Albinos

Brawo piterzx;) Z tymi dwoma VM coś musiało mi się pomylić, tym bardziej brawo;) Twoja kolej.

To nie jest August Radwan;) Walczył w bitwie pod Stoczkiem.

Do rozmowy na ten temat zaprasza tutaj: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=3772 . Akurat żeby informacje na temat tych pomników znaleźć wystarczy poszukać w internecie.

Zobacz ile czasu i ile pracy trzeba było włożyć w Muzeum Powstania Warszawskiego aby powstało. A przecież była to inwestycja wydaje się znacznie ważniejsza dla miasta niż Muzeum Powstania w Getcie. Być może kiedyś ktoś się tym zainteresuje, na razie to jest gdybanie, dlaczego sytuacja jest taka a nie inna. Pomniki są. W miejscu gdzie znajdował się bunkier, na rogu S. Dubois i i Miłej, w którym zginął Anielewicz jest jeden, jest także drugi upamiętniający bohaterów Getta. Gdyby poszukać kilka takich miejsc by się znalazło. A to już niestety problem braku dbania wśród młodych ludzi o pamięć historyczną. Inna sprawa to fakt, iż program w szkołach jest tak napięty, że nie sposób przerobić wszystko.

Ten obszar działań wojennych jakoś nigdy mnie za bardzo nie pociągał, jednak wydaje mi się, iż kierunek ekspansji na zajęcie Wysp Salomona i Nowej Kaledonii mógłby umożliwić izolację Australii od USA.

Ale to jest forum historyczne i nie mówimy jak Rosjanie. Następny post nie na temat wyleci, wracamy do tematu.

Kawałkiem który może sam w sobie nie jest smutny, jest "Show must go on" Queen. Można by się zapytać co w nim smutnego? Pamiętam jak podczas MŚ 2002, na zakończenie fazy grupowej, po tym jak Argentyna odpadła z MŚ po remisie 1:1 ze Szwecją, Polsat Sport zaczął puszczać klip składający się z fragmentów tego meczu, pokazujący Argentyńczyków jak walczyli o zdobycie tej jednej zwycięskiej bramki, płaczącego Batistutę, załamanego Ortegę. Reprezentacja Argentyny odmówiła wówczas wzięcia należnych im premii za awans do MŚ, gdyż uznali iż w sytuacji gdy kraj jest pogrążony w kryzysie, a był to czas kiedy mówiło się o kryzysie w Argentynie całkiem sporo, niemoralne byłoby z ich strony brać takie pieniądze. Gdy zobaczyłem tych załamanych Argentyńczyków, zrobiło mi się straszliwie smutno. Do dzisiaj ta piosenka wywołuje u mnie smutek.

W Niemczech byli naziści. I to było chyba właśnie to, co mogło ich najbardziej cieszyć, że Niemcy mimo swojej ogromnej przewagi, nie potrafią sobie z nimi poradzić tak łatwo.

