Albinos

Skrytki wykonywali często fachowcy - ale faktycznie czasem zadziwiające jest, jak to niektóre z nich po 70 latach ciągle spełniają swoją rolę. Spokojnie można obstawiać, że w najbliższych latach podobne informacje będą do nas trafiać. Sam mam w planach małe poszukiwania.

Albinos zna sprawę tak samo dobrze i tak samo pobieżnie jak każdy, kto przeczytał o niej w internecie, chociażby tutaj i tutaj. Z informacji podanej na stronie MPW wynika, że archiwum trafiło jednak właśnie do nich, a nie do AAN-u, który dodatkowo nie podał informacji o wzbogaceniu się o te konkretne dokumenty. Tak czy inaczej, jedyne o czym mogę się wypowiadać, to na ile te dokumenty (bez oglądania ich) mogą być ciekawe dla mnie samego. PS Nie "Agatonu", ale "Agatu".

Jej, jej publikacji. L. Winniczuk to nikt inny jak Lidia Winniczuk. Przy czym nie wiem, czy na etapie przygotowań do matury warto brnąć w jej prace. Na Twoim miejscu autentycznie zacząłbym od tego, co dostałeś poprzednio. Skoro studenci historii uczą się z tego do egzaminu, to i na maturę wystarczy - i to z nawiązką.

Poldas pozwoli, że to ja będę oceniał, czy się niepotrzebnie postarałem.

To czy przeczyta, to już średnio mnie interesuje. Poprosił o pomoc, to pomogłem. I tyle w temacie. Co do tego: "to tylko maturzysta". Jak maturzysta, to co? Debil, co to czytać nie potrafi? Jakiś ułomny z zasady?

Jeśli idzie o starożytność, to polecałbym to, co dostają studenci historii do czytania, czyli: Adam Ziółkowski, Starożytność, Warszawa 2009. Adam Ziółkowski, Dzieje Rzymu, Poznań 2004 [radziłbym jednak nie zaczynać od tego, dobrze mieć już pewne przygotowanie jeśli idzie o Rzym]. Włodzimierz Lengauer, Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego, Warszawa 1999. Maria Jaczynowska, Danuta Musiał, Marek Stępień, Historia starożytna, Warszawa 2002. Benedetto Bravo, Ewa Wipszycka, Historia starożytnych Greków, t. I, Do końca wojen perskich, Warszawa 1988. Benedetto Bravo, Marek Węcowski, Ewa Wipszycka, Aleksander Wolicki, Historia starożytnych Greków, t. II, Okres klasyczny, Warszawa 2009. Benedetto Bravo, Ewa Wipszycka, Historia starożytnych Greków, t. III, Okres hellenistyczny, Warszawa 2010 (wydanie II, poprawione i rozszerzone). Co do XX wieku, to zajrzyj tutaj: https://forum.historia.org.pl/topic/6877-ksiazki-syntezy-nt-xx-wieku/

Nowości: Naród w niewoli, red. Filip Musiał, Kraków 2014 (IPN): http://ipn.gov.pl/publikacje/ksiazki/narod-w-niewoli Wojciech Hausner, Marcin Kapusta, współpraca Maria Konieczna, Epizody harcerskiej konspiracji niepodległościowej na ziemi krakowskiej 1944–1953, Kraków 2014 (IPN): http://ipn.gov.pl/publikacje/ksiazki/epizody-harcerskiej-konspiracji-niepodleglosciowej-na-ziemi-krakowskiej-19441953

Temat w miarę prosty, łatwy i każdy mam nadzieję, będzie miał tutaj coś do powiedzenia. Skąd wzięła się nazwa Waszego miasta/wsi?

Na grudzień planowana jest premiera spektaklu TVP o Janie Karskim: http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/1280409,Ruszaja-zdjecia-do-spektaklu-TVP-o-Janie-Karskim-W-roli-glownej-Lukasz-Simlat

Według Stanisława Płoskiego przez Pawiak przeszło około 100 tys. więźniów (chodzi rzecz jasna o okres okupacji). Z tego 37 tys. miało zostać rozstrzelanych, 60 tys. wysłano do obozów, a reszta... no właśnie. Przypadki, kiedy to kogoś zwolniono z Pawiaka są stosunkowo nieliczne. Ile takich historii znamy? Jak zazwyczaj wyglądało to zwolnienie? Czy było ono efektem świadomej decyzji Niemców uznających, że dana osoba faktycznie jest niewinna, czy jednak była to kwestia przypadku, pomocy z zewnątrz? Jak to wyglądało w porównaniu z innymi placówkami tego typu na terenie GG?

