Albinos

A z tym to mi zabiłeś klina;) Nigdzie nie mogę znaleźć, z jakiego baonu czy choćby zgrupowania był ów Powstaniec... Ale dowiem się, prędzej czy później. I mówiłem, że znajdę. Tadeusz Kaczorowski "Dzidzia" (innych pseudonimów nie znalazłem), syn Stanisława ur. 20.12.1922. W Powstaniu żołnierz kompanii "Zemsta" baonu "Pięść" Zgrupowania "Radosław". Walczył na Woli i Starówce, szlak bojowy zakończył w Śródmieściu. Po kapitulacji najpierw w stalagu VIII-B Lamsdorf (Łambinowice), następnie stalag VII-A Moosburg. Numer jeniecki: 103697. To tak w ramach uzupełnienia.

A pamiętasz w jakiej sytuacji podjął decyzję? Dostał od d-cy Okręgu Warszawa AK (czyli od kogoś, kto teoretycznie powinien dostarczać zwierzchnikowi jedynie sprawdzone wieści) informację, że Rosjanie są na Pradze tudzież zbliżają się do mostów. Chciał wykorzystać okazję, popełnił błąd nie czekając na resztę oficerów KG, którzy mogli zweryfikować informacje. Ale to nie jest dowód na to, że ignorował to, co było wcześniej mówione. Gdyby tak było mielibyśmy choćby delikatnie to zasygnalizowane w źródłach, a nic takiego nie mamy. Chyba że Ty masz. Ale to proszę o zacytowanie. O porozumieniu nie było mowy nawet w planach Bokszczanina, więc zarzutu nie rozumiem. Jeśli "Bora" za to krytykujemy, krytykujmy też Bokszczanina. I jakie zmienia zdanie? Ile razy "Bór" zmieniał zdanie? Proszę o konkretne przykłady i daty dzienne. Co do wyrzucana. Owszem, pozbyto się Tatara i Skroczyńskiego. Sprawa z Bokszczaninem o czym pisałem wielokrotnie, jest niejasna, gdyż znamy dwie wersje wypadków. Dlatego nie można jednoznacznie niczego pisać. Więc znowu to takie trochę naciągane. Przeciw Powstaniu była spora część KG, a jednak nikt jej się nie pozbywał. I czekam ciągle na listę.

A jak mam nazwać zmianę od braku wykształcenia wojskowego oficerów w KG, przez brak pracy w sztabach, po brak pracy w SG? Dla mnie to jest zwyczajne zmienianie teorii w zależności od faktów. Nic nie poradzę, że takie odniosłem wrażenie. Co do kwestii tego co kto robi w jakim sztabie, ok. Ale ja nadal czekam na listę oficerów KG wraz z ich wykształceniem i doświadczeniem z prac w sztabach. Co do drugiej kwestii. Można by się nad tym zastanowić, gdyby nie jeden fakt, który w zasadzie burzy całą teorię. Gdyby dla "Bora" było to tylko hasło i hurra do przodu, to nie czekałby tak długo z decyzję, tylko kazał rozpocząć Powstanie wtedy, kiedy w Warszawie panowało największe natężenie wycofujących się Niemców. A jednak czekali. To tak samo jak z argumentem, że gdyby nie zaczęli Powstania, to ulica by zaczęła albo komuniści. Z tym że nie bierze się pod uwagę, że ten problem na odprawach nie był poruszany (za to omawiano kwestie, które jak nic wskazują, że jednak dbano o to, aby decyzji nie podjąć pochopnie, wysłuchiwanie wystąpień poszczególnych oficerów ciężko nazwać "olaniem sprawy), a jeszcze 31 lipca rano "Bór" nie chciał zaczynać walk przez kilka najbliższych dni. Tutaj tak samo, gdyby to było hasło i hurra, nie czekałby do 31 lipca.

Ciekaw jestem czy czytacie jakieś pisma zajmujące się tematyką historyczno-wojskową: Militaria XX Wieku, Inne Oblicza Historii, Aero, Mówią Wieki etc? Ja osobiście głównie Militaria, polecam ostatni numer: http://kagero.pl/product_info.php?cPath=39...products_id=700 Jest kilka ciekawych artykułów, zwłaszcza kronika 35 ppanc przypadła mi do gustu. Wczoraj zakupiłem nowe Aero: http://kagero.pl/product_info.php?cPath=39...products_id=705 Jest co poczytać, polecam. A jak u Was to wygląda?

Jeśli ktoś zna francuski, może zainteresować się tym: http://www.wanax.pl/index.php?p950,spangenhelm-nr-0-mai-2008 http://www.wanax.pl/index.php?p951,spangen...vrier-mars-2009 http://www.wanax.pl/index.php?p952,spangen...l-mai-juin-2009 Może by tak przypomnieć sobie to i owo z francuskiego...