Śladem ciekawego postanowiłem przedstawić na forum strukturę organizacyjną AK w Warszawie i powiecie warszawskim, być może komuś się przyda kiedyś. Oto schemat organizacyjny sił AK w końcu lipca (wszystko co odbiega od tego stanu, a warte było zauważenia, starałem się zaznaczyć): Komendant/dowódca: płk Antoni Chruściel „Monter” Szef sztabu: mjr Stanisław Weber „Chirurg” Oficer sztabu: rtm. Karol Radziwiłłowicz „Zaremba” Prawobrzeżny inspektor: mjr Karol Błasiński „Antoni Rymarz” Lewobrzeżny inspektor: mjr Mieczysław Bigoszewski „Groch” Szef wywiadu: mjr Henryk Trojańczyk „Miecz” Szef kontrwywiadu: por. Wincenty Kwieciński „Lotny” Szef wydziału operacyjno- szkoleniowego: Stanisław Weber „Chirurg” Komendant Kwatery Głównej: por. Zbigniew Rubach- Połubiński „Admirał” Kwatermistrz: rtm. Tadeusz Dołęga- Kamieński „Badacz” Szef sanitarny: ppłk Henryk Lenk „Bakcyl” Szef motoryzacji: ppor. Edward Mariusz Sokopp „Meta”; podlegała mu kompania motorowa „Orlęta” ppor. Stanisława Srzednickiego „Stacha” Szef łączności technicznej: Kazimierz Larys „Lech”; podlegał mu batalion łączności i kompania radiotelegraficzna. Szef referatu saperów: kpt. Józef Pszenny „Chwacki”; plutony od 51-62 Referat żandarmerii: por. Jan Czyżewski „Bukszpan” Szef sądownictwa: ppor. Witold Majewski „Dominik”, jego zastępcą był ppor. Jerzy Littere „Lambda” Sędzia: ppor. Stefan Herman Frick „Woroński” Dziekan: ppłk Stefan Kowalczyk “Biblia” (Duszpasterstwo Okręgu Warszawskiego AK) Komendant WSOP: mjr Antoni Łocz „Promień” Zastępca komendanta WSOP- kpt. Adolf Vertun „Blondyn” Referat sanitarno- weterynaryjny: plut. lek. med. Juliusz Majkowski „Fenol” Zgrupowanie Użyteczności Publicznej WSOP Wrszawska Elektrownia Miejska: kpt. Stanisław Skibniewski „Cubryna”, zastępca por. Tadeusz Kahl „Kowalski” (6 plutonów) Pluton WSOP „Nenufar” (Pruszkowska Elektrownia): ppor. Stefan Kwiatkowski „Zabłocki” Wojskowa Służba Kobiet: komendantka: Maria Szymkiewicz- Drzymulska „Rysia”; referentka: Maria Irena Księżek- Mileska „Jaga”; referat sanitarny: Maria Jasiukowicz z d. Byszewska „Halina”, zastępca Zofia Schuch-Nikiel „Iza” Kierownictwo Dywersji (KeDyw): kpt. Józef Rybicki „Andrzej”, zastępca por. Ludwik Witkowski „Kosa” Oddziały dyspozycyjne: Kolegium „A” ppor. Tadeusz Wiwatowski „Olszyna” Kolegium „B” por. Ludwik Witkowski „Kosa” Kolegium „C” ppor. Edward Paszkowski „Wiktor” Kobiece Patrole Minerskie: dr med. Zofia Franio „Doktor” Odwód komendanta okręgu: ppłk Franciszek Rataj „Paweł”; batalion „Antoni”, 3 kompanie („Alicja”, „Anna”, „Aniela”), numeracja plutonów od 1901-1906. I Obwód Śródmieście: Podzielony na cztery rejony Dowódca- Ppłk Edward Franciszek Pfeiffer „Radwan” Po rozpoczęciu walk pod jego komendą pozostają tylko Rejony 2, 3 i 4. 1 Rejon, Stare Miasto- Muranów- Powiśle: I zgrupowanie- Batalion „Bończa”; 101., 102. i 103. kompania plus 6 plutonów bez numeracji ciągłej. II zgrupowanie- Batalion „Gustaw”; 3 kompanie; plutony z numeracją od 119 do 1127 plus Kompania Harcerska, plutony bez numeracji przyjętej w okręgu. III zgrupowanie- Zgrupowanie „Konrad III”; w trakcie powstania w Rejonie 4- 3 kompanie; (w 1 kompanii plutony numerowane od 111-115) VIII zgrupowanie- „Krybar”, grupa Bojowa „Powiśle”; w trakcie powstania w Rejonie 4; 4 kompanie; 1. kompania (plutony 104-106), 2. kompania (plutony 107-109), 3. kompania (117-119), 4. kompania (plutony 1141, 1142, 1117), w trakcie walk powstały plutony od 1103-1105. 