Marcin R.

Ciekawe w jaki sposób? Żelazne racje na kilka dni to wszystko co mają spadochroniarze. Te parę samolotów z 1586 Eskadry i kilka z 1 SQ SAAF, napewno nie byłoby w stanie zapewnić zaopatrzenia. Zrzut amerykański w większości przejęli Niemcy. Straty podczas zrzutu na miasto sięgnęłyby 50 % - vide lądowanie SBS pod Arnhem. Zastanów się co piszesz.

Pattle zestrzelił 50 samolotów + 2 zespołowo. A najwiekszm taktykiem w RAF nie był przypadkiem Sailor Malan? Czuł się Polakiem??? Możesz coś bliżej na ten temat...A pilotem Alianckim mającym najwięcej zestrzeleń jest Iwan Kożedub - 62 potwierdzone, choć część historyków typuje Pokryszkina - któremu kilka/kilkanaście? zwycięstw z początku walk nie zostało zaliczone.

www.uboat.net/wwi/boats/index.html?boat=118 Temat wyjaśniony, jak pisałem okręt z I wś.

Od 1944 był odczuwalna poprawa jakości radzieckiego uzbrojenia. Nie było już takiego szleńczego pośpiechu jak w latach 1941- 1942. Ogólnie kolejna ankieta bez sensu. Bo jaki czołg: lekki, średni czy ciężki? Nie można wszystkiego co ma gąsienice wrzucać do jednego worka. To tak jakby porównywać Trabanta i Ferrari F50. I to samochód i to też jeździ...

Chodzi o niezawodność T-34? No cóż, tak różowo to nie było. Czołg ten nie był wcale niezawodny. Produkowany był masowo, przez roboyników po minimalnym przeszkoleniu. Nagminnymi problemami było zrywanie sprzęgieł bocznych, przegrzewanie się silnika i kłopoty z akumulatorami. Ogólnie T-34 był udanym czołgiem - oczywiście jak na warunki radzieckie. Nowatorskie było ukształtowanie pancerza, silnik Diesla i podowzie typu Chriestie.

Nie bak tylko zbiorniki o różnej pojemności pod skrzydłami. Nie jest to nic nowego. Niemcy na Mietkach pod koniec BoA też latali z dodatkowym zbiornikiem pod kadłubem. Tia... Tylko, że Mustki leciały w jedną stronę - lotnisko docelowe było w Połtawie. Zasięg samolotu to nie wszystko... Roli nie odegrały dużej, bo było ich za mało. Zadecydowało o tym wiele względów - z Adolfem na czele. Me-262 nie miał być zwrotny, to była latająca platforma artyleryjska do niszczenia bombowców. Nikt od niej nie oczekiwał walki manewrowej z eskortą. Jeżeli pilot niemiecki podjął dogfight z mysliwcem eskorty, to albo był głupi albo niedoświadczony. W przypadku zagrożenia pilot Me-262 dawał po garach i robił odjazd w nurkowaniu przy Vmax 950 km/h. Przy tej prędkości Mustek by skrzydła zgubił. Wersji Spita było 20 - które weszły do produkcji, lub posłużyły jakowzór klasy. Seafire natomiast 8. Moim zdaniem najlepszym ze Spitów była Mk. IX. [ Dodano: 2006-10-05, 13:37 ] Odnoszę wrażenie, że ankieta zrobiona. Pomieszano samoloty z różnego okresu i nie podano typów.

Karabin nazywał się UR i miał kaliber 7,62 mm. Pocisk był standardowy, ale z ogromnym ładunkiem prochowym, dzięki czemu pocisk osiągał ogromną prędkośc. Mógł zniszczyć pancerz czołowy czołgów I, II oraz uszkodzić III i - przy odrobinie szczęscia IV. Ale żeby wojna trwała o miesiąc dłużej to bym nie wybiegał aż tak daleko. Na klęskę złożyło się więcej przyczyn, niż braki karabinów ppanc UR.

Piorun nie trafił Bismarcka. A według najnowszych badań w walce tej Piorunowi towarzyszył HMS Maori z grupy kmdr. Viana. Dzik i Sokół nie zniszczyły wielu statków i okrętów. Badania wykazały, że to raptem kilka jednostek. Mit o ilości zatopień rozpowszechnił Pertek, jednak w jego książkach wydawanych w latch 80/90 pojawiają się już korekty ilości zgłoszonych jednostek. Ja tutaj opierałbym się na danych Royal Navy. Kosiarz podchodził do tego tematu z większą rezerwą. Wilk staranował holenderski okręt podwodny O-21 (chyba nie pomyliłem numeru - sprawdzę jescze)i nie na Atlantyku, ale na Morzu Północnym.

