książek to zwyczajne opracowanie całości historii klubu od momentu jego powstania, przez czasy Billy'ego Mereditha, rządy Sir Matta Busby'ego, dość ponure lata 70. i 80. oraz panowanie Sir Alexa Fergusona, aż do roku 2009. Druga pozycja już mniej miejsca poświęca na opisy całej historii. Oczywiście po lekturze człowiek ma ogólną wiedzę na temat klubu, ale na pewno więcej można dowiedzieć się z opracowania White'a. Natomiast publikacja Murphy'ego i Endlara ma tę przewagę, że zawiera więcej dokładnych opisów wybranych spotkań (tych najważniejszych), postaci, masę statystyk (rozpisane są wszystkie sezony klubu z podanymi wynikami meczów i strzelcami bramek, a także szczegółowe statystyki wszystkich piłkarzy, którzy choć raz zagrali w pierwszej drużynie) oraz ogromną liczbę fotografii ukazujących dzieje klubu etap po etapie. I w końcu ostatnia książka. Napisana w formie kalendarza. Po kolei wszystkie miesiące i dni, do każdego dopisane wydarzenia z historii klubu. Debiuty i pożegnania piłkarzy, ich urodziny, wyniki meczów, rekordy, dzieje stadionu, czy nawet wydarzenia takie jak nagranie przez piłkarzy piosenki "Lift It High" w maju 1999 po zdobyciu The Treble. Z innych ogólniejszych opracowań nt. MUFC: White J., The Official Manchester United Miscellany, Carlton Books Limited 2005. White J., The United Miscellany, Carlton Books Limited 2007. Ponting I., Manchester United, Player by Player, Hamlyn Publishing 1998. Ponting I., Man United - The Red Army - Five Decades of Player Profiles, Hamlyn Publishing 2000. Dykes G., The United Alphabet, Polar Publishing (UK) Limited 1994. Morrison I., Shury A., Manchester United a Complete Record, Breedon Books Publishing Company Limited 1992. Shury A., Landamore B., The Definitive Newton Heath FC, Tony Brown Publishing 2002. Crick M., The Complete Manchester United Trivia Fact Book, Penguin Publishing 1996. Kelly S.F., Back Page United - Over 100 Years of Newspaper Coverage, Virgin Publishing 1998. Green G., There's Only One United - The Official Centenary History of Manchester United, Hodder&Stoughton Publishing 1978. Zahra Ch., Muscat J., McCartney I., Mellor K., Manchester United - Picotorial History and Club Record, Temple Nostalgia Publishing 1986. Marshall I., Old Trafford. The Official Story of the Home of Manchester United, Simon&Schuster 2010. I teraz moje pytanie (pewnie trafi w pustkę, ale zaryzykuję). Jest ktoś w stanie polecić coś wartościowego nt. innych klubów? Wiem że ostatnio wyszła u nas książka Burnsa o Barcelonie (ponoć naprawdę warta uwagi, przymierzam się do kupna). Nie ukrywam, że preferuję kierunek wyspiarski

Ja przepraszam, że tak to skomentuję Romanie, ale inaczej nie potrafię: Serio przepraszam. Mogę sobie nawet ostrzeżenie wlepić. PS Wojtek jak chcesz usuń ten post, nie obrażę się

Jeśli ktoś rzeczywiście chciałby wziąć udział w czymś takim to mogę życzyć tylko szczęścia. Ale szkoda? Jak ktoś jest idiotą i pcha się tam gdzie nie trzeba, to jego biznes. Kogoś takiego nie byłoby mi raczej szkoda. Prędzej już jego bliskich. Ok, już kończę.

Koni szkoda.

Jak dla mnie to taką wartę można by wystawiać co najwyżej przy okazji świąt państwowych - np. 3 maja, 15 sierpnia i 11 listopada, plus może dodatkowe 3-4 daty związane z jakimiś ważnymi rocznicami (które co roku mogłyby się zmieniać, żeby nikt nie marudził, że ktoś wyżej stawia pewne wydarzenia nad innymi). Byłaby i promocja historii, i zachowano by powagę. Bo tak to średnio widzę ten pomysł. Na początku podejrzewam mielibyśmy pół na pół podziwu i żarcików, a po jakimś czasie przyszłoby znudzenie. Ot warta jak warta. Ale już nawet pomijając to, czy to cokolwiek ośmiesza czy nie, bo to rzecz gustu, to jednak szczerze współczułbym tym, którzy mieliby tam stać przy upałach powyżej 30 stopni, czy mrozach -20. No ale ja się nie znam...

