Lekarz nadworny

[Furiusz]

Przy boku księcia stale przebywał magister Gozwin, występujący jako "medicus noster", "physicus". A. Jureczko, Henryk III Biały książę wrocławski (1247-1266), Kraków 2013, s.165 na innych dworach piastowskich w tym czasie też występował taki urząd? Jaki był jego zakres obowiązków, skąd się Ci ludzie rekrutowali, ktoś coś?

[secesjonista]

W kronice Ottokara styryjskiego mamy wzmiankę o lekarzu nadwornym Henryka Probusa, który próbował swego pana otruć za pomocą trucizny przesłanej z Wenecji przez swego brata (ten będąc posłem księcia zdefraudował pokaźną sumkę). Niezależnie od szeregu kontrowersji co do wiarygodności tej relacji, można z niej wyłuskać kilka przydatnych informacji.

"Trudniej jest imiennie zidentyfikować głównych, choć negatywnych bohaterów kronikarskiej opowieści - posła-legistę i jego brata-lekarza. R. Grodecki szukał ich w znanym wówczas we Wrocławiu rodzeństwie synów Gocwina - przypuszczał, że niefortunny poseł to Jakub, scholastyk Świętego Krzyża i oficjał biskupi, rzeczywiście uczony prawnik, poświadczony jako doktor dekretów, zaś zbrodniczy medyk to jego brat Jan, kantor katedralny i następca brata na oficjalacie, noszący tytuł magistra, a więc może wykształcony lekarz; także trzeci brat, Goczko, był magistrem. Tytuł ten nosił zresztą także już ich ojciec Gocwin, lekarz nadworny Henryka III (...)

Zwrócić należy uwagę, że jako lekarz Henryka IV poświadczony jest 25 VII 1282 r. magister Tbmasz - później wikariusz katedralny (1284), następnie zaś kanonik u Świętego Krzyża (1288) i wreszcie dziekan opolski (1291-1320)”. To z nim identyfikować można by medyka-truciciela".

/T. Jurek "Plany koronacyjne Henryka Probusa", w: "Śląsk w czasach Henryka IV Prawego", red. K. Wachowski, Wrocław 2005, s. 22/

Zważywszy na kłopoty z identyfikacją osoby lekarza - nie wydaje się by była to jakaś istotna (w swych czasach) persona.

W kronice Janka z Czarnkowa wspomina się o lekarzu nadwornym króla Kazimierza Wielkiego - Henryku z Kolonii, choć znowuż dalej opisując okoliczności śmierci króla pisał o mistrzu Mateuszu ("pewien lekarz jego").