4. Batalion WSOP „Dzik”- Batalion „Dzik”; 5 kompanii; 11. kompania (plutony od 111-113), 12. kompania (plutony od 121-123), 13. kompania (plutony od 131-133), 14. kompania (plutony od 141-143), 15. kompania nie została zmobilizowana, odtworzoną ją po 15 sierpnia z ochotników. Odwód 104. kompanii- 104. kompania Syndykalistów Polskich; plutony od 1128-1130. 2 Rejon, Południowo-wschodnia część dzielnicy: V zgrupowanie- V Zgrupowanie „Siekiera”; 5 kompanii; 1. kompania (plutony od 132-134), 2. kompania (plutony od 121-123), 3. kompania (plutony 124, 128, 129), 4. kompania (plutony 130, 131, 1107), 5. kompania (plutony 190, 192, 194). VII zgrupowanie- VII Zgrupowanie/Batalion „Ruczaj”; 4 kompanie; 1. kompania (plutony od 137-139), 2. kompania (plutony od 125-127), 3. kompania (plutony od 134-136), 4. kompania (plutony od 181-183). Dywizjon „Jeleń”- 2 szwadrony; 3. szwadron (plutony od 1108-1110), 4. szwadron (plutony 1111, 1112, 1119). 2. Batalion WSOP- Zgrupowanie „Kryska”; 4 kompanie; 21. kompania (plutony od 211-213), 22. kompania (plutony od 221-223), 23. kompania (plutony od 231-233), 24. kompania (plutony od 241-243). 3 Rejon, Południowo-zachodnia część dzielnicy: IV zgrupowanie- IV Zgrupowanie „Gurt”; 4 kompanie; 1. kompania (plutony 146, 153, 193), 2. kompania (plutony 140, 191, 196), 3. kompania (plutony 144, 145, 152, 187, 195), 4. kompania (plutony 143, 1105). WSOP- 33. kompania (plutony od 331-333), 34. kompania (plutony od 341-343), 35. kompania (plutony od 351-353). VI zgrupowanie- 3. Batalion Pancerny „Golski”; 5 kompanii; 1. kompania czołgów (plutony 151, 154, 157), 2. kompania czołgów (plutony 152, 155, 158), 3. kompania czołgów (plutony 153, 156, 159), 4. kompania piechoty (plutony 120, 160, 161), 5. kompania piechoty (plutony 150, 1100, 1101). VI zgrupowanie WSOP- Batalion „Bełt”; 2 kompanie; 31. kompania (plutony 311, 312), 32. kompania (plutony 321, 322). 4 Rejon, Północno-zachodnia część dzielnicy: IX i X zgrupowanie- Batalion „Kiliński”; 6 kompanii; 1. kompania „Wigry” (plutony 162, 163), 2. kompania „Szare Szeregi” (plutony 165, 167, IIIA), 3. kompania „Szare Szeregi Junior” (plutony 166, 166A), 4. kompania „Watra” (plutony od 169-171, 171A), 5. kompania (plutony 172, 173), 6. kompania „Wawerska” (pluton 168). IX zgrupowanie WSOP- 2 kompanie; 41. kompania (plutony 411-413), 42. kompania (plutony 421-423). X zgrupowanie- Batalion „Chrobry I”; 4 kompanie; 1. kompania „Edward” (3 plutony- brak numeracji ciągłej), 2. kompania „Corda” (3 plutony- b.n.c.), 3. kompania „Wierny” (plutony 1115, 1116), 4. kompania „Konar” (3 plutony- b.n.c.). XI zgrupowanie WSOP- 45. kompania (plutony 451-453), 47. kompania w stadium organizacji. XII zgrupowanie- Batalion „Łukasiński”; 6 kompanii; 1. kompania (178. „Troki”, 4 plutony- b.n.c.), 2. kompania (177. „Supraśl”, 4 plutony- b.n.c.), 3. kompania (1117. „Wkra”, 3 plutony- b.n.c.), 4. kompania (1118. „Niemen”, 3 plutony), 5. kompania (179. „Prypeć”, 1 pluton), kompania „Radunia”, Dywizjon „1806” (4 plutony i pluton ckm). II Obwód Żoliborz: Podzielony na cztery rejony Dowódca- Ppłk Mieczysław Niedzielski „Żywiciel” 1 Rejon, Centrum dzielnicy z Cytadelą: Zgrupowanie „Żaglowiec”; w składzie 4 zgrupowań- kompanii i 9 plutonów (numeracja od 201-209), oraz zgrupowanie WSOP- 7 plutonów (numeracja od 280-286). 2 Rejon, Marymont i tzw. Żoliborz właściwy: Zgrupowanie „Żmija”; 1. kompania (plutony 225, 238, 244); plutony bez podziału na kompanie (224, 251-253); kompania WSOP (plutony 288-290). 3 Rejon, Bielany, klasztor oo. Kamedułów i kompleks CIWF: Zgrupowanie „Żubr”; składał się z 4 zgrupowań- kompanii (plutony 211-214, 237, 239, 247-250, 255, 256); Zgrupowanie WSOP (plutony od 291-292). 