Jarpen Zigrin

Nikt tu o banie nie mówi, nawet o nim nie pomyślałem ja tylko udzieliłem słownego pouczenia :) do bana to jeszcze daleko od slownego pouczenia poprzez ostrzezenia do bana nie wiem skad Qdel taki pomysl? Koniec z off topem wracam do ksiazki

Dokładnie, cele był wzniosłe, ale prawda jest taka, że wielokrotnie Krzyżowcy dokonali rzezi niewinnych ludzi.

Ostrzegam, godzi to w moje przekonania religijne nawzanie mojej wiary ludowym podaniem jest nietaktowne.

Jak to łatwo fikcje pomieszać z rzeczywistością.

Wschód Słońca - Moneta Ostatnia wierzerza (fresk) - Da Vinci Krzyk - Edward Munch Guernica - Picasso Trzy Gracje - Rubens

Może z zafascynowania tym człowkiem? Elliot Roosvelt (syn prezydenta) spytał ojca o wrażenia jakie odniósł: "Jak określisz tego człowieka? - Jest masywny. Mówi przekonywująco, nie spiesząc się bardzo, pewny siebie, spokojny. Niewątpliwie wywiera niezatarte wrażenie. - Spodobał się tobie? Skinął głową z wyraźną aprobatą" Nie tylko na Roosvelcie wywarł takie wrażenie, ale również na Trumanie. Churchill również darzył Stalina swoistą sympatią. Zachodnich mężów fascynowała władza, jaką dysponował Stalin. Nieraz dwali wyraz podziwu dla tego człwoeika, który znalazł sie na krawędzi gdy Hitler zaatakował ZSRR. Dla wielu współpracowników Roosvelta jego wzorce gospodarczo-społeczne były inspirujące. Na koniec taka dygresja odnośnie Wujka Joe USA straciło na wojnie 350 tys. ludzi czyli mniej niż cała Warszawa. Stalin by osiągnąc swoje cele nie wachał się wysłać na smierć miliony ludzi. To jest właśnie róznica między filozofią wojny państwa demokratycznego, a autorytarnego nazwanie takiego człowieka wujkiem dla nas polaków jest lekką przesadą.

Podczas II wojny światowej zajęta została przez siły wojsk niemieckich. W tym czasie połowa kludności została przesiedlona do Anglii. Wyspę uwolniono spod niemieckiej okupacji 9 maja 1945 – dzień ten stał się świętem narodowym na Guernsey. Dlaczego dopiero 9 maja ? Nie mam pojęcia być może, nie był to ważny punkt strategiczny i nie zawracano sobie tym głowy? Faktem jest jednak, że była to najłagodniejsza okupacja w całej wojnie bowiem Hitler ciągle liczył na układy z Londynem. Gdy pewnego dnia przyleciał tam Ju-52 nie było chętnych Niemców do opuszczenia tego spokojnego miejsca (wielu tam odbywało rekowalenstencje lub odpczynek) Samolot odleciał z listami i przesyłką pomidorów Roy McLouhlin określił to: "pokojową farsą pośród rzezi narodów".

Warto bardzo fajna sensacja, przeczytałem w jeden dzień 9:00-21:00 z przerwami na fizjologie i posiłek..., aż tak mnie wciągnęła.

Zacząłem czytać kolejny już raz... Poczet Królów i Książąt Polskich :wink:

Ja słucham Trójki za dużą ilość publicystyki, audyjce w których suchacze dzwonią lub meilują i rozmawią na różne tematy na czasie. Nie można zapomnieć o liście przebojów Niedzwieckiego :wink: W ogóle w Trójce nie jest muzyka tylko jednego nurtu grają wszystko pop, rock, hip hop etc. nie skupiając się tylko na gwiazdach, ale puszczają piosenki mniej znanych artystów.

Jednak nie zapomnijmy, że wilu wielkich rodaków w Paryżu odniosło sukces i do dziś tam się o nich mówi np:Fryderyk Chopin, Maria Skłodowska Curie. Król Francji był królem polski chodzi o Henryka Walezego to też zbieżność historyczna.

