Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
adamhistoryk

Asfaltowanie ulic w Warszawie w okresie międzywojennym

Rekomendowane odpowiedzi

Jak przebiegało asfaltowanie ulic w Warszawie przed II wojną światową. Znam ulicę Mazowiecką, co była pierwszą asfaltową i ulicę Asfaltową - nazwaną tak, aby pokazać nowoczesność i przyszłość Stolicy. Nie wiem kiedy tak dokładnie to asfaltowanie wyżej wymienionych ulic nastąpiło. A jak przebiegały prace asfaltowania reszty Warszawy?

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Tomasz N   

Przed wojną nawierzchnia asfaltowa to nie było to co obecnie. To było kilkanaście mm czystego asfaltu wylewanego na gorąco na dobrze zagęszczoną podbudowę z tłucznia.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Temat jest o asfaltowaniu ulic Warszawy, nie o pierwszej zaasfaltowanej ulicy.

A jeżeli zaasfaltowano ulice i plac w pobliżu ulicy Mazowieckiej, to jak przebiegały dalsze prace?

Edytowane przez adamhistoryk

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Pierwsze próby z asfaltem to jeszcze czas zaboru, w 1867 roku pod nadzorem inżyniera Spornego na ulicy Długiej ułożono próbne odcinki jezdni asfaltowej, na które składało się sześć różnych odmian asfaltu. Na przełomie wieków eksperymentowano z układaniem termaku i asfaltu prasowanego.

Co do "pierwszeństwa" Mazowieckiej, to zależy, o jaki asfalt chodzi:

"... już w 1925 r. zjawił się pierwszy zwiastun postępu technicznego - asfalt wałowany na ul. Służewskiej".

/M. Heine "Budowa ulic i placów, mostów i wiaduktów w okresie XX lecia" , "Przegląd Techniczny", T. LXXVII, nr 24-25, 14 grudnia 1938/

Autor podaje, że w 1913 r. w Warszawie było jezdni z asfaltu lanego i makadamu asfaltowego - 6 464 m.kw.

Wspomniana ul. Traugutta została pokryta importowanym asfaltem skalnym, do Polski sprowadzano również tzw. "asfalt amerykański" (w rzeczywistości: meksykański).

Wreszcie po doświadczeniach nad "polskim" produktem, opatentowano "Celasfalt", tym produktem wyłożono początkowo ul. Piotrkowską w łodzi i teren rzeźni przy ul. Szawelskiej (na warszawskiej Pradze).

/za: K. Iwanowska "O nowoczesnej nawierzchni dróg i ulic", "Dziennik Zarządu M. Łodzi", R. IX, nr 22 (398), 31 maja 1927, s. 908/

Co do różnych metod i materiałów Heine zauważa:

"Maziowanie powierzchniowe i wgłębne, jak również zastosowanie emulsji, okazało się przedwczesnym (ze względu na ruch konny). Zaniechano również po kilku latach układania naturalnej mączki asfaltowej (asfalt prasowany), a to ze względu na śliskość, wysoki koszt jednostkowy i potrzebę sprowadzani za zagranicy całej masy, tworzącej nawierzchnię, jakkolwiek jest to jedna z najtrwalszych odmian.

W wyniku kilkunastoletniego doświadczenia najlepszymi okazały się: twardy asfalt lany oraz wałowane: piaskowy, asfalt-beton i wertenite-bithulitic, będący kombinacją dwóch poprzednich.

Prócz tego, na ulicach mniejszym ruchu kołowym, okazały się praktycznymi tańsze mieszanki, zwane komdrobit i polas".

/tamże/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

O stanie ulic z lat wcześniejszych:

K. Dumała "'Podłoga' warszawskich ulic (do 1914 roku)", w: "Wnętrze warszawskiej ulicy. Materiały Sesji Naukowej", Warszawa 5-6 IV 2001, red. B. Wierzbicka

tegoż, "Infrastruktura techniczna ulic w dziewiętnastowiecznej Warszawie", "Kwartalnik HKM", 1998, nr 3-4.

Z lat późniejszych:

E. Przewirski "Nawierzchnia dróg, ulic i placów", referat na Krajowej konferencji Techniki Komunalnej, Warszawa wrzesień 1951

C. Rozkwitalska "Wyposażenie miast w urządzenia drogowe", Warszawa 1970.

U schyłku lat pięćdziesiątych 20% ulic warszawskich miało nawierzchnię z kostki rzędowej bądź były asfaltowane. Pozostałe były wybite kocimi łbami, wysypane żwirem i miałem, gruntowe. Na niektórych ulicach wciąż istniała kostka drewniana np. Śniadeckich czy Trębacka).

/za: B. Brzostek "Za progiem. Codzienność w przestrzeni publicznej Warszawy lat 1955-1970"/

Wpis przeniesiono z tematu: "Warszawa, a jednak pola", tu wydaje się być stosowniejszym.

secesjonista

Edytowane przez secesjonista

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Tytułem uzupełnienia o początkach asfaltowania ul. Mazowieckiej z czasów XIX wieku, Mazowiecką pokryła asfaltem tłoczonym zagraniczna firma Reh&Co. (z asfaltu włoskiego San Valentino), a ul. Bracką warszawskie przedsiębiorstwo Braci Rotmil (z asfaltu z Limer).

Wedle "specyfikacji" - San Valentino zawierał 10% bitumu i 80% wapienia, a Limer - 11% bitumu i 70% wapienia.

San Valentino wskutek zmian temperatur pękał i wykruszał się. Uszkodzonych miejsc nie naprawiano, toteż po okresie bezpłatnej odpowiedzialności przedsiębiorcy asfalt ów usunięto.

/za: Z. Sznuk ""Bruk i sposób gospodarowania niemi w Warszawie" dokończenie z nr. 29 i 30 b.r., "Przegląd Techniczny", T. LV, nr 33 i 34, 1917/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

I takie zestawienie, sporządzone przez inż. Mańkowskiego z Wydziału Technicznego warszawskiego Magistratu, pokazujące stan ulic:

"Na zasadzie dokonanych ostatnio badań i pomiarów istnieje w Warszawie w śródmieściu 93.990 m. b.=811.640 m. kw. ulic zabrukowanych kamieniem

polnym, z których 64.130 m. b.=513.040 m. kw. należy zabrukować asfaltem na posadzie betonowej, a 29.860 m. b. =298.600 m. kw. jako arterje o ciężkim i intensywnym ruchu kołowym należy zabrukować kostką rzędową na betonie. Poza tem istnieje jeszcze 18100 m. m. = 172000 m. kw. bruków drewnianych, które należy zamienić na asfalt (...)

Drugie zadanie niemniej ważne — jest zabrukowanie kostką rzędową na piasku głównych arteryj wyjazdowych z Warszawy, zabrukowanych obecnie kamieniem polnym. Tych ulic jest 28.640 m. b. 286,400 m. kw. (...)

Trzecie zadanie jest — zabrukowanie ulic na przedmieściach: Obecnie istnieje 426 ulic niezabrukowanych, ogólnej długości 190130 m. b. o powierzchni

jezdni 190130 X 7 = 1.330.910 m. kw.".

/"Sprawa zabrukowania ulic w Warszawie", "Przegląd Budowlany", R. 1, z. 7, 31 sierpnia 1929, s. 256/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Bardzo zaniedbana pod względem asfaltowania ulic w latach 30. wydaje się być dzielnica południowa Warszawy. Taki wniosek wysnułem po lekturze "Rozwój Południowych dzielnic Warszawy (1934-1938)".

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.