4 Rejon, Powązki i Fort Bema: Zgrupowanie „Żyrafa”; 2 zgrupowania; 5 kompanii (plutony 215-223, 234, 240-242, 245, 246). Kompania WSOP (plutony 294-297). III Obwód Wola: Podzielony na trzy rejony Dowódca- Mjr Jan Tarnowski „Waligóra” 1 Rejon, Południowa część dzielnicy: tory kolejowe na Skierniewice i Kutno, ul. Towarowa, Wolska: Plutony 301-310, 316. 2 Rejon; Środkowa część dzielnicy z ul. Wolską, Wronią, Okopową i zachodnim odcinkiem powązkowskim-wyłącznie, w tym cmentarze: Powązki, Żydowski, Ewangelicko-Augsburski, Kalwiński: Batalion „Sowiński” (plutony 318-322, 325, 327, 342-345). 3 Rejon; Północno-zachodnia część dzielnicy z Kołem i ul. Obozową, dalej do granicy z Żoliborzem: Kompania wolska (plutony 317, 321-323, 335-337). Wraz z przejściem Komendy Głównej AK na Wolę niewielkie siły oddziałów wolskich zostały wzmocnione Zgrupowaniem „Radosław”: Brygada Dywersyjna „Broda 53”; kompania „Topolnicki”; kompania „Dysk”, kompania motorowa „Żuk”; Batalion „Zośka”, 3 kompanie, 1. kompania „Maciek” (4 plutony), 2. kompania „Rudy” (3 plutony), 3. kompania (2 plutony, pluton żeński „Oleńka”, pluton pancerny „Wacek”), kompania Kedywu Kolegium „A”. Batalion „Czata 49”; 3 kompanie, Kompania „Zgoda” (plutony „Czarnego”, „Głoga” i „Ruskiego”), Kompania „Piotra” (pluton „Mieczyki”), Kompania „Motyla” (pluton „Torpedy”- dotaszowany w trakcie walk z „Miotły”), drużyna kurierów KG AK, drużyny „Franka”, „Rolicza”, „Bronka”, „Cedro”, „Andrzeja”. Batalion „Miotła”; 4 kompanie w składzie niepełnych plutonów (plutony „Czarnego”, „Torpedy”, „Mirka”, „Marsa” „Bartosza”, „Jerzyków”, „Niedźwiedzi”, 2 plutony „Olszyny”, 2 plutony „Sarmaka”, plutony „Kuleszy” i „Gałązki”). Batalion „Pięść”; Kompania „Zemsta” (3 plutony i pluton „Agaton”). Batalion „Parasol”; 3 kompanie, 1. kompania (5 plutonów), 2. kompania (3 plutony), 3. kompania (3 plutony). Obwód IV Ochota: podzielony na trzy rejony Dowódca: Ppłk Mieczysław Sokołowski „Grzymała” 1 Rejon; Główny, obejmujący prawie całą dzielnicę, bez rubieży północnych i wschodnich, w granicach torów kolejowych od zachodu i północy, ulic Kopińskiej, Szczęśliwickiej, Barskiej, pl. Narutowicza, Grójeckiej: Batalion „Wacław”; 3 kompanie (plutony 403, 410, 412, 413, 416-419, 426). II zgrupowanie (plutony 401, 402, 422, 427) III zgrupowanie (plutony 404-406) 2 Rejon; Północno-wschodni, między pl. Narutowicza a Domem Akademickim- koszary Schutzpolizei- i ulicami Filtrową, Raszyńską, Żwirki i Wigury, Opaczewską i Grójecką: Reduta „Kaliska”, reduta „Wawelska”- 3 zgrupowania (plutony 431, 432, 434, 437, 439). 3 Rejon; Północna część dzielnicy zamknięta z północy linią średnicową z Dworcem Zachodnim, pl. Zawiszy, ul. Raszyńską, Filtrową, pl. Narutowicza oraz ul. Barską i Kopińską: Kompania „Gustawa” (plutony 407, 451, 452, 414, 415, 420). Obwód V Mokotów: podzielony na sześć rejonów Dowódca: Ppłk Aleksander Hrynkiewicz „Przegonia”, ppłk Stanisław Kamiński „Daniel”, ppłk Józef Rokicki „Karol” 1 Rejon, Sielce-Czerniakowska: Dywizjon/pułk „Szwoleżerów”; 4 szwadrony, jeden z plutonami numerowanymi (500 i 501) pozostałe 13 plutonów nie numerowanych. II zgrupowanie; Dywizjon Artylerii Konnej im. gen. Bema „1703”, 3 baterie, plutony 513, 518. 2 Rejon; Siekierki, zachodni brzeg Wisły ul. Wolicka i dalej do Puławskiej i wzdłuż niej na północ: I zgrupowanie; 2 kompanie OWPS (plutony 523-528) II zgrupowanie; 2 kompanie, 1. kompania (plutony 530, 531, 535, 536), 2. kompania „Legun” (plutony 537-539). 