Albinos

Według legendy ta "praktyka" została zapoczątkowana w 720 r. p.n.e., kiedy to Orsippos lub Orhippos z Megary, podczas biegu zgubił przepaskę.

W takim razie jak należy postrzegać normalność w okupowanej Warszawie? Różnie to znaczy?

Jako że odpowiedzi dalej nie ma, a i nie spodziewam się jej... samochody zostały rozbite przez Niemców, kiedy próbowali dostać się dzięki nim szybciej nad Wilię. Gdy zjeżdżali ze wzgórza 174,4 nie zauważyli strumienia przy drodze Kapliczniki-Krawczuny. Ich jazda skończyła się w przydrożnym rowie. Nowe pytanie: Jesienią '42 "Motor 30" miał do dyspozycji cztery zespoły dyspozycyjne plus pluton saperów "Baszty" w Warszawie i dwa zespoły wraz z bazą terenową nr 1 "Tarnów" poza nią. Jeden z zespołów warszawskich został utracony. Kiedy to nastąpiło i w jakich okolicznościach?

Co ciekawe, zwycięzcą był tutaj nie powożący, a właściciel stadniny, który nawet nie musiał być obecny na zawodach. To właśnie umożliwiało kobietom niejako uczestniczenie w zawodach. W 396 i 392 r. p.n.e. Kyniska, siostra Agesilaosa II, króla Sparty, wygrała zawody. Namówił ją do tego brat... który chciał zdyskredytować te zawody pokazując, że wygrana w wyścigach rydwanów nie jest nic warta, skoro nawet kobieta może wygrać. Inna ciekawa historia wydarzyła się w 416 roku, kiedy to Alkibiades wystawił aż siedem zaprzęgów, zajmując pierwsze, drugie, trzecie i czwarte miejsce. Tak nie do końca. W VI w. p.n.e. zwycięzcy zawodów w Olimpii otrzymywali 500 drachm. Z kolei za zwycięstwo w biegu w igrzyskach panatenajskich, otrzymywano 100 amfor oliwy. Co do tej sławy. Astylos z Krotonu, który wygrał biegi w Olimpii w latach 488 i 484 jako "przedstawiciel" swojego rodzinnego miasta, w 480 roku startował już jako obywatel Syrakuz. Posiadanie "swojego" zwycięzcy olimpijskiego przynosiło miastu prestiż, więc zachęcano obcych zawodników, aby przenieśli się do tego a tego miasta. Zwycięstwo w Olimpii potrafiło także pomóc w trudnych sytuacjach. Przekonał się o tym Doreius z Rodos, trzykrotny zwycięzca w pankrationie, którego podczas wojny peloponeskiej pojmali Ateńczycy. Gdy zorientowali się, kim jest, zwolnili go bez żądania okupu. Z kolei Tebańczyk Dionisidoros pojmany w 333 r. p.n.e. pod Issos, został zwolniony przez Aleksandra Wielkiego.

Orientujesz się może, kto to był?