O jakiej my tu świadomości mówimy: http://www.tvnwarszawa.pl/2,2251294,1,1,0,0,wideo.html

Ale ja już pomijam kwestię jego oceny, chodzi mi o sam fakt tego kto i co. Bo jak na razie, to odnoszę wrażenie, że FSO bez sprawdzenia konkretów układa kolejne teorie. Z tym, że fakty nie do końca się zgadzają...

Podczas walk na morzu dość często dochodziło do sytuacji, że U-Boot już po wynurzeniu, które było spowodowane poważnym uszkodzeniem, był taranowany przez rywala. Czy takie zachowanie ze strony okrętu taranującego miało jakikolwiek sens, biorąc pod uwagę że ryzykował on poważne uszkodzenia? Na ile powszechne było to zjawisko?

Jeszcze raz: lista oficerów KG biorących udział w odprawach przed Powstaniem, plus ich przedwojenne doświadczenie sztabowe, bo znowu napisałeś coś, co nie jest prawdą. Oprócz Okulickiego nie jeden Pełczyński miał doświadczenie sztabowe powyżej sztabu dywizji. Ale to już Tobie zostawiam. To o czym piszesz to ok, ale weź pod uwagę, że część z nich miała za sobą nie tylko pracę w sztabach, ale także co najmniej kilka miesięcy intensywnej pracy w KG. To także czegoś uczy.

Kolejne muzyczne projekty: http://pl.spinner.com/2009/07/27/pjus-glos...sluchaj-singla/ http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=...p;v=_JJ23WSKbiA Oba dość przyjemne do słuchania.

Zaraz zaraz, niedawno jeszcze pisałeś, że nikt nie miał wykształcenia wojskowego, przed chwilą że nikt nie miał doświadczenia pracy w sztabie, a teraz nagle że chodziło o Sztab Generalny. O co Ci w końcu chodzi? Bo wybacz, ale jak dla mnie to jest zwyczajnie szukanie dowodu na to, że byli ogólnie be, na zasadzie chybił-trafił. Prosiłbym Cię teraz o podanie listy oficerów KG AK, którzy brali udział w odprawach przed Powstaniem, wraz z ich wykształceniem wojskowym i doświadczeniem bojowym i sztabowym. Nie powinno sprawić problemu, zwłaszcza że dane są łatwo dostępne;)

Kontynuacja akcji sprzed roku: http://miasta.gazeta.pl/warszawa/1,98239,6...o_Feniksa_.html

No tutaj niestety pudło;) Akurat niejeden z oficerów KG miał za sobą pracę sztabową w okresie przedwojennym (Iranek-Osmecki, Pluta-Czachowski, Pełczyński, Okulicki czy też Bokszczanin; czy to w sztabie dywizji czy w Sztabie Głównym jak Okulicki i Pełczyński). Ale jakich doradców? Już nie przesadzajmy, nie można na podstawie kilku osób negatywnie określić całości KG i tego, kto jakie stanowiska, i jak, zajmował.

Tego akurat nikt nie jest w stanie zapewnić. Ale jeśli nie spróbujemy, to się nie przekonamy... Choć osobiście nie bardzo odpowiada mi scenariusz, tytuł (choć ponoć roboczy), wizualizacje postaci, podejście do tematu, to w tym momencie gra to dla mnie drugorzędną rolę. Jeśli przyniesie to efekt w postaci większego zainteresowania tematem wśród młodych ludzi, a może i na świecie, to będę jak najbardziej szczęśliwy. W każdym razie, nie widzę sensu zamartwiania się na zapas.

Jasne że nieźle, u nas też nie wszystko co działo się na świecie, ma jakieś opracowania po polsku, ale spodziewałem się, że może troszkę więcej jednak. Niemniej dobre i to. Tylko teraz pytanie, na ile to jest dostępne. Co do Ospreya, pełna zgoda, widząc spis treści już średnio mi się podobał... Co do krajowych historyków. Kiedyś bodaj podczas promocji książki Daviesa pojawiła się właśnie kwestia tego, że nikt u nas nie wziął się na poważnie za to, żeby napisać książkę o Powstaniu, ale nie kierowaną do Polaków, tylko właśnie na świat. Ale to swoją drogą problem, który dotyczy chyba nie tylko Powstania Warszawskiego. Pamiętam jak kilka miesięcy temu na spotkaniu promocyjnym nowej książki prof. Augustyniak (synteza dziejów Polski w nowożytności), sama p. prof. już pod koniec powiedziała, że dopóki sami o to nie zadbamy, nasza historia będzie słabo znana na świecie. Ze swojej strony mogę jedynie przytaknąć.