Heh, a myślałem, że tylko mi to wpadło w oko. Cóż, cichociemna czy agentka wywiadu, jakie to ma znaczenie, ważne że robiła coś pobudzającego wyobraźnię

Część dyskusji została wydzielona tutaj: https://forum.historia.org.pl/topic/14640-wybory-a-zamieszkanie/page__pid__216882__st__15#entry216882

Może to trochę rozrusza dział Jakie konkretne cytaty, czy to pochodzące z okresu Powstania, czy to wypowiedziane już po jego zakończeniu, najbardziej utrwaliły się Wam w pamięci? Czemu akurat te?

Nie wiem czy komuś się przyda, ale wrzucam (najwyżej będzie to sztuka dla sztuki) - lista wszystkich osób, które przewinęły się przez ten oddział, bądź też były z nim jakoś związani. Co jakiś czas będę ją uzupełniał o kolejne informacje (np. data i miejsce urodzenia, rola w oddziale itp.). Całość oparłem na danych podanych w: Oddział Dyspozycyjny "A" warszawskiego Kedywu. Dokumenty z lat 1943-1944, oprac. H. Rybicka, Warszawa 2007. Większość z osób widniejących na tej liście została uwzględniona w ewidencji personalnej oddziału, jaką Tadeusz Wiwatowski sporządził 24 lipca 1944 r. Jeśli kogoś na liście brakowało, wówczas stawiałem z prawej strony znaczek "-". Jakby ktoś zauważył jakieś błędy (oczywiście założenie to jest raczej czysto teoretyczne, bo wątpię, aby ktoś uważnie przestudiował całą listę) proszę o wyrozumiałość dla mnie i zwrócenie uwagi co i jak. W miarę możliwości (i wiedzy) będę poprawiał. Kierownictwo 1. Zdzisław Czajkowski „Olek”, 88 W 2. „Doktorka” (NN), 5 3. Bolesław Jarmużyński „Apolinary”, 166 4. „Jędrek” (NN), 20 5. Adam Kaffel „Majewski”, 136 W 6. Stanisław Kożuchowski „Ryszard”, 219 7. Stefan Mrozowski „Pik”, 165 K 8. Edward Paszkowski „Wiktor”, 23 S 9. „Romek” (NN), 21 10. Józef Rybicki „Andrzej” 11. Stanisław Sosabowski „Staszek”, Ż 102 12. Jerzy Trószyński „Onufry”, 208 13. Tadeusz Wiwatowski „Olszyna”, 9 14. Zdzisław Zajdler „Żbik”, 25 S Grupa wolska Komendant - Adam Kaffel „Majewski”, 136 W 1. „Biszoń” (NN), 260 2. Czub (NN) - 3. Eugeniusz Dardziński „Decki”, 156 4. Zbigniew Dardziński „Głazek”, 263 5. Mieczysław Dardziński „Mieczysławski”, 267 W 6. Konstatnty Doleszczak „Czuj”, 261 7. Jan Dryla „Tońko” , W 214 8. Celina Drylowa - 9. Jan Gmurek „Słowik”, W 143 10. Roman Jakimiak - 11. Leon Janus „Bury”, 252 12. Wacław Janus - 13. Aleksander Kabański „Brzozowski”, 137 14. Edmund Kalinowski „Orlicz”, 148 15. Feliksa Kalisiewicz - 16. Wacław Korzeniowski „Królik”, 160 17. Stanisław Kowalski 18. Stanisław Kulczyński „Majsterek”, 154 W 19. Czesław Kulik „Ryś” - 20. Aleksander Kwiatkowski „Kamiński”, 151 W 21. Jan Matysiak „Siennicki”, W 141 22. Marian Nawrocki „Nawrot”, 265 W 23. Zenobiusz Popko-Popkowicz „Mikołaj”, 152 W 24. Bogdan Rutkowski - 25. Zdzisław Skotnicki „Skowroński”, W 155 26. Zygmunt Szczepański „Zero”, 140 W 27. Wacław Tkaczyk „Olszewski”, 150 W 28. Józef Tomaszewski „Klemens”, 