Donald Tusk, bo to taki chłopak z podwórka w bardzo pozytywnym znaczeniu tego słowa :

Natalia Rybicka Małgorzata Teodorska Sandra Bullock Natalie Portman Angelina Jolie Sung Hi Lee Lucy Liu Catherine Zeta-Jones Jennifer Aniston Tom Cruise

Mnie histori uczy gośc, który napisał Olimpiade historyczną przed rokiem. Jego żona jest autorem podręcznika do 2 klasy, on jak sam mówi dał tam kilka swoich tekstów. Zna właściwie większośc autorów podręczników lub książek historycznyc. Widze ma przeogromną o samej Uni Lubelskiej gadał 45 minut i mu czasu zabrakło... facet wie wszystko, praktycznie nie do zagięcia. Niesamowita wiedza. W porównaniu z moimi nauczycielkami od histori jakie miałem jest najlepszy. Tu nie chodzi czy kobieta czy mężczyzna, licz się człowiek każdy jest oryginalny. Ciekawe czy w tej ankiecie będzie jakiś typowy ścisłowiec pewnie na tym forum będzie o niego ciężko.

Diogenes z Synopy Chodził w łachmanach, mieszkał w beczce, jadł byle co, a swe potrzeby fizjologiczne załatwiał na ulicy.Wędrował w dzień po ateńskich ulicach z zapaloną latarnią, szukając jak sam mówił "prawdziwego człowieka". Gdy słynny wódz Aleksander Wielki chciał go czymś obdarować, Diogenes rzekł tylko: "Nie zasłaniaj mi słońca!". Podziwiam go jako ekscentrycznego filozofa, ale nie go filozofie bliższy jest mi epikureizm dokładniej hedonizm :wink:

Bohater dla Francuzów, Tyran dla Europy. Moża go na pewno podziwiać i uczyć się na jego błędach (Rosja zimą).

Nie mówcie, że nie ma z czego poziom jest dostosowany do ucznia ta matma dla nich może być naprawde trudna tam poprostu jest inna kultura i inne pojdeście do sprawy ściągania. Podejście bardzo stanowcze i konsekwentne.

Byłaby to Cecora jednak nie zagłosuje na nią ze względu na heroiczną postawę hetmana Żółkiewskiego. Byłyby to Żółte Wody, lecz i tam mimo porażki polski żołnierz walczył do ostatnich sił, podejmując nawet udane desperackie ataki. Mimo porażki hoor polskiego żołnierz nie został tam splamiony. Koniec bitwy wyglądał tak: 15 maja odbył się ostatni szturm na obóz wojsk polskich. Polacy kolejny raz wytrzymują atak, ale są już u kresu sił. Podejmują więc heroiczną akcję. Późnym wieczorem, korzystając z osłony ciemności dokonują próby przebicia się przez ogrom wojsk Chmielnickiego. Próby udanej :!!: Jednak już następnego dnia 16 maja orda tatarska dogania Polaków. Polskie jednostki pod wodzą Potockiego wytrzymują pierwszy atak. Jednak kolejne ataki doprowadzają do pogromu sił polskich. W tym samym czasie Michał Potocki wstrzymuje marsz odsieczny. Zabrakło mu 100 km. do syna... Największą klęśką wg mnie był Batoh: w pobliżu współczesnej wioski Czetwiertniówka, 1-2 czerwca 1652 roku doszło do bitwy z Kozakami i Tatarami pod wodzą Chmielnickiego, zakończonej całkowitą klęską Polaków. Po bitwie Tatarzy dokonali rzezi 8 tysięcy jeńców polskich. Zginęli wśród nich Marcin Kalinowski, hetman polny koronny i jego syn Samuel, Zygmunt Przyjemski, Marek Sobieski, starosta krasnostawski, brat przyszłego króla Jana III, Jan Odrzywolski, kasztelan czernichowski i starosta winnicki.

Oczywiście bardzo pozytywnie ponieważ wyszliśmy z marazmu komunizmu i zostaliśmy państwem demokratycznym. Jednak zatrzymanie Planu Balcerowicza i brak dekomunizacji jest największym błędem III RP.

