Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
Tofik

Polskie urzędy dla Litwinów, a litewskie dla Polaków?

Rekomendowane odpowiedzi

Tofik   

Dość kontrowersyjną sprawą w czasach RON, było obsadzanie polskich urzędów przez Litwinów i na odwrót. Przykładem tego jest mianowanie Jerzego Radziwiłła na biskupa krakowskiego. Co sądzicie o tych sprawach?

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Moim zdaniem świadczyło to o prawidłowym spojeniu obu narodów (w sensie warstwy wyższe, szlachta). Nie rozumiem kontrowersji, w końcu Rzeczpospolita była państwem Obojga Narodów, więc tylko się cieszyć że nazwa sie sprawdzała... :wink:

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Tofik   
Nie rozumiem kontrowersji, w końcu Rzeczpospolita była państwem Obojga Narodów, więc tylko się cieszyć że nazwa sie sprawdzała... :wink:

Sprawa jest prosta - obydwa narody nie uważały każdego zacierania różnic za dobrą asymilację, a raczej zgubny, ekspansywny wpływ drugiego narodu (który oczywiście dążył do zniszczenia pierwszego).

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
artifakt   
Moim zdaniem świadczyło to o prawidłowym spojeniu obu narodów (w sensie warstwy wyższe, szlachta). Nie rozumiem kontrowersji, w końcu Rzeczpospolita była państwem Obojga Narodów, więc tylko się cieszyć że nazwa sie sprawdzała... :wink:

A czy ciągłe bronienie się WXL przed Polakami na własnych urzędach też było przykładem? Poza tym czy urzędy świeckie też były obejmowane?

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Niemniej jednak opisane przypadki obejmowania w ten sposob urzędow były tylko wyjątkami potwierdzającymi regułę - w sumie każdy narod trzymał się własnego kraju. Widać to chociażby w 1627 roku :wink:

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Pancerny   
urzędów przez Litwinów i na odwrót.

Z tego co pamiętam, w statucie unii lubelskiej jest napisane, że Litwini mogą ubiegać się o urzędy koronne, ale koroniarze nie mogli być powoływani na urzędy litewskie.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Tofik   

Czy ktoś zna podobne przypadki spoza panowania Zygmunta III?

Wracając jeszcze do Jerzego Radziwiłła, on jeszcze potrafił obronić swoją dominację. Na argument ziemi krakowskiej, iż taki urząd należy się człowiekowi pochodzącemu tylko z ziemi krakowskiej, Radziwiłł odpowiedział, że po pierwsze nie zawsze to prawo było przestrzegane, po drugie, ma posiadłości w województwie krakowskim. O ile nominacji Radziwiłła sprzeciwił się (i to nie na długo) tylko sejmik krakowski, to nominacji Bernarda Maciejowskiego na biskupstwo wileńskie sprzeciwiła się chyba cała Litwa. Jedna biskupia nominacja zamieniła się w spór Korony z Litwą i granice odrębności dwóch ciał RON. Sprawę uznano nie za sferę religijną, ale na zamach odrębności WKL: po jednej stronie barykady stanął przywódca ewangelików Radziwiłł Piorun, jeden z przywódców prawosławia Teodor Skumin i najważniejsze - biskup żmudzki Malcher Giedroyć. Litwini niczym nie dawali się przekonać, nawet od Jerzego Radziwiłła zażądali, by zrezygnował z biskupstwa krakowskiego, by nie dawać koroniarzom powodu do roszczeń (biskup odpowiedział, że ze sprawowania biskupstwa krakowskiego przez Litwina, Wielkie Księstwo nie ma żadnej szkody). Doprowadzeni do ostateczności Polacy, jak zanotował w 1595 r. Aleksander Chodkiewicz, zagrozili, że uderzą na Litwę, tymi wojskami, które przyszykowali do walk na południu (Litwini na sejmie nie chcieli uczestniczyć w obradach). Piorun chciał poszerzenia odrębności obydwu ciał (popierał go Lew Sapieha). W ostateczności skończyło się na poniechaniu królewskich planów zacieśnienia związków polsko - litewskich po śmierci Radziwiłła w 1600 r. Na biskupstwo wileńskie został mianowany Benedykt Wojna, a krakowskie - Bernard Maciejowski.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Tofik   
Czy ktoś zna podobne przypadki spoza panowania Zygmunta III?

Ot i sam poznałem ;) Tyle, że z okresu jeszcze jagiellońskiego, więc mały offtop się wkradnie.

W 1453 r. Kazimierz Jagiellończyk zapragnął osadzić na biskupstwie wileńskim Sędziwoja z Czechła, szeroko poważanego Wielkopolanina (bardzo pozytywnie wypowiadał się o nim Długosz). Sędziwoj był też jednym z przywódców opozycji antykrólewskiej, była to więc również próba wybiegu politycznego. Sędziwoj nie dał się jednak zwieść, odpowiedział, że jest za stary na takie zaszczyty, sposobi się do życia klasztornego i nie potrafi mówić w j. litewskim, a także jest za stary by się go nauczyć.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.