139 W 29. Aleksander Umierzyński - 30. Tomasz Wawrzyński „Przygoda”, 138 W 31. Zdzisław Wojnarowski „Zagłoba” - 32. Janusz Zalewski „Supełek”, 285 33. Andrzej Żubrowski „Jędrek II”, 151 Podokręg 1. „Kazik” (NN), 149 W 2. „Klima” (NN), 230 W 3. „Korczak” (NN), 91 W 4. „Kostek II” (NN), 159 W 5. „Leszek I” (NN), 94 W 6. „Marcel” (NN), 266 W 7. „Marta” (NN), 101 W 8. „Maryla” (NN), 229 W 9. „Natal” (NN), 144 W 10. Bohdan Ostrowski „Marek”, 89 W 11. „Stefański” (NN), W 153 12. Leoncjusz Wencerski „Zaręba”, 271 W 13. „Ziuta” (NN), 164 W 14. „Zofia” (NN), 100 W 15. „Żelazowski” (NN), 145 W Grupa kolejowa Komendant - Stefan Mrozowski „Pik”, 165 K 1. „Brzoza” (NN), 227 2. Aleksander Gadomski „Olek II”, 223 W 3. „Grom I” (NN), K 226 4. „Inwalida” (NN), 218 5. „Kora” (NN), 162 W 6. „Mocny” (NN), 221 K 7. „Mściciel” (NN), 169 K 8. Dariusz Pleszczyński „Darek”, 224 9. Czesław Roszak „Jur”, 57 10. „Sokół” (NN), K 22[...] 11. „Szczęsny” (NN), 220 K 12. „Tomek” (NN), 223 K Grupa żoliborska Dowódca - Stanisław Sosabowski „Staszek”, Ż 102 1. Zbigniew Art „Roman”, 208 2. Jan Bagiński „Socha”, Ż 10[...] 3. Barszczewska (NN), „Zorza”, 290 4. Jan Barszczewski „Janek II”, 107 5. Zofia Czechowska „Zosia II”, 113 Ż 6. Stanisław Czechowski „Puchy”, 106 7. Włodzimierz Denkowski „Kostek”, 116 Ż 8. Krystyna Dębska-Sosabowska - 9. Andrzej Englert „Andrzej”, Ż 280 10. Andrzej Gluziński „Tomasz”, 209 11. Andrzej Jakubiec „Rymwid”, 117 Ż 12. Zofia Jakubowska „Zośka” - 13. Kazimierz Jakubowski „Kazik II”, 103 Ż 14. Andrzej Jaster „Bekas” - 15. Czesław Kraśniewski „Krist” - 16. Lucjan Kuberski „Wicek II”, 127 Ż 17. Stanisław Leśkiewicz „Fred” 18. Stanisław Likiernik „Stanisław”, Ż 10[...] 19. Danuta Mancewicz „Danuta”, 112 20. „Murzyn” (NN), 250 Ż 21. Stanisław Nowak „Brunet”, 121 22. Irena Orłowska „Wera”, 132 Ż 23. Kazimierz Pindelski „Kaper”, 129 Ż 24. Janusz Płachtowski „Janusz”, Ż 281 25. Stefan Płotka „Mikołaj II”, 118 Ż 26. „Pyz” (NN) - 27. Lech Rytarowski „Leszek”, 284 28. Zygmunt Siennicki „Bor”, 120 29. Krzysztof Sobieszczański „Kolumb”, 111 S 30. Henryk Sujkowski „Zbigniew”, 130 Ż 31. „Tor” (NN) - 32. Antoni Tuleja „Niedźwiedź” - 33. Antoni Wojciechowski „Antek”, 104 34. „Wojtek” (NN) - 35. Halina Zubrzycka - 36. Leon Zubrzycki „Lech”, 115 Ż 37. „Zygmunt” (NN) - Podokręg Komendant - Jerzy Trószyński „Onufry”, 208 1. Andrzej Bobrownicki „Andrzejek” - 2. Stanisław Dąbrowski „Gustaw I”, 114 3. „Mazur” (NN), 126 Ż 4. „Nowina” (NN), 109 Ż 5. „Paweł” (NN), 124 Ż 6. „Piła” (NN), 122 Ż 7. „Wicher” (NN), 125 Ż 8. „Wuz” (NN), Ż 131 Grupa czerniakowsko-mokotowsko-śródmiejska Dowódca - Zdzisław Zajdler „Żbik”, 25 S 1. Stanisław Aronson „Rysiek”, 75 2. „Barski” (NN), 55 3. Alfred Bielicki „Mietek I”, 33 S 4. Maria Beata Branicka - 5. Stanisław Budkiewicz „Budrys”, 48 6. Włodzimierz Cegłowski „Sońka”, S 44 7. Olgierd Cemerski „Remetz”, 286 