O wykupywaniu więźniów z rąk niemieckich trochę już było tutaj. Pięć ostatnich wpisów dotyczących wykupywania przeniesiono do podanego przez Albinosa tematu secesjonista.

W temacie o obrazie Polaka w oczach Niemców w okresie wojny, R.U.R. napisał: Różnic między okupacją ziem polskich, a tym co się działo w Holandii, Danii czy we Francji można by wskazać mnóstwo. Ale może istnieje szansa, aby zaznaczyć także pewne elementy wspólne. Tak pod względem prawnym, jak i życia codziennego mieszkańców poszczególnych krajów. Ktoś chętny?

Zapewne chodzi o to: https://historia.org.pl/2014/10/26/napisz-ciekawostke-i-wygraj-tablet/ Wyświetla się w polecanych artykułach.

Nowości: Stanisław Urbańczyk, Uniwersytet za kolczastym drutem (Wydawnictwo Literackie): http://historyton.pl/catalog/product_info.php?products_id=20881 praca zbiorowa, Pod okupacją. Listy (Fundacja Zeszytów Literackich): http://historyton.pl/catalog/product_info.php?products_id=20876 Wznowienie (a konkretnie pierwsze krajowe wydanie): Wacław Zagórski, Wolność w niewoli (Wydawnictwo FINNA): http://historyton.pl/catalog/product_info.php?products_id=20883 Zagórski i edycja listów zapowiadają się szczególnie ciekawie, a co więcej, idealnie wpisują się w moje obecne plany - nic tylko się cieszyć!

Obiecywałem, że coś znajdę, ale niestety nie mogę powiedzieć, żeby ta obietnica specjalnie mi się udała. Kulesza w swoich dwóch pracach o Starówce nie podaje niczego, co byłoby tutaj przydatne. Jeśli zaś idzie o szpital. W znanych mi wykazach powstańczych szpitali, szpitalików i innych placówek tego typu ten adres nie występuje. Na Podwalu mogę wskazać jako lokalizację punktów sanitarnych numery 7, 14, 16, 18, 19, 25 (pod "Krzywą Latarnią"), 44, 46 ("Czarny Łabędź") i 50. Jednak jak napisał Adam, punkty medyczne zakładano w różnych miejscach i to, że ten akurat nie występuje w jakimś spisie nie oznacza, że czegoś takiego tam nie było. Proponowałbym dopytać się zarządcy budynku, skąd wie o szpitalu. Czy z jakiejś książki, czy od kogoś, a jeśli od kogoś, to kto to był. Jest jeszcze jedna możliwość. Biorąc pod uwagę liczbę szpitali na Podwalu komuś mogło się zwyczajnie coś pomylić i przypisał taką funkcję adresowi, o którym rozmawiamy.

Wznowienie (przydatne, bo książka trudna do zdobycia): Leszek Niżyński, Batalion Miotła. W dywersji, sabotażu i Powstaniu Warszawskim, 2013 (Oficyna Wydawnicza Mireki): http://www.matras.pl/batalion-miotla-w-dywersji-sabotazu-i-powstaniu-warszawskim.html

Nowości: Aleksandra Ziółkowska-Boehm, Druga bitwa o Monte Cassino i inne opowieści, Warszawa 2014 (Wydawnictwo Iskry): http://iskry.com.pl/historia-literatura-faktu/321-druga-bitwa-o-monte-cassino-i-inne-opowiesci-.html Łukasz Ksyta, Major Hubal. Historia prawdziwa, Warszawa 2014 (Wydawnictwo Iskry): http://iskry.com.pl/biografie/320-major-hubal-historia-prawdziwa.html Z małym opóźnieniem, ale rzecz chyba ciekawa: Marian Marek Drozdowski, Rotmistrz Józef Garliński, Warszawa 2013 (Oficyna Wydawnicza Rytm): http://www.rytm-wydawnictwo.pl/biografie/rotmistrz-jozef-garlinski_p_980.html