A to już tłumaczę. Przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na to, kiedy były obie prace pisane. Ciężko się spodziewać, aby Kirchmayer i Borkiewicz pisali coś, co byłoby nie na rękę władzom. A nawet jeśli, cenzura i tak by to usunęła. Z tego co wynika po lekturze zacytowanego fragmentu, można by wywnioskować, że Berling wzruszony losem tych 400 Powstańców, postanowił pomóc. Tylko dziwne, że po klęsce całej operacji nic mu nie zrobiono. Pytanie czemu? A może to była inicjatywa Stalina? Przecież informacje o rozmowach kapitulacyjnych prowadzonych przez KG AK z Niemcami i ich zerwanie, mogły spokojnie via Londyn dotrzeć do Stalina, który chciał zachęcić Powstańców do dalszej walki (i znowu pozwolenie dla aliantów na Frantic VII, i rozpoczęcie wspierania lotniczego Warszawy przez ACz). Zwiad 1. DP, który przywiózł "Kmitę" z listem, dotarł do sztabu 3. DP rankiem 16 września. Dopiero później do Berlinga. Poza tym takie rozumowanie sugerowałoby, że celem operacji były względy humanitarne, a nie operacyjne. A co tymczasem Berling dostaje przed południem 15 września w rozkazie od szefa sztabu frontu? Coś takiego: (...) prowadzić rozpoznanie rz. Wisły (…). Wybrać miejsce do desantu, budowy przeprawy promowej i mostowej oraz poczynić przygotowania do forsowania rzeki w celu opanowania przyczółka na jej zachodnim brzegu w rejonie Warszawy. Jak dla mnie jest to normalny rozkaz, dokonania operacji desantu. Wracając do kwestii konsekwencji dla Berlinga. Ze stanowiska zdjęto go dopiero 4 października. Czyli w dwa tygodnie po całej sprawie. Czy to nie byłoby trochę mało, gdyby dokonał nieudanej operacji spontanicznie? Pomijam już to, że ponoć w jego odwołanie zamieszani byli Żymierski i Wasilewska. Wracając do samego desantu. Otóż list "Radosława" dociera do Berlinga rankiem 16 września, a tymczasem również nad ranem na lewym brzegu ląduje oddział rozpoznawczy, a zaraz po nim desant. Coś szybko sklecona została ta akcja. Pismo "Radosława" nie miało wpływu na sprawę desantu.

Borkiewicz jak widać, doszedł do tych samych wniosków co Kirchmayer. Jak pisze Stanisław Mazurkiewicz, wniosków niesłusznych. Otóż list wysłany przez "Radosława", w żadnym stopniu nie mógł zaważyć na przeprowadzeniu desantu. Oto co pisze Kirchmayer na temat oceny sytuacji przez Berlinga: 2. Na Czerniakowie broni się słaba grupa powstańców, okrążona przez nacierających Niemców na niewielkiej i z każdym dniem coraz bardziej kurczącej się przestrzeni. W skład tej grupy, liczącej zaledwie około 400 żołnierzy, wchodziło zgrupowania komendanta Czerniakowa kpt. "Kryski", zgrupowanie "Radosław" oraz oddział AL por. "Stacha". Położenie ich było już bardzo trudne z powodu braku amunicji, żywności, niemieckiej przewagi i zupełnego okrążenia. Dowódca całości, ppłk "Radosław", wzywał spiesznej pomocy. W razie nieotrzymania jej zapowiadał kapitulację. Czy komuś nie wydaje się to co najmniej dziwne?

A jest może podany przypis, z czego korzystał w tym fragmencie Malinowski?

A normalność?

Kolejna podpowiedź: samochody zostały rozbite podczas pewnej ucieczki.

Ale jak wyobrażasz sobie normalne życie w mieście, gdzie rządzą takie kanalie jak Kutschera, Braun, Weffels, Fischer, Hahn, Kah czy też Schmalz? Gdzie egzekucje odbywają się zarówno w miejscach publicznych, jak i w ukryciu. Gdzie człowiek nie może być pewny tego, czy następnego dnia nie zostanie złapany na ulicy, i wywieziony nie wiadomo gdzie. Co w tym może być normalnego czy też poetycznego?

Masz na myśli okres okupacji? PS. Proszę o uzupełnienia źródła zdjęcia.

Na początek link do artykułu: http://wiadomosci.wp.pl/wiadomosc.html?kat...mp;ticaid=15533 . Co sądzicie na ten temat? Dobrze się stało, że wiadomość ta została podana do publicznej wiadomości?

