PRL w latach 90.

[qqq]

Zastanawiał się ktoś, jak wyglądałoby życie codzienne w PRL-u, gdyby zimna wojna trwała dłużej niż w rzeczywistości?

Patrząc na kryzys lat 80., w latach 90. byłby zapewne jeszcze głębszy. Pewnym wyobrażeniem może być Rumunia w latach 80.:

Ze względu na galopujący kryzys sygnał telewizyjny jest nadawany przez dwie godziny, od 20 do 22. Poza tym - czarna plansza. (...)

Kraj jest wyniszczony, ludzie złamani nędzą. W sklepach brakuje nawet jajek i mleka. Po domach chodzą komisje, które sprawdzają, czy nikt nie oświetla pokoju więcej niż jedną żarówką o mocy nie większej niż 40 watów. Zimą temperatura w mieszkaniach rzadko dochodzi do dziesięciu stopni. Oficjalnie nie może być więcej niż 12. Nawet szpitale nie są ogrzewane, wyjątkiem jest sala noworodków. Jeśli śmiertelność nowo narodzonych dzieci przekroczy pułap określony w ustawie, lekarze szpitala mają potrącane 20 proc. pensji.

Następnym I Sekretarzem KC PZPR zostałby zapewne towarzysz Miller, a Przewodniczącym Rady Państwa towarzysz Kwaśniewski.

Inwestycjami na 50-lecie PRL, które przypadałoby na 22 lipca 1994, byłyby prawdopodobnie elektrownia jądrowa w Żarnowcu, autostrada "Olimpijka" biegnąca wzdłuż dzisiejszej A2 i północna odnoga CMK.

Innym wyobrażeniem może też być internetowy cykl "Kraina Grzybów", wzorowany na filmach edukacyjnych z PRL z wyjątkowo słabą jakością obrazu i dźwięku, lecz zawierający też elementy z lat 90., np. "Telegra".

Mielibyśmy za to telewizję satelitarną "Kontakt TV" nadającą z zachodniej Europy, kierowaną i finansowaną przez Polaków na emigracji i rząd na uchodźstwie (realne plany pod koniec lat 80., niezrealizowane w związku z transformacją ustrojową).

[Bruno Wątpliwy]

Ostatni fragment jest dosyć niejasny. Pod koniec lat 80. istniał rząd na uchodźstwie, a nawet dwa, alternatywne (Szczepanika i Chanerley-Łokcikowskiego).

Jeśli chodzi o główne rozważania, to najważniejsze byłoby to, jak wyglądałaby władza w Moskwie i na ile - w jej kontekście - Zachód byłby skłonny do kontynuowania wojny ekonomicznej, czy zimnej wojny w ogóle. W sumie podstawowe, alternatywne warianty (bez Gorbaczowa) są dwa:

1. Władzę obejmuje jakiś rosyjski Deng Xiaoping, wprowadzający radykalne zmiany w gospodarce, ale politycznie trzymający mocno za twarz. W optymistycznym wariancie Anno Domini 2015 poziom życia w takim quasi-kapitalistycznym, "chińskim" PRL może byłyby nawet zbliżony do rzeczywistego w III RP, ale oczywiście o wolnych wyborach, pluralizmie politycznym itp. mowy by nie było.

2. Władzę obejmuje jakiś polityk zachowawczy lub wręcz neo-stalinowiec. System by pewnie przetrwał do dziś (skoro przetrwał w Korei Północnej i na Kubie). W optymistycznym wariancie zachowalibyśmy może status najweselszego baraku obozu socjalistycznego, ale niewątpliwie szczególnie fajnie by nie było.

[qqq]

Moim zdaniem, władzę w ZSRR w 1985 zamiast Gorbaczowa mógł objąć Janajew, ewentualnie jakiś inny breżniewowiec. Jego następcą mógł zostać Ziuganow lub... Putin.

Ostatni fragment jest dosyć niejasny. Pod koniec lat 80. istniał rząd na uchodźstwie, a nawet dwa, alternatywne (Szczepanika i Chanerley-Łokcikowskiego).

Ostatnie zdanie powstało na podstawie tego http://kultura-niezalezna.pl/rkn/film-niezalezny/8575,dok.html?poz=5&update=1

Edited October 12, 2015 by qqq

[Bruno Wątpliwy]

Nie oglądałem przesadnie tej strony, ale na pierwszy rzut oka o rządzie emigracyjnym tam chyba nic nie ma.

Gorbaczowa mógł objąć Janajew, ewentualnie jakiś inny breżniewowiec.

Na giełdzie nazwisk liczyły się przede wszystkim nazwiska dwóch konkurentów: Griszyna i Romanowa.

[jancet]

Ja bym jednak przypomniał, że to pod koniec lat 80-ych, jeszcze przed prawie wolnymi wyborami, nastąpiły zasadnicze zmiany, dotyczące tego, co najważniejsze - czyli wolności osobistej:

Otóż:

1) uzyskaliśmy prawo posiadania paszportu (przedtem był to przywilej), który był ważny 10 lat i przechowywaliśmy go w szufladzie (przedtem - wyręczał nas w tym trudzie Urząd Paszportowy).

2) uzyskaliśmy prawo do prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym zakres jej swobody przekraczał wszystkie wyobrażenia dzisiejszych przedsiębiorców; obowiązywała zasada: "co nie jest zakazane, jest dozwolone".

Przemiany, o których mówi Qqq, musiałyby się zacząć w latach 1987-88. Potem było już - na szczęście - "po ptokach".