8. Tadeusz Dembiński „Słoń II”, 43 S 9. „Edek” (NN) - 10. Zbigniew Furmanek „Zawiły”, 46 S 11. Furmankowa (NN) - 12. Bolesław Górecki „Śnica”, 27 13. Józef (NN) „Kaczor”, 42 S 14. Tadeusz Kierzkowski „Zaporożec”, 47 S 15. Zdzisław Kierzkowski „Zdzich”, 32 S 16. Jerzy Krzymowski „Jodła”, 35 17. „Krzywonos” (NN), 70 S 18. Jan Kulczycki „Argos”, 37 19. Józef Petkowicz „Pikolo”, 41 S 20. Witold Piekarski „Zbylut”, 19 21. Małgorzata Ptaszycka - 22. Maciej Ptaszycki „Vogel”, S 45 23. Jerzy Pujkiewicz „Żmudzin”, 29 S 24. Leszek Rybiński „Pat”, 277 25. Janusz Sacewicz „As”, 34 26. Tomasz Sikorski „Tomasz”, 36 S 27. „Słoń I” (NN), 40 S 28. „Smuga” (NN), 287 29. Jan Stasiakowski „Medyk”, 283 30. Wojciech Szeligowski „Sulima” - 31. Mieczysław Szpinko „Marek” - 32. Jan Świątkiewicz „Szczuka”, 288 33. Sławomir Wichliński „Sławek”, 289 Oddział sabotażowy ze Śródmieścia Dowódca - Edward Paszkowski „Wiktor”, 23 S 1. Antoni Bieniaszewski „Antek”, 52 2. Jadwiga Bobińska „Ewa I”, 22 3. Jerzy Chlistunoff „Jurek”, S 273 4. Irena Cissowska „Irena”, 15 5. Tadeusz Cissowski - 6. Mieczysław Danis - 7. Walenty Danis „Zenon” - 8. Józef Falkowski „Helena”, 90 9. Helena Gryziecka „Ala”, 278 10. Tadeusz Jaczewski „Kozłowski”, 24 S 11. Henryk Jakubowski „Wojtek”, S 68 12. „Janina” (NN) - 13. Jan Jeziorski - 14. Adolf Kaleta „Znicz”, 54 S 15. Stanisław Kudelski „Duk”, 93 16. Edward Kwiatkowski „Edek” - 17. Ryszard Matysiak - 18. Henryk Mejster - 19. Janusz Mitkiewicz „Prot”, 66 20. Włodzimierz Murzynowski - 21. Mieczysław Muszyński - 22. Edmund Nowakowski „Ziemowit” - 23. Józef Okoń „Waldemar”, 30 S 24. Teresa Ostrowska „Renia”, 17 25. Edmund Sotomski „Grom”, K 272 26. Ryszard Szymczak - 27. Kazimierz Tarwid „Antoni”, 14 28. Weber (NN) „Dobromir”, 215 29. Teresa Wistinger - 30. Tadeusz Zapałowski „Michał” - 31. Zygmunt Zapałowski „Zygmunt” - 32. Jan Żabiński „Franciszek”, 49 33. Jerzy Żurek - 34. Światozar Żytkow - Grupa kolejowa – Grochów wagonownia Dowódca - Bolesław Jarmużyński „Apolinary”, 166 1. Stanisław Bartosiak „Bal”, 173 2. Marcin Borowiec - 3. Piotr Iwiński - 4. Andrzej Jarmużyński - 5. Euzebiusz Kamiński - 6. Kęsicki (NN) „Ogórek”, 168 K 7. Piotr Łapiński „Powolny”, 171 8. Edward Mieszkowski - 9. Piotr Nowosielski „Grek”, 167 10. Bogdan Tokarski „Amunicyjny”, 172 11. Stefania Wytrykowska „Barbara”, 162 Grupy kolejowe z Woli albo Grochowa 1. „Głaz” (NN), K 228 2. Aleksander Goral - 3. „Maj” (NN), 170 K 4. „Semper” (NN), K 174 Żołnierze z różnych grup 1. Franciszek Ałas 2. „Barnaba” (NN), 61 3. „Blanka” (NN), 259 4. „Błażej” (NN), 77 5. „Bolek” (NN), 33 6. „Bolesta R.” (NN), 177 7. „Broda” (NN), 199 8. „Cień” (NN), 123 9. „Czajka” (NN), 96 10. „Dębski” (NN), 142 11. „Dudek” (NN), 262 12. „Dziadek” (NN), 200 13. „Dziki” (NN), 79 14. „Dzwonkowski” (NN), 197 15. „Edek” (NN), 62 16. „Ewa II” (NN), 206 17. „Ferdek” (NN), 63 