A tak mniej więcej w jakich kategoriach ilościowych? Bo sam co prawda kojarzę parę tytułów, ale to tak w okolicach pięciu... Niemniej i tak odnoszę wrażenie, że Osrpey z racji swojej formuły, może trafić do szerokiego grona. Nie za duży, raczej lekki język, obrazki... dla kogoś kto szuka czegoś dla samego dowiedzenia się, co to było to Powstanie Warszawskie, może być w sam raz. Potem jak się zainteresuje, poszuka czegoś więcej.

Z mojej strony wielkie brawa dla wykonawców: http://www.1944.pl/mural/spoty.html Niektóre z tych spotów naprawdę robią wrażenie. I jeszcze to: http://www.1944.pl/mural/mural.html

Ekscytować się faktycznie nie ma czym, ale dla mnie to trochę jak z Daviesem. Polski czytelnik znajdzie dziesiątki znacznie bardzo wartościowych pozycji, ale na Zachodzie Osprey jest dość znaną marką o ile się nie mylę. Wystarczy, że ludzie dowiedzą się, że coś takiego jak Powstanie było, i nie w '43... W każdym razie mnie cieszy sam fakt wydania książki. Kupować nie mam zamiaru, zwłaszcza że mi akurat forma Ospreya nie odpowiada, a i w naszych rodzimych publikacjach mam spore braki...

A kto mógł przewidzieć, że nie poradzi sobie w takiej sytuacji? Rowecki uchodził przed wojną za oficera zdecydowanego w działaniu, i myślącego racjonalnie. A jednak snuł plany powstania powszechnego. Ludzie pod wpływem określonych sytuacji mogą reagować diametralnie różnie w stosunku do tego, jak działają w sytuacjach mniej stresowych. Dlatego mimo wszystko nie wydaje mi się, aby można było deprecjonować argument wpływu kilku lat okupacji na umysły oficerów KG i tego, jak podjęto decyzję o Powstaniu. Już Borkiewicz zwracał na to uwagę.

Ale to ja właśnie o tym piszę. Według Bokszczanina nikt go nie uważał za wysłannika NW. Jak na razie mamy stwierdzenie oficera KG, przeciwko ogólnemu wrażeniu. Tylko, że ja chciałbym zobaczyć jakieś źródło, które to potwierdza. Zdołali, tutaj się zgadzam. Ale tutaj musielibyśmy uznać w takim razie, że wszyscy myślą tak samo, wszyscy są jednakowo odporni na stres, wszyscy są równie stanowczy. A to chyba nie do końca tak jest...

Sam list jeszcze niczego nie tłumaczy. Sosnkowski był raczej przeciwnikiem Powstania (choć nie zawsze dawał tego dowody), więc ciężko uznać, że Okulicki w tym względzie prezentował jego stanowisko. I jaki miałby powód Bokszczanin do tego, żeby zmyślać? Co do tej prowincji i zmęczenia latami okupacji. Czyli w kwestii przyjęcia Okulickiego przez Kraj, można mówić o wpływie okupacji, a jak mówimy o decyzji w sprawie podjęcia Powstania, już nie? Jakoś takie opinie po fakcie nie trafiają do mnie.

A to akurat sprawa dyskusyjna jak dla mnie. W rozmowie z prof. Ciechanowskim, jaka miała miejsce w Paryżu w dniach 14-15 listopada '69, płk Bokszczanin stanowczo zaprzeczył, jakoby Okulicki miał uchodzić za wysłannika Sosnkowskiego. A skąd pewność, że "Bór" właśnie pod wpływem tego "argumentu" podjął decyzję?

Nie jeden Okulicki podejmował decyzję

Dzięki śliczne jeszcze raz Kadrinazi;) Przejrzałem tak na szybko, i dziwi mnie jedna rzecz. Dobór dowódców obu stron. Po stronie polskiej mamy "Bora", "Montera" i "Radosława". Czyli dowódca AK, dowódca Powstania i dowódca jednego ze zgrupowań, później obrony dzielnicy. A po stronie niemieckiej aż dziewięć postaci. Proporcje ciut dziwne. Ale dobrze, że publikacja w ogóle ukazała się.

No to już ustaliliśmy jakiś czas temu. Podjęcie decyzji w taki a nie inny sposób, było błędem. Ale tak samo błędem jest patrzenie na osoby, które zdecydowały, tylko przez pryzmat ich funkcji i tego jacy powinni być. Owszem, żołnierz myślący na chłodno, to ideał. Ale po pięciu latach okupacji nie każdy mógł być takim ideałem. To jest coś czego my dzisiaj nie zrozumiemy. Dlatego mimo wszystko jestem daleki od odsądzania dowództwa AK od czci i wiary. To też byli ludzie, też mieli emocje i swoje słabości. I choć uważam, że popełnili błąd rozpoczynając walkę, to jednak będę bronił ich w pewnych aspektach.