Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
Andreas

Erich Ludendorff

Rekomendowane odpowiedzi

Andreas   

''Erich Ludendorff - szara eminencja armii niemieckiej. Jako szef sztabu Hindenburga, a potem kwatermistrz generalny, był rzeczywistym architektem niemieckiej strategii wojennej i niemieckich sukcesów. Pod Tannenbergiem, gdy Hindenburg odpoczywał, od wciąż jeździł w pobliżu linii frontu co rusz modyfikując plany. Z jego inicjatywy wyszły plany bitwy Tannberskiej, bitew mazurskich, ofensywy zimowej w Królestwie Polskim, czy ofensyw wiosennych 1918 roku ("Michael" i "Georg") które o mało nie rozstrzygnęły wojny na korzyść Niemiec. Jako jeden z nielicznych rozumiał iż wojna materiałowa będzie śmiertelną dla Rzeszy i próbował zakończyć wojnę jak najszybciej.''

Cytując za widiowym, który napisał posta w temacie ''Dowódcy WW''.

Co sądzicie o tej osobie? Kim był naprawdę? Jakie były jego kolejne losy? Jakim był dowódcą? Jak go oceniano? Jak oceniano go później?

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
redbaron   

Ludendorff, po Seeckcie to moja ulubiona postać! Był niesamowicie pewny siebie i musiał mieć ogromną charyzmę. W swoich wspomnieniach opisał zdobycie cytadeli w Liege - wydał rozkaz jej opanowania, pojechał zobaczyć, drzwi były zamknięte - zapukał, otworzyli mu Belgowie, wezwał ich do kapitulacji i oni posłuchali :wink:

Jak w sierpniu 1916 r. Hindenburg został szefem Sztabu Generalnego (nie mógł zostać Naczelnym Wodzem, bo nim był cesarz Wilhelm II), to proponowano Ludendorffowi tytuł "drugiego szefa Sztabu Generalnego", ale on nie chciał mieć w tytule "drugi" i dlatego sam napisał, że "bardziej celowe" wydało mu się stanowisko "pierwszego generalnego kwatermistrza".

W październiku 1918 r. musiał ustąpić z tej funkcji i zwiać za granicę, bo był bardzo niepopularny wśród rewolucjonistów.

W 1923 r. wziął udział w puczu monachijskim (pod przymusem), ale potem się pokłócił z Hitlerem o ile dobrze pamiętam.

Potem już mu odbiło - skłócony był z Hindenburgiem (za to, że H. pozwolił na dymisję L. w X 1918 r.) i podobno jak były defilady przed Hindenburgiem, to Ludendorff stawał tak, żeby wojsko przechodziło też koło niego. Potem pisał mnóstwo rzeczy dotyczących I wojny światowej oraz walczył z masonami, katolikami i Żydami, jako szkodnikami Niemiec. Jego żona (chyba druga) była zamieszana w praktyki okultystyczne.

Zatem Ludendorff to bardzo barwna postać, ale polskiej jego biografii chyba się niestety nie doczekamy. Większość materiałów archiwalnych, które go dotyczą jest w rękach prywatnych, zatem dostęp dla historyków jest mocno ograniczony.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Ja bym Ludendorffowi charyzmy nie przypisywał. Charyzmę miał Hindenburg - Ludendorff był "kryptodyktatorem" pociągał za sznurki z tylnego siedzenia i nie brał za nic odpowiedzialności - gdyż nominalnie sprawował jedynie funkcję Pierwszego Kwatermistrza Generalnego. To prawda był mózgiem tandemu HL, ale gdyby Hindenburg nie autoryzował jego planów Ludendorff nie miałby nic do powiedzenia. Notabene cesarz go nie znosił i tolerował tylko ze względu na Hindenburga, który był w Niemczech wręcz uwielbiany.

I nie zgodzę się ze stwierdzeniem że ofensywy niemieckie 1918 r. o mało nie doprowadziły do zwycięstwa. To był typowy rzut na taśmę, desperacka próba odwrócenia losów wojny - Niemcy nie mieli już większych perspektyw na wygranie konfliktu i owe "zwycięskie" ofensywy Ludendorffa ostatecznie przybiły gwóźdź do trumny armii niemieckiej i całego cesarstwa.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach
redbaron   

Główną rolą Hindenburga było uspokajanie Ludendorffa. Nie był raczej charyzmatyczny, po prostu miał odporne nerwy.

Co do ofensyw 1918 r., to co innego Twoim zdaniem Niemcy mogli wtedy zrobić? To była jedyna możliwość wygrania tej wojny. Spróbowali, ale się nie udało. Gdyby nie spróbowali, nie udałoby się na pewno.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Hindenburg autoryzował wszystkie poczynania Ludendorffa, który - jak sam napisaleś miał tendencje do panikarstwa. Co do ofensyw 1918 r. - pytanie czy było inne wyjście to pytanie z gatunku historii alternatywnej - a osobiście unikam tej dziedziny ;) Ja patrze na fakty. Ofensywy 1918 r. poza chwilowym sukcesem nie przyniosły zwycięstwa - co więcej przyspieszyły agonię Niemiec. Nie wiem czy było inne wyjście - wiem że strategia "bitwy walnej" tak samo nie zdała egzaminu jak strategia wojny na wyczerpanie.

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.