18. „Franek” (NN), 119 19. „Gazda” (NN), 38 20. Karol Głogowski 21. „Godziemba” (NN), 95 22. „Góral” (NN), 65 23. „Grom II” (NN), 180 24. „Gustaw II” (NN), 207 25. „Hak” (NN), 64 26. „Hala” (NN), 13 27. „Hanka” (NN), 11 28. „Hanka II” (NN), 81 29. Zygmunt Heller - 30. „Henia” (NN), 84 31. „Irena” (NN), 190 32. „Irma” (NN), 135 33. „Jadwiga” (NN), 282 34. „Jan” (NN), 71 35. „Jan Oracz” (NN), 183 36. „Jan Zbieg” (NN), 60 37. „Janek” (NN) - 38. „Janek I” (NN), 98 39. „Janina” (NN) - 40. „Janka” (NN), 85 41. „Jeleń” (NN), 42 42. „Jerzy” (NN), 184 43. „Kalinowski” (NN), 73 s 44. „Karol Janusz” (NN), 203 45. „Kazik III” (NN), 51 s 46. „Kazimierz Zaręba” (NN), 56 S 47. „Korab” (NN) - 48. „Kot” (NN), 179 B 49. „Kot II” (NN), 76 S 50. „Kotarba” (NN), 198 51. „Kret” (NN), 185 B 52. „Krystyna” (NN), 89 S 53. „Kuba” (NN), 78 S 54. Roman Kubec „Ostoja”, 206 55. „Kuna” (NN), 181 B 56. „Lasota” (NN), 187 B 57. „Lena” (NN), 86 S 58. „Leontyn” (NN), 202 59. „Longin” (NN), 178 B 60. „Łomacki” (NN), 275 61. „Maj” (NN) - 62. „Marcepan” (NN), 195 63. „Marek II” (NN), 8 64. „Marian” (NN), 264 65. „Marysia” (NN), 12 66. „Medyk II” (NN) - 67. „Michał” (NN) - 68. „Mieczysław II”, 182 B 69. „Nina” (NN), 276 70. „Olga” (NN), 133 71. „Orzeł” (NN) - 72. „Ostrowski” (NN) - 73. „Oświęcimiak” (NN), 266 S 74. „Piotr” (NN), 18 75. Bolesław Prus „Wacek”, 26 S 76. „Ryba” (NN), 43 P 77. „Rybak” (NN), 219 P 78. „Ryszard” (NN), 67 79. „Skocki” (NN), S 58 80. „Sławek II” (NN) - 81. „Stanisława” (NN), 231 82. „Stanisławska” (NN), 161 83. „Stefan” (NN), 59 84. „Ślązak” (NN), 129 85. Bronisław Ślęzak - 86. „Tadek” (NN), 279 87. „Tadek Zaręba” (NN), 274 88. „Weronika” (NN), 176 B 89. „Wicek” (NN), 69 S 90. Wiedeński (NN) - 91. „Wiesiek” (NN), 74 92. „Wiśka” (NN), 205 93. „Wit” (NN) - 94. „Wojciech” (NN), S 50 95. „Wojtuś” (NN), 175 96. „Zofia” (NN) - 97. „Zosia I” (NN), 87 S 98. „Żuk I” (NN), 31 S Żołnierze związani z warszawskim Okręgiem TOW od 1940 do marca 1943 1. „Gnat” (NN) - 2. „Halina” (NN), 82 3. „Hebda” (NN), 216 4. Edmund Hryniewicz „Komar”, 213 5. „Kazbek” (NN), 211 6. „Kuryło” (NN), 210 7. Wacław Lewiński „Sokół” - 8. Eligiusz Miciński „Eligiusz” 9. „Modek” (NN), 212 10. „Odolański” (NN), 158 W 11. Antoni Szklarski „Berg” - 12. „Teresa” (NN), 83 S 13. Stanisław Zienkiewicz „Wolski” - 14. „Żegota” (NN), 99 W Łączniczki i gospodynie lokali dowództwa oddziału i Kedywu Okręgu 1. „Dorota” (NN), 10 2. Franciszka Graszkiewicz - 3. Jadwiga Zalutyńska - 4. Wanda Zalutyńska „Honoratka” - 5. Zofia Żuchowicz - W oddziale dopiero od Powstania Warszawskiego 1. „Bob” (NN) - 2. Franciszek „Broda” (NN) - 3. „Czarny” (NN) - 4. Irena Wnęk vel Godlewska - 5. Barbara Niklewska „Wanda” - 6. „Witek” (NN) - Pojawiają się w ewidencji personalnej z lipca, ale jako wykreśleni(?) 1. „Olek” (NN), 186 2. „Wir” (NN), 191 3. „Żuk II” (NN), 196 4. „Wojtek” (NN), K 270