Czyje pieniądze tego władza, zawsze i wszędzie tak było jest i będzie... W Rosji rządzą oligarchowie i owszem Putin, jesli jestes posłuszny Putinowi będzie bogatym oligarchem jeśli nie skończysz jak Chodorkowski... To jest Rosja właśnie. Mimo wszystko jest troche lepiej niż było kiedyś, Rosja wkońcu musi się otworzyc na zachód całkowicie i współżyć z tym zachodem i zapomnieć o mocarstwie gdy w Rosji zacznie się dziać lepiej to i odzyskają mocarstwową potęge, ale do tego trzeba ogromnych reform w tym kraju. Jeszcze na dodatek odpadła im Kirgizja Gruzja i Ukraina ze strefy wpływów.

Templariusze, Fratres Militiae Templi, Pauperes Commilitones Christi Templique Salomonis Templariusze, Fratres Militiae Templi, Pauperes Commilitones Christi Templique Salomonis, zakon rycerski założony w 1119 przez rycerza z Szampanii Huguesa de Payensa. Początkowo był bractwem chroniącym pielgrzymów przybywających do Ziemi Świętej, później głównym zadaniem zakonu stała się walka z muzułmanami. Nazwę templariusze wzięli od ich siedziby w pobliżu dawnej świątyni (templum) Salomona w Jerozolimie. Templariusze nosili białe płaszcze z czerwonym krzyżem. Reguła zakonna, oparta na cysterskiej (zatwierdzona w 1128), stała się wzorem dla większości zakonów rycerskich. Liczne nadania i zręcznie prowadzone operacje finansowe pozwoliły templariuszom zgromadzić wielkie bogactwa zarówno w Palestynie, jak i w krajach Europy. Pozycja ekonomiczna zapewniła im wpływ na decyzje słabych królów jerozolimskich i władców europejskich, zaciągających długi w zakonnych domach bankierskich. Po upadku Królestwa Jerozolimskiego templariusze przenieśli się na Cypr (1291), a następnie do Francji. Zadłużony u templariuszy król francuski Filip IV Piękny pragnąc uwolnić się od wierzycieli, uwięził 13 października 1307 wszystkich członków zakonu we Francji, oskarżając ich o herezję, świętokradztwo, czary, rozpustę i spiskowanie z Saracenami. Ich majątki we Francji uległy konfiskacie, wielu templariuszy spalono na stosie (m.in. 54 dostojników zakonnych, wśród nich wielkiego mistrza J. de Molaya).Pod naciskiem Filipa IV papież Klemens V rozwiązał 1312 zakon, jego majątki formalnie przekazano joannitom. We Francji zostały w dużej mierze zagarnięte przez króla. Templariusze pojawili się na wyspie Cypr po raz pierwszy zaraz po jej zdobyciu przez Ryszarda Lwie Serce w roku 1191.Najwyższy Mistrz Robert de Sable podpisał umowę z Ryszardem o zakupie wyspy za 100 tysięcy złotych dinarów. Nie była to wysoka cena biorąc pod uwagę dotychczasowe dochody z wyspy. Ryszard Lwie Serce zgodził się na 40 tysięcy dinarów w gotówce, pozostałe 60 tysięcy miało być spłacane w ratach. Jako gwarancję spłaty Ryszard przyjął jeden z zamków Templariuszy w Palestynie. Templariusze za swoją siedzibę na Cyprze obrali Kolossi, małą miejscowość niedaleko Limassolu. Zakon nie miał planów wobec wyspy innych niż eksploatacja. Na ludność narzucono dodatkowe podatki, na które ta – podobnie jak wobec Ryszarda Lwie Serce postanowiła odpowiedzieć buntem. Na ostateczny dzień rozprawienia się z Templariuszami wybrano Wielką Sobotę 5 kwietnia 1192 roku. Planowano działanie z zaskoczenia i masakrę wszystkich zakonników. Samych Templariuszy na Cyprze było niewielu: 14 braci z końmi, 29 innych na koniach i 74 żołnierzy piechoty. Spisek został wykryty przez zakonników, ale zbyt późno by podjąć jakiekolwiek działania obronne. Niewielka liczba zakonników na czele z Arnautem de Bouchart, schroniła się w zamku w Nikozji, bez jakiegokolwiek zaopatrzenia, więc bez szans na dłuższą obronę. Na propozycję Templariuszy, że opuszczą wyspę i udadzą się do Syrii, tłum odmówił żądając krwi łacinników, z rąk których wcześniej zginęło wielu wyznawców kościoła ortodoksyjnego. Po takiej odpowiedzi, Bouchart wolał walczyć do końca i zginąć z godnością, niż z głodu jak tchórze. Rankiem w niedzielę Wielkanocną uzbrojeni zakonnicy wyskoczyli z twierdzy, zaskakując zgromadzonych i nieprzygotowanych do walki Greków. Rycerze dokonali rzezi na Grekach, „jak na barankach”, nie oszczędzając tych, którzy szukali