Marcin R.

Polecam: Mieczysława Pruszyńskiego " W Moskicie nad III Rzeszą" - świetna pozycja opisująca działania 305 dywizjonu w końcowych miesiącach II wojny, Pierre Clostermann "Wielki Cyrk" - wspomnienia pilota myśliwskiego RAF z okresu 1943 - 1945,

Ciekawostką jest fakt, że piloci JG 301 wykonujący loty nocne w systemie Dzikiego Odyńca preferowali Bf-109 niż FW-190. Spowodowano to było delikatniejszym podwoziem. W przypadku kiedy trzeba było za wszelką ceną posadzić samolot na ziemi, wystarczyło mocniej docisnąć samolot do ziemi, podwozie się składało i Messer był na ziemi na amen. Podwozie Foki stawiał dużo większy opór, co czasami miało przykre konsekwencje dla pilota.

Ktoś już wspomniał, że Hurriki były łatwiejsze w obsłudze. Był to bardzo ważny czynnik, pozwalający na szybsze wprowadzanie samolotów do walki po naprawie uszkodzeń. Pokrycie w Huuricane było częściowo płócienne, co śpiewająco ułatwiało wszelkie naprawy uszkodzeń. Oczywiście silniki i reszta wyposażenia silnik/układ chłodzenia/paliwo/olej była podobna, ale w kwestii naprawy uszkodzeń powierzchni kadłuba Hurrik miał przewagę.

O wadach już pisałem... Mossie toczył także ciężkie walki nad Zatoką Biskajską z Ju-88 w wersjach myśliwskich. Jak pokazało doświadczenia miał przewagę w każdym aspekcie walki z tym samolotem. Co do walk z jednosilnikowymi myśliwcami, to odniesiono trochę zwycięstw, lecz były one dziełem zaskoczenia niemieckich pilotów, a nie efektem przewagi konstrukcji Mossie nad mietkiem czy Foką.

Dorzucę parę uwag krytycznych: zbyt wąski rozstaw podwozia powodował, że samolot był mało stabilny podczas ruchu na ziemi, ściśle dopasowane osłony silników w ciepłe dni prowadziły do przegrzania silników. Lecz po za tym cudeńko :wink: :razz: Z tą niewykrywalnością to bym nie przesadzał... Czysty profil oraz brak nitów rzeczywiście do pewnego stopnia zmniejszał profil radarowy, ale stealth to nie był.

Moja wina źle przeczytałem, przepraszam Cię... Bardzo miło, ale porównujesz zupełnie różne okręty, różnych klas. Jeśli już mam coś równać, to np.: typ VII z angielskim typem U, Typ IX z angielską klasą S, a Gato z klasą T.

A konkretnie pod jakim? O ile rozumiem porównywanie typu IX z okrętami konstrukcji holenderskiej, o tyle VII to inna klasa okrętów. Holenderskie jednostki miały sporo ciekawych rozwiązań technicznych: chowane uzbrojenie OPL, opływowe kształty kiosku, obracalne aparaty torpedowe na śródokręciu, to IX wg. mnie miała lepsze możliwości przetrwania w walce. Osiągała głębokości zanurzenia nie będące absolutnie w zasięgu O 19. Nie znam niestety czasu zanurzenia alarmowego Orła i O 19, ale IX zanurzała się w ok. 35 s. Sorki za offtop... :oops: Dokładnie, priorytetem były ataki na cele wojenne. Można tylko przypuszczać jak by potoczyły się walki na wyspach, gdyby Japończycy zaczęli atakować linie zaopatrzenia Amerykanów.

Ja chętnie podyskutuję na temat amerykańskich OP. Tylko może jakiś wątek rozpocznij :farao:

Angole szaleli na swoich MTB i MGB na Kanale, przyprawiając Kriegsmarine o ciężki ból głowy. Znane były takie numery jak podrzucanie bomb głębionych pod zakotwiczone w portach jednostki !. Z kolei S-booty Kriegsmarine przyprawiał admirałów herbacianych o siwe włosy prowadząc bezustanne ataki na konwoje angielskie w tymże Kanale. Słynny był atak na jednostki desantowe ćwiczące przed lądowaniem w Normandii - zginęło kilkuset żołnierzy amerykańskich.

Niekoniecznie dziwne, RAF w pewnym momencie używał 3 ciężkich bombowców nocnych. B-17 był bombowcem który najlepiej sprawdzał się w typowych nalotach bombowych - był bardziej odporny na uszkodzenia niż B-24, oraz łatwiejszy w pilotażu. Liberator natomiast miał lepsze osiągi - udźwig, zasięg, prędkość. Lepiej sprawdzał się w innych zadaniach - ZOP, loty specjalne, itp.

W armii amrykańskiej tylko 1 żołnierz został rozstrzelany za tchórzostwo lub odmowę wykonania rozkazu, był to szer. Slovik.

Ja sądzę że wygrana przez Amerykanów wojna podwodna. Cały transport japoński odbywał się morzem. Jankeska taktyka wojny podwodnej była zupełnie inna niż japońska. Amerykanie nastawili się - jak U-bootwaffe - na całkowite zniszczenie transportu morskiego wroga. Czym bowiem jest nawet najlepszy żołnierz świata, jeśli nie ma co jeść i z czego strzelać?. Celem do odstrzału...