A to trzeba by zapytać samego zainteresowanego.

No i niestety wykrakałem

Generał już bez względu na to, co przedstawi IPN, i tak ma już taką opinię u wielu. Samo jego wystąpienie 1 sierpnia spotkało się z mało eleganckimi komentarzami. Tak czy inaczej obawiam się, że nawet najrzetelniejsza analiza IPN-u może sprawy nie wyjaśnić do końca. Nie wszystko musiało się zachować, pewne rzeczy być może nigdy nie były spisane. Bo jak np. można udowodnić, czy faktycznie "Radosław" zasugerował "Motylowi" nawiązanie współpracy z bezpieką... Przecież żaden z nich tego nie spisał na żadnej kartce z podpisami świadków. O sprawie być może wiedziało kilka osób. I pewnie poza Generałem nikogo z tego grona nie ma już na tym świecie. Cholernie nieszczęśliwie się złożyło, że sprawa dopiero teraz wypłynęła, bo obawiam się, że nie poznamy odpowiedzi na wszystkie pytania...

Ale Generał sam przyznał, że był TW. Więc tutaj wątpliwości żadnych raczej nie powinno być. Informacja o tym, że "Motyl" był TW po raz pierwszy pojawiła się w książce, jaką K. Tochman przygotował do wydania już w 2011 roku, czyli rok temu. Więc to nie jest tak, że ktoś to sobie wymyślił akurat teraz. Inna rzecz, że dopiero po 1 sierpnia br. sprawa nabrała rozgłosu. Ale tej dyskusji wolałbym akurat uniknąć tutaj. Zastanawiać można się jedynie nad tym, jakiego typu informacje przekazywał do bezpieki (i na ile były one przydatne dla tych służb), czy faktycznie rozpoczął współpracę z polecenia "Radosława", i czy rzeczywiście jako "wtyczka" uratował kogoś przed aresztowaniem. Biorąc pod uwagę to, jak działał "Radosław", takie polecenie dla "Motyla" wydaje się całkiem prawdopodobne. Przecież J. Mazurkiewicz poszedł na jawną współpracę z władzami. Udało mu się pomóc kilku osobom dzięki temu. Pisała o tym trochę Joanna Wawrzyniak [ZBoWiD i pamięć drugiej wojny światowej 1949-1969, Warszawa 2009, s. 86-87]: Równolegle zabiegał ["Radosław" - A] o grupową reprezentację interesów akowskich. Początkowo chciał założyć związek byłych żołnierzy AK. Zakładał nawet, że uda się z niego utworzyć partię polityczną. Jego inicjatywy zostały szybko utrącone przez przedstawicieli władzy, którzy obecność AK tolerować chcieli jedynie w utworzonym w 1945 roku Związku Uczestników Walki Zbrojnej o Niepodległość i Demokrację. "Radosław" zmodyfikował więc swoją strategię: nakłaniał akowców do wstępowania do ZUWZoNiD, wojska i innych struktur nowego państwa. Wieloletni współpracownik Mazurkiewicza w następujący sposób rekonstruuje jego motywacje: "z tego, co się orientuję, to była inicjatywa Szefa, żeby wstępować do partii, do milicji, do wojska, żeby po prostu chronić się [...], bo wszystkich nas przecież nie wyrzucą". Sam Mazurkiewicz twierdził: "stałem na stanowisku celowości grupowego wejścia do Związku, gdyż w tym wypadku dawało to możność uzyskania odpowiedniej liczby miejsc w zarządach [terenowych ZUWZoNiD], a tym samym obrony interesów środowiska ujawnionego w ramach Związku". Jego działania nie umknęły jednak najwyższym przedstawicielom władz partyjnych. Zachowała się następująca, zaprotokołowana decyzja Biura Politycznego KC PPR: "wobec tego, że "Radosław" przedostał się do Związku Uczestników Walki Zbrojnej, ustalono, że nie należy go dopuścić do żadnych władz w tym Związku, o czym należy mu wręcz powiedzieć". Dramatyczne konsekwencje wyborów "Radosława" i fiasko prób legalnego funkcjonowania w strukturach nowego państwa ujawniły się po kilku latach: aresztowano część ujawnionych przez niego ludzi, a następnie (w 1949 roku) on sam został ponownie uwięziony. Więc skoro rzucał hasła wstępowania do partii, milicji, wojska, dla ochrony, to czemu miałby nie polecić komuś poszukania kontaktu z bezpieką? A jak już raz wszedł, to wątpię, aby bezpieka tak łatwo mu odpuściła. Chociaż to oczywiście jedynie moje przypuszczenia...