Wiedziałem, że gdzieś to mam... Rozkaz nr 14 Komendanta Okręgu Warszawa AK z 11 VIII 1944 r. (druk) Komenda Okręgu w Warszawie Rozkaz nr 14 (...) Pkt 10/VI. Poczta polowa Dnia 6 bm. została uruchomiona z inicjatywy harcerzy- poczta polowa, mająca spełniać usługi pocztowe w korespondencji między żołnierzami AK a ludnością cywilną. W ruchu pocztowym należy przestrzegać ściśle instrukcji, a przede wszystkim tajemnicy wojskowej. Poczta podlega cenzurze wojskowej. Cała treść korespondencji nie powinna przekraczać 25 słów. Rozmieszczone po różnych punktach miasta harcerskie skrzynki pocztowe (na razie 12) są skrzynkami poczty polowej. (...) Komendant Okręgu (-) Monter [Antoni Chruściel] Źródło: ZS WBBH, sygn. III/42/1, k. 162-163.

Większość tematów, które się tutaj pojawiają, dotyczy zagadnień stricte militarnych. A przecież historia powstania, to także historia ludności cywilnej, która przez te 63 dni żyła w piekle. W protokołach przesłuchań zarówno powstańców jak i konfidentów niemieckiej policji, możemy przeczytać, iż ludność była z czasem coraz bardziej negatywnie nastawiona do powstańców. Pojawiają się nawet zeznania, iż AK miałoby jakoby siła powstrzymywać ludność cywilną przed przejściem na stronę Niemców. Jak oceniacie postawę cywili podczas walk w Warszawie? Jak zmieniały się ich nastroje? Czy istotnie tak chętnie przechodzili na stronę niemiecką?

Prowadziło przed Powstaniem, i w trakcie, to i owszem. Tylko że liceum im. Władysława IV znajduje się na Pradze, gdzie Powstanie zakończyło się po kilku dniach. Lekcje po zajęciu gmachu przez Rosjan odbywały się w kilku punktach Pragi na trzy zmiany. A co dokładnie jest tam napisane?

Ja nic nie powiem więcej, bo pierwsze słyszę, aby podczas Powstania funkcjonowały szkoły. Co oczywiście nie wyklucza istnienia jakichś namiastek nauczania. A można prosić o źródło informacji, że istniało? Kiedy dokładnie działała?

A to podczas Powstania funkcjonowało szkolnictwo?

Proponuję przeczytać regulamin zawarty na 14 stronie tematu, piąty post od dołu. I zamiast wyciągać kolejne podpowiedzi, zacznijcie szukać :twisted:

Ale co ma kwestia finansowania CZT do przygotowania Powstania? W Akcjach... nie spodziewałbym się niczego na ten temat. Profesor pisze trochę na ten temat w Oddziałach zbrojnych konspiracyjnej Warszawy 1939-1944. Jest tam fragment poświęcony Centrali, ale jak sam autor zaznacza, CZT była związana z Warszawą tylko ze względu na miejsce pobytu, bo tak jako komórka związana była ściśle z okręgami. Ogromny, ale nie zajmuje się chyba aż tak szczegółowo tematami wykraczającymi tak znacznie poza jej zasięg tematyczny. Kwestia finansowania CZT to raczej problem na oddzielną monografię, a nie informację encyklopedyczną. Tak czy inaczej, jeśli będzie to tam wyjaśnione, bardzo się zdziwię.

Trzeba było o tym pomyśleć, zanim rzuciłeś hasło, a tak... ... ja tylko naciskam :twisted: . Masz chyba jednak jakąś wizję, co by zrobili Rosjanie po zajęciu Warszawy?

I co dalej?

A co to ma do CZT? W czym? Poważnie w to wątpię. To raczej wykracza poza zakres Encyklopedii PW.

A co konkretnie masz na myśli?

Ale o "Radosławie", "Witoldzie" czy też "Motylu" nie mówi się tak dużo. Żyje jeszcze wielu Powstańców, o których mało się mówi. Przecież "Bór", "Monter" czy też "Morro" już nie żyją, a jednak są jednymi z lepiej znanych postaci.