Nieszczęśliwe wypadki dzieci w średniowiecznej Polsce

[Furiusz]

M. Delimata, Wypadki losowe z udziałem dzieci w świetle średniowiecznych polskich katalogów cudów świętych, "Kwartalnik Historii Kultury Materialnej" t. 51 z. 3-4 (2003) - autorka zbadała o katalogi cudów świętych i błogosławionych z terenów Polski z średniowiecza. Ciekawe wnioski są takie, że najczęstszą przyczyną zgonu dziecka (jeśli nie była to choroba) stanowiły przypadki utonięcia a na drugim miejscu śmierć spowodowana ogniem. Mam wrażenie, że pod tym względem jest teraz w Polsce lepiej, choć do dziś funkcjonuje stare dobre powiedzenie, że dziecko plus zapałki to pożar. Oczywiście trzeba pamiętać, że te katalogi nie są idealnym przekrojem ówczesnej sytuacji na co wskazują np wyraźne specjalizacje - otóż najczęściej wskrzeszenia topielców odnotowywane są w materiałach kościoła Bożego Ciała w Poznaniu.

[secesjonista]

Tak z ciekawości, a odnotowano przypadki wskrzeszenia dzieci które spłonęły?

Tak na marginesie tego tematu egoistycznie przypomnę o swym wątku, gdyby komuś się coś przypomniało:

forum.historia.org.pl - "Staropolski Polinuros ( ... czyli o sztuce pływania)"

[Furiusz]

Tak z ciekawości, a odnotowano przypadki wskrzeszenia dzieci które spłonęły?

Sześciomiesięczny syn dziedzica ze Strońska, pozostawiony pod opieką pięcioletniego dziecka, z bliżej nieznanych powodów został wrzucony przez opiekuna do ognia. - s. 331-332 ibidem. Inne dziecko odnaleziono w piecu.

[secesjonista]

Odnaleziono martwe czy żywe? Tak czy inaczej, chyba tego przypadku nie można zaliczyć do wskrzeszenia.

Jeśli już, to do: cudownego odnalezienia (: przetrwania)?

[Furiusz]

W obu przypadkach autorka zalicza je do wskrzeszeń. Drugi przypadek łatwo wytłumaczyć - dziecko najpewniej udusiło się. Pierwszy może budzić uzasadnione podejrzenia ale nie mam dostępu do tekstu źródłowego.