seslik

Zdaje sobie sprawę, ale czy oni byli Rzymianami tylko pod względem prawnym czy też czuli sie Rzymianami, czuli w sobie tożsamość Rzymską, a nie np. Grecką, Egipską, Mauretańską. Żydzi mimo iż edykt Karakalli dał większości z nich obywatelstwo to i tak wywoływali powstania przeciwko Rzymianom, bo Żydzi mogli być Rzymianami pod względem prawnym, ale się nimi nie czuli, bo czuli się Żydami. A jak było z innymi nacjami w Imperium Rzymskim takimi jak np. Grecy, Syryjczycy, Galowie, Iberyjczycy, czy oni wszyscy byli Rzymianami tylko pod względem prawnym, czy też czuli się Rzymianami, czuli w sobie tożsamość Rzymską?

Czy w Cesarstwie Rzymskim w okresie od początku I w. n.e. do końca III w. n.e. wszyscy mieszkańcy Cesarstwa Rzymskiego (zarówno obywatele jak i ci co obywatelami nie byli) uważali się za Rzymian, a nie za Greków, Egipcjan, Galów, Mauretańczyków, Syryjczyków, Traków? Bo w Cesarstwie Bizantyjskim praktycznie każdy mieszkaniec cesarstwa (nie ważne czy był obywatelem, czy nie był) uważał się za Rzymianina, a nie za Greka, Syryjczyka, Traka, czy Egipcjanina. A od kiedy w Cesarstwie Rzymskim większość mieszkańców (zarówno obywatele jak i ci co obywatelami nie byli) zaczęła uważać się tylko i wyłącznie za Rzymian, a nie za Greków, Egipcjan, Galów, Mauretańczyków, Syryjczyków, czy Traków?

Czy więc biorąc pod uwagę różnice między zbroją łuskową i lamelkową, które wyżej wypisałem to czy w bizantyjskich zbrojach łuskowych z okresu VI-IX w. kiedykolwiek były spotykane prostokątne łuski?

Zbroja łuskowa to zbroja w której łuski są przymocowane do jakiegoś spodniego tworzywa - skóry, tkaniny. Lamelkowa to zbroja w której łuski są przymocowane do siebie nawzajem za pomocą rzemienia czy nitów. Jeśli zbrojniki były w kształcie litery U to w zbroi lamelkowej zaokrąglona część była zwrócona ku górze natomiast w zbroi łuskowej zaokrąglona część była zwrócona ku dołowi. W zbroi lamelkowej zbrojniki nie zachodziły na siebie, natomiast w zbroi łuskowej mogły zachodzić na siebie i często tak było. Oto różnice między zbroją lamelkową i łuskową. O ile wiem jak w przypadku zbroi łuskowej wyglądała sytuacja z łuskami w kształcie litery U o tyle nie wiem jak wyglądała sytuacja z łuskami w kształcie prostokąta (czy w ogóle takowe łuski w zbrojach łuskowych występowały).

Jakaś musi być skoro Piotr Grotowski w książce "Święci wojownicy w sztuce bizantyjskiej" podaje, że od VI w. do IX w. w armii Cesarstwa Bizantyjskiego była używana praktycznie tylko zbroja łuskowa, kolczuga była wtedy niepopularna. W IX w. za pośrednictwem Arabów do Cesarstwa trafia zbroja lamelkowa, która stopniowo wypiera zbroję łuskową. Także Grotowski, ale też Żygulski podają, że w legionach rzymskich w starożytności używana byłą zbroja łuskowa, a lamelkowa nie była używana. Więc jakaś różnica między zbroja lamelkową i łuskową jest. Bo to napewno nie jest ten sam typ zbroi.

To że w zbroi lamelkowej zbrojniki mogły być albo w kształcie litery U, albo prostokątne to wiem. Czy jest udowodnione że w zbroi łuskowej mogły występować prostokątne łuski, które w ogóle nie nachodziły na siebie? Czy na tych obrazkach http://www.fotosik.pl/zdjecie/9d955ad741eb6a11, http://www.fotosik.pl/zdjecie/38362ce09ef32f6b, http://www.fotosik.pl/zdjecie/47fc7d0e75001606 przedstawieni są żołnierze w zbrojach łuskowych? Na obrazkach gdzie przedstawieni są jeźdźcy chodzi mi tylko i wyłącznie o zbroje jeźdźców, a nie o zbroje koni.

