Księga Powtórzonego Prawa 23.19

[Furiusz]

Księga Powtórzonego Prawa albo Piąta Księga Mojżeszowa 23.19, pozwolę sobie zacytować:

Nie będziesz wnosił do skarbca świątyni Pana, Boga twego, zapłaty nierządnicy ani ceny psa na podstawie jakiegokolwiek ślubu, gdyż obie są obrzydliwością dla Pana, Boga twego.

O co tu chodzi? Literalnie o pieniądze uzyskane ze sprzedaży psa? Może ktoś to przystępnie wytłumaczyć?

[Amica]

Aby zrozumieć ten werset musisz mieć na uwadze zdanie wcześniejsze Nie będzie nierządnicy sakralnej wśród córek Izraela ani mężczyzn uprawiających nierząd sakralny wśród synów Izraela. (KPP 23:18)

Nie będziesz wnosił do skarbca świątyni Pana, Boga twego, zapłaty nierządnicy: chodzi tutaj stricte o czerpanie dochodów przez prostytutki sakralne i składanie ich jako ofiary Bogu, co zakazano

ani ceny psa: analogicznie jesli wyżej była mowa o nierządnicy tak tutaj jest nawiązanie do męskiej prostytutki.

Autor stara się tutaj obelżywie nawiązać do zwyczajów pogan którzy trzymają w swoich świątyniach nierządnice i nierządników a to co uda im się "zapracować" jest składane bogom w ofierze.

Pies w ST został przedstawiony jako zwierzę nieczyste, bezwartościowy padlinożerca. Odnosi się do niego obelżywie, porównanie do psa jest wyrazem pogardy, niemoralnego prowadzenia się.

http://moses.creighton.edu/jrs/2000/2000-6.pdf

[Furiusz]

Witaj z dawna niewidziana Amica

A teraz bardziej poważnie. Wydawało mi się, że należy to odczytywać dosłownie i wtedy nie dawało mi to sensu. Tylko mam pewien problem bo:

analogicznie jesli wyżej była mowa o nierządnicy tak tutaj jest nawiązanie do męskiej prostytutki.

Nie będę też ukrywał, że Biblie przeglądałem przy szukaniu informacji do tekstu o psach w wierzeniach bliskowschodnich, i jest jeszcze fragment wczoraj przeze mnie cytowany w tamtym wątku Iz 66.3:

Kto zarzyna na ofiarę wołu, a zarazem jest mordercą ludzi, kto ofiaruję owcę, a zarazem łamie kark psu, kto składa ofiarę z pokarmów, a zarazem rozlewa krew świni, kto spala kadzidło a zarazem czci bałwana - ci obrali sobie swoje drogi i ich dusza ma upodobanie w ohydach

tu pies jest elementem rytuału ofiarnego pogan - czy więc chodzić może o zakaz wnoszenia do świątyni pieniędzy pochodzących ze sprzedaży zwierząt na ofiary dla pogan? Być może mogły być one uznane za nieczyste - wszak pochodziły pośrednio z pogańskiej ofiary (to takie moje gdybanie). Choć pomysł by ceną psa nazywać pieniądze zarobione na męskiej prostytucji wydaje się kuszący. Pewnie tekst podlinkowany to wyjaśni.

Pies w ST został przedstawiony jako zwierzę nieczyste, bezwartościowy padlinożerca. Odnosi się do niego obelżywie, porównanie do psa jest wyrazem pogardy, niemoralnego prowadzenia się

No są i inne spojrzenia np. Tobiasz 6.1 - I poszedł chłopiec, a razem z nim anioł, a także i pies wyszedł z nim i podróżował razem z nimi.

PS dzięki za tekst, nie znałem.

Edycja

tekst mnie w zasadzie przekonuje, mimo, ze jedynym "dowodem" jest tak naprawdę podobieństwo imputowanej pozycji do stosunku homoseksualnego z psem, bo dane np z Kition jak sam autor przyznaje nie są jednoznaczne.

[secesjonista]

Jakkolwiek prawdą jest, że pies rzadko występuje w Piśmie w pozytywnej roli to wyjątków jest więcej, warto wspomnieć Kaleba - który żadnych negatywnych konotacji nie budzi, a jego imię znaczy właśnie "pies".

[secesjonista]

O tym aspekcie nadmienia Jakub Sławik w artykule "Czy w starożytnym Izraelu istniała prostytucja sakralna?", "Scripta Biblica et Orientala", , 2011.

/dostępne na: academicon.pl/

W tekście Janusza Lemańskiego "Negatywny wizerunek psa w Biblii. Przyczyny konsekwencje", "Colloquia Theologica Ottoniana", 1, 2011, wymieniono trochę literatury związanej z psem również w innych kulturach Bliskiego Wschodu i Egiptu.

/dostępne na: www.wt.usz.edu.pl/

[adamhistoryk]

Jakkolwiek prawdą jest, że pies rzadko występuje w Piśmie w pozytywnej roli to wyjątków jest więcej, warto wspomnieć Kaleba - który żadnych negatywnych konotacji nie budzi, a jego imię znaczy właśnie "pies".

Mnie się wydaje, że Kaleba dlatego nie budzi negatywnych konotacji, bo jest człowiekiem, a tylko nosi "pieskie" imię. Chociaż z drugiej strony wołać za człowiekiem: Psie ...

[Tomasz N]

Chociaż z drugiej strony wołać za człowiekiem: Psie ...

Jeden nawet z tego powodu pierwszy świat opłynął.

[secesjonista]

U wspomnianego Izajasza znajdziemy fragment gdzie pies w zasadzie ma pozytywną rolę do odegrania, a tylko przez swe zaniedbania ukazuje się w złym świetle. Chodzi o:

"Wszystkie zwierzęta polne, przydźcie na pożarcie, i wszystkie zwierzęta leśne. Stróżowie jego ślepi, wszyscy zgoła nic nie umieją, wszyscy są psami niemymi, nie mogą szczekać, ospałymi są, leżą, kochają się w drzemaniu. A są psami obżartymi, nie mogą się nigdy nasycić. Sami się pasąc, nie umieją nauczać".

/Iz. 56, 9— 12/

W Biblii brzeskiej fragment ów objaśniony jest w ten sposób, że psy to duchowieństwo, które swym "szczekaniem" powinno ostrzegać świat przed złem.

[secesjonista]

Co do Księgi Powtórzonego Prawa, to choć interpretacja o męskich prostytutkach (psach) jest obecnie najpopularniejszą, to nie jest jedyną. Choć podaje się: "ani żaden z synów Izraela nie będzie prostytutką świątynną (...) Nie wolno ci zanieść do domu Pana twojego, Boga, pieniędzy dziwki ani zarobku psa", to w Septuagincie jest po prostu "pies" (κύων). A termin "męska prostytutka świątynna"  oddana jest przez neologizm qādēš pochodzący od qadištu z języka akadyjskiego, gdzie nie ma on żadnej erotycznej konotacji.