Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
Albinos

Służba zdrowia Powstania - biogramy

Rekomendowane odpowiedzi

Albinos   

Wzorem tematu dt. biogramów żołnierzy "Czaty" postanowiłem założyć podobny temat dt. lekarzy, pielęgniarek i sanitariuszek Powstania.

Hagmajer Jerzy "Kiejstut", urodzony w 1913 roku.

Chirurg, działacz ruchu narodowego, zastępca Bolesława Piaseckiego na stanowisku komendanta głównego Konfederacji Narodu. Po wstąpieniu do AK w stopniu porucznika. Podczas Powstania w szeregach Zgrupowania "Radosław". Jeszcze pod wieczór dnia 1 sierpnia '44, dostał od samego "Radosława", propozycję zostania jego adiutantem. Po odmówieniu skierowany do szpitala Karola i Marii. Pracował tam do 6 sierpnia, kiedy to Niemcy zaprowadzili ich do Szpitala Wolskiego. Współpracował tam z drem Woźniewskim. Warszawę opuścił 10 października. Trafia do Częstochowy, gdzie wraz z płk. Mazurkiewiczem, grupą lekarzy wojskowych, drem Chodorkowskim i prof. Bukowieckim w pomieszczeniach przekazanych przez oo. Paulinów, zakłada tzw. Szpital Warszawski.

Od 1945 do 1980 pracuje w Szpitalu Praskim, gdzie był zastępcą ordynatora III oddziału chirurgicznego i dyrektorem przychodni szpitalnej.

W 1949 zakłada Liceum Ogólnokształcące pw. św. Augustyna, którego dyrektorem jest przez rok. Współzałożyciel tygodnika Dziś i Jutro a także Stowarzyszenia PAX. Redaktor Kierunków. Poseł na Sejm PRL III, IV, V i VI kadencji.

Odznaczony:

- Krzyż Walecznych 2x

- Warszawski Krzyż Powstańczy

- Krzyż AK

- Komandoria Orderu Odrodzenia Polski

Autor wspomnień z Powstania Warszawskiego [Hagmajer J., Wspomnienia z Powstania Warszawskiego (cz. I), "Puls" 7-8/2009, s. 16-17; Hagmajer J., Wspomnienia z Powstania Warszawskiego (cz. II), "Puls" 9/2009, s. 34-35).

Zmarł w 1998 roku.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
widiowy7   

Stefan Wesołowski

(ur. 16 sierpnia 1908 r. w Kamienicy k. Płońska) ? polski lekarz (prof.), chirurg-urolog, autor publikacji specjalistycznych i pamiętnikarskich.

Stefan Wesołowski jest promotorem kilkudziesięciu doktoratów i habilitacji. Jest członkiem rzeczywistym lub honorowym wielu krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych.

Działał w konspiracji. Od 1943 pracował jako asystent na oddziale chirurgii Szpitala Wolskiego w Warszawie przy ul. Płockiej 26, pod kierunkiem dr. Leona Manteuffla. Podczas powstania warszawskiego, 5 sierpnia 1944, hitlerowcy rozstrzelali znajdujących się w placówce lekarzy, a pozostały personel medyczny i pacjentów na rogu ul. Górczewskiej i Zagłoby w miejscu masowej egzekucji ludności Woli (gdzie rozstrzelano w sumie ok. 12 000 osób). Uratowało się jedynie trzech lekarzy: Leon Manteuffel, Stefan Wesołowski i Zbigniew Woźniewski.

Do końca powstania warszawskiego Stefan Wesołowski pracował w Szpitalu Zakaźnym przy ul. Wolskiej 37, a po kapitulacji powstania ewakuował się do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie był asystentem Oddziału Chirurgicznego Szpitala Miejskiego św. Trójcy. Od 1 czerwca 1945 podjął pracę ponownie w Szpitalu Wolskim w Warszawie.

[ http://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Weso%C...a_.C5.9Bwiatowa ]

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
Albinos   

Woźniewski Zbigniew, urodzony w 1914, torakochirurg.

Uczeń prof. Leona Manteuffla. W okresie Powstania Warszawskiego pracuje od początku w Szpitalu Wolskim. Udaje mu się przeżyć masakrę personelu i pacjentów szpitala, której Niemcy dokonali w dniu 5 sierpnia. Od tego momentu kieruje pracami szpitala. Dzięki znajomości języka niemieckiego, opanowaniu i umiejętności działania w trudnych chwilach, potrafi wszystko zorganizować tak, aby szpital mógł funkcjonować. Między innymi dzięki niemu, personel zaczyna nazywać placówkę Szpitalem Dobrej Woli. Po jego likwidacji pozostaje w Warszawie. Codziennie ratuje kolejne osoby przed rozstrzelaniem, wywózką. W tym gronie jest także wielu Powstańców. Jego pacjenci są wywożeni z Warszawy z pominięciem obozu w Pruszkowie. Dzięki temu nie są narażeni na wywózkę do Niemiec. We wrześniu liczba jego pacjentów dochodzi do 900 osób. Doktor Woźniewski jest jednak w stanie załatwić zarówno wyżywienie dla wszystkich, jak i ochronę przed oddziałami niemieckimi.

Żonaty z Marią Gepner, z którą ślub wziął 31 lipca 1944 roku.

Przez ostatnie trzy miesiące swojego życia pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Medycyny Akademii Medycznej w Warszawie. Zmarł w 1969 roku. Autor wspomnień i zapisków z okresu Powstania [Woźniewski Z., Książka raportów lekarza dyżurnego. Szpital Wolski w okresie Powstania Warszawskiego, pod red. Gepner-Woźniewska M., Warszawa 1974, ss. 156].

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.