Nie za bardzo rozumiem.

Takie były często, ale czy płytki w zbrojach łuskowych musiały być w kształcie litery U i nachodzić na siebie? Płytki w bizantyjskich zbrojach łuskowych mogły być prostokątne i nie nachodzić na siebie?

Czy łuski w zbroi łuskowej używanej w armii Cesarstwa Bizantyjskiego mogły być prostokątne i nie musiały w ogóle nachodzić na siebie, czy może łuski w zbroi łuskowej używanej w armii Cesarstwa Bizantyjskiego musiały być owalnie zakończone bądź ostro zakończone oraz nachodzić na siebie? Bo na tym obrazku http://www.fotosik.pl/zdjecie/3ae6e8a03e7b6868 jest żołnierz na pewno w zbroi łuskowej, ale czy na tym obrazku http://www.fotosik.pl/zdjecie/9d955ad741eb6a11 oraz na tym http://www.fotosik.pl/zdjecie/38362ce09ef32f6b oraz na tym http://www.fotosik.pl/zdjecie/47fc7d0e75001606 przedstawieni są żołnierze w zbrojach łuskowych? Na obrazkach gdzie przedstawieni są jeźdźcy chodzi mi tylko i wyłącznie o zbroje jeźdźców, a nie o zbroje koni.

Tylko że za Probusa to osiedlenie barbarzyńców to nie było jeszcze nawet podobne do foedus. Probus osiedlił w Tracji Bastarnów, ale to nie było nawet coś podobnego do foedus. Zostali osiedleni, ale nie dostali ziemi w zarząd. Ziemią tą wciaz zarządzał cesarz. Podatki z tego rejonu oraz od osadników spływały wciąż do cesarza. Natomiast w przypadku Franków osiedlonych przez Apostatę było tak, że to Frankowie zarządzali ziemią którą dostali oraz podatki z tej ziemi spływały do Franków nie do cesarza (2/3 podatków z tej ziemi szło bezpośrednio do Franków, a 1/3 podatków na potrzeby lokalne). W zamian Frankowie mieli dostarczać posiłków armii rzymskiej i bronić części granicy. Z Bastarnami tak nie było, więc to osiedlenie Bastarnów nie było w żaden sposób podobne do foedus.

A gdzie dostali ziemię w zarząd?

A co to był za lud?

W którym dokładnie roku po raz pierwszy oddano część terytoriów cesarstwa pod zarząd barbarzyńcom zwanym foedarati lub laeti? Podejrzewam że to Frankowie, których w Toksandrii osiedlił Julian Apostata, byli pierwszymi osadnikami z zewnątrz, którzy dostali część ziem Cesarstwa Rzymskiego w zarząd (ziemie dane Frankom formalnie nadal należały do Cesarstwa Rzymskiego, jednak to Frankowie rządzili tym terytorium nie cesarz), a w zamian mieli dostarczać wojsk armii rzymskiej. Jednak nie jestem pewien, czy to na pewno Frankowie byli pierwszymi osadnikami z zewnątrz, którzy dostali część ziem Cesarstwa Rzymskiego pod zarząd?

To wszystko co napisałem w poprzednim poście to prawda?