Pewnie część już to zna: http://www.rp.pl/artykul/55271,926869-Nieznana-historia-bohatera.html?p=1 Szalenie przykra wiadomość, choć z ostatecznymi ocenami trzeba poczekać jeszcze długo... a i tak pewnie w pełni nie będziemy w stanie zrozumieć tej sytuacji.

W zapowiedziach na stronie "Trio": http://wydawnictwotrio.pl/index.php?Tytul010=374&Podstrona=0

W piątek 3 sierpnia na warszawskim Żoliborzu u zbiegu ulic Krasińskiego i Czarnieckiego został odsłonięty pomnik poświęcony pamięci żołnierzy Oddziału Dyspozycyjnego "A". Tadeusz Wiwatowski został na pomniku wymieniony z nazwiska: http://www.kurier365.pl/warszawa-kurier-365/item/8630-pomnik-oddzia%C5%82u-%E2%80%9Ekolegium-a-ak-na-%C5%BColiborzu.html http://weldon-warszawa.blogspot.com/2012/08/kolegium-kedywu-okregu-warszawskiego.html?showComment=1345186587028 http://www.zoliborz.org.pl/page/index.php?id=1118&str=262 Jedyne co mnie razi to to "Kolegium A" i "dr" przy nazwisku "Olszyny" (no chyba, że ktoś jednak ma jakieś materiały, że jednak tego doktora zrobił)... Ale ogólnie cieszy mnie niezmiernie sam fakt, że jednak choćby w taki sposób uda się przypomnieć "Olszynę" i jego żołnierzy

Major Adolf Pilch "Góra", "Dolina", urodzony 22 maja 1914 roku w Wiśle. Jedna z bodaj najciekawszych postaci Polskiego Państwa Podziemnego. Cichociemny, partyzant, żołnierz Powstania Warszawskiego, w którym to dowodził oddziałami Stołpecko-Nalibockimi, udało mu się także wyprowadzić oddział kawalerii z bitwy pod Jaktorowem. Swego czasu przeciwko oddziałom sowieckim zawarł taktyczny sojusz, z Niemcami. Do rozwiązania jego sprawy, dowództwo AK skierowało samego "Ponurego". Po wojnie major Pilch wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Zmarł w Londynie 26 stycznia 2000 roku. Jak dzisiaj wypada ocena majora? Jak należy ocenić jego taktyczny sojusz z Niemcami? Czy mógł zastąpić "Okonia" na stanowisku d-cy Grupy "Kampinos"?