3 Rejon; z północnymi ramionami ulic Puławskiej i Belwederskiej, Belwederem, pl. Unii Lubelskiej, ulicą Polną, dzielnicą policyjną: Trzy kompanie 4 Rejon; z ulicą Rakowiecką, Kolonią Staszica i Polem Mokotowskim: I zgrupowanie; Batalion „Zygmunt”; 3 kompanie (4 plutony bez numeracji) II zgrupowanie; Batalion Odwet „OO”; 7 plutonów bez numeracji Grupa artyleryjska „Granat”, 6 plutonów bez numeracji. 5 Rejon; Południowo-wschodnia część dzielnicy wzdłuż ul. Wolickiej od północy, do brzegu Wisły, dalej do granicy obwody na południowym-zachodzie: Batalion „Oaza”; 4 kompanie (500-503), 11 plutonów bez numeracji. 6 Rejon; Południowa część dzielnicy: Pułk „Baszta”; 3 bataliony, 34 plutony liniowe nienumerowane: Batalion „Bałtyk”; kompanie B-1, B-2 i B-3. Batalion „Karpaty”; kompanie K-1, K-2 i K-3. Batalion „Olza”; kompanie O-1, O-2 i O-3. W skład Obwodu V weszły także kompanie WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) w sile 18 plutonów. Obwód VI Praga: podzielony na pięć rejonów Dowódca: Ppłk Antoni Żurowski „Papież” 1 Rejon; Nowe Bródno-Pelcowizna: W składzie 6 zgrupowań, kompanii; Zgrupowanie 624 (plutony 625-627), Zgrupowanie 628 (plutony 629-631), Zgrupowanie 632 (plutony 633-635), Zgrupowanie 636 (plutony 637-640), Zgrupowanie 641 (plutony 642-645), Zgrupowanie 646 (plutony 647-649). 2 Rejon; Bródno, Targówek, Targówek Fabryczny: W składzie 6 zgrupowań, kompanii; Zgrupowanie 654 (plutony 655-657), Zgrupowanie 658 (plutony 659-661), Zgrupowanie 662 (plutony 663-665), Zgrupowanie 666 (plutony 667-669), Zgrupowanie 670 (plutony 671-672), Zgrupowanie 1683 (plutony 1684-1686). 3 Rejon; Grochów, Saska Kępa: W składzie 5 zgrupowań, kompanii; Zgrupowanie 678 (plutony 679-683), Zgrupowanie 684 (plutony 685-689), Zgrupowanie 690 (plutony 691-695), Zgrupowanie 696 (plutony 697-699), Zgrupowanie 1687 (plutony 1688-1690). 4 Rejon; Michałów, Nowa Praga: W składzie 7 zgrupowań, kompanii; Zgrupowanie 1604 (plutony 1605-1607), Zgrupowanie 1608 (plutony 1609-1611), Zgrupowanie 1612 (plutony 1613-1615), Zgrupowanie 1616 (plutony 1617-1619), Zgrupowanie 1620 (plutony 1621-1625), Zgrupowanie 1626 (plutony 1627-1629), Zgrupowanie 1630 (plutony 1631-1633), Zgrupowanie 1634 (plutony 1635-1637). 5 Rejon; Praga Centralna: W składzie 9 zgrupowań, kompanii; Zgrupowanie 1643 (plutony 1644-1647), Zgrupowanie 1648 (plutony 1649-1652), Zgrupowanie 1653 (plutony 1654-1656), Zgrupowanie 1662 (plutony 1663-1664, kobiecy 1677), Zgrupowanie 1664 (pluton 1655), Zgrupowanie 1665 (plutony 1663, 1659), Zgrupowanie 1670 (plutony 1671, 1672), Zgrupowanie 1673 (plutony 1673, 1659), Zgrupowanie 1679 (plutony 1640, 1680-1683) plus 6 plutonów WSOP (1100, 1200, 1300, 1400, 1500, 1600). Obwód VII „Obroża”: podzielony na osiem rejonów Dowódca: Mjr/ppłk Kazimierz Krzyżak „Bronisław” Rejon 1; Legionowo Rejon 2; Marki Rejon 3; Rembertów Rejon 4; Otwock Rejon 5; Piaseczno Rejon 6; Pruszków Rejon 7; Ożarów Rejon 8; Łomianki Oddziały znajdujące się na lewym brzegu Wisły znalazły się w Kampinosie. Plutony mieściły się w numeracji od 700-799 i od 1700-1799. W ramach „Obroży” walczył samodzielny Batalion NSZ AK im. bryg. Mączyńskiego. Samodzielny rejon Okęcie Dowódca: mjr Stanisław Babiarz „Wysocki” Do Okęcia należała także Baza Lotnicza „Łużyce”. Opracowane na podstawie: Rozwadowski Piotr, Wojsko Powstania Warszawskiego, Warszawa 2006 Komorowski Krzysztof, Bitwa o Warszawę '44: militarne aspekty Powstania Warszawskiego, Warszawa 2004 http://wilk.wpk.p.lodz.pl/~whatfor/