schronienia w pobliskim kościele. Ulice spłynęły krwią. Zakonnicy nie ograniczyli się do Nikozji. Plądrowali wsie, mordowali wszystkich, którzy stanęli im na drodze. Przerażona ludność opuszczała domostwa i ukrywała się w górach. Templariusze mieczem podporządkowali sobie wyspę, ale wiedzieli, że nie zdobyli szacunku jej mieszkańców. Czy to z obawy przed przyszłymi buntami, czy to za sugestią bezdomnego króla Jerozolimy, Rycerze postanowili odsprzedać Cypr Gwidonowi Guy de Lusingan? Dynastia Lusinganów panowała na wyspie do 1489 roku. Templariusze nie opuścili jednak Cypru, a ich posiadłości wkrótce powiększyły się o miejscowości Gastria i Sigouri w regionie Karpasia (płn.-wsch. Cypr), Yermasoegia i Matikoloni (k. Limassolu) i Psimolofou (k. Nikozji). W 1198 roku papież Innocenty III zwrócił się do Templariuszy z prośbą obrony Cypru przed atakami wrogów, jednocześnie prosząc o to samo Zakon Szpitalników i Księcia Antiochu. Templariusze niechętnie odnieśli się do tej prośby, pomni doświadczeń z ludnością cypryjską z lat 1191-1192. Szpitalnicy wykorzystali okoliczności i przejęli niektóre z fortec Templariuszy, m.in. Kolossi. 6 maja 1308 roku gubernator ds. Zakonu na Cyprze otrzymał list od papieża Klemensa V z rozkazem aresztowania członków zakonu i przejęcia ich posiadłości ruchomych. Rozkaz ten miał być wykonany natychmiast, w ciągu jednego dnia. Templariusze nie mieli zamiaru poddać się bez walki. Pod pretekstem odpowiedzi na zagrożenie ze strony Saracenów chwycili za broń. Gubernator, sam czują się zobowiązany wobec Templariuszy za ich dotychczasową pomoc, wysłał księcia Galilei do Limassolu, by ten ich aresztował. Gubernator tłumaczył się i przepraszał zakonników, ale podkreślał, że próbował ukryć ich winy jak tylko się dało, ale jest bezsilny wobec rozkazów papieża. Zapowiedział, że jego pieczęć i pieczęć Zakonu powinny być umieszczone na ich posiadłościach, a te strzeżone. Templariusze mieli przekazać broń i konie, i stawić się w pałacu arcybiskupa Nikozji. Pod nieobecność Najwyższego Mistrza Zakonu, Marszałek Ayme d’Oselier, za zgodą braci, odmówił oddania broni i koni, godził się na przejęcie posiadłości ruchomych przez Gubernatora i zapieczętowanie skarbów, pod warunkiem, że te pozostaną przy nich. Co do ich samych, Marszałek zaproponował, że Gubernator pozwoli im przebywać w jednej z posiadłości, pod strażą? Tam mieliby oczekiwać ostatecznej decyzji papieża o do ich losów. Jeżeli Gubernator nie zgodziłby się na takie warunki, będą walczyć aż do śmierci. Postawa templariuszy rozgniewała Gubernatora, który zażądał pod groźbą śmierci, że podporządkują się rozkazom Papieża. Zakonnicy odpowiedzieli, że stawią się u Gubernatora za cztery miesiące. W tym czasie powinien on wysłać posłańców do Papieża, którego ostatecznej decyzji w ich sprawie będą oczekiwać i podporządkują się jej. 29 maja 1308 roku Gubernator upoważnił Franciszkanów i Dominikanów do przeprowadzenia inwentaryzacji i zapieczętowania ruchomości znajdujących się w Domu Templariuszy w Nikozji. Znaleźli niewiele, gdyż najcenniejsze rzeczy zostały wcześniej przeniesione do Limassolu. W ten sam sposób zostały zamknięte kolejne posiadłości Zakonu w Pafos i Famaguście. W Limassolu Templariusze odpowiedzieli zbrojnie na obecność wojsk Gubernatora. Te jednak nie chciały podjąć otwartej walki. Nocą okrążyły dom templariuszy i wezwały zakonników do złożenia broni i oddania koni. Bracia odmówili. Bronili się przez dwa dni, po czym 1 czerwca 1308 roku poddali się. Król Cypru przejął wielkie ilości broni i zaopatrzenia (więcej niż posiadał on sam), lecz w skarbcu nie znaleziono wiele. W 1309 roku odbył się na Cyprze sąd nad Templariuszami. Zakon Franciszkanów, któremu papież powierzył dochodzenie, nie znalazł żadnej winy Templariuszy oprócz spotykania się nocą. Na tej podstawie odebrano Zakonowi wszelkie posiadłości i przekazano je Zakonowi Joanitów, ich samych potraktowano jak niewolników i wysłano na roboty przy fortyfikacjach Famagusty. Potem przeniesiono do Lefkary, małej wioski, gdzie pozostali przez następne 3 lata.[/b]