Z tą lekturą to jednak może być problem... Chyba, że ktoś ma zamiar czytać ponad 200-stronicowy spis nazwisk Powstańców. Jeśli ktoś ma trzytomowe dzieło Bieleckiego, tudzież biograficzne tomy WIEPW, albo korzysta z materiałów jakie MPW udostępnia w sieci, to ta praca raczej nie wydaje się czymś, co powinno się mieć. Chyba, że ktoś - jak ja - zbiera wszystko co wychodzi o Powstaniu. Na pewno do prowadzenia badań biograficznych może się przydać (przy czym poza biogramami sióstr Urszulanek biorących udział w Powstaniu i żołnierzy Pierwszego Szwadronu Strzelców Motorowych reszta to zwyczajny spis imienny uczestników Powstania). Plus za sporą liczbę fotokopii dokumentów (najróżniejszych) z okresu Powstania, masę zdjęć Powstańców i krótkie teksty poświęcone samemu "Wapniakowi" i Jego archiwum (jest m.in. wyjaśnione, czemu R. Śreniawa-Szypiowski tak bronił swoich zbiorów). Jeśli ktoś nie ma zamiaru poważnie zajmować się Powstaniem, to spokojnie może jednak odpuścić sobie kupowanie tego. Tak czy inaczej ja zakupu nie żałuję.

Panowie, a może by tak ciutkę spokojniej? Nie chciałbym psuć Wam zabawy, ale jesteście na dobrej drodze do tego, abym zamknął ten temat. PS Wszelkie uwagi jak zawsze na PW.

Co nieco o tego typu przypadkach w Powstaniu (tj. próbach przechodzenia cywili na teren zajęty przez Niemców albo wywieszania białych flag) pisał w swojej pracy Janusz Marszalec [Ochrona porządku i bezpieczeństwa publicznego w Powstaniu Warszawskim, Warszawa 1999, s. 229-233]. Już 25 sierpnia grupa cywili, którzy znaleźli schronienie w kościołach Najświętszej Maryi Panny i ojców franciszkanów uznała, że należy przejść na stronę niemiecką. Jednak siostra przełożona i kanonik franciszkanów, którzy nie chcieli postępować wbrew władzom wojskowym, zasugerowali aby delegacja udała się do dowództwa AK. Do rozmowy grupki cywili i oficerów AK doszło w sztabie mjra Stanisława Błaszczaka "Roga". W trakcie ostrej wymiany zdań delegacji cywili zagrożono, że jeśli spróbują przejść na stronę niemiecką, wojsko zacznie strzelać. Później te groźby tłumaczono tym, że żołnierze nie broniliby samych murów. Odejście cywili załamałoby morale ostatecznie, a tego chciano uniknąć. Trzy dni później na kościele franciszkanów przy Zakroczymskiej ludność cywilna powiesiła białe flagi. Zostały one usunięte przez Milicję PPS. Z kolei na rogu Miodowej i Senatorskiej grupa cywili próbowała rozebrać barykadę, aby przejść do Niemców. Jednak interwencja kpta Tadeusza Dąbrowskiego "Prusa" z baonu "Gozdawa" [Z. Wróblewski, Pod komendą "Gozdawy". 1 VIII - 4 X 1944, Warszawa 1989, s. 163] pozwoliła całą sytuację rozładować bez problemów. Jeszcze w nocy z 28 na 29 sierpnia grupki cywili próbowały przejść przez barykady na Hipotecznej i Świętojerskiej (tutaj także próbowano zejść do kanałów). Natomiast spora grupa przeszła do Niemców 31 sierpnia. Wówczas to od rana cywile na domach w rejonie Świętojerskiej, Koziej i Freta wywieszali białe flagi, które jednak ściągali od razu żołnierze, którzy nawoływali też ludność cywilną do tego, aby wróciła do piwnic. W tym samym czasie Niemcy przez megafony zachęcali do tego, aby przechodzić do nich (i rozbierać przy okazji barykady). Łącznie kilka tysięcy ludzi miało przejść przez linię frontu. Również na Mokotowie miało dojść do starć między chcącymi się poddać cywilami, a Powstańcami. Janusz Marszalec powołując się na A. Borkiewicza pisze o rzekomych samosądach, jakich Powstańcy dokonywali na cywilach wywieszających białe flagi na domach. Jednak zaznacza przy tym, że nie udało mu się nigdzie tego potwierdzić.

Ostatnie trzy posty - jako nie mające za wiele wspólnego z tematem - zostały usunięte. Jeśli ktoś chce zadać autorce tematu pytania odnośnie formy pozyskania dostępu do całości tekstu, proszę to robić na PW. Jak zawsze wszelkie uwagi do mnie proszę wysyłać na PW.

Zapowiada się fantastyczna lektura: http://historyton.pl/catalog/product_info.php?products_id=15731

Możliwe, nie interesowałem się tym specjalnie.