Nie ma tego linka :?

Cholera wie, nie dysponuję żadnymi danymi na temat rozdziału materiałów wojennych na drogę morską i lądową w LL, ale raczej ładowali jak leciało. Zwróć uwagę, że statków w konwoju płynęło kilkadziesiąt, nawet utrata kilkunastu, nie stanowiła ciosu jaki by zachwiał transportem i dostawami. Po za tym ile towaru można przewieźć ciężarówkami? Szybciej i wydajniej było jednak pchać się morzem. Zastanawiam się także co było najpilniejsze dla Rosjan, wg. mnie wysokooktanowa benzyna lotnicza, sprzęt łączności, obuwie, konserwy i środku medyczne.

Murmańsk wybrano z prostego powodu: nie zamarza przez cały rok. Poprzez Persję nie da się przewieźć np. całej fabryki, tysięcy obrabiarek albo setek tysięcy puszek z wieprzowiną lub wołowiną. Na jeden statek da się upchać więcej niż na kilkanaście konwojów kołowych.

W przeliczeniu zestrzelenia/liczba lotów bojowych Hartmann wypada blado przy np. Kożedubie lub Bongu. Ilu asów z Hiszpanii albo 1940 r. latało na przełomie 1944/1945 ?. Na palcach można ich zliczyć :arrow: Skąd ten sarkazm i ironia? Ju-87 latał z rzędówką, i jakoś nikt nie mówi, że był z tego powodu złym samolotem.

Wiem czym był FW-190 D9 - jestem historykiem wojskowości, więc o uszy mi się obiło tu i ówdzie. Napisałeś, że era tłokowców się kończy, ale nie z powodu silników odrzutowych, ale używania przez Niemców Dor, bo, cytuję ponownie: . Gdybyś napisał, że era silników tłokowych kończy się bo: Me-262, He-162 albo Gloster Meteor, to by miało sens. O ludzie.... Wiesz ilu było experten na przełomie 1944/1945? Wiesz jak przebiegał proces szkolenia niemieckich pilotów od roku 1944 ?. Szkoły radzieckie w tym okresie szkoliły już lepiej i staranniej niż w latach wcześniejszych. Niemieckie już nie, o czym wspominają Hartmann i Rall. Amen. Trzeba ustalić o jaką dokładnie wersję chodzi.

Dora też była tłokowa, więc o co chodzi z tym zmierzchem samolotów tłokowych?. I wcale nie była szczytowym osiągnięciem w tej dziedzinie. A szkoda, bo Twój komentarz byłby interesujący... Samoloty te występowały w tej samej klasie, miały podobne osiągi i możliwości. Pomijam oczywiście jakość wykonania radzieckiego samolotu, choć pod koniec wojny z jakością produktów niemieckich było już bardzo różnie, vide testy powojenne Królewskich tygrysów, Me-262 i U-bootów typu XXI.

Bardzo przepraszam, wpisałem odruchowo bez tłumaczenia :arrow: :razz: :arrow:

Wrócę do tematu prędkości obrotu wieży: Unlike Tiger I, the Tiger II used an improved hydraulic turret traverse, which also had a 'high range' and 'low range' (selected by the gunner). The speed in each range depended on engine speed, as with Tiger I in its single range setup. In high range, the times for a complete 360 degree traverse of Tiger II's turret were: 36 seconds at 1,000 rpm 25 seconds at 1,500 rpm 19 seconds at 2,000 rpm It should be noted that the hydraulic traverse enabled coarse laying for the gunner to quickly acquire a target within the viewing field of the gunsight. Fine adjustment was accomplished using the hand wheels. 'Germany's Tiger Tanks - Tiger I and II: Combat Tactics', Thomas Jentz, Schiffer Military History Autor - dla nie wtajemniczonych - jest ekspertem od niemieckiej broni pancernej.

Bardzo ciekawe jednostki. Nie wypowiadam się co do udziału SBS, bo nie znam ich szlaku bojowego. SAS natomiast napsuło mnóstwo krwi Afrika Korps. Ciągłe ataki na np. lotniska miały wpływ na ilość i stan lotnictwa Osi na tym tym terenie. Trzeba terz wspomnieć o Peniakoff Private Army. :wink:

Bazuję na dostępnych mi źródłach - a tam stoi te nieszczęsne 19 s. Poszukam jednej książki , tam było wyszczególnione prędkości obrotu wieży w zależności od prędkości obrotowej silnika Maybach. A co do taktyki: jesteś pewien, że tak napisali? Mi się wydaje trochę dziwne, zwłaszcza, że w Normandii Tygrysy działały głównie w zasadzkach, a tam gwałtowne manewry są nie wskazane.

Pisząc o tych 19 s, dla wieży Tygrysa w Militariach podano jak przykład Cromwella, który obracał wieżę w 11 s.

Niby racja, ale w tym przypadku chodzi o konkretny okręt, konkretnego typu.