BZDURA! Jakiej bitwie o Anglię?. Me-262 wszedł do służby w lipcu 1944 r., kiedy BoA były tylko wspomnieniem!. Bzdura II . Zaletą Me-262 była właśnie prędkość. Pozwalała na błyskawiczny atak na formację bombowców, i jeszcze szybsze wejście w krąg na wznoszeniu do drugiego ataku. Myśliwce eskorty najczęściej nie miały czasu na nabranie prędkości do pościgu, o ataku to już nawet nie mówię. Przesądziła w jaki sposób? W 1944 r. Luftwaffe miał już pozamiatane przez P-47, P-38, Spitfiry i Mosquito. Owszem P-51 był niezły, ale czy najlepszy? Na pewno nie! Miał mnóstwo wad - niestabilność kierunkowa, odkształcenia ogona i skrzydeł przy lotach z dużą prędkością, mało odporną konstrukcję na uszkodzenia i koszmarnie delikatny układ chłodzenia. Jego najważniejszą zaletą był zasięg, łatwość i niski koszt produkcji. Nie traktowałbym filmu jako źródła. Zwłaszcza tego filmu... P-51 czasami używany był jako samolot szturmowy, ale w tej roli przysparzał więcej problemów niż pożytku. Samolot był bardzo wrażliwy na ostrzał OPL – zwłaszcza układ chłodzenia. Amerykańcy piloci twierdzą, że 95 % strat podczas lotów szturmowych to trafienia w chłodnicę lub układ chłodzenia. Ps. Myśliwce czołgów się nie niszczyły bombami – używały rakiet niekierowanych. Cyt: "Również 4 MK 108 30 mm, które doskonale nadawały się do walki z dużymi bombowcami,(duża siła rażenia), były mniej skuteczne walce ze zwykłymi myśliwcami (np. eskortą - zbyt mała szybkostrzelność). Dodatkowo Me262 był nieco mniej zwrotny od myśliwców alianckich, np. od P51 Mustanga, chociaż Schwalbe miał raczej uderzać z ogromną prędkością, znikać i wracać potem". Me-262 używany był do zwalczania bombowców, a nie myśliwców. Do zestrzelenia B-24 wystarczały 1-2 trafienia kal. 30 mm w ogon lub skrzydło, do zestrzelanie B-17 około 5-7. Ja głosowałem na Spitfire. Do końca wojny pozostał jednym z najlepszych myśliwców.

Silnik w Shermanie pozostał ten sam - benzynowy. Problem łatwopalności starano się zmniejszyć poprzez pogrubienie pancerza bocznego - w miejscu składowania amunicji, obłożenie magazynów amunicyjnych zbiornikami z wodą i parafiną. Ale były to półśrodki. Sherman do końca wojny podatny był na zapalenia. Co do silnika - mówi się, że głónym powodem zapalania się M4 był silnik benzynowy. To nie do końca prawda. Niemieckie czołgi też jeździły na benzynie, i jakoś nikt nie mówi, że były łatwopalne. Problem leży w pancerzu, jego grubości, ukształtowaniu i odporności. Amerykanie wyprodukowali 11 000 tysięcu M4 z dieslami. Ale na skutek ujednolicenia paliwa do pojazdów, w Europie walczyły tylko benzynowce.

Trudne pytanie. Niemcy mieli w zasadzie dwa okręty które prowadziły działania bojowe VII i IX. Okręty te projektowane były według całkowice różnych założeń. VII miał prowadzić działania przeciwko konwojom na Płn. Atlantyku, IX natomiast miał prowadzić działania krążownicze daleko od własnych baz. Zakładanym terenem operacyjnym były Karaiby, Płd Atlantyk. Ocean Indyjski. Zakładano, że w przypadku wojny z Anglią okręty te, poza zatapianiem statków i okrętów, bedą rozciągać obronę Anglików do granic możłiwości. IX nie nadawały się do szybkich akcji konwojowych - vide podejście do Gibraltaru w czasie Torch. Trudno porównywać okręty o zupełnie różnym przeznaczeniu.

Pierwsze zdjęcia przedstawiają okręt podwodny z czasów I wojny światowej. Jest o wieeeeele za duży jak na typ VII. Spójrzcie też na stroje tych ludzi.