No ale Cesarstwo Bizantyjskie istniało przecież jeszcze przed Świętym Cesarstwem Rzymskim i do 962 r. było jedynym państwem nazywającym się Cesarstwo Rzymskie. Więc skoro Święte Cesarstwo Rzymskie pojawiło się długo po powstaniu Cesarstwa Bizantyjskiego to przecież tak naprawdę to Cesarstwo Bizantyjskie było prawdziwym Cesarstwem Rzymskim z krwi i kości, a Święte Cesarstwo Rzymskie było państwem które chciało zjednoczyć całą chrześcijańską Europę pod swoim sztandarem i było ono zafascynowane ideami antycznego Rzymu, które już w X w. Bizancjum w części odrzuciło. A łatwiej było zjednoczyć Europę jeśli władca miał najbardziej prestiżowy w tamtym czasie tytuł cesarza z którym nierozłącznie związany był przymiotnik "rzymski". Jako że Otton I miał tytuł cesarza rzymskiego to musiał utworzyć państwo adekwatne do swojego tytułu czyli Cesarstwo Rzymskie. Otto I (a wcześniej Karol Wielki) wykorzystali to że przed 476 r. było dwóch równoprawnych sobie cesarzy zarządzających dwoma częściami Imperium Romanum. Po zdetronizowaniu ostatniego cesarza zachodniego został już tylko jeden cesarz rzymski władający prowincjami, które zostały pod władzą Cesarstwa Rzymskiego po 476 r. Karol Wielki tak jakby odnowił tytuł cesarza zachodniego i sobie nadał ten tytuł, choć nie do końca legalnie. Działo się to niezależnie od cesarza rzymskiego, który teraz władał Cesarstwem Rzymskim ograniczonym już tylko do Anatolii i Grecji. Cesarz rzymski z Konstantynopola uznał w końcu tytuł Karola po 14 latach, ale tylko dlatego, że Cesarstwo Bizantyjskie było wtedy blisko upadku i nie potrzebowało kolejnych wrogów. Później gdy świętym cesarzem został Otto I, wedle ideologii Ottona I, on był cesarzem rzymskim władającym zachodnią częścią Cesarstwa Rzymskiego, a cesarz rzymski z Konstantynopola był mu równoprawny i władał on wschodem Cesarstwa Rzymskiego. W praktyce było z tego tyle, że: 1) Święte Cesarstwo Rzymskie i Cesarstwo Bizantyjskie były dwoma osobnymi państwami 2) Bizantyjczycy wprawdzie uznali formalnie tytuł cesarski na zachodzie, jednak dla nich święty cesarz nie był cesarzem rzymskim, nie był równoprawny cesarzowi bizantyjskiemu, Święte Cesarstwo Rzymskie formalnie zostało uznane za Cesarstwo Rzymskie na zachodzie, jednak w praktyce bizantyjczycy nie uważali Świętego Cesarstwa Rzymskiego za prawdziwe Cesarstwo Rzymskie, a za jedyne prawdziwe i niepowtarzalne Cesarstwo Rzymskie uznawali właśnie swoje państwo, czyli Cesarstwo Bizantyjskie 3) Cesarstwo Bizantyjskie było Cesarstwem Rzymskim z krwi i kości, natomiast Święte Cesarstwo Rzymskie było jedynie idyllą, narzędziem do zjednoczenia chrześcijańskiej Europy pod ideałami antycznego Rzymu, a nie prawdziwym Cesarstwem Rzymskim 4) Władca Cesarstwa Bizantyjskiego tytułował się cesarzem rzymskim bo rzeczywiście był następcą antycznych cesarzy rzymskich, natomiast święty cesarz tytułował się cesarzem rzymskim, bo to najbardziej prestiżowy ówczesny tytuł władcy dzięki któremu łatwiej było zdobyć jak najwięcej władzy w Europie oraz swoją rolę w używaniu tego tytułu miało też zafascynowanie antycznym Rzymem I właśnie w świetle tego co wyżej przedstawiłem uważam, że to prawdziwe Cesarstwo Rzymskie istniało od 27 r. BC do 1453 r. AC, natomiast Święte Cesarstwo Rzymskie nie było prawdziwym Cesarstwem Rzymskim, nie było Cesarstwem Rzymskim z krwi i kości, jedynie nazywało sie Cesarstwem Rzymskim, bo: dzięki temu miało największą władzę w ówczesnej Europie, jego władcy byli zafascynowani antycznymi ideałami rzymskimi, z których Bizancjum już po części zrezygnowało, zjednoczenie Europy pod ideałami antycznymi było dużo łatwiejsze gdy tego zjednoczenia dokonywałby cesarz (najważniejsza osoba na zachodzie), arystokracja była po prostu zafascynowana antycznym Rzymem i zapragnęła odtworzyć cesarstwo na zachodzie. I dlatego uważam, że gdybyśmy np. liczyli lata istnienia Cesarstwa Rzymskiego to liczylibyśmy lata od 27 BC do 1453 AC (czyli lata istnienia starożytnego Cesarstwa Rzymskiego i Cesarstwa Bizantyjskiego), natomiast Święte Cesarstwo Rzymskie było tworem państwowym nie powiązanym z rzymską państwowością i nie było państwem stworzonym przez Rzymian, ale przez ludzi zafascynowanych nimi, tytuł współcesarza (tak nazywał siebie względem cesarza bizantyjskiego Otton) nie został mu nadany Karolowi Wielkiemu przez wciąż panującego cesarza rzymskiego i wbrew jego woli oraz zostało stworzone z przyczyn politycznych, które już wyżej wymieniłem.