Z tym pytaniem zapraszam do tego tematu: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=2601 . Tam w miarę możliwości odpowiem;) Składał się z drużyn, jednak dokładne podziały trzeba by zapewne w tym przypadku rozpatrywać indywidualnie dla chyba każdego plutony. Problemy związane z koncentracją pierwszego dnia, powstanie nowych oddziałów w pierwszych dniach, to nie sprzyjało ścisłej organizacji. Choćby przypadek "Czaty 49" i "Parasola". Niby oba to bataliony, ale jednak "C49" liczyła na godzinę W ok. 150 ludzi, a "Parasol" ok. 400-500. Jednak jeszcze poszukam dokładniejszych struktur.

Tylko czy to dotyczyło ludności jako takiej, czy może samych obywateli? Pytanie jakie zadał tutaj tiglatspilesar jest dość ważne. Jeśli chodzi o obywateli, było to oczywiście spowodowane w dużej mierze wojnami. Liczba obywateli wcale nie była jakoś specjalnie duża. Bodajże w 480 było ich 8000, pod Platejami miało być 5000. W 420 miało być ich 3500, w 390 już 2500, w 371 zaledwie 1500 a w 250 około 700. Liczby te nie są pewne, jednak tendencja zdecydowanie tak. Inna sprawa to fakt, iż spartiatą można było przestać być.

Pytanie dość proste i mam nadzieję, że temat skusi parę osób. Kogo uważacie za największego wodza wojny peloponeskiej? Mile widziana argumentacja.

Wszyscy ci, których sargonie wymieniłeś, na pewno zasługują na słowa uznania. Ja jednak jako niepoprawny zwolennik Sparty wybrałbym tutaj zdecydowanie Brazydasa. Historia postawiła go w cieniu Lizandra, Leonidasa a nawet i Pauzaniasza, moim zdaniem absolutnie niesłusznie. Był to jeden z niewielu Spartan, którzy oprócz tego, że znali się na wojaczce w sposób wyborny, byli także świetnymi politykami i mówcami. A talentów politycznych i krasomówczych Brazydasowi odmówić nie można. Jeśli zaś chodzi o Alkibiadesa, to zapraszam tutaj: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?t=2305 .

Jednak pośrednio. Spokojna Sparta zajęta swoimi sprawami musiała w końcu załatwić tę sprawę, jeśli nie chciała, aby za kilkanaście, może kilkadziesiąt lat, samą stać się celem Aten. Poza tym Ateńczycy doskonale wiedzieli, że wojna się zbliża. Czyli czuli, że Sparta może w końcu chcieć przerwać dominację Aten. Przecież po to właśnie udzielili pomocy Korkirze. Sparta wówczas nie mieszała się w konflikt Koryntu z Korkirą. To Korynt nakłonił Spartę do wypowiedzenia wojny. Nie bezpośrednio, gdyż tutaj jednak większy udział miał ten strach przed Atenami, ale jednak bez kongresu jaki Koryntyjczycy zwołali, Sparta być może jeszcze przez pewien czas nic by nie robiła w sprawie ten. Chociażby bitwa morska pomiędzy Atenami i Korkirą a Koryntem. Ateńczycy wiedzieli, że jeśli dojdzie do starcia z Koryntem, wówczas dojdzie do złamania pokoju z 446. A jednak dla pozyskania Korkiry i jej floty zaryzykowali. Wojnę mieli wpisaną w plan działania. Może do niej nie dążyli bezpośrednio, ale wiedzieli że jej działania mogą ją wywołać. Podsycać wojnę? A nie dążenia do wojny? I czym Sparta tak podsycała ten żar? A ja właśnie podejrzewam, iż doskonale o tym wiedzieli. Budowa Długich Murów była tego dowodem. Izolowanie Koryntu, blokowanie Megary, to nie są przykłady spokojnego rozwoju Aten. Tak samo sprawa Potidai. Pokaż mi którego sojusznika Aten Sparta w jakikolwiek sposób blokowała czy izolowała. Bardziej mi chodziło o to, że Korynt i Korkira początkowo prowadziły konflikt między sobą, i nie chodziło mi tutaj o kwestię kolonii jaką była Korkira. Jednak skoro Ateny wtrąciły się w to, to musiały się liczyć z tym, że Sparta nie będzie patrzyć z boku na to, jak jej sprzymierzeńcy są atakowani przez największą potęgę ówczesnej Grecji. Jednak zgadzam się, że to w dużej mierze kwestia poglądu na sprawę.

Do jakiego porządku? Hauer wybacz pytanie, ale znasz w ogóle kontekst konfliktu Korynt-Korkira i jego przebieg? Na tej samej zasadzie można by zadać pytanie, czemu Ateny udzieliły pomocy Korkirze, skoro wiedziały że może to złamać rozejm z 446? Ich pochodzenie jest do dzisiaj dość niejasne. Cześć pochodziła z Messeni, cześć była pochodzenia doryckiego, ale to absolutnie nie łapie się na ten okres, bowiem tutaj trzeba by zahaczyć o Spartę okresu archaicznego. Jednak nie zrobiły nic, aby jej zapobiec. Jest jeszcze sprawa Megary i prowokacji Peryklesa. Ateny chciały "tylko" zdobyć hegemonię. Nie trzeba chyba posiadać zdolności jasnowidzenia, aby domyślić się, że Sparta raczej nie pójdzie na coś takiego. I Ateńczycy doskonale o tym wiedzieli, dopóki był możliwość wykorzystywali bierność Lacedemończyków, ci jednak w końcu musieli uznać, że na więcej Atenom pozwolić nie można. Tylko że to nastąpiło wtedy, kiedy Ateny zaczęły mieszać się w sprawy Koryntu. Jednak jest też jeszcze jeden fragment:

A ja jestem dość mocno na anty względem tego pomysłu. Przedstawienie Powstania w Getcie na zasadzie starcia zbrojnego, jest dla mnie zwyczajnym spłycaniem tej wielkiej tragedii, tego symbolu.

I to jest to o co mi cały czas chodziło. Konflikt na linii Korynt-Korkira początkowo w ogóle nie interesował Sparty. Korynt był na tyle silny, że nie musiał prosić Sparty o pomoc. Dopiero kiedy Ateny zaangażowały się w ten konflikt po stronie Korkiry, a Korynt wezwał sprzymierzeńców do Sparty, ta na poważnie zajęła się całą sprawą. Było to spowodowane tym, iż Spartanie dojrzeli do przeciwstawienia się Atenom, które wyraźnie zdążały do uzyskania hegemonii, o czym w tym fragmencie profesor Kulesza także wspomina, pisząc o zainteresowaniu Aten Grecją lądową. Sparta nie mogła już dalej czekać, bo to mogłoby się skończyć dla niej fatalnie. I o ile Ateny swoją postawą powodowały iż Spartanie mieli prawo czuć się zagrożeni, tak ostatecznie ten pęcherz przebili sami Lacedemończycy. Ciężko powiedzieć, że Sparta dążyła do wojny, została do niej niejako zmuszona. Nie jestem też do końca pewien, czy bez Koryntu ta wojna wybuchła by wtedy.

Chodziło właśnie o Hahna i Mokotów. Iranek-Osmecki w swoich wspomnieniach pisał, iż na podstawie planu dnia Hahna mógł ustawiać sobie swój plan dnia. Było to związane z wyjazdami i powrotami Hahna do domu.

Dla mnie jest to jedna z niewielu sytuacji, kiedy to podjęcie decyzji o podjęciu walki, która nie miała żadnych szans na końcowy sukces, była ze wszech miar słuszna. Niemniej ciekaw jestem Waszych opinii na temat inscenizacji, która ma się odbyć w kwietniu na rocznicę. Co o tym sądzicie?

To rzeczywiście jest powód, całe trzy listy z ogólnej liczby 123. Nie sądzisz jednak że te 3 listy to dość mało? Nie bardzo rozumiem jak to zdanie ma się do reszty?

Jaki list niemiecki? To są listy pisane przez powstańców. A dlaczego nie chce? Żeby jak największa liczba osób mogła skorzystać na oglądaniu tych listów. Te listy są częścią historii powstania. A skoro tylu powstańców oddawało swoje listy, i nie tylko listy, do muzeum, to czemu te mają tam nie trafić? Muzeum ma swoje własne środki na tego typu okazje, to raz, a dwa, ma być dotacja z MKiDN. To mało według Ciebie?

Osobiście nie widzę innej możliwości jak to, że trafia one właśnie do MPW, mówiąc kolokwialnie, nigdzie nie będzie im lepiej jak tam. Co do ceny jest ona bardzo wysoka, zdecydowanie za wysoka. Oglądałem wczoraj wywiad z panem Ołdakowskim. Powiedział że muzeum nie jest przygotowane na trzykrotne przebicie tej sumy. Dzisiaj miała w ogóle odbyć się weryfikacja autentyczności tego zbioru. Miano także podjąć kroki prawne w celu zablokowania tej aukcji i kupna całości po cenie wywoławczej. Autorzy zapewne za darmo by je oddali do muzeum. Podobnie jak Ty mam dziwne przeczucie, że właśnie ktoś związany z tymi, którzy pacyfikowali wówczas Warszawę, wystawia to na aukcję. Jak dla mnie niestety niezbyt dobrze się stało. Wiedząc jak dużą mogą mieć wartość dla strony polskiej, i że Polacy są skłonni zapłacić niemało, dom aukcyjny może podstawić swoich ludzi w celu podbijania ceny. Tym bardziej że MKiDN najpewniej przyzna (o ile już nie przyznał) dotacje na to z budżetu.

Wiedziałem że o czymś zapomniałem. Początkowo w walki o most w Best zaangażowana była kompania H z 502. PPS podpułkownika Johna H. Michaelisa. A kto był dowódcą tej kompanii? Wiem że w Normandii był nim kapitan Cecil L. Simmons, ale czy był nim także w Holandii, tego nie wiem.

Dokładnie o niego chodzi. Twoja kolej.

Prym wśród moich ulubionych teledysków wiodą te robione przez Aerosmith, a szczególnie gdy występują w nich Alicia Silverstone i Liv Tyler;) Crazy , , , Amazing .