java79

do czasu najazdu armii Tochtamysza (dwa lata po zwycięstwie na Kulikowym Polu) - krótko, bo krótko - ale wielki książę nie był lennikiem chana. Zależność przywrócił właśnie najazd Tochtamysza w 1382 r. PS. Przez ten czas nie płacono też do Ordy wychodu

PS. informacje o Dymitrze czerpałem głównie z jego biografii autorstwa Jurija Łoszczyca, uznałem więc, że może notka ta wniesie coś nowego do omawianego tematu

A oto krótka notka o Dymitrze mojego autorstwa: Urodził się 12 X 1350 r. w Moskwie. Po przedwczesnej śmierci ojca (1359) objął władzę w księstwie moskiewskim (początkowo nieletni Dymitr oraz jego młodszy brat Iwan pozostawali pod opieką metropolity Aleksego), jednak jarłyk na wielkoksiążęcy tron włodzimierski przypadł Dymitrowi III Konstantynowiczowi z Suzdala. Niemniej latem 1362 r. chan Amurat cofnął przywilej nadany wcześniej Dymitrowi suzdalskiemu i przyznał jarłyk Dymitrowi Iwanowiczowi. Nowy wielki książę z powodzeniem kontynuował politykę swoich poprzedników i zdołał podporządkować sobie wiele dzielnicowych księstw ruskich (m.in. Starodub, Galicz, Uglicz, Biełoziersk oraz Kostromę). 8 IX 1380 r. prowadzona przez Dymitra armia zjednoczonych książąt ruskich rozgromiła oddziały tatarskiego emira Mamaja na Kulikowym Polu nad górnym Donem. Pozwoliło to wielkiemu księciu na zrzucenie zależności od Złotej Ordy (i zyskało mu przydomek „Dońskiego”), jednak już dwa lata później, w sierpniu 1382 r. armia chana Tochtamysza najechała i spaliła Moskwę, ponownie zaprowadzając tatarską dominację na Rusi. Za rządów Dymitra nastąpiło trwałe połączenie wielkiego księstwa włodzimierskiego z księstwem moskiewskim w jedno władztwo o wspólnej tytulaturze (A. Poppe) – wielkie księstwo moskiewskie. Żoną Dymitra Dońskiego została 18 I 1366 (1367?) r., zapewne w cerkwi Zmartwychwstania w Kołomnie: Eudoksja Była ona córką jego niedawnego rywala do mitry wielkiego księcia, Dymitra III Konstantynowicza. Urodziła się w 1353 r. Po śmierci męża (1389), znana powszechnie z pobożności wielka księżna oddała się głównie działalności dobroczynnej; z jej inicjatywy wzniesiono ponadto rozliczne fundacje kościelne, m.in. monaster Wozniesieński (Starodziewiczy) w Moskwie, do którego wstąpiła w ostatnich miesiącach życia. Zmarła tam jako mniszka Eufrozyna 7 VI 1407 r. i tam także spoczęły jej prochy. Została później kanonizowana przez rosyjską Cerkiew jako św. Eufrozyna Moskiewska. Po zniszczeniach, jakie dotknęły monaster Wozniesieński, w 1929 r. relikwie wielkiej księżnej przeniesiono do soboru Archangielskiego na moskiewskim Kremlu. Pozdrawiam,

Rzecz w tym, że potrzebuję dokładnych informacji czekam więc z utęsknieniem na kolejnych życzliwych

Witam, a swoją drogą z Rosją i jej dynastiami to w ogóle ciekawa sprawa - najpierw rządziła tam jedna z najstarszych i najbardziej rozrodzonych średniowiecznych dynastii - Rurykowicze, którzy władali Rusią (potem Rosją) od IX w., do śmierci cara Fiodora I w 1598 (700 lat niemal) - jednak nie byli pochodznia słowiańskiego, ale najprawdopodobniej skandynawskiego, od 1613 r. Romanowowie, których ostatnią przedstawicielką w linii męskiej była córka Piotra I i chłopki z pochodzenia - Katarzyny I - Elżbieta Piotrowna (zm. 1762), później wspomniana Katarzyna II z Anhalt-Zerbstó (ur. w Szczecinie, o czym mało kto wie), a później dynastia Holstein-Gottorp-Romanow czyli boczna linia Oldenburgów (faktycznie bujdą jest, jakoby Piotr III nie był ojcem Pawła I - protoplasty tej dynastii, plotki te rozpowszechniała sama cesarzowa, która nienawidziła syna), której wszyscy przedstawiciele żenili się z Niemkami, a więc rosyjskiej krwi było w Mikołaju II tyle, co przysłowiowy kot napłakał Pozdrówki, Java

Dzięki Kadrinazi ja też próbowałem przez ten translator, ale masakra Przemo

Witam wszystkich, Interesuje mnie kwestia pochodzenia przydomku Dymitra Szemiaki, wielkiego ks. moskiewskiego w 1436 r., drugiego syna Jerzego Dymitrowicza, wielkiego ks. moskiewskiego w 1433/34 r., wnuka Dymitra Dońskiego i kuzyna Wasyla II Ślepego, z którym walczył o tron moskiewski Na potrzebną mi odpowiedź natrafiłem wprawdzie w Wikipedii (z odsyłaczami do źródeł, zatem raczej wiarygodną), ale niestety nie znam języka rosyjskiego. Na wypadek, gdyby ktoś biegły w historii Rusi lub w języku rosyjskim zechciał pomóc mi w tej kwestii, zamieszczam tu wspomniany cytat: По одной из версий (А. А. Зимин)[3], «прозвище Шемяка скорее всего восходит к татаро-монгольскому чимэху, что означает украшать, а отсюда чимэк — украшение, наряд». Согласно другой версии[4], Шемяка — сокращение от Шеемяка, то есть способный намять шею, силач. z góry dziękuję za każdy odzew Pozdrawiam, Przemo Jaworski