Przejrzałem sobie właśnie z czystej ciekawości spis referatów, jakie pojawią się na zbliżającym się X OKSHW: http://www.nkh.ug.edu.pl/wp-content/uploads/downloads/2012/11/Ostateczna-wersja-programu-X-OKSHW.pdf Ku mojemu zaskoczeniu jedna z sekcji zatytułowana jest "Powstanie Warszawskie" (s. 14). Konferencja nie odbywa się w Warszawie, a mimo to jest osobna sekcja. Ładnie. Ale już czytając tematy lekko się zawiodłem. Żeby nie było wątpliwości, nie wątpię w to, że autorzy referatów staną na wysokości zadania i przedstawią temat w sposób jak najbardziej merytoryczny. Martwi mnie natomiast trochę sam dobór tematyki. Nie ma tutaj niczego, czego by dotąd historiografia powstańcza nie przerabiała. I niestety odnoszę wrażenie, że to zjawisko dość powszechne. Boję się, że w ten sposób stan badań będzie się poprawiał raz na dziesięć lat. I tak już nie za wiele osób na poważnie zajmuje się tym tematem (gdyby nie Finna, AAN, dr Ney-Krwawicz i dr Jasiński, to w zasadzie od lat 90. nie dostalibyśmy niczego naprawdę ważnego - choć całkiem możliwe, że coś mi umknęło, jeśli tak, to z góry przepraszam). Tym bardziej więc szkoda, że nie szuka się czegoś nowego. A jest przecież naprawdę spore pole do popisu. Ot chociażby rozwinąć analizę strony psychicznej, którą w odniesieniu do konspiracji przedpowstaniowej postulował już prof. Strzembosz, a w niewielkiej części wykonał Janusz Marszalec w swojej pracy o bezpieczeństwie publicznym w Powstaniu. Taki "efekt Lucyfera" Zimbardo w warunkach powstańczej Warszawy. Popracować nad biografiami Powstańców. Ilu dowódców powstańczych ma swoje biografie? Chruściel, Mazurkiewicz, Pfeiffer... Ktoś jeszcze? Nie liczę tutaj oficerów KG AK (z których też chyba nie za wielu ma swoje biografie). Gdzie opracowania walk na Woli, Ochocie? Co z monografią "Radosława" i paru innych oddziałów? A może analiza działań powstańczych na poziomie operacyjnym i taktycznym (to szczególnie)? Osobiście kojarzę jedynie artykuły gen. Komornickiego. I tak się zastanawiam, czy to wszystko, to jedynie moje urojenia, czy faktycznie Powstanie Warszawskie jako temat badawczy praktycznie nie istnieje?

Na temat obrazu aktualnych badań nad Powstaniem wypowiedział się ostatnio Norbert Bączyk: Czy takie badania [chodzi o straty niemieckie i wizyty w niemieckich archiwach - A] są prowadzone? Oczywiście, ale przez indywidualnych miłośników tematu, państwowe instytucje nie wykazują tym zainteresowania, a przynajmniej we wspomnianych miejscach nie sposób zauważyć ich aktywności. Ta naukowa pustka kontrastuje z publicystyczną aktywnością i wręcz wysypem kolejnych książek o powstaniu, które badań nad tematem nie popychają do przodu nawet o krok, a ich autorzy często nawet nie odwiedzili ani jednego archiwum. N. Bączyk, Każdy pocisk - jeden Niemiec?, "Polityka" nr 42(2980)/2014, s. 56. Trudno chyba nawet z tym jakoś polemizować.

Nowość: Irena Komorowska, U boku dowódcy AK. Wspomnienia generałowej Komorowskiej, Warszawa 2014 (Bellona): http://ksiegarnia.bellona.pl/index.php?c=new&bid=7450&page=1

Nowość (chyba): Zbigniew S. Siemaszko, Dziewięć spojrzeń na Powstanie Warszawskie (w latach 1969-2014), Łomianki 2014 (Wydawnictwo LTW): http://historyton.pl/catalog/product_info.php?products_id=20824

Prasa: Norbert Bączyk, Każdy pocisk - jeden Niemiec?, "Polityka" nr 42(2980)/2014, s. 54-56. Grażyna Plebanek, Z Belgami o powstaniu, "Polityka" nr 42(2980)/2014, s. 84.

Podać wszystkiego nt. okupacji i konspiracji nie sposób - zwyczajnie za dużo tego napisano. Poza tym od dłuższego czasu temat służy w zasadzie jedynie podawaniu informacji o tym, co wychodzi na rynku: nowości, wznowienia, prasa. Ergo brak informacji o pracy Madajczyka nie powinien dziwić. Tym niemniej zawsze oczywiście warto wspomnieć taką pozycję.

Rzecz dość stara, a ciekawa, czyli Za wami pójdą inni Antoniego Bohdziewicza z 1949 r., z Adamem Hanuszkiewiczem w roli głównej. Pomijając wszystkie propagandowe wstawki film dobrze pokazuje okupowaną Warszawę i funkcjonowanie konspiracji (a i samych konspiratorów). Na plus na pewno wykorzystanie do ujęć fragmentów nie zniszczonego/odbudowanego miasta.

Wznowienie: Jan Nowak-Jeziorański, Kurier z Warszawy, Kraków 2014 (Znak Horyzont): http://www.znak.com.pl/kartoteka,ksiazka,5434,Kurier-z-Warszawy