Gospodarka mięsna w świecie irańskim

[Furiusz]

M. Steber, Tierknochefunde vom Takht-i Suleiman in der iranischen Provinz Azerbaidjan (Grabungen 1970-78), Monachium 1986

Rozpiska wygląda tak gatunek - faza II - faza III

Koń - 7 - 24

Osioł - 12 - 30

Koniowate - 6 - 52

Bydło - 365 - 629

Owce - 171 - 251

Owce/kozy - 2198 - 1164

Koza - 618 - 191

Wielbłąd - 3 - 4

Świnia - 53 - 7

Pies - 5 - 6

Kot - 4 - 0

Jeleń - 4 - 16

Dzika owca - 0 - 3

Lis - 0 - 1

Zając - 1 - 0

Kura domowa - 48 - 20

Góropatwa skalna - 2 - 1

Żółw - 7 - 0

Nieokreślone - 242 - 264

razem - 3746 - 2663

Zwraca uwagę, że im młodsze konie tym wyższe nawet ponad 150 cm w kłębie. Wiek uboju owiec i kóz wskazuje, że była to hodowla głownie mięsna w obu fazach. Bydło w fazie 2 hodowla na mleko a w fazie 3 hodowla nastawiona na mięso. Bydło jest bardzo różnorodne od 99.8 cm w kłebie do 143.6 cm.

Faza 2 odpowiada okresowi partyjskiemu i sasanidzkiemu a faza 3 to okres VII-X wiek AD.

[Furiusz]

M. Mashkour, Sh. Sheiki, A. Hozhabri, Hegmataneh Faunal Remains; a Brief Insight into the Parthian Archaeozoology, ale tekst niestety umieszczony w czasopiśmie którego tytułu nie potrafię odczytać. Tepe Hegmataneh czy samo Hegmataneh autorzy określają mianem obozu wojskowego z czasów partyjskich. Kolekcja osteologiczna pochodzi z dwóch miejsc locus 177:

Bydło 54

owca 2

koza 2

owca/koza 14

koniowate 55

psowate 1

duży ssak 14

locus 247

bydło 11

owca 2

koza 4

owca/koza 31

koniowate 20

świnia 1

duży ssak 27

mały ssak 1

Bydło było raczej niewielkie natomiast ciekawostka jest, że mamy tu konie, osły i muły. Badania metodą Daviesa.