Szczęśliwy jest naród, którego historia jest nudna. Charles Louis de Secondat Montesquieu (Monteskiusz, 1689 - 1755) Nasza historia z pewnośćią do nudnych nie należy. Polacy patrząc na wieki popełniali głupie błędy, prowadzili miękką polityke lub się sprzedawali wszystkim... Jednak zawsze gdy było, źle znajdowali się polacy patrioci próbujący ratować ojczyzne paradoksalnie ich sie żadko kiedy słuchało... Jednak polacy jak żaden inny naród na świecie w chiwli zagrożenia potrafi się zjednoczyć, zapomnieć o różnych animozjach, lecz razem walczyć przeciwko swojemu wrogowi: Powstanie Warszawskie Potop Szwedzki Powstania podczas zaborów etc.

Michał Korybut Wiśniowiecki za nieudolność Zbigniew Oleśnicki przez niego Warneńczyk zerwał korzystny pokój z Turkami i stracił życie... Stanisław August Poniatowski (ale on tylko po części)

Cesarz Kaligula, a właściwie Gaius Claudius Caesar. Ponoć zapadł na dziwną chorobę mózgu, któa go zmieniła. Będąc świadkiem ślubu Pizona i Orestylli upodobał sobie pannę młodą i zabrał ją podczas ceremonii jako swoją żonę. Kaligula lekkomyślnie roztrwonił pieniądze pozostawione przez gospodarnego Tyberiusza, aby naprawić ten stan rzeczy, cesarz rozpoczął szeroko zakrojoną akcję konfiskat majątków. Do przyjaciół lubiał mawiać " Wystarczy jedno moje skinienie, a poleca wasze głowy" Kaligula mianował konsulem swojego serdecznego przyjaciela Incitatusa. Tak więc Incitatus posiadał ogromną władzę w Cesarstwie Rzymskim. Nie byłoby w tym nic dzinwego gdyby nie to, że Incitatus był ulubionym koniem Kaliguli :!!: :!!:

Mój to starożytnośc, efektem tego jest taki pomysł na układ forum. Lubie starożytnośc bo tam sie właściwie wszystko zaczęło do dzisiaj czerpiemy z tamtej epoki, rozwijała się filozofia, nauka, kultura. Co zostało zaprzepaszczone 1000 lat średniowiecza.