Marcin R.

Pytaj, chodziło o torpedę do zwalczania okrętów podwodnych.

Lotnictwo owszem, mgła nie... szukajcie dalej.

Późną jesienią 1939 r to Polski już nie było. P-24 był pierwszym myśliwcem jednosilnikowym seryjnie uzbrojonym w działka kal. 20 mm Oerlikon FF z 45 nabojami na działko. W Turcji począwszy od 1936 r. uruchomiono produkcję seryjną P-24 w wersji A, C i F/G w zakładach TFK Kayseri pod kierunkiem inż. Wilhelma Gibałki. Produkcja trwała do 1940 r, i wyprodukowano ok. 100 samolotów. W Muzeum Lotnictwa w Ankarze jest jeden z nielicznych zachowanych egzemplarzy P-24.

To moje pierwsze pytanko na tym forum więc trudne nie będzie... No może troszeczkę. Co to było FIDO?

Czołg jak na polskie możliwości był dobrą i udaną konstrukcją. Posiadającą oczywiście wady: cienki pionowy pancerz oraz nit którymi łączono płyty pancerza. Z zalet to oczywiście Diesel, doskonałe działko Boforsa kal. 37 mm oraz absolutną nowość na skalę światową - obracalny peryskop dowódcy.

Był to okrąg o średnicy 10 mil, 50 mil od Beachy Head nad kanałem La Manche, gdzie bombardierzy bombowców RAF mogli zrzucać nie wykorzystane bomby.

Jest na eMule w doskonałej wersji... 8)

Kwestia sporna. Część niemieckich pilotów i załóg miał doświadczenie z Hiszpanii. U nas chyba tylko Urbanowicz miał takowe: walka z Rosjanami w lecie 1939 r. Myśliwcy zestrzelili ok. 120 samolotów. Bitwa o Anglię miał miejsce latem 1940 r., Kampania Wrześniowa we wrześniu 1939 r. :roll:

Racja. Skrót myślowy. Pocisk zabijał nie siłą uderzenia ani inercji, ale ciśnieniem powietrza wewnątrz czołgu. Skuteczna broń. Podobną broń mieli Niemcy i Rosjanie.

Do końca tak nie było. Z powodu przewagi dywizjonów Hurricanów trudno było dzielić dywizjony na przechwytujące Mietki i bombowce. Jeśli dywizjony wyposażone w różne samoloty działały razem, to do takiej współpracy dochodziło, ale nie było to reguła.

Bardziej użytecznymi myśliwcami były jednak Spity. Pomimo skomplikowanej technologii produkcji, dosyć delikatnej budowy i czasochłonnej obsługi, Spity jednak lepiej nadawały się do walki z Mietkami. Lepsze możliwości manewru i prędkości, czyniły je trudnym celem. Jednak Hurri miały skoncentrowane km, co dawało lepsze pokrycie celu ogniem. Ogólnie jednak Spit. PS. W ankiecie brakuje Spitfire Mk.II

Fajnie... Możesz wskazać w którym miejscu był najlepszy na te warunki?

Wiesz, Esplendido, trudno książkę wydaną np. w 1960 i traktującą o np. Bitwie o Atlantyk uznać za absolutnie nie podważalne źródło. Co i rusz ujawniane są nowe dokumenty, archiwa lub inne periodyki, które rzucają nowe światło na interesujący nas temat. Istniej w historiografii pojęcie krytyki źródła. Przed pracą nad źródłem historyk poddaje ocenie jego wartość merytoryczną, zgodność z obecnym stanem badań itp. I nigdy nie korzysta się tylko z jednego źródła. Np. do swojej magisterki o polskich dywizjonach bombowych w Anglii użyłem 56 źródeł książkowych oraz dokumentów i archiwaliów (m. in. instrukcji obsługi i konserwacji bombowców i ich wyposażenia) z IPiM im. gen. Sikorskiego w Londynie oraz RAF Archives. Gdybym opierał się tylko na np. pracy Cynka lub Morgały to by mnie promotor prześwięcił.

Źródeł jest dużo, tylko trzeba umieć szukać. Zacznij od Cornelius Ryan "O jeden most za daleko", Robert Urquhart "Arnhen" i Sosabowskiego. Nie można opierać wniosków tylko na jednej publikacji. Siłą rzeczy masz nie pełny obraz, który opiera się tylko na mniej lub bardziej, subiektywnej ocenie autora.

Wiesz odnoszę wrażenie, że ostrzeżenia z arogancję nie przynoszą skutku. No cóż... Co do tych źródeł, Amerykanie mają tendencję do hurapatriotycznego obrazu własnych wojsk. Trzeba traktować ich publikacje z lekkim poślizgiem i konfrontować z innymi źródłami.

Całkowicie chybiona. Atak w Ardenach w tym okresie był już przegrany. Atak lotniczy był aktem rozpaczy. teoretycznie Niemcy mieli szanse zmasakrować lotniska. Ale zbyt duża staranność w dochowaniu tajemnicy spowodowała, że własna OPL strzelała do niemieckich myśliwców jak do kaczek, mnożąc straty. LW straciła nie tylko samoloty - te od biedy można było uzupełnić - ale straty pilotów były nie do zastąpienia.

Możesz podać nazwiska tych historyków? A wypowiedzi żołnierzy, to rozumiem, że wstawki przed każdym odcinkiem "Kompanii braci"?. Polecam Ci w celu rozszerzenia wiedzy - owszem przyda się... - prace Uqrharta, Sosabowskiego, Ryana i jeszcze kilku innych którzy tam byli, albo poświęcili lata na zbieranie materiałów do opis wydarzeń.

Pragnął bym tylko nadmienić, że film "Kompania braci" jest tylko filmem. Nie wszystko co tam pokazano musiało być w 100 % zgodne z rzeczywistością i historią.

Wiesz, film wiernie - w miarę -oddaje zapis Illiady Homera. Więc od biedy można go uznać za historyczny.

Konwoje do Rosji, owszem posiadały dosyć silną osłonę, ale straty jakie im zadawali Niemcy były ogromne. Wystarczy tylko wspomnieć konwoje PQ-16/17/18. Straty U-bootów 1:1 to nie było, ale po maju 1943 r., straty U-bootów rosły w zastraszającym tempie. Ale to już dyskusja do innego tematu.

Pearl Harbour

Żołnierze japońscy do zupełnie inny temat. Inna kultura, tradycja i wychowanie. Śmierć za cesarz była najwyższym dobrem i chwałą. Hmmm... przykład Sakaiego akurat w tym temacie jest rzeczywiście chybiony. Ale byli piloci równie szaleni jak Frantisek np. Burling, którzy pomimo wariackich numerów w powietrzu wiedzieli kiedy odpuścić i wrócić na lotnisko. No i nie zostawiali kolegów samych... :evil: To fakt, ale było wielu pilotów którzy przeszli do legendy z innych powodów niż głupota lub brawura. Sądzicie, że np. Hartmann lub Berkhoff zestrzelili by powyżej 300 samolotów i przeżyli wojnę gdyby robili idiotyzmy w powietrzu?

Trzeba jescze wspomnieć o radarze, elektronicznych urządzeniach nawigacyjnych H2S, systemach ostrzegawczych np. Oboe. Namierzaniu transmisji radiowych Huff- Duff itp. A także U-bootach typ XXI które wyznaczyły kierunek rozwoju okrętów konwencjonalnych.

Głosowałem na Halifaxa. Udany ciężki bombowiec. Samolot który można nazwać uniwersalnym. Używany był do zwykłych bombardowań, lotów ZOP, holowania szybowców i zrzutów zaopatrzenia. Co ciekawe lepiej od Lancastera znosił uszkodzenia.

Ten z I wś to Lusitania, a z II to Athenia.