Albinos

Związek z PW ma, co już tłumaczyłem. Trudno aby na niemal dwa tygodnie przed rozpoczęciem walk w Warszawie, znalazło się tam nawiązanie do Powstania. Związek a nawiązanie to nie to samo.

A w jaki sposób miało to się znaleźć nawiązanie do PW? Szklana kula?

Dzisiaj obchodzimy 64 rocznicę zdobycia gmachu PAST-y.

Tekst ciekawy, aczkolwiek nadal to dla mnie za mało, aby pisać o "krucjacie".

A to jakaś odrębna organizacja? AK i BCh nie miały swoich oddziałów partyzanckich?

Pytanie powinno brzmieć: do jakiej organizacji poza AK Mam dziwne wrażenie, że do AK chcieli by wstąpić wszyscy. A sam nie wiem, do której organizacji bym wstąpił. Z racji miejsca zamieszkania, pewnie AK.

Drucki-Lubecki też miał szansę na sukces. A dlaczego o nim się nie mówi tak dużo jak o powstańcach? Czyżbyśmy jednak byli nie tylko wiecznymi powstańcami, ale również niepoprawnymi romantykami?

A to sorry Ja aż takich oporów nie mam. Gdy widzę, że autorem jest Szarota, Strzembosz, Komorowski czy też Mórawski, nie muszę się zbytnio zastanawiać. Są jednak tacy historycy, na których można w ciemno postawić. Dobrze się go czyta, jest znany, wszyscy wiedzą mniej więcej kim jest Davies, to i można się pochwalić potem, że zna się jego książki. Dla mnie jedynie jego "Europa" zasługuje na uznanie.

To w takim razie co wpłynęło na przyspieszenie decyzji przez KG AK, jak nie treść?

Ależ ja wiem, że takich przykładów można podać trochę i jeszcze parę, niemniej stwierdzenie o "krucjacie dziecięcej" jest tutaj dla mnie lekkim nadużyciem. Osobiście odczytałem je jako zarzut, że tych dzieci było jakoś niesamowicie dużo. A ile mogło być takich przykładów, 100, 300, 1000? To i tak dla mnie trochę zbyt mało, aby pisać o "krucjacie" A oczywiście, tylko że nie da się na tej podstawie stwierdzić, ile tych dzieci walczyło. I takie pytanie: czy wykorzystywanie dzieci jako łączników czy też w celu zdobycia informacji, uważasz za równie niemoralne? Bo że wykorzystywanie dzieci do walki było złe, to się zgadzamy.

Nie mam zielonego pojęcia co bym zrobił. Nigdy nie znalazłem się w takiej sytuacji, więc nie mam podstaw do wydawania sądów co bym zrobił. Podziwiam ludzi, którzy z taką pewnością piszą co by zrobili. Ja siebie aż tak dobrze nie znam. Wiem natomiast, że działania Druckiego-Lubeckiego mogły nam coś dać. Nieprzygotowane powstania poza ofiarami, chwilą wolności i przykrymi następstwami niewiele.

To dlaczego byli mimo wszystko ludzie, którzy widzieli inny sposób na walkę o Polskę?

A chociażby umacniając gospodarkę, swoje siły zbrojne. Polepszać stan życia ludzi. Dróg jest wiele. Walka to najprostsza z nich. I do tego najmniej skuteczna. Romantyzm pięknie wygląda w wierszach, a nie gdy mowa o walce o Ojczyznę. Tutaj trzeba jeszcze myśleć. Marzenia to dość krucha podstawa do budowania sukcesu.

W takim razie po co ginęli Ci wszyscy ludzie w kolejnych zrywach? W imię czego? Ojczyzna to nie tylko kawałek ziemi i granice wytyczone na mapie. Polskę trzeba było odbudować. Martwy nie zbuduje niczego. Do tego potrzebni są żywi.

Kiedyś pewien mądry człowiek powiedział: Dla Ojczyzny trzeba żyć, a nie umierać. Co z tego, że urządzaliśmy powstania, skoro nic nam nie dały. Dlaczego nikt nie pamięta dzisiaj o człowieku, który naprawdę chciał dla Polski coś zrobić, dlaczego książę Ksawery Drucki-Lubecki nie jest stawiany w panteonie naszych bohaterów na równi z bohaterami powstań? Co nam dały te piękne zrywy?

Skoro o kobietach mowa, to pierwszą osobą jaka przychodzi mi na myśl jest Irena Hiller (Szlaszewska) "Jagoda" z baonu "Dzik". Ten jej niesamowity uśmiech...

A mógłbym prosić o jakieś szczegóły, przykłady, może fragmencik statystyk, ile to dzieci brało udział w walkach? Bo przyznam szczerze, aż tak wielu przypadków, kiedy to dzieci brały udział w walkach, nie kojarzę.

Ślub który widać na zdjęciu zaprezentowanym przez dziongę, można zobaczyć także tutaj: http://www.youtube.com/watch?v=Pq7i_RdLsts . Do klipu wstawiono kilkusekundowy fragment nagrania ze ślubu, tak około 2 minuty. PS. Na przyszłość proszę o podawanie źródła zdjęcia

Nie, proponuję poszukać jednak odpowiedzi Strzelanie w tym przypadku niewiele da...

Tutaj jest co nieco na ten temat: http://www.kazimierzkutz.pl/pulkownik.html .

Nie ma tak łatwo, ledwo co pytanie zadałem. Wysilcie się. Internet to nie wszystko.

Prawdziwa perełka Jedna z moich ulubionych. Profesor Szarota wykonał naprawdę świetną pracę pisząc tę książkę.

Bardzo interesujących wiadomości może dostarczyć lektura "Walk ulicznych" generała Roweckiego. Otóż wykorzystanie dzieci do przenoszenia wiadomości, wcale nie było jakimś szczególnym pomysłem dowództwa Powstania. Według zasad prowadzenia łączności i wywiadu w ogarniętym walkami mieście, wykorzystanie dzieci do przekazywania meldunków jak i zdobywania wiadomości, było wręcz sugerowane, jako bardzo dobre rozwiązanie. Generał podaje jako przykład walki rewolucyjne w latach 1917-1919, kiedy zostało wykazane, że dzieci (oraz kobiety), mogą najłatwiej i najszybciej przedostawać się przez miasto.

A ja wszystko widzę, i notuję, kto to mi tutaj dziongę próbuje odciągnąć od jedynego słusznego działu :lmao: Moje pierwsze skojarzenie ze średniowieczem, to podobnie jak w przypadku dziongi i Naryi kościoły, ale nie te wielkie i potężne, ale raczej niewielkie, małe kościółki. One mają dla mnie jakiś szczególny klimat. A potem już raczej mało oryginalnie, krucjaty, rycerze, piękne zamki...

A to proponuję zapytać się chociażby profesora Komorowskiego, który jednak widzi pewien związek zależności, między jego ogłoszeniem, a decyzją przyspieszającą wybuch Powstania